Γράφει ο Νίκος Λυγερός.
Είναι απαραίτητο, ο τρίτος γύρος αδειοδότησης της Κύπρου να μην επηρεαστεί από τις διαπραγματεύσεις και να εκφραστεί ελεύθερα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να αξιοποιήσει τα δεδομένα των κοιτασμάτων-στόχων του τύπου Ζορ, για να δώσει μια ισχυρή ώθηση στην ενεργειακή Κύπρο.
Πρέπει να ξεφύγουμε από την μιζέρια των δηλώσεων περί μοναδικότητας εμπορεύσιμου κοιτάσματος. Διότι τα κοιτάσματα όχι μόνο είναι περισσότερα αλλά είναι και πλουσιότερα. Και είναι ακριβώς αυτό που προσελκύει τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες για να κάνουν μεγάλες επενδύσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η δράση των διαπραγματεύσεων δεν πρέπει να μειώσει τεχνητά τον τρίτο γύρο αδειοδότησης λόγω ασάφειας, διότι ξέρουμε τα αποτελέσματα που προκάλεσε η πολιτική ασάφεια στην Ελλάδα, στον μεγάλο γύρο αδειοδότησης για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα.
Ένας τέτοιος διαγωνισμός πρέπει αντιθέτως να δείξει το δρόμο που ακολουθεί η υψηλή μας στρατηγική, για να δώσει και την εμβέλεια μιας γεωπολιτικής που δεν περιορίζεται σε μικροπολιτικές χωρίς βάθος.
Αν είναι να γίνει ένας μίζερος γύρος αδειοδότησης είναι προτιμότερο να μην γίνει, αλλιώς θα έχει κακές επιπτώσεις στην όλη δυναμική της κυπριακής ΑΟΖ και δεν υπάρχει λόγος να το υποστούμε.
Τα θαλάσσια οικόπεδα του τρίτου γύρου πρέπει να καλύπτουν τα τεμάχια που δεν άνοιξαν, ενώ είχαν υποψηφιότητες, αλλά επίσης να δώσουν έμφαση στους τρεις στόχους του τύπου Ζορ για να ενισχύσουν δυναμικά την όλη υπόθεση και να έχουν θετικές επιπτώσεις στο κυπριακό.