Οδ. Ελύτης, «ο Ήλιος ο Ηλιάτορας»
Διάβασα την είδηση στη εφ. «Έθνος» της περασμένης Κυριακής και «κάπνισαν τα μάτια μου». Το νεοταξικό κηφηναριό που ελέγχει το λεγόμενο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, αυτό που επέτρεψε να πιάσουν στα χέρια τους οι μαθητές τη μαγαρισιά που ονομάστηκε βιβλίο ιστορίας Στ΄ Δημοτικού, ανακάμπτει δριμύτερο. Από τη νέα σχολική χρονιά -2009-2010- θα «διδάσκεται» στο δημοτικό σχολείο η σεξουαλική αγωγή. Ήδη γράφτηκαν, εγκρίθηκαν και παίρνουν το δρόμο της εκτύπωσης δύο σχετικά βιβλία ένα για τις Α΄ και Β΄ τάξεις και ένα για τις υπόλοιπες του δημοτικού σχολείου.
Συγγραφέας τους ο γνωστός τηλεσεξολόγος Θάνος Ασκητής, ο άνθρωπος που αναλάμβανε να παρηγορεί τηλεφωνικώς, τους απανταχού στερημένους ή μπαφιασμένους ή κορεσμένους, επί σκοπώ υποστυλώσεως του στυτικού τους μηχανισμού, διασκεδάζοντας ταυτόχρονα ξενύχτηδες και χασομέρηδες με τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες, που αράδιαζαν τα «νούμερα» που έπαιρναν το νούμερό του. Θα το δούμε κι αυτό. Η λουστραρισμένη σαχλαμάρα εισέρχεται, δόξη και τιμή, στο δημόσιο σχολείο. Το «μάθημα» – «θου Κύριε φυλακήν το στόματί μου» – θα διδάσκεται τις ώρες της «ευέλικτης ζώνης». Για όσους δεν γνωρίζουν η Α’ και η Β’ τάξεις κάνουν 4 ώρες την εβδομάδα, η Γ’ και η Δ’ 3 ώρες και οι Ε’ και Στ’ 2 ώρες την εβδομάδα «ευέλικτη ζώνη». Τώρα τι είναι αυτή η ευέλικτη ζώνη, είναι δύσκολο να απαντηθεί. Υποτίθεται πως πρέπει να αφιερώνεται σε διαθεματικές και δημιουργικές δραστηριότητες. Τώρα τι είναι αυτές οι διαθεματικές δραστηριότητες, και αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί. Αυτό που ξέρω είναι πως αυτές τις «άδειες» ώρες τις «εκμεταλλεύομαι», για Γλώσσα και Μαθηματικά, μήπως και μπορέσω να συμμαζέψω λίγο τα πνιγηρά βιβλία που παραλάβαμε πριν από δύο χρόνια και μας τυραννούν. Επειδή στην Ελλάδα ισχύει το αξεπέραστο «ουδέν καινόν, τα πάντα κενά», το κενό στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα θα γεμίσει με τα «πρωτοποριακά» επινοήματα του κυρ-Ασκητή. Το «μάθημα» της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης καθίσταται ισότιμο πλέον με την νεότερη ιστορία των Ε’ και Στ’ τάξεων. Δίωρα και τα δυο. Μετά την «Έξοδο» του Μεσολογγίου, για παράδειγμα, όπου διδάσκονται οι μαθητές το μεγαλείο της αυτοθυσίας και του χρέους, θα πιάνουν στα χέρια τους το εγχειρίδιο του Ασκητή και θα διαβάζουν: «Το πέος αποτελείται από το σώμα του και την κεφαλή του, που ονομάζεται βάλανος. Στην άκρη της βαλάνου και στο κέντρο αυτής υπάρχει μια μικρή τρυπίτσα που λέγεται στόμιο της ουρήθρας από όπου βγαίνουν τα τσίσα, που λέγονται και ούρα…». (Υποπτεύομαι πως ο τίτλος του μαθήματος αυτού – η εφημερίδα μόνο αποσπάσματα περιείχε – θα είναι «τα τσίσα που λέγονται και ούρα», το επόμενο ίσως να τιτλοφορηθεί «τα βρακιά που λέγονται και εσώρουχα» ή «τα μαλλιά που λέγονται και τρίχες» και ούτω καθεξής). Για να εισαχθούν «τα τσίσα» στο δημοτικό σχολείο έγιναν κάποιες στατιστικές έρευνες, τις οποίες διενήργησε η Ελληνική Εταιρεία Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας. Πρόεδρος της είναι βεβαίως ο Θάνος Ασκητής. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις στατιστικές, το 90% των γονέων και το 71% των δασκάλων, είναι υπέρ της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο. Προσωπικά δεν άκουσα συνάδελφο να πήρε μέρος σε τέτοια δημοσκόπηση ούτε και γονέα. Τώρα πώς κατέληξαν οι επιστήμονες της εν λόγω εταιρείας στα εντυπωσιακά 90% και 71%, αυτό ας το κρίνουν οι αναγνώστες. Μια και η απόφαση είναι ειλημμένη, θα υποβάλω κάποια ερωτήματα για την αναγκαιότητα της εισαγωγής της σεξουαλικής αγωγής στο δημοτικό.
Πρώτον: Δεν θα έπρεπε πρώτα να εφαρμοστεί πειραματικά η σεξουαλική αγωγή σε κάποια σχολεία, να εξαχθούν συμπεράσματα, να ανιχνευτούν αντιδράσεις μαθητών και γονέων και να διαπιστωθεί η καταλληλότητα των εγχειριδίων και η ωριμότητα των μαθητών να την αποδεχτούν;
Δεύτερον: Ο Ευάγγελος Παπανούτσος, ο σοφός παιδαγωγός, μιλώντας κάποτε γι’ αυτό το θέμα είχε πει: «Δεν είναι εύκολο πράγμα να μιλήσεις στα παιδιά για το σεξ, χωρίς τον κίνδυνο να τα φοβίσεις, να τα γεμίσεις με αηδία ή το χειρότερο να τα οδηγήσεις σε εκτραχηλισμούς». Μπορεί μια τόσο λεπτή και σοβαρή διαπαιδαγώγηση να φύγει από τα χέρια των κατ’ εξοχήν αρμοδίων, των γονέων, και να περάσει στα χέρια σεξολόγων τύπου Ασκητή;
Τρίτον: Κανείς δάσκαλος δεν έχει τις γνώσεις και την εμπειρία που απαιτεί ένα τόσο κρίσιμο θέμα. Πώς θα το διδάξει; Είναι έτοιμοι οι γονείς να εμπιστευτούν σε αναρμόδιους και ακατάρτιστους, σ’ αυτό το είδος της αγωγής, εκπαιδευτικούς, όταν ο φυσικός του χώρος είναι το σπίτι;
Τέταρτον: Έχουμε ως λαός το προνόμιο να είμαστε πίσω από αυτό που ονομάζουμε «πολιτισμένο κόσμο». Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να επωφεληθούμε από τη λάθη του. Δυστυχώς όμως ως μειονεκτικοί Βαλκάνιοι χάσκουμε έκθαμβοι στις «επιδόσεις» της Δύσης, τις μιμούμαστε αλόγιστα. Είχα διαβάσει παλαιότερα πως στη Σουηδία, χώρα που διδάσκεται η σεξουαλική αγωγή, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι εγκυμοσύνες σε δεκατριάχρονα και δεκατετράχρονα κορίτσια, με παράλληλη αύξηση των αφροδίσιων νοσημάτων.
Έχω κρατήσει μια είδηση που δημοσιεύτηκε στην εφ. «Ελευθεροτυπία», της 24ης Μαΐου 2005. Συνέβη στην Αγγλία. «Τρεις αδελφές 16, 14 και 12 ετών είναι κιόλας μητέρες. Δύο απ’ αυτές δεν έχουν καμμία σχέση με τους μπαμπάδες των παιδιών τους. Η μητέρα τους κ. Άτκιν είπε στην εφημερίδα Sunday Mercury ότι τα κορίτσια της καταστρέψανε τη ζωή τους και την δικιά της ζωή, εξαιτίας της κακής εκπαίδευσης σε θέματα σεξ που λαμβάνουν τα παιδιά στα δημόσια σχολεία της χώρας». Ήδη η τάση διεθνώς είναι να φύγει από το σχολείο η σεξουαλική αγωγή και να ξαναγυρίσει στο σπίτι. Στην Ελλάδα είναι γνωστό πως έχουμε τις λιγότερες περιπτώσεις εξώγαμων παιδιών. Αυτό συμβαίνει και γιατί ο γάμος διατηρεί ακόμα, αν και πανταχόθεν βαλλόμενος, την ιερότητά του και γιατί δεν τολμήσαμε, μέχρι τούδε, να αναθέσουμε σε τυχάρπαστους σεξομπουρδολόγους, την διαπαιδαγώγηση τέτοιου σοβαρότατου θέματος. Γιατί, λοιπόν, αυτή η σπουδή; γιατί και πάλι ουραγοί των εξελίξεων; μήπως για εμπορικούς σκοπούς; Μήπως για ακόμη ταπεινότερους σκοπούς οδηγηθούμε στον εξευτελισμό μιας τόσο ιερής λειτουργίας, του έρωτα, που όπως λέει ο άγιος Χρυσόστομος, «ο Θεός την εγκατέσπειρε στην ψυχή του ανθρώπου»;
Όπως εύστοχα έχει ειπωθεί όλη αυτή η βιασύνη να διδαχτούν τα παιδιά την σεξουαλική αγωγή είναι ένας πυρήνας απο-αθωοποιήσεως. Εάν όλα τα μυστήρια των ψυχών και των σωμάτων μας ξεγυμνωθούν, η σημαντική γοητεία του «ζην» και του «αναπτύσσεσθαι» έχει αποκλειστεί. Κάθε πράμα στον καιρό του λέει ο σοφός λαός μας. Ας μην καταντήσει η δασκάλα να διαβάζει σε εφτάχρονους μαθητές φράσεις του τύπου: «Ο Γιωργάκης μέσα στο ντους, βλέπει το σώμα του και θυμάται τα λόγια του μπαμπά: Να μην ξεχάσω να πλύνω το πέος μου…. μέσα από το πετσάκι». Η καλή διδασκαλία προϋποθέτει το κύρος και την σοβαρότητα του εκπαιδευτικού. Ας μην τρωθούν ανεπανόρθωτα αυτά τα δύο τιμαλφή, εξαιτίας άκαιρων και άχρηστων πειραματισμών. Τα «τσίσα» του Ασκητή δεν έχουν καμμιά δουλειά στα δημόσια ελληνικά σχολεία….
Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς
.