Την περίοδο 1993-99 ψήφιζα Πολιτική Άνοιξη επειδή πίστευα σε μία μετεξέλιξη του πολιτικού συστήματος “επί το πατριωτικότερον”. Αξιοπρέπεια και πατριωτισμό εξέφραζε μόνο ο Αντώνης Σαμαράς. Πατριωτισμός χωρίς ταυτόχρονη αξιοπιστία λόγου καθίσταται αυτομάτως λαϊκισμός και τελικά όχημα απαξίωσης των πατριωτικών απόψεων. Η αργόσυρτη σταδιακή επαναφορά του, και η υπουργοποίησή του μόλις εφέτος τον κατέστησε αρχικά “χρυσή εφεδρεία” για τις πολιτικές εξελίξεις. Δυστυχώς όμως η πρόσφατη διαχείριση του ζητήματος του φιλμ του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά έδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι έχει στραμμένο το βλέμμα του σε λάθος κοινό, και ότι τελικά δεν μπορεί να εκφράσει ούτε αυτός το υγιώς και πατριωτικώς σκεπτόμενο τμήμα της κοινωνίας που παραμένει αμέτοχο στον δημόσιο λόγο αφού δεν βρίσκει καμία διέξοδο έκφρασης.
Το ζήτημα του φιλμ το “έπιασε” στην ορθή του διάσταση το Αντίβαρο χαρακτηρίζοντάς το ως “ένα ακόμα επεισόδιο της διάστασης λαού-διανόησης“. Δεδομένου ότι τα κεντρικά ΜΜΕ εκφράζουν την ηγεμονεύουσα τάση στον χώρο της “διανόησης”, είναι πράγματι έτσι τα πράγματα για τους κάτωθι λόγους:
1. Ο Κώστας Γαβράς μετέφερε στο επίμαχο φιλμ τις προσωπικές του ιδεοληψίες, ενώ το σύνολο των κεντρικών ΜΜΕ τον παρουσίασε περίπου ως πρύτανη ιστορικής αξιοπιστίας.
2. Ο Κώστας Γαβράς μετέφερε στο επίμαχο φιλμ μία ενδυμασία των “πρωτοχριστιανών” του 4ου αιώνα μ.Χ., η οποία χρησιμοποιείται μόνο πολύ πρόσφατα από Ορθόδοξους μοναχούς, ενώ το σύνολο των κεντρικών ΜΜΕ ουδόλως ασχολήθηκε με την, προφανώς εσκεμμένη, σημειολογική αυτή αστοχία.
3. Ο Κώστας Γαβράς χρέωσε στο επίμαχο φιλμ το σύνολο των καταστροφών του Παρθενώνα, όπως τις γνωρίζουμε από τον 17ο αιώνα, αποκλειστικά στους Πρωτοχριστιανούς του 4ου αιώνα, ενώ: α. δεν υπάρχει ουδεμία ιστορική πηγή να το επιβεβαιώνει παρά μόνο εικασίες, β. αγνοήθηκαν οι τεκμηριωμένες καταστροφές από πλήθος άλλων ομάδων (Έρουλοι, Γότθοι, Βησιγότθοι, Φράγκοι, Λατίνοι, Οθωμανοί, κοινοί αρχαιοκάπηλοι και κλέφτες) και παραγόντων (σεισμοί, χρόνια εγκατάλειψη), και γ. η μετατροπή του σε Χριστιανικό Ναό αποδεδειγμένα διέσωσε τον Παρθενώνα από καταστροφή όπως επιστημονικές αναφορές δείχνουν (Ant. Kaldellis). Για την ακρίβεια, χρέωσε ΥΠΕΡΔΙΠΛΑΣΙΕΣ καταστροφές από όσες έγιναν σε διάρκεια 14 αιώνων σε αδιευκρίνιστους “Πρωτοχριστιανούς”, ατεκμηρίωτα. Την ίδια ώρα το σύνολο των κεντρικών ΜΜΕ παρουσίαζαν το φιλμ ως ακριβοδίκαιη ιστορική πραγματικότητα, αποδεκτή μάλιστα περίπου ως τετριμμένη στους αρμόδιους επιστημονικούς κύκλους! Και ήταν πράγματι υπερδιπλάσιες οι καταστροφές που εμφανίζονται στο φιλμ ότι έγιναν τον 4ο αιώνα σε σχέση με τις καταστροφές που απεικόνισε ο Carrey στα τέλη του 17ου αιώνα στον πασίγνωστο πίνακά του.
Η πλάνη της κοινής γνώμης είναι βέβαιη. Και η πλάνη διαθέτει ηθικό αυτουργό.
Διότι όλα αυτά ήταν και είναι γνωστά στον Αντώνη Σαμαρά, έστω και εκ των υστέρων. Την εξουσία να τα αλλάξει την διαθέτει. Τι έκανε όμως τελικά;
Έκλεισε τ’ αυτιά του στη φωνή της λογικής και στη φωνή του δικαίου. Έψαχνε απεγνωσμένα μία ευκαιρία να δώσει λύση στις κατηγορίες περί “λογοκρισίας” (λες και είναι υποχρεωμένος κανείς να δέχεται όλες τις προσωπικές ιδεοληψίες ενός καλλιτέχνη που αυτοαναγορεύεται σε αυθεντία περί ιστορίας) και να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές, δηλαδή ότι τα κεντρικά ΜΜΕ κατ’ ουσίαν ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ πολιτικές αποφάσεις και τελικά ηγεμονεύουν την κοινωνία.
Η αφορμή δόθηκε από τη συνάντηση του Προέδρου του Μουσείου με τον σκηνοθέτη. Εβγήκε περιχαρής ο Πρόεδρος και είπε “ο σκηνοθέτης μου εδήλωσε ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν εννοούσε Πρωτοχριστιανούς, αλλά γενικώς και αορίστως ανθρώπους της εποχής“. Συνέχισε λέγοντας ότι “κατόπιν αυτών των εξηγήσεων, λύνεται η παρεξήγηση και επαναφέρονται τα επίμαχα 12 δευτερόλεπτα που αφαιρέθηκαν από το βίντεο”.
Σε ακόλουθες δηλώσεις του ο σκηνοθέτης ανέτρεψε ευθέως τον Πρόεδρο!
“Ουδέποτε μίλησα για ανθρώπους της εποχής. Επρόκειτο για πρωτοχριστιανούς. Ο Πρόεδρος του Μουσείου ουδέποτε μου έδειξε το κείμενο που θα διάβαζε στους δημοσιογράφους. Είχα και διατηρώ την ίδια άποψη για το θέμα. Ήταν πρωτοχριστιανοί“.
Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι στα δημοσιεύματα του τύπου την επομένη, διαβάσαμε και τις δύο αντιφατικές δηλώσεις στις ίδιες στήλες, δηλαδή στο ίδιο ρεπορτάζ! Λες και η δεύτερη δήλωση έγινε στον ίδιο χώρο με την πρώτη!
Ο Υπουργός όμως ουδέν. Το ζήτημα “έληξε” εκεί. Η σιωπή του προς απάντησήν μας; Ε φαίνεται πως ναι. Απαντήθηκαν οι απορίες μας δια της σιωπής του:
- Ούτε τον Πρόεδρο απέλυσε, ως ψευδόμενο.
- Ούτε το βίντεο έκοψε. Είτε και πάλι μερικώς, εφόσον οι δηλώσεις επαναφοράς του διαψεύστηκαν δημοσίως πανηγυρικά` είτε ολοκληρωτικά, ώστε να λυθεί δια παντός το πρόβλημα.
- Ούτε στις επιστολές που έλαβε απάντησε.
- Ούτε καν μία λέξη δεν εξεστόμισε δημοσίως για το θέμα, από το ξεκίνημά του.
Η ψευδής και αναίτια προπαγάνδα κατά των Πρωτοχριστιανών με σαφείς σημειολογικές ιεδολογικές αναφορές στη σημερινή Εκκλησία, σφραγίζεται στο Μουσείο της Ακρόπολης με την υπογραφή του Υπουργείου Πολιτισμού.
Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε την επιλογή του. Απογοήτευσε όμως σφόδρα με τη στάση του. Προτίμησε να αγνοήσει παντελώς την αλήθεια υπέρ μίας στρεβλής αντικληρικαλιστικής “προοδευτικότητας”. Προτίμησε να χαιδέψει τα αυτιά των τελάληδων-διαμορφωτών της κοινής γνώμης με τις εκκωφαντικές φωνές.
Δικαίωμά του. Αν όμως ψάχνει μεθαύριο υποστηρικτές, ας ψάχνει σ’ αυτούς που ευαρέστησε σήμερα με τη στάση του.
.