Στο διαδίκτυο και σε πολλές ξένες τηλεοράσεις προβάλλεται ένα διαφημιστικό σποτάκι, στο οποίο εξυμνείται η Τουρκία ως τουριστικός προορισμός. Πέραν των φυσικών ομορφιών που διαθέτει η μεγάλη μας «φίλη», παρελαύνουν και ιστορικά αξιοθέατα. Είναι περιττό να σημειωθεί πως όλα τα ευκλεή λείψανα του Ασιάτη γείτονα ουδεμία σχέση έχουν με το οθωμανικό του παρελθόν. Εξάλλου η μοναδική προσφορά της χώρας αυτής στον παγκόσμιο πολιτισμό είναι «χίλιοι και ένας» τρόποι σφαγής λαών και καταστροφής πολιτισμών.
Αυτός είναι και ο μόνος λόγος για τον οποίο κατανοώ την προσήλωση των Ελλήνων πολιτικών στο ευρωπαϊκό όραμα της Τουρκίας. Η Τουρκία έχει θέση στην «ευρωοικογένεια», γιατί έτσι θα συγγενέψει με κάποια εξέχοντα μέλη της Ένωσης, που κι αυτά έχουν να επιδείξουν ανάλογης «πολιτιστικής» εμβέλειας επιτεύγματα.
Ως γνωστόν ο Χίτλερ εμπνεύστηκε από το κεμαλικό «πολιτιστικό» μοντέλο. Του Ολοκαυτώματος προηγήθηκαν οι ανθρωποσφαγές Ελλήνων και Αρμενίων, οι Γενοκτονίες. Παρένθεση: Θέλω να ρωτήσω το εξής. Θα μπορούσε ποτέ Ισραηλινός πολίτης να προτείνει την μετονομασία μιας κεντρικής λεωφόρου, μεγάλης πόλης του Ισραήλ, σε οδό «Αδ. Χίτλερ»; Θα τον έγδερναν ζωντανό οι συμπατριώτες του, γιατί δεν επιτρέπουν την σπίλωση της μνήμης των αδικοχαμένων προγόνων τους. Εδώ στην χώρα της κρανιοκενότητος, στη χώρα που ευδοκιμεί η ιστοριογραφική τσαρλατανιά και ο σαλταδορισμός, ο άνθρωπος, που ξεδιάντροπα εισηγήθηκε στο νομαρχιακό συμβούλιο την μετονομασία της οδού «αγίου Δημητρίου», στη Θεσσαλονίκη, σε οδό «Μουσταφά Κεμάλ», ηγείται ψηφοδελτίου κόμματος. Και καταπώς δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ο αμνήμων λαός, θα τιμήσει διά της ψήφου του, τον «πράσινο» νεοταξοσκώληκα, με αποτέλεσμα η Τουρκία να αποκτήσει τον πρώτο ευρωβουλευτή της.
Επανέρχομαι στο θέμα της τουριστικής προβολής της Τουρκίας, μέσω ενδόξων «ερειπίων» της προ-οθωμανικής εποχής. Ίσως κάποιος αναρωτηθεί: δεν ντρέπονται οι Τούρκοι να διαφημίζουν τη χώρα τους με ξένα ασημικά; Κανένα πρόβλημα, καμμία συνειδησιακή νύξη δεν αισθάνεται ο τουρκικός λαός. Σύμφωνα με την ιστορία που διδάσκεται στα σχολειά τους «όλοι οι πολιτισμοί που Αιγαίου – μεταξύ αυτών και ο ελληνικός- ήταν τουρκικής προέλευσης». «Οι Τούρκοι», σύμφωνα με την επίσημη σχολική ιστορία «ήρθαν στο Αιγαίο το 2480 π.Χ.». Άρα, ό,τι διασώζεται στο έδαφός τους ή και σε πρώην εδαφικές τους κτήσεις, είναι τουρκικό. (Τα νησιά του Αιγαίου, μαθαίνουν τα τουρκόπουλα, βρίσκονται σήμερα υπό ελληνική κατοχή). Δεν θα μπορούσε βέβαια από το ασύλληπτης αξίας τουρκικό παρελθόν, να απουσιάζει το Βυζάντιο. Το σποτάκι παρουσιάζει αριστουργηματικό ψηφιδωτό της Αγίας Σοφίας, που φιλοτεχνήθηκε κατά παραγγελίαν του «Τούρκου» αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ΄ του Μονομάχου και της ευσεβεστάτης Αυγούστας, Ζωής, ανηψιάς του πανευφήμου Βασιλείου Β΄ του Μακεδόνος, γνωστού και ως Βουλγαροκτόνου. Βεβαίως εν μέσω των δύο βασιλέων ίσταται ο Χριστός, ευλογών τον κόσμο. Στην διαφήμισή τους οι Μουσουλμάνοι Τούρκοι, βάζουν τρεις δερβίσηδες να στριφογυρίζουν εκστατικά πατώντας πάνω στο απεικονιζόμενο πρόσωπο του Χριστού. Έτσι ακριβώς. Ποδοπατούν το πρόσωπο του Θεού μας. Ρωτώ: είναι ή δεν είναι αυτό προσβολή και βεβήλωση της πίστης ημών των Χριστιανών; Δεύτερη «υπόθεση εργασίας». Αν οι εναπομείναντες Έλληνες της Πόλης, οργάνωναν μια πορεία διαμαρτυρίας μέσα στην κεντρικότερη πλατεία της Κωνσταντινούπολης, ουρλιάζοντας, με μάτι που γυαλίζει από μίσος, κραυγές του τύπου «ο Χριστός είναι μεγάλος», «θάνατος στους απίστους», πώς θα αντιδρούσαν οι Τουρκοφίλοι μας; Αν έσπαζαν βιτρίνες καταστημάτων και αναποδογύριζαν αυτοκίνητα ανυπεράσπιστων Τούρκων πολιτών, πως θα τους αντιμετώπιζε η τουρκική αστυνομία ή ακόμη και ο περίοικος, ανεκτικός σε τέτοια πράγματα, τουρκολαός; (Να μην αναφερθούμε τώρα σε Πακιστάν, Αφγανιστάν, Σομαλία και λοιπές δημοκρατικές χώρες).
Όσοι έχουν ακόμη ανοιχτά και άγρυπνα τα μάτια τους και τα αυτιά τους, ας αντιληφθούν ότι η πατρίδα μας βρίσκεται ενώπιον ενός τρομερού κινδύνου. Η Τουρκία «αδειάζει» στη χώρα μας χιλιάδες φανατικούς, επικίνδυνους, μη αφομοιώσιμους Μουσουλμάνους, οι οποίοι, κάποια στιγμή, θα τινάξουν στον αέρα ολόκληρο το κρατικό οικοδόμημα. Δεν πρόκειται για απελπισμένους λαθρομετανάστες, όπως διατείνονται τα ιθαγενή «προοδευτικά» γιουσουφάκια. Όχι. Υπάρχει σχέδιο άλωσης της πατρίδας μας από τους ανεξέλεγκτα διακινούμενους Μουσουλμάνους λαθρομετανάστες. Δεν έρχονται στην Ελλάδα, για να βρουν τρόπο να διεισδύσουν στην Ευρώπη. Έρχονται για να μείνουν μόνιμα. Στην Ευρώπη ήδη είναι πολύ δύσκολη η λαθραία παραβίαση των συνόρων. Κάποια στιγμή τα σύνορα των Ευρωπαίων θα σφραγιστούν. Η Ελλάδα θα απομείνει μόνη της, διεξάγοντας ουσιαστικά έναν ιδιότυπο πόλεμο. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει Έλληνας που δεν αισθάνεται φόβο και ανασφάλεια. Μια σελίδα του Κορανίου υποτίθεται ότι σχίστηκε και αλλόφρονες Ισλαμιστές, διέλυσαν το κέντρο της Αθήνας. Τι θα συμβεί αν γίνει χειρότερο κακό; Σκέφτεται κανείς πώς θα αντιδράσουν αυτοί οι άνθρωποι; Τι έχουν να φοβηθούν; Τι να σεβαστούν; Τι να χάσουν; Ανώνυμοι, σε μια χώρα «απίστων» γεμάτοι μίσος, βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του κράτους μας, θα επιτύχουν αυτό για το οποίο ξεβράστηκαν στην πατρίδα μας: κράτος εν κράτει. Ήδη το ελληνικό κατατρομαγμένο κρατίδιο, υπό την απειλή χειρότερης ανταρσίας, συζητά τρόπους ικανοποίησης του θυμού των Μουσουλμάνων, παραχωρώντας τους ανεπίτρεπτα προνόμια. Μακάρι να διαψευστώ, αλλά έρχονται πολύ δύσκολες μέρες. Τα επεισόδια στη Γαλλία ούτε μας ξύπνησαν ούτε μας συνέτισαν. Τα πράγματα πρέπει να ειπωθούν με τ’ όνομά τους κι ας κοάζουν οι χαραμοφάηδες, οι τρισάθλιοι ακτιβιστές, αντιρατσιστές, όλο αυτό το «προδοταριό» που υφαίνει το σάβανο της πατρίδας μας. Αν συνεχιστεί αυτό το κακό, θα ‘ρθει η ώρα που θα καταντήσουμε χριστιανική μειονότητα μέσα στην ίδια μας την πατρίδα. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, μεγάλες πόλεις είναι βυθισμένες στον τρόμο. Πού οφείλεται η ανατριχιαστική έξαρση της εγκληματικότητας; Ξαφνικά οι Έλληνες έγιναν κλέφτες και δολοφόνοι; Αστεία πράγματα. Αιτία είναι η ατολμία, η ανυπαρξία του κράτους και η εκμετάλλευση αυτής της ανυπαρξίας από τους μαθημένους στο πλιάτσικο και το έγκλημα λαθρομετανάστες του… Ισλάμ. Οι πολιτικοί μας δεν έχουν το ανάστημα ούτε μπορούν να λύσουν το πρόβλημα. Οι περισσότεροι, κλεισμένοι σε απροσπέλαστους πύργους, έχοντας εξασφαλίσει το μέλλον και των εγγονών τους, ενδιαφέρονται μόνο για την επανεκλογή τους.
Ίσως το ερώτημα των επόμενων ευρωεκλογών δεν θα είναι αυτό το θνησιμιαίο «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», αλλά «Ελληνισμός ή βαρβαρότητα».
Νατσιός Δημήτρης
δάσκαλος-Κιλκίς
.