Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι ιστορικός. Έχει εκδοτικό οίκο και ένα μικρό κέντρο ελευθέρων σπουδών για τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής. Δεν είναι πολιτικός από τζάκι ή από κομματικά γραφεία με θητεία στους πολιτικούς διαδρόμους της εξουσίας.
Ναι, είχε εκπομπή από όπου πουλούσε τα βιβλία του εκδοτικού του οίκου. Αυτή είναι η πρώτη κατηγορία εναντίον του: τηλε-πωλητής. Προφανώς δεν ήταν ανεπάγγελτος όπως το 70% των πολιτικών μας.
Ναι, η γυναίκα του τον αποκάλεσε “μπουμπούκο” εκτός αέρα, όταν της είχαν κάνει έκπληξη στο στούντιο και της είπαν ότι ο άντρας της έρχεται στην εκπομπή που φιλοξενούνταν η ίδια. Αυτή είναι η δεύτερη κατηγορία εναντίον του: ο μπουμπούκος.
Ναι, μιλάει πολύ στα κανάλια και έχει πάθος. Αυτή είναι η τρίτη κατηγορία εναντίον του: παρλαπίπας. Στη χώρα που βρίθει από τηλεοπτικούς μαϊντανούς και στη χώρα που οι δημοσιογράφοι στις εκπομπές τους μιλάνε περισσότερο από τους καλεσμένους τους είναι ενοχλητικό να παρεμβαίνει συχνά ο Γεωργιάδης. Όχι άλλοι. Μόνο αυτός.
Ναι, όσοι διαφωνούν με τις απόψεις του τον κατηγορούν για ακροδεξιό. Στις απόψεις του για γενικότερα ζητήματα κοσμοθεωρίας και ιστορίας. Όχι για τις πράξεις του.
Ναι, εσχάτως κατηγορήθηκε και για πλασιέ της τρόϊκας. Τόσο πολύ που ζήτησε ο ίδιος να πάρει τη δόξα της εφαρμογής των μέτρων του Μνημονίου αντί για τον Τόμσεν.
Έστω λοιπόν ότι δέχομαι τους χαρακτηρισμούς. Ναι, είναι τηλε-βιβλιοπώλης, μπουμπούκος, παρλαπίπας, ακροδεξιός, πλασιέ της τρόϊκας.
Να πάω παρακάτω; Στα έργα;
Ανέλαβε για τρεις μήνες το υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Ήρε το καμποτάζ. Το καμποτάζ των δεκαετιών.
Ανέλαβε τον Ιούνιο του 2013 το υπουργείο υγείας στην κυβέρνηση Σαμαρά. Ένα από αυτά που επιχειρεί σήμερα είναι να φέρει τα γενόσημα στο ΕΣΥ.
Η Ελλάδα είναι μία χώρα 11 εκατομυρίων και καταναλώνει πατενταρισμένα φάρμακα σαν να ήταν χώρα 40 εκατομυρίων. Γιατί; επειδή έχει ίσως το μοναδικό σύστημα υγείας στον κόσμο, κι αν όχι το μοναδικό, σίγουρα ένα από τα ελάχιστα, που αγοράζει συστηματικά πατενταρισμένα φάρμακα αντί για γενόσημα. Σε κόστος πέντε ή δέκα φορές μεγαλύτερο. Ο κοινός νους επιτάσσει την αξιολόγηση της κατάστασης.
Όταν εφαρμόστηκε η άρση του καμποτάζ, βγήκαν στους δρόμους οι Κόκκινοι. Το ΚΚΕ οργάνωσε διαδηλώσεις, αποκλεισμούς στα λιμάνια. Έβριζαν και γρονθοκοπούσαν ναυτικούς και τουρίστες από τα κρουαζιερόπλοια.
Σήμερα που επιχειρείται να εφαρμοστεί η λογική των γενοσήμων, από την οποία προφανώς ζημιωμένες θα βγουν οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, βγαίνουν στον δρόμο και στη Βουλή οι Ροζ του ΣΥΡΙΖΑ και διαμαρτύρονται. Βγαίνουν όμως και στα γήπεδα οι Πράσινοι. Η ομώνυμη εφημερίδα οπαδών του Παναθηναϊκού, την οποία εκδίδει ο υιός ιδιοκτήτη μεγάλης ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, παράτησε τα αθλητικά πρωτοσέλιδα κι αφού έβαλε ο ίδιος τους οπαδούς να αναρτήσουν πανό εναντίον του Γεωργιάδη, έκανε και σχετικό πρωτοσέλιδο
Η πρασινο-κοκκινο-ροζ συμμαχία είναι ιδιάζουσα. Συνδυάζει στενά προσωπικά οικονομικά συμφέροντα με ιδεολογικές αγκυλώσεις και με κρατικοδίαιτο λαϊκισμό. Να τη χαίρονται οι θιασώτες της.
Οι πολίτες που ακόμη διαθέτουν κοινόν νου δεν μπορούν παρά να θαυμάσουν τις πράξεις του Άδωνι Γεωργιάδη. Μόνο από αυτές τις δύο πράξεις, η χώρα θα ωφεληθεί μακροπρόθεσμα πολλάκις.
Εύγε “τηλε-πωλητή, μπουμπούκο, ακροδεξιέ παρλαπίπα και πλασιέ της Τρόϊκας”. Μακάρι όλοι όσοι δεν έχουν τέτοιους χαρακτηρισμούς στο βιογραφικό τους να λάμβαναν αποφάσεις που θα ωφελούσαν τη χώρα κατά το 10% όσο θα ωφεληθεί από τις δικές σου πράξεις.
Γνωρίζω ότι αυτό το κείμενο θα προκαλέσει αντιδράσεις. Ας μείνουν οι αντιδράσεις στην ουσία και στις πράξεις. Όχι σε λόγια και σε χαρακτηρισμούς.
21 comments
Δηλαδή έλεος, θα διαβάζουμε μπούρδες και αγιογραφίες για τον Άδωνι και στο Αντίβαρο;
Τι να πρωτογράψει κανείς για αυτόν τον ακατάσχετο παρλαπίπα, τους απίθανους ξερολακισμούς του και τις ατέλειωτες πολιτικές του κωλοτούμπες. Δεν αξίζει τον χρόνο κανενός.
Ούτως ή άλλως θα μείνει παρακαταθήκη στο έθνος το “έργο” του, που δεν είναι φυσικά η άρση του καμποταζ, αλλά η χωρίς τσίπα εμμονική του υπερψήφιση όλων των μνημονίων και των διαταγμάτων ξεπουλήματος της χώρας που έφεραν οι ξένοι δυνάστες προς ψήφιση στην βουλή.
Ας θυμηθούμε λοιπόν μια από τις λαχταριστές εθνικές πνευματικές τηλεοπτικές παρακαταθήκες του ανδρός και ας την κολλήσουμε πλάι στο πλούσιο έργο που άφησε στα υπουργεία από τα οποία πέρασε:
https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=yGOWeP_FCAE#t=3658
(γύρω στο 1:01:00)
Η αιχμή του δόρατος του Γεωργιάδη είναι να τον θεωρούν γραφικό.Είναι θεμελιώδης αυτή η επιλογή του και είναι βαθιά πολιτική.Για αυτό κάθε φορά ξεκαρδίζομαι όταν διάφοροι σοβαροφανείς τύποι του συρμού προσέρχονται με αυτην την πεποίθηση για να αντιπαρατεθούν μαζί του στη Βουλή,στην τηλεόραση ή μπροστά σε οποιοδήποτε κοινό και σταδιακά συνειδητοποιούν το λάθος τους.Σχεδόν πάντα εξοργίζονται γιατί το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να καταφεύγουν σε ad hominem επιχειρήματα αδυνατώντας να
αντιμετωπίσουν τη στέρεη λογική που σταδιακά ξεδιπλώνει.Αυτό λοιπόν είναι πολιτικά αποτελεσματικό διότι οι συνομιλητές του γίνονται έτσι περισσότερο καταγέλαστοι από αυτό που ήδη είναι.
Εγω,πριν το 2009 τον θεωρούσα έναν λαϊκιστή,είδος στο οποίο έχουμε πλεόνασμα,δεν είχα καθίσει να τον παρακολουθήσω.Άργησα να καταλάβω τι είναι στην πραγματικότητα ο Γεωργιάδης.Το διαπίστωσα σταδιακά όταν είδα την ομιλία του στην ψήφιση του πρώτου Μνημονίου και πολύ περισσότερο όταν τον παρακολούθησα τον Σεπτέμβριο του ’11 στη Βουλή,στον Νόμο Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ.Τότε αναγνώρισα ξεκάθαρα πρώτη φορά ότι αυτό το πρόσωπο μπορεί να εκφράσει δημοκρατικά το βαθύ μίσος μου για τον τρόπο που λειτουργούσε η χώρα και το οποίο αναπτύχθηκε μέσα μου ιδιαίτερα μετά το πέρασμά μου από ελληνικό ΑΕΙ.Αυτή τη βαθιά αποστροφή που ένιωθα για τις ιδέες εκείνες που εκφράζονται κατά κύριο λόγο από την ελλαδική Αριστερά και οι οποίες διαπότιζαν για χρόνια την ελληνική κοινωνία και συνακόλουθα το πολιτικό ριπίδιο,αυτές στην ουσία που την οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή.
Χαίρομαι γιατί,όπως οι εκλογές αποδεικνύουν,είναι πολλοί σαν κι εμένα.Όλοι εμείς που δεν περιμέναμε το Μνημόνιο φυσικά για να γνωρίζουμε ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες.Γιατί μπορεί το Μνημόνιο να ήρθε ως αποτέλεσμα της χρεοκοπίας μας σαν ένα είδος διακανονισμού με τους δανειστές μας αλλά στην πραγματικότητα όσο κι αν το αρνούνται κάποιοι,οι μεταρρυθμίσεις,η δραστική ουσία της πολιτικής του,αποτελούσε και αποτελεί βούληση μεγαλής μερίδας πολιτών όπως εγω.Η οργή που προκαλεί ο Γεωργιάδης είναι φυσική διότι εκφράζει με ξεκάθαρο τρόπο αυτην την πολιτική βούληση.Και το πρόβλημα της ικανοποίησης αυτής της βούλησης μπορεί να επιλυθεί μόνο δημοκρατικά,εκλογικά όπως έχει ήδη επιλυθεί.Είναι θέμα συσχετισμού δυνάμεων όπως λέει και η Αλέκα.Για αυτό και οι ύβρεις που δέχεται από διάφορους περιθωριακούς είμαι σίγουρος πως μόνο ευχαρίστηση του προκαλούν,όπως και στους ψηφοφόρους του.
Ο Γεωργιάδης προφανώς και πείραξε κάποια συμφέροντα, εξ’ ου και το πρωτοσέλιδο. Είναι όμως ο Γεωργιάδης αυτός που το έκανε ή η τρόϊκα; Τα επιχειρήματα του, συνήθως, δεν αποκλίνουν και πολύ από το “μνημόνιο ή θάνατος” και αν δεν τον ήξερε κάποιος που τον ακούει θα μπορούσε να τον θεωρήσει εκπρόσωπο της τρόϊκας. Εδώ τίθεται το ερώτημα: ο ρόλος του είναι να προσπαθεί να επιβάλλει τα συμφέροντα της τρόϊκας στον ελληνικό λαό ή το αντίθετο; Γιατί, ο Γιαννακόπουλος έχεια μια εφημερίδα και πλήθος οπαδών μαζί του και μπορούν να διαμαρτρηθούν φωναχτά. Ο απλός Έλληνας, όμως, που βλέπει το επίπεδο υγείας να υποβαθμίζεται και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές να πληθαίνουν, πώς θα διαμαρτυρηθεί;
Δεν αμφιβάλλω ότι είναι δραστήριος άνθρωπος. Ωστόσο, καταναλώνει μεγάλο μέρος της δραστηριότητας του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης, οι συνεχείς φωνασκίες του και η εριστική του συμπεριφορά εκνευρίζουν πολύ κόσμο και έχουν δημιουργήσει μεγάλες αντιπάθειες τόσο στον πολιτικό κόσμο όσο και στην κοινωνία. Νομίζω πως αν ήταν πιο μετριοπαθής θα ήταν και πιο αποτελεσματικός (στο να περάσει τα μέτρα που θέλει).
Τέλος, δε φημίζεται για την σταθερότητα των απόψεων του (αν και σχεδόν πάντοτε τις εκφράζει με απόλυτο τρόπο). Στο βίντεο που ακολουθεί, ο πάλαι ποτέ πατριώτης μας προτρέπει να δεχτούμε την παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση.
http://www.youtube.com/watch?v=-MFiIwXYEhQ
ωστε το αντίβαρο ειναι το επίσημο site της νεας δημοκρατίας ; κριμα. αν και φάνηκε απο καιρό αυτό. απλα τωρα επιβεβαιώθηκε
Της Ιλαροτραγωδίας το ανάγνωσμα. Είναι γνωστό το πρόβλημα των Δυτικών Δημοκρατιών, η αυξανόμενη συγκέντρωση πλούτου και δύναμης στα χέρια ολίγων και η αυξανόμενη κοινωνική περιθωριοποίηση. Είναι γνωστό πως πλέον τα κόμματα απο ελεύθερες ενώσεις φυσικών προσώπων έχουν μεταβληθεί σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς .Μηχανισμοί αυτοί συνδέονται με τις κυρίαρχες ελίτ μέσα απο ένα πολυδαίδαλο σύστημα σχέσεων αλληλεξάρτησης. Αυτή η πλοκή και η διαπλοκή τους είναι ανεξάρτητη απο το ιδεολογικό-πολιτικό τους στίγμα.
Οι Κυβερνήσεις της Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ απο το 1974 και ένθεν είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της καχεκτικότητας της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Μεθοδικά συστηματικά εφαρμόζοντας ένα μοντέλο επίπλαστης ανάπτυξης, καχεκτικής δημοκρατικής διακυβέρνησης οδήγησαν την χώρα στην οικονομική και όχι μόνο κατάρρευση.Τα Μνημόνια απλά επιτάχυναν την ήδη δρομολογηθείσα πορεία.Σήμερα τα δύο αυτά κόμματα συνεργαζόμενα συγκυβερνούν. Καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με ότι εκτρωματικό παρήγαγε και αναπαρήγαγε η πολιτικής τους τις τελευταίες δεκαετίες.Οψιμοι τιμητές των δομών αυτών οι “προοδευτικές” δυνάμεις του τόπου μας.
Η συγκρουσιακή κατάσταση δύναται φορές να παράγει κάποια οφέλη σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο.Αυτό δεν σημαίνει όμως και την απαρχή της όποιας εξελικτικής πορείας,Το έλλειμμα στρατηγικού σχεδιασμού είναι ολοφάνερο. Αποσπασματικές κινήσεις οι οποίες τις περισσότερες φορές οδηγούν σε απορυθμίσεις ενός καχεκτικού συστήματος (ανεξαρτήτως αν παράγουν κάποια οφέλη) παρά στην μεταρρύθμιση του. Στο ίδιο μήκος κύματος και η Αντιπολίτευση η οποία αδυνατεί να αρθρώσει έναν πολιτικό λόγο αντάξιο των προκλήσεων του σήμερα, ικανό να πείσει την κοινωνία. Κατά συνέπεια το επικοινωνιακό παιχνίδι της σύγκρουσης βολεύει τους κομματικούς σχεδιασμούς του διπολικού πολιτικού μας συστήματος καθώς αποκρύπτει τις βασικές αδυναμίες του.
Ο Χώρος της Υγείας αποτελούσε και αποτελεί άντρο διαφθοράς και διαπλοκής .Στοιχίζει πολλά στον Έλληνα φορολογούμενο-ασφαλισμένο και στο Ελληνικό κράτος παρέχοντας υπηρεσίες που παραπέμπουν σε υπανάπτυκτες χώρες. Ανεξαρτήτως προσώπου Υπουργού Υγείας ο καθείς μας θα δύναται να ελπίζει πως η σχέση αυτή θα ανατραπεί προς όφελος της Κοινωνίας.Ένα πρώτο βήμα λοιπόν προς την σωστή κατεύθυνση όμως πρέπει να ακολουθήσουν και άλλα.
Αν μπούμε στον πειρασμό των υπουργικών καλλιστείων, τότε φοβάμαι ότι το συμπέρασμά σας είναι όχι απλώς εύλογο αλλά και αναπόφευκτο. Κοιτάξτε όμως πως λειτουργεί και ακριβώς ανάποδα η λογική του ναι μεν αλλά.
Ναι μεν:
Ο Άδωνις έχει επιδείξει έργο που άλλοι είτε δεν το διανοούνται καθόλου είτε το διανοούνται μόνον, χωρίς να ενδιαφέρονται να εφαρμόσουν το παραμικρό.
Στο Ναυτιλίας προχώρησε ζητήματα που λίμναζαν για δέκα-δεκαπέντε χρόνια.
Στο πενταβρώμικο Υγείας έχει διάθεση να σπάσει αποστήματα.
Είναι με μεγάλη διαφορά ο πιο παραγωγικός και τελεσφόρος κυβερνητικός, συμπεριλαμβανομένου και του προϊσταμένου του –για να τα λέμε όλα.
Αλλά:
Αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση εξουσιομανούς ανθρώπου που το πάθος του για προβολή, εξουσία και δόξα δεν του επιτρέπει να βάλει στον εαυτό του ένα κάποιο χαλινάρι για να αποφύγει την υπερ-αυτογελοιοποίηση. Πώς να εμπιστευτείς στα σοβαρά έναν άνθρωπο που δεν μπορεί στοιχειωδώς να αυτοσυγκρατηθεί; Πώς να εμπιστευτείς το πολιτικό σου μέλλον σε κάποιον ο οποίος ξέρει, είναι σίγουρο αυτό, πως η υπερέκθεση του κάνει κακό, δεν μπορεί όμως να πάψει να εκτίθεται;
Έχει αποφοιτήσει και αυτός με άριστα από την Μεγάλη της Κωλοτούμπας Σχολής. Σαν χθές ακόμα έβριζε τον Σαμαρά, ορκιζόταν ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί ποτέ με αυτόν και εκθείαζε τον μέντορά του (για να μην ξεχνιόμαστε πάλι, είναι πολιτικό τέκνον του γίγαντα Καρατζαφέρη). Σήμερα κάνει ακριβώς τα αντίθετα χωρίς ίχνος απολογητικής διάθεσης, χωρίς ίχνος τσίπας. Πως να εμπιστευτείς στα σοβαρά έναν άνθρωπο που στο όνομα της προσωπικής του ανέλιξης δεν ντρέπεται να γλύφει εκεί που έφτυνε; Και να φτύνει εκεί που έγλυφε;
Σε κάθε θέμα με το οποίο καταπιάνεται, μα σε κάθε θέμα λέμε, κύριο μέλημά του είναι να καρπωθεί επικοινωνιακά το μέγιστο όφελος. Φωνάζει, μαλώνει, χτυπιέται, ωρύεται, άρα υπάρχει. Πως να εμπιστευτείς στα σοβαρά έναν άνθρωπο που καταπιάνεται με την πολιτική, και ενδεχομένως την ιεραρχεί, με βάση ανταποδοτικά, ιδιοτελή κριτήρια; Που τελειώνει η πολιτική και που αρχίζει η επαίσχυντη επικοινωνιακή κερδοσκοπία;
Με όλα αυτά δεν θέλω να ακυρώσω τις διαχειριστικές ικανότητες του Αδώνιδος. Ούτε όμως και επιτρέπω στο εαυτό μου να πιω το πικρό ποτήρι της γελοιότητας χάριν του καμποτάζ και των γενοσήμων. Θέλω να πω, όσο πολιτικώς μη ορθόν είναι να αξιολογείς κάποιον μόνον από την εικόνα του και την διαχείρισή της, άλλο τόσο ανορθόδοξο είναι να ζητάς από τον άλλο να κλείσει τελείως τα μάτια σε αυτήν και στη ναρκισσιστική παρακμή και ψυχοπαθολογία που εκπέμπει.
Ξεκαθαρίζω ότι κι εγώ τον θεωρώ καλύτερο σε σχέση με Μιλτιάδηδες και το σκουπιδαριό των ανύπαρκτων υπουργοτουριστών. Ε όχι όμως και να καταστήσω κάποιον Άδωνη κάποιας Μανωλίδου μέτρο του πολιτικού μου κριτηρίου επειδή είναι καλύτερος από τον Μπάρμπι, τη Φώφη, τον Σίμο και την λοιπή παλιοπαρέα. Γιατί , αγαπητέ, μπορεί σήμερα, που η χώρα εξέπεσε στα χέρια αυτού του ελεεινού πολιτικού προσωπικού, εν μέσω απόλυτης κρίσης και απαξίωσης αρχών, αξιών, θεσμών, η αναγωγή της πανθομολογούμενης παραγωγικής ψυχοπαθολογίας σε πρότυπο να βολεύει και να μοιάζει δόκιμη, αύριο όμως; Κοινώς, απαλλαχτήκαμε (λέμε τώρα) από Τσοχατζόπουλους για να γεμίσουμε Γεωργιάδηδες;
Άσε που, αν πράγματι θέλουμε να είμαστε συνεπής ως προς τη λογική της… ουσίας και του περιεχομένου που μας προτείνετε να ακολουθήσουμε, και εφ΄ όσον πάντα αξιολογούμε τον συγκεκριμένο ως τον βέλτιστο των κυβερνητικών, τότε κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να σηκώσουμε ένα τρελό τρελό πλακάτ που θα γράφει Adonis for Prime Minister.
Εν κατακλείδι, ο άνθρωπος είναι γραφικός (στην κλίμακα που μετρά τη γραφικότητα και την αναξιοπρέπεια είναι λίγο πιο πάνω από το «πιο γραφικός είτε γίνεσαι πολιτικός είτε πεθαίνεις») αλλά και πολύ πολύ ικανός. Έχει να επιδείξει έργο, σημαντικό σε σχέση με το ανύπαρκτο έργο άλλων, ασήμαντο σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας (τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας εξακολουθούν να αποτελούν για τον πολίτη-αγρίως φορολογούμενο μικρά εγχώρια Γκουαντάναμο).
Νομίζω πως σε μια άλλη εποχή, σε έναν άλλο κόσμο, όπου η πολιτική θα επιβαλλόταν δια νόμου να ασκείται με σεμνότητα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, τα δε φώτα της δημοσιότητας θα έπεφταν για κάποιο εξαιρετικά μυστήριο λόγο στους ψαράδες, ο Άδωνις θα επέλεγε να γίνει ψαράς.
ΥΓ1. Αυτό που έκανε η Πράσινη ήταν τρισάθλιο, εμετικό. Η Πράσινη δεν είναι ο Παναθηναϊκός, και ο Δημητράκης ο εφευρέτης όσα κινέζικα μύρια και να βάλει Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.
ΥΓ2. Η λογική που θέλει το τσίρκο που παίζει ο Άδωνις να αποτελεί μέρος της επικοινωνιακής τακτικής του ιδίου (κάτι σαν τον Ρόκυ Μπαλμπόα ένα πράγμα, που στην αρχή άφηνε τον Ρώσο να τον σαπίζει και μετά έμπαινε στην αντεπίθεση), πολύ δε περισσότερο επικοινωνιακό όπλο της ΝΔ, ομολογώ με ξεπερνάει.
Προς τον χρήστη με το ψευδώνυμο «ρεμάλι»
Ενδιαφέρουσα η χρήση λεξιλογίου. Σημειώνω:
1. «ώστε»
2. «επίσημο site»
3. «φάνηκε από καιρό»
4. «απλά»
5. «επιβεβαιώθηκε»
Για την επιλεκτική όραση και τη μυωπία, ίσως μπορεί να σας φανεί χρήσιμος κάποιος οφθαλμίατρος. Ίσως, λέω. Δεν είμαι και σίγουρος.
Για την ορμή των βεβιασμένων συμπερασμάτων όμως δεν υπάρχει αντίστοιχη ειδικότητα να σας βοηθήσει. «Κρίμα» (δική σας λέξη), διότι είναι αρκετά διαδεδομένη νόσος στους νεοέλληνες. Για την ακρίβεια υπάρχει μία ειδικότητα, αυτή του Δασκάλου -με κεφαλαίο-, όμως καλώς ή κακώς μία φορά πηγαίνουμε στο σχολείο κι ας διαρκεί 12 χρόνια η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Ανδρέας Σ.
ΕΛΕΟΣ! ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΓΚΡΙΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΟΥ “ΑΝΤΙΒΑΡΟΥ” ΝΑ ΑΝΑΡΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΙΝΕΙ ΥΜΝΟΥΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΑΤΕΝΤΑΤΟ ΑΜΑΘΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΖΟΝΤΑ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΣΧΗΜΟΝΟΥΝΤΑ.
“Στο Ναυτιλίας προχώρησε ζητήματα που λίμναζαν για δέκα-δεκαπέντε χρόνια”
Αυτό το “ξέρεις” επειδή έτσι λέει ο Άδωνις ότι έχουν τα πράγματα…
Εκτίθεται στα μέσα τόση πολύ ώρα που στο τέλος μένει η “γραμμή” που προπαγανδίζει αυτός. Και η οποία “γραμμή” βέβαια είναι παράλληλη με τα συμφέροντα που του δίνουν άφθονο τον τηλεοπτικό χρόνο στα κανάλια τους.
Πότε πήγε κόντρα ο Γεωργιάδης έστω σε ένα (1) συμφέρον μεγαλοεργολάβου ή μεγαλοκαναλάρχη; Ποτέ. Και ούτε πρόκειται να πάει… χαζός είναι;
Κατά βάθος όμως δεν του έχει κανένας εμπιστοσύνη και ποτέ δεν πρόκειται να τον βάλουν πραγματικά μέσα στο παρόν “σύστημα εξουσίας”. Το “ημι”-ακροδεξιό, “ημι”-εθνικιστικό παρελθόν του φοβίζει την αριστερής προέλευσης και προιστορίας σημερινή καθεστηκυία τάξη της χώρας.
Το πιθανότερο να τον χρησιμοποιήσουν και μετά να τον πετάξουν στον κάλαθο της ανακύκλωσης…
ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕΣ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ ΚΑΙ ΑΣΕ ΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ, “ΚΟΛΑΟΥΖΕ” ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ!!! ΠΟΙΑ ΙΣΡΑΙΛΙΤΟ-ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΙΕΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕ!! ΔΕΣ ΤΑ ΕΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ ΝΔ, ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΟΥ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΣΕ, ΚΑΤΑ ΤΗΝΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΕΒΑΛΕ ΣΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ!! ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΥΛΟΠΟΙΕΙ Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ–ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΕΙ, Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΩΣΕ, Ο ΚΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ! ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ “ΤΕΒΑ”???
Επειδή μαζεύτηκαν αρκετά σχόλια με παρεμφερές μήνυμα, να απαντήσω αρχικά με τα γενικά και ακολούθως με τα ειδικά.
1. Τα άρθρα στο Αντίβαρο εκφράζουν μία αρκετά ευρεία γκάμα απόψεων. Το κάθε άρθρο εκφράζει τον συγγραφέα του και μόνο. Αυτό είναι σαφές από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα. Το Αντίβαρο δεν έχει συντακτική ομάδα η οποία χαράζει γραμμή για το ένα ή το άλλο θέμα.
2. Το Αντίβαρο λοιπόν δημοσιεύει ελεύθερα με άξονα το «αντίβαρο στην ιδιωτεία», το οποίο -δυστυχώς- είναι δυσεπίτευκτο όταν το θέμα συζήτησης αφορά σε πολιτικά πρόσωπα ή σε κυβερνητικές πολιτικές ή γενικώς σε πράγματα της «πολιτικής με τη στενή έννοια» (ο όρος σε αντίθεση με την πολιτική με την ευρεία έννοια). Ο λόγος γι’ αυτό έγκειται στη δυσκολία όσων μετέχουν σε έναν τέτοιο διάλογο, ή σε μία τέτοιου είδους αξιολόγηση τέλος πάντων, να υπερβούν τις προσωπικές τους πεποιθήσεις ή συμπάθειες και να επιχειρήσουν να σταθούν απέναντι σε κάποιο γεγονός ή σε κάποιο πρόσωπο με μεγαλύτερη απόσταση, ώστε να κρίνουν το δυνατόν αντικειμενικότερα. (Το γράφω έτσι, διότι αντικειμενικότητα -κατά τη γνώμη μου- δεν υφίσταται και αείποτε ο καθένας είναι αναγκασμένος να εκφράζει την πολύ συγκεκριμένη προσωπική του οπτική γωνία στα πράγματα).
3. Συνεπώς, ένα από επιμέρους αιτήματα για να αποστασιοποιηθεί κανείς από την κατάσταση της «ιδιωτείας» είναι ακριβώς αυτό: να συνεισφέρει κανείς στην υπέρβαση (του εαυτού του, των συνομιλητών του, των αναγνωστών του κοκ) των προσωπικών εμποδίων, τα οποία θέτει ο καθένας στον εαυτό του, ώστε να αξιολογηθεί ένα φαινόμενο -γεγονός ή πρόσωπο- υπό μία διαφορετική οπτική γωνία από αυτήν στην οποία βρισκόμαστε όλοι μας.
4. Με βάση τα παραπάνω, εστιάζω στο συγκεκριμένο θέμα.
α. Δεν βρίσκω διόλου εποικοδομητικές τις ad hominem επιθέσεις. Με τη σύγχρονη ορολογία θα τις χαρακτήριζα τρολλ, διότι το αποτέλεσμα είναι να παρακάμπτεται το ουσιαστικό περιεχόμενο ενός ζητήματος και να εισέρχονται συναισθηματισμοί, απωθημένα και «προκατασκευασμένες» απόψεις στη συζήτηση, οι οποίες αποδομούν τον ίδιο τον διάλογο και το νόημά του.
Συνεπώς τα αγνοώ και θα συνεχίσω να τα αγνοώ. Προχωρώ στην ουσία. Η ουσία είναι το σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο ψηφίστηκε εχθές στη Βουλή.
Μάλλον πριν προχωρήσω θα χρησιμοποιήσω το γεγονός ότι παρά το πλήθος σχολίων σ’ αυτήν εδώ την ανάρτηση, ασχολίαστο παραμένει το αμέσως επόμενο άρθρο με τίτλο «Τα έσοδα της βιομηχανίας φαρμάκων στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ» http://www.antibaro.gr/article/9526.
Μπορεί να μην είμαι εγώ ο ένοχος των απόψεων που εκφράστηκαν εδώ ότι δήθεν υιοθετώ («αγιογραφία Γεωργιάδη»!!! κλπ), αλλά ναι, είμαι ένοχος της αναζήτησης, εύρεσης και αναδημοσίευσης του κειμένου αυτού, το οποίο βρήκα σε ιστολόγιο να έχει δημοσιευθεί στις 4 Ιουνίου 2013.
Με βάση όσα έχω πει πιο πάνω, θα προτιμούσα έναν ζωηρό διάλογο σε εκείνο το νήμα παρά σ’ αυτό. Ο λόγος που ο διάλογος έγινε σ’ αυτό είναι ότι είναι ευκολότερο να συζητηθεί το πρόσωπο παρά η ουσία.
β λοιπόν. Η Ελλάδα πληρώνει υπέρογκα ποσά για τα φάρμακα της χώρας. Αυτό είναι σαφές – σαφέστατο. Το καταδεικνύουν απερίφραστα οι αριθμοί, οι οποίοι είναι αμείλικτοι και δεν επιδέχονται εύκολης αμφισβήτησης. Το «επάγγελμα» του «Ιατρικού Επισκέπτη» και μόνο είναι ενδεικτικό του τρελλού πάρτυ που γινόνταν στη χώρα για δεκαετίες. Τι σημαίνουν όλα αυτά; πρώτον, ότι επί της αρχής, συμφωνώ προσωπικά με την ανάγκη εξορθολογισμού των εξόδων της χώρας για φάρμακα. Και δεύτερον ότι επί της αρχής συμφωνώ με τη χρήση γενόσημων φαρμάκων αντί των πατενταρισμένων φαρμάκων των μεγάλων πολυεθνικών σε ορισμένες περιπτώσεις. Όχι, ενδεχομένως, σε όλες τις περιπτώσεις, διότι ακόμη και στο εξωτερικό όπου γίνεται κατά κόρον χρήση γενοσήμων, αυτό δεν είναι απαρέγκλιτος κανόνας χωρίς εξαιρέσεις. Εξορθολογισμός λοιπόν με βάση τι συμβαίνει αλλού. Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι πρωτοφανή στην Ελλάδα. Έχουν εμφανιστεί και αλλού, όπου ως ένα βαθμό έχουν αναλυθεί και λυθεί. Επί της αρχής σημαίνει επί της αρχής. Ως εδώ είναι η άποψή μου.
Από κει και πέρα, το αν το εν λόγω νομοσχέδιο (ψηφισμένο πλέον, άρα νόμος του κράτους) υπηρετεί αυτήν την αρχή, το αν το κάνει με τον βέλτιστο τρόπο ή το αν επιδέχεται βελτιώσεων, καθώς και το πώς ρυθμίζονται οι λεπτομέριες εφαρμογής του, πώς αξιολογείται η πιθανότητα επιτυχίας του, και τελικά αν είναι πράγματι μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για καλύτερες ιατρικές υπηρεσίες του κράτους στους πολίτες (διότι αυτό είναι το ζητούμενο, αφού ακόμα και η στενή μείωση των εξόδων του κράτους εκεί αποσκοπεί), όλα αυτά είναι θέματα για τα οποία δεν έχω τις γνώσεις ή την εμπειρία να τα αξιολογήσω. Τα αφήνω σε όποιον έχει τα κατάλληλα εφόδια να το κάνει.
Και προχωρώ ακόμη ένα βήμα. Οποιαδήποτε ουσιαστική αξιολόγηση του νομοσχεδίου σ’ αυτή τη βάση, οποιαδήποτε τεκμηριωμένη κριτική, είναι ευπρόσδεκτη να δημοσιευθεί στο Αντίβαρο. Αυτό πράγματι θα ήταν ένας στόχος. Να ξεκινήσει δηλαδή μία γόνιμη αντιπαράθεση επί των ουσιωδών. Ανοιχτή η πρόσκληση.
Ελπίζω να είμαι σαφής.
Ανδρέας Σ.
Για να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε, αντιγράφω από το Βήμα
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=543063
….
Σύμφωνα με την τροπολογία:
– Η μέγιστη τιμή των πρωτότυπων φαρμάκων που διατηρούν την πατέντα τους (on patent) ορίζεται ως ο μέσος όρος των τριών χαμηλότερων τιμών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι μέγιστες αυτές τιμές αναθεωρούνται τακτικά προς τα κάτω. Η ρύθμιση αυτή επί της ουσίας διατηρεί το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο ώστε να εξασφαλίζονται από τις οι χαμηλότερες τιμές στην Ευρώπη χωρίς να υπάρχει κίνδυνος απόσυρσης τους. Αυξήσεις δεν θα επιτρέπονται αλλά μόνον μειώσεις τιμών. Θα υπάρξει εξοικονόμηση που θα φτάσει συνολικά στα 76 εκατομμύρια ευρώ σε ό,τι αφορά την δαπάνη των νοσοκομείων και του ΕΟΠΠΥ από την συγκεκριμένη ρύθμιση.
– Οι τιμές των φαρμακευτικών προϊόντων μετά την λήξη της πατέντας (off patent), εφόσον γι’ αυτά υπάρχει γενόσημο που κυκλοφορεί, μειώνονται αυτόματα είτε στο 50% της τελευταίας τιμής υπό προστασία, είτε στον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφόσον είναι χαμηλότερος του 50%. Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει γενόσημο που να κυκλοφορεί η τιμή πέφτει στον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διάταξη εφαρμόζεται για τα φάρμακα μετά το 2012, ενώ για τα υπόλοιπα (πριν την 1/1/2012) θα εφαρμοστούν οριζόντιες μειώσεις τιμών με υπουργική απόφαση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η διάταξη εφαρμόζεται μετά το 2012 διότι συνολικά τα φάρμακα αυτά είναι 2.500 και δεν δύναται ο ΕΟΦ να ανταποκριθεί στο διοικητικό βάρος της έρευνας τιμών σε 28 χώρες. Για τα φάρμακα αυτά η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη το 2013 εκτιμάται στα 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ για τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τον ΕΟΠΥΥ και 198 εκατομμύρια ευρώ στα Νοσοκομεία.
Με την εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης εκτιμάται ότι θα υπάρξει μεσοσταθμικά μείωση τιμών 15% το πρώτο εξάμηνο του 2014 και 7,5% το δεύτερο εξάμηνο για τα φάρμακα των οποίων έληξε η πατέντα μετά το 2012. Επίσης, θα υπάρξει μείωση 15% για τα φάρμακα που έληξε η πατέντα πριν το 2012 με υπουργική απόφαση. Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας εκτιμά ότι θα υπάρξει συνολικά εξοικονόμηση που θα φτάσει στα 176 εκατομμύρια ευρώ από την δαπάνη των Νοσοκομείων και του ΕΟΠΠΥ. Με την ίδια υπουργική απόφαση θα προστατεύονται τα πολύ φθηνά φάρμακα.
– Η μέγιστη τιμή των γενόσημων φαρμάκων ορίζεται στο 65% της τιμής του αντίστοιχου φαρμάκου αναφοράς, του οποίου έχει λήξει η περίοδος προστασίας, από 80% που είναι σήμερα. Η μείωση δηλαδή στις τιμές των γενόσημων φαρμάκων που κυκλοφόρησαν μετά το 2012 θα είναι στο 18,5%. Τα φάρμακα που κυκλοφόρησαν πριν το 2012 θα υποστούν οριζόντιες μειώσεις στις τιμές τους. Για τα φάρμακα αυτά η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη το 2013 εκτιμάται στα 500 εκατομμύρια ευρώ για τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τον ΕΟΠΥΥ και 210 εκατομμύρια ευρώ για τα Νοσοκομεία. Ωστόσο, με υπουργική απόφαση προβλέπεται προστασία των πολύ φθηνών φαρμάκων.
– Οι καθορισμένες τιμές αντιπροσωπεύουν τις μέγιστες θεσπισμένες τιμές και οι φαρμακευτικές εταιρείες δύνανται να προσφέρουν σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή, τιμές χαμηλότερες, οι οποίες στη συνέχεια γίνονται εφαρμοστέες με ένα συμπληρωματικό δελτίο τιμών. Αυξήσεις τιμών δεν επιτρέπονται κατά τις αναθεωρήσεις των τιμών, εκτός από τις περιπτώσεις που αφορούν διορθώσεις.
– Μετά την τιμολόγηση τους, τα νέα γενόσημα φάρμακα εντάσσονται αυτόματα στο λίστα συνταγογραφούμενων φαρμάκων (θετική λίστα). Τα νέα πρωτότυπα φάρμακα (on patent) δεν εντάσσονται αυτομάτως στη θετική λίστα, αλλά μετά από αξιολόγηση των κλινικών και οικονομικών δεδομένων τους και σύμφωνα με τις υφιστάμενες κείμενες διατάξεις.
– Αυξάνεται από 9% σε 11% το rebate (επιστροφή χρημάτων) για τον ΕΟΠΥΥ στα μοναδικά φάρμακα (κυρίως on patent) και επαναπροσδιορίζονται οι επιστροφές όγκου με τρόπο ώστε να διπλασιάζονται.
Στελέχη του υπουργείου Υγείας αναφέρουν ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για οριζόντιες μειώσεις τιμών ενέχει ένα σοβαρό κίνδυνο απόσυρσης φαρμάκων για τους εξής δύο λόγους: Οι τιμές στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται για να καθοριστούν οι τιμές σε 16 χώρες παγκοσμίως. Σε κάθε μείωση κατά 10% των τιμών στην Ελλάδα η φαρμακευτική βιομηχανία έχει απώλεια παγκοσμίως δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Για να προστατεύσει αυτές τις πωλήσεις θα αποσύρει τα φάρμακα από την Ελλάδα, όταν οι τιμές μειωθούν απότομα. Επίσης, όταν τα φάρμακα γίνονται πολύ φθηνά, με οριζόντιες περικοπές, οι χονδρέμποροι τα εξάγουν σε άλλες χώρες και δημιουργούνται ελλείψεις.
– Αίρεται το rebate των φαρμακοποιών στα γενόσημα και τα φθηνά φάρμακα ώστε να δοθεί ώθηση στη χορήγησή τους. Από την αύξηση της χρήσης των γενόσημων φαρμάκων προκύπτουν δημοσιοοικονομικά οφέλη της τάξεως των 35 εκατομμυρίων ευρώ.
– Τα φάρμακα υψηλού κόστους, με άδεια μόνο για νοσοκομειακή χρήση, θα διατίθενται αποκλειστικά από τα φαρμακεία των Νοσοκομείων.
…..
Ο ιστορικός του μέλλοντος σχετικά με το έθνος μας θα σημαδέψει στο ιστορικό συνεχές 3 χρονολογίες: το 1453 της άλωσης της Κωνσταντινουπόλεως, το 1821 της Ελλ. επαναστάσεως και το 2010 ως της αρχής της διάλυσης της κρατικής υπόστασης του Ελληνικού έθνους.
Ακολουθεί ο ορισμός της έννοιας «ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ» που θα χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια:
Το 2010 μια «σούπα» διαφόρων συμφερόντων πίεσαν ώστε αντί η χώρα να δανειστεί όσα χρήματα μπορούσε από τις αγορές, όταν ακόμα τότε μπορούσε και στη συνέχεια μετά από κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα να δηλώσει την προφανή χρεωκοπία της, αποφάσισαν να την βάλουν κάτω από έναν διεθνή χρηματοδοτικό μηχανισμό από τον οποίον ήξεραν ότι ουδέποτε θα έβγαινε από αυτόν σε ένα κομμάτι. Και αυτό απλούστατα διότι το χρέος της ήταν αδύνατον να διαχειριστεί μακροπρόθεσμα με οποιονδήποτε τρόπο.
Υπάρχει πολλή βιβλιογραφία πάνω σε αυτό, ακόμα και σήμερα που είναι “ιστορικά” νωρίς, από Ρουπακιώτη, Στρος Καν, μελέτες οίκων οικονομικών μελετών και φυσικά υπάρχουν και τα («μαγειρεμένα» εν πολλοίς) οικονομικά στατιστικά στοιχεία από τα οποία όποιος ξέρει δυο τρια κολλυβομαθηματικά, λίγη μακροοικονομία και λίγη λογιστική μπορεί να καταλάβει, ακόμα και από τα «μαγειρεμένα» στοιχεία, ότι το πρόγραμμα το μόνο που εξασφάλιζε ήταν την σωτηρία μερικών ως επι το πλείστον γερμανικών τραπεζών και οδηγούσε μαθηματικά τη χώρα σε χρεωκοπία με όρους (πιθανότατα-θα αποδειχθεί τα επόμενα 1 με 3 χρόνια αυτό) απείρως χειρότερους από το να χρεωκοπούσαμε το 2010-2011.
Για να έρθουμε λοιπόν στο παρόν θέμα, «επικοινωνιακός πρωταγωνιστής» του ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ήταν τότε και είναι ακόμα ο κ. Γεωργιάδης, ο οποίος ήταν (και είναι) ο προπαγανδιστικός προμαχώνας της παραπάνω αναφερθείσας «σούπας» συμφερόντων. Το γιατί το κάνει είναι προφανές (αλλά και άδιάφορο στον Ελληνικό λαό), προσπαθεί ο άνθρωπος να μπει στο «σύστημα εξουσίας», το θέλει, το θέλει πολύ και κάνει σαφές σε αυτό το σύστημα ότι θα κάνει το οτιδήποτε για να τον δεχτεί.
Μας λέτε λοιπόν ότι δεν εστιάζουμε στην παρούσα τροπολογία και ό,τι κάνουμε ad-hominem. Δηλαδή δεν θα πρέπει να εστιάσουμε στο ΕΓΚΛΗΜΑ αλλά θα πρέπει να κάνουμε «διάλογο» και αντιπαράθεση «απόψεων» πάνω σε μια τροπολογία που για τους «παροικούντες εν Ιερουσαλήμ» είναι μια τροπολογία, που κάτω από το κάλυμμα μειώσεων τιμών σε ορισμένες ετικέτες φαρμάκων, προωθεί κάποια συμφέροντα και θίγει κάποια άλλα.
Δεν είμαστε σε θέση να πούμε ποια είναι τα καλά για τη χώρα συμφέροντα και ποια τα κακά. Γιατί π.χ. να μην θεωρήσει κάποιος καλό «συμφέρον» για τη χώρα τις επιχειρήσεις του Γιαννακόπουλου παρά τις φαρμακοβιομηχανίες του x, y, z Ελβετού, Γερμανού ή Ισραηλίτη;
Συμβουλή από troll: μην παίρνετε τοις μετρητοίς νούμερα, μειώσεις, αριθμούς, ποσοστά των οποίων οι δυναμικές αλληλεπιδράσεις δεν είναι εύκολα αντιληπτές από κάποιους που είναι εκτός της συγκεκριμένης «μπίζνας». Και μην ξεχνάμε, γενικά, καλό είναι να μείνει και καμμιά Ελληνική βιομηχανία στη χώρα (που δεν θα μείνει τελικά αλλά κουβέντα να γίνεται).
Μπορεί οι παραπάνω «δυναμικές αλληλεπιδράσεις» να μην είναι εύκολα αντιληπτές στον κάθε πολίτη αλλά σίγουρα είναι πανεύκολα αντιληπτό ότι ο μέσος Έλληνας και οι ασφαλιστικοί του οργανισμοί μέσα στην επόμενη διετία δεν θα είναι σε θέση να καλύψουν ούτε τις νέες «μειωμένες» τιμές φαρμάκων του κ. Γεωργιάδη ή μάλλον πιο σωστά τις «τιμές Σαμαρά» που λέει και ο ίδιος ο κύριος Γεωργιάδης.
Το να μας κατηγορείτε λοιπόν ότι κάνουμε ad hominem στον Γεωργιάδη είναι σαν να λέτε ότι θα κάναμε ad hominem στον Βλαντ τον ανασκωλοπιστή αν λέγαμε, χωρίς «επιχειρήματα», ότι ήταν εγκληματίας πολέμου…
Τελικά όμως ο κ. Γεωργιάδης αξίζει συγχαρητήρια, όσο και να μην θέλει κάποιος να χάσει τον χρόνο του για αυτόν στο τέλος γίνεται το αντίθετο!
Υ.Γ.
Σαφώς στον κλάδο των φαρμάκων γινόταν (και ψιλογίνεται ακόμα) φαγοπότι αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα διαλύσουμε και θα αλλάξουμε εκ βάθρων όλο το εγχώριο δίκτυο παραγωγης και πώλησης προς όφελος ξένων συμφερόντων και χωρίς καν κάποιο βραχυπρόθεσμο όφελος για τον πολίτη λόγω των συνεχιζόμενων και αυξανόμενων οικονομικών επιπτώσεων του πρωταρχικού ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ που λέγαμε.
Μπράβο,τό κείμενο ήταν γιά σκεφτόμενουν άνθρώπους,καί όχι γιά άνθρώπους πού λατρεύουν τούς δημαγωγούς καί αύτούς πού χαιδεύουν άφτιά……..Καί μέ πόνο βλέπω ότι τό Ιντερνετ είναι γεμάτο άπό τέτοιους………..
Αγαπητέ Beriev, έχω εντύπωση ότι μιλάμε για διαφορετικά θέματα. Το δικό σας θέμα είναι πολιτικά στιγμιαίο και λέγεται «Άδωνις Γεωργιάδης». Το δικό μου θέμα είναι άλλο. Είναι πολιτικά διαχρονικό και θα μπορούσα να το εκφράσω με το ανοιχτό ερώτημα: «πώς θα επιτευχθεί ορθολογισμός στον χώρο της υγείας;». Το ότι – ή μάλλον το εάν όντως – τα δύο θέματα αυτά εμφανίζονται να τέμνονται στην παρούσα χρονική στιγμή, δε σημαίνει ότι απόψεις/αναλύσεις/επεξεργασίες των δύο διαφορετικών θεμάτων συνεισφέρουν στο ίδιο νήμα διαλόγου.
Να και ένα -ενδεχομένως κακό- παράδειγμα. Όταν ένα αντρόγυνο παρακολουθεί ποδοσφαιρικό αγώνα, ο άντρας συνήθως σχολιάζει τη δεινότητα του ποδοσφαιριστή να χειρίζεται το τόπι, ενώ η γυναίκα επίσης συνήθως την εξωτερική του εμφάνιση. Το ότι ανταλλάσουν κουβέντες για τον ίδιο ποδοσφαιριστή δε σημαίνει ότι συμμετέχουν στο ίδιο θέμα συζήτησης. Ας τα διακρίνουμε. Είναι δυνατόν να έχουν ταυτόχρονα και οι δύο δίκιο ή και οι δύο άδικο.
Αγαπητέ κ. Σταλίδη, μην περιμένετε ορθολογισμό σε οτιδήποτε από τα κόμματα που εδραίωσαν τον ανορθολογισμό στην χώρα, οποιονδήποτε “παίκτη” και να έχουν κάνει μεταγραφή αυτά (βλέπε π.χ. Γεωργιάδη).
“Συμβουλή” σε Έλληνες του εξωτερικού: σταματήστε επιτέλους να βλέπετε τα πράγματα στην Ελλάδα μέσα από το θεσμικό πλαίσιο της χώρας στην οποία ζείτε.
Το Ελληνικό πρόβλημα δεν λύνεται με αποσπασματικές ενέργειες και έργα μεμονωμένων υπουργών-φωστήρων.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι βαθιά θεσμικό. Δεν λειτουργεί ΤΙΠΟΤΑ. Και ο Αινστάιν να έρθει να γίνει υπουργός σε κάποιο υπουργείο, μόλις αποχωρήσει από αυτό το όποιο έργο και να έχει επιτελέσει σιγά-σιγα θα εξαφανιστεί καθαρά επειδή δεν υπάρχει το θεσμικό υπόβαθρο να υποστηρίξει αυτό το έργο.
Δεν διαφωνώ ότι καλό πράγμα θα ήταν ένας διάλογος πάνω στο θέμα της υγείας υπό το πρίσμα της τροπολογίας αλλά θεωρώ ότι είναι αδύνατος. Κατ’αρχάς χρειάζονται ειδικοί του χώρου από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, τους οποίους όμως και να τους είχαμε πάλι δεν θα έβγαινε άκρη γιατί το θέμα είναι άκρως οικονομοτεχνικό, τα συμφέροντα αντικρουόμενα και τα λεφτά πολλά.
Μια χαρά άκρη βγαίνει. Δεν μιλάμε για τις λεπτομέριες, μιλάμε επί της αρχής. Μονο τόλμη χρειάζεται για να πούμε ότι η συγκεκριμένη πολιτική είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Και άργησε μαλίστα 3 δεκαετίες. Χωρίς να μας νοιάζει αν την προωθεί ο Γεωργιάδης, η Μέρκελ, ο Μεταξάς ή ο Χίτλερ. Τι μας νοιάζει; αυτοί είναι περαστικοί. Όπως κι εμείς.
Να μάθουμε να κρίνουμε αυτό που λέει (ή κάνει) κάποιος, και όχι ποιος είναι ή σε ποια χώματα πατάει. Αυτή είναι η δική μου συμβουλή!
Αυτό – πρέπει να λέει ο καθένας στον εαυτό του – είναι ανάγκη να το κάνω πρώτος εγώ. Διότι τότε μπορεί να το κάνουν κι άλλοι. Τότε μπορεί να το κάνουν πολλοί. Τότε μπορεί να το κάνουν όλοι. Ειδάλλως, θα μείνουμε αιωνίως κολλημένοι στον πάτο, δηλαδή στην κατάσταση όπου για μας ο Α έχει πάντα δίκιο και ο Β πάντα άδικο. Κι αυτό, σας βεβαιώ, είναι ο πάτος.
Καλημέρα.
“Μια χαρά άκρη βγαίνει. Δεν μιλάμε για τις λεπτομέριες, μιλάμε επί της αρχής.”
Βγάλτε άκρη λοιπόν π.χ. από αυτό:
http://www.alfavita.gr/arthron/%CE%B9%CF%83%CF%87%CF%85%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%80%CE%B9%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%85%CF%83%CE%B4%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B5
Επαναλαμβάνω λοιπόν (έστω ματαίως):
Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι ένα πρόβλημα που λύνεται με μερικές διαρθρωτικές αλλάγες αλλά είναι πρόβλημα θεσμικής υπολειτουργίας (βλέπε και διάλυσης).
Οι Έλληνες της διασποράς, για να βοηθήσουν, καλό θα είναι πρώτα να αντιληφθούν αυτό το θεμελιώδες για την επίλυση του προβλήματος δεδομένο και να μην θεωρούν τα προβλήματα της σημερινής Ελλάδας μέσα απο το θεσμικό πλαίσιο της χώρας στην οποία ζουν.
Ευχαριστώ.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΩΝΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ HOT DOC ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ π.χ. ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥΔΑΚΙ ΒΡΑΔΙΝΟ ΤΕΤ Α ΤΕΤ (ΧΩΡΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ) ΜΕ ΓΝΩΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΤΟ Ν/Σ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΝΟΣΗΜΑ, ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΤΟΥ ΗΤΝΑ ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΑΡΑΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΗΣ ΠΟΛΛΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ.κ.ο.κ. Α ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ : Η ΒΑΣΟΥΛΑ (Η ΠΙΑΝΙΣΤΡΙΑ Η ΓΥΝΑΙΚΟΥΛΑ ΤΟΥ Η ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΟΣΥΖΥΓΟΣ) ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΓΝΩΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ( ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΕΝΝΟΩ)
‘Οτι κατεβάζει η Γκλάβα του λέει ο κ. Γλάβόπουλος
Ο gg ή η gg να μην κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του/της και ο εγκέφαλός μου δόξα το Θεό μια΄χαρά λειτουργεί Αν έχει τα κότσια ας βγει και να πει το όνομα του/της όχι να παίζει με το επώνυμο μου και να μάθει να σέβεται όλες τις απόψεις : η μπουρδολογία από μπουρδολόγους (σαν την αφεντιά του/της) δεν βοηθάει καθόλου ΚΑΙ δεν λέγομαι Γλαβόπουλος αλλά Γκλαβόπουλος Ούτε να διαβάζει σωστά δεν ξέρει !!! Τι κρίμα όμως