Θεοί μεν γαρ μελλόντων,
ανθρωποι δε γιγνομένων,
σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται
Φιλόστρατος
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε μετά από δύο άρθρα που έκαναν εντύπωση μιά και δημοσιοποιούν στο ευρύ κοινό θέματα γνωστά σε επιστημονικούς (και όχι μόνον) κύκλους τα τελευταία χρόνια:
1. Σε έγκριτη Αγγλική (1) εφημερίδα δημοσιεύθηκε εμπεριστατωμένο άρθρο με τίτλο: “Οι καλλιέργειες υπό πίεση καθώς η θερμοκρασία της γής πέφτει”. Ο υπότιτλος μάλιστα τονίζει ότι οι πολιτικοί δεν έχουν παρατηρήσει ότι το πρόβλημα μπορεί να μην είναι ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, αλλά η πτώση της. Στο κείμενο σημειώνεται ότι για δεύτερη φορά μετά από σχεδόν ένα έτος, φαίνεται ότι ο κόσμος οδεύει προς μία σοβαρή διατροφική κρίση, η οποία οφείλεται σε έναν παλαιό φίλο, την “κλιματική αλλαγή”.
2. Το National Geographic News (2) διερωτάται κατά πόσον το αναμενόμενο το 2013 μέγιστο της ηλιακής δραστηριότητας θα είναι το μικρότερο των τελευταίων 90 ετών. Υπενθυμίζει μάλιστα τη γνωστή συσχέτιση της ηλιακής δραστηριότητας με τη θερμοκρασία της γής και τη συζήτηση που γίνεται τώρα για εκκίνηση μιάς Μικράς Παγετώδους περιόδου στη γή.
Η συζήτηση για τα θέματα αυτά στην Ελλάδα είναι σχεδόν ανύπαρκτη, πιθανόν επειδή λανθασμένα θεωρούνται μη πολιτικά. Ακόμα και το Αντίβαρο φορτώνει συνεχώς με έρμα το πλοίο στο “Περιβάλλον” ώστε να πλέει αταλάντευτα στη θάλασσα της περιβαλλοντικής ορθοδοξίας. Για σύγκριση, το παραπάνω ανορθόδοξο άρθρο του Telegraph μάζεψε σε 24 ώρες από τη δημοσίευσή του 127 σχόλια, τα περισσότερα μάλιστα αξιόλογα, προφανώς από αναγνώστες πολύπλευρα ενημερωμένους και ιδιαίτερα ανήσυχους.
Για όσους, λοιπόν, θα επιθυμούσαν μιά πολύπλευρη και επιστημονικά τεκμηριωμένη ενημέρωση για το θέμα της ανθρωπογενούς παγκόσμιας υπερθέρμανσης (AGW) ή της “κλιματικής αλλαγής” όπως συνηθίζεται να λέγεται τον τελευταίο καιρό, από την πλευρά των «σκεπτικιστών» ή «αρνητών», θα πρότεινα το βιβλίο του Ian Plimer, Heaven And Earth / Global Warming: The missing Science, Connor Court Publishing Pty Ltd, Ballan, Victoria, Australia.
Την έκδοση του βιβλίου (15/4/2009) πληροφορήθηκα από σχετική ανασκόπηση (3) πριν από την κυκλοφορία του. Αποφάσισα να το παραγγείλω αμέσως εκτιμώντας ότι επρόκειτο για σημαντικό βιβλίο μιά και:
$ Η θεματολογία του έδειχνε σφαιρική αντιμετώπιση της AGW.
$ Ο συγγραφέας είχε σημαντική ακαδημαϊκή πορεία, η οποία ακολούθησε μιά επιτυχή καριέρα στη πρώτη γραμμή της Μεταλλευτικής βιομηχανίας.
$ Ο συγγραφέας ήταν πλέον συνταξιούχος και συνεπώς μακράν επηρεασμού από χρηματοδοτήσεις.
Το βιβλίο ήρθε σύντομα και αποδείχθηκε έργο όχι μόνον σημαντικού επιστήμονα, εξαιρετικού συγγραφέα αλλά και ανθρώπου που δεν διστάζει να πεί τα πράγματα με το όνομά τους. Ο θυμός του φαίνεται στην αφιέρωση :
Αφιερώνεται στους AGL και CEL, λευκούς Ιππότες που πολεμούν τις δυνάμεις του σκότους και στην τελευταία φράση του κειμένου:
Η ηλιθιότητα του ανθρώπου είναι μικρότερη μόνον από την αγάπη του θεού που είναι άπειρη.
Οι 500 σελίδες του βιβλίου, οι 230.000 λέξεις και οι 2.311 υποσημειώσεις – βιβλιογραφικές αναφορές είναι το προϊόν των 40 ετών της έρευνας σε βάθος και σε πλάτος της γνώσης. Όπως Plimer γράφει: “Η κατανόηση των αλλαγών του κλίματος απαιτεί μια συγχώνευση της αστρονομίας, της φυσικής του ήλιου, της γεωλογίας, της γεωχρονολόγησης, της γεωχημείας, της ιζηματολογίας, της τεκτονικής, της παλαιοντολογίας, της παλαιοοικολογίας, της επιστήμης των παγετώνων, της κλιματολογίας, της μετεωρολογίας, της ωκεανογραφίας, της οικολογίας, της αρχαιολογίας και της ιστορίας.”
Το πιο σημαντικό σημείο που πρέπει να θυμάστε σχετικά με τον Plimer είναι ότι είναι ο πλέον επιφανής γεωλόγος της Αυστραλίας . Ως τέτοιος, η αίσθηση που έχει σχετικά με το χρόνο με πολύ διαφορετική από τους περισσότερους από εμάς. Η άποψή του τραβά μακριά πίσω στον χρόνο. Εξετάζει το κλίμα σε γεωλογική, αρχαιολογική και ιστορική χρονική κλίμακα καθώς και στη σύγχρονη εποχή. Γράφει: “Οι προηγούμενες αλλαγές του κλίματος, οι μεταβολές της στάθμης της θάλασσας και οι καταστροφές είναι γραμμένες στην πέτρα.”
Πολλά από αυτά που έχουμε διαβάσει για την αλλαγή του κλίματος, ισχυρίζεται, είναι τα σκουπίδια, ιδίως τα αποτελέσματα των μοντέλων σε υπολογιστή πάνω στα οποία βασίζεται υπερβολικά η τρέχουσα επιστημονική γνώμη, την οποία περιγράφει ως “πρωτόγονη”. Τα λάθη και οι στρεβλώσεις των μοντέλων σε υπολογιστή θα αποδειχθούν με το πέρασμα του χρόνου.
Ο Plimer δεν αμφισβητεί την αλλαγή του κλίματος αλλά ουσιαστικά αμφισβητεί τις περισσότερες από τις παραδοχές και τις προβλέψεις που γίνονται για την τρέχουσες αιτίες, κυρίως από τους επιστήμονες της ατμόσφαιρας, οι οποίοι έχουν μια διαφορετική προοπτική για τον χρόνο. “Είναι λίγο έκπληξη το γεγονός ότι καταστροφολογικές απόψεις για το μέλλον του πλανήτη έπεσαν σε γόνιμο έδαφος. Η ιστορία του χρόνου μας δείχνει ότι η μείωση του πληθυσμού, η κοινωνική αναστάτωση, οι εξαφανίσεις ειδών, οι ασθένειες και οι καταστροφικές ξηρασίες συνέβησαν σε περιόδους που επικρατούσε κρύο. Αντίθετα, η ζωή άνθισε και οι οικονομίες αναπτύχθηκαν ραγδαία στις θερμές περιόδους. Ο πλανήτης Γη είναι δυναμικός. Πάντα αλλάζει και εξελίσσεται. Αυτή τη στιγμή είναι σε μιά εποχή παγετώνων.”
Αν κοιτάξουμε τα τελευταία 6 εκατομμύρια χρόνια, η Γη ήταν θερμότερη από ότι είναι τώρα για 3 εκατομμύρια χρόνια. Το παγοκάλυμμα της Αρκτικής, της Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας είναι γεωλογικά ασυνήθιστο. Οι πολικοί πάγοι είναι παρόντες μόνο κατά το 20 τοις εκατό του γεωλογικού χρόνου.
Ότι ακολουθεί είναι μιά έντονη συμπίεση των 500 σελίδων του βιβλίου με όλα τους τα επιχειρήματα και τις προκλητικά συμπεράσματα:
Είναι επικίνδυνη αύξηση της θερμοκρασίας που συμβαίνει; Όχι
Είναι το εύρος της θερμοκρασίας που παρατηρήθηκε κατά τον 20ό αιώνα έξω από την περιοχή της κανονικής μεταβλητότητας; Όχι
Το κλίμα της Γης ελέγχεται από την παραλαβή και την αναδιανομή της ηλιακής ενέργειας. Παρά αυτή την κρίσιμη αυτή σχέση, ο ήλιος τείνει να εξαφανιστεί ως το πλέον σημαντικός παράγων του κλίματος. Υπολογισμοί με υπερυπολογιστές είναι πρωτόγονοι σε σχέση με το σύνθετο δυναμισμό του κλίματος της γης εάν αγνοήσει κανείς την κρίσιμη σχέση μεταξύ του κλίματος και της ηλιακής ενέργειας.
“Ο περιορισμός της σύγχρονης αλλαγής του κλίματος σε μιά μόνον μεταβλητή, το CO2, ή ένα μικρό μέρος της μεταβλητής – το ανθρωπογενές CO2 – δεν είναι επιστήμη. Το να προσπαθήσουμε να προβλέψουμε το μέλλον με βάση μία μόνο μεταβλητή (CO2) σε εξαιρετικά πολύπλοκα φυσικά συστήματα είναι τρέλα. Εντούτοις, όταν κάποιοι αστρονόμοι έχουν την τόλμη να αποδείξουν ότι η ηλιακή δραστηριότητα ελέγχει το κλίμα και όχι οι εκπομπές CO2, έχουν απορριφθεί ως δεινόσαυροι που χρησιμοποιούν μεθόδους παλιομοδίτικης επιστήμης.”
Κατά το παρελθόν η περιεκτικότητα της σε CO2 ήταν πολύ υψηλότερη από ότι σήμερα. Το ατμοσφαιρικό CO2 ακολουθεί την αύξηση της θερμοκρασίας. Δεν αυξάνεται η θερμοκρασία καθώς αυξάνεται το CO2. Το CO2 δεν είναι ρύπος. Η υπερθέρμανση του πλανήτη και η μεγάλη περιεκτικότητα σε CO2 φέρει ευημερία και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
Η υπόθεση ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα μπορεί να δημιουργήσει υπερθέρμανση του πλανήτη είναι παράδοξη διότι έρχεται σε αντίθεση με τη γνώση επικυρωμένη από την φυσική του ήλιου, την αστρονομία, την ιστορία, αρχαιολογία και τη γεωλογία. “Αλλά πλέον οι αποδείξεις δεν μετρούν. Και κάθε αντίθετη εργασία που δημοσιεύεται σε περιοδικά με κριτές, απλώς αγνοείται. Μας λένε ότι η επιστήμη για την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη έχει πλέον σχηματισθεί και δεν επιδέχεται αλλαγών. Ωστόσο, ο ισχυρισμός από ορισμένους επιστήμονες ότι η απειλή της AGW είναι 90 % σίγουρη (ή ακόμη και 99 %) είναι ένα σχήμα λόγου. Δεν έχει μαθηματική ή αποδεικτική βάση. ”
Παρατηρήσεις στη φύση διαφέρουν σημαντικά από τα αποτελέσματα που προέκυψαν από σχεδόν δύο δωδεκάδες κλιματικών μοντέλων που αναπτύχθηκαν σε υπολογιστή. Τα κλιματικά μοντέλα διογκώσουν τα αποτελέσματα της ανθρώπινης εκπομπής CO2 στην ατμόσφαιρα, επειδή λίγες από τις φυσικές μεταβλητές λαμβάνονται υπ’ όψιν. Τα φυσικά συστήματα είναι πολύ πιο περίπλοκα από ότι τα μοντέλα σε υπολογιστή.
Η δημιουργία, από τον ΟΗΕ της Διακυβερνητικής Ομάδας για τις Κλιματικές Αλλαγές (IPCC), το 1988, έδωσε την ευκαιρία στις περιβαλλοντικές ομάδες να μετατρέψουν την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη σε κύριο θέμα. “Η διαδικασία της IPCC σχετίζεται με τον περιβαλλοντικό ακτιβισμό, την πολιτική και τον καιροσκοπισμό. Είναι άσχετη με την επιστήμη. Οι απόψεις των ζηλωτών της κλιματικής αλλαγής (AGW) μπορεί να συγκριθούν με την αποδεδειγμένη βεβαιότητα των θρησκευτικών φονταμενταλιστών.”
Ο Ian Plimer δεν είναι ένα απομονωμένο περίεργο άτομο. Είναι βραβευμένος επιστήμονας και καθηγητής. Το οπισθόφυλλο του «Heaven And Earth» περιλαμβάνει τη λαμπρή υποστήριξη από τον Πρόεδρο της Τσεχικής Δημοκρατίας, Vaclav Klaus, ο οποίος τώρα κατέχει την εκ περιτροπής προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολλοί επιστήμονες έχουν συμπαραταχθεί με τον Plimer στή διαφωνία προς την επικρατούσα ορθοδοξία.
Το «Heaven And Earth » βασίζεται σε αποδείξεις και επιτίθεται στον κονφορμισμό και την «ορθοδοξία». Είναι επίσης μια υπενθύμιση προς το σεβασμό της αντίθετης άποψης και ένα ηχηρό μήνυμα για να προσέξουμε μήπως η ιδεολογία υποκαθιστά τις αποδείξεις.
(2) http://news.nationalgeographic.com/news/2009/06/090612-sun-lowest-peak-activity.html
(3) http://www.smh.com.au/opinion/beware-the-climate-of-conformity-20090412-a3ya.html
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1. Σύμφωνα με κάποια Blogs, οι μεγάλοι εκδοτικοί Οίκοι της Αυστραλίας αρνήθηκαν να εκδώσουν το «αιρετικό» αυτό βιβλίο.
2. Το βιβλίο απεδείχθη εκδοτική επιτυχία και ευρίσκεται στην 5η ανατύπωση (http://connorcourtpublishing.blogspot.com/)
3 «Κάποιοι αστρονόμοι έχουν την τόλμη να αποδείξουν ότι η ηλιακή δραστηριότητα ελέγχει το κλίμα »
Η επιστημονική έχασε πριν λίγες ημέρες τον μεγαλύτερο εξ αυτών, τον Jack Eddy.
Διαβάστε το «Interview with Jack Eddy»
Η επιστημονική κοινότητα θα προτείνει να ονομασθεί το τρέχον σημαντικό ηλιακό ελάχιστο «Eddy Minimum», ως ελάχιστη τιμή στον Άνδρα και τον Επιστήμονα..