Διάβασα πρόσφατα κάποια έρευνα σύμφωνα με την οποία οι έλληνες από αντιαμερικανοί γίνονται σιγά-σιγά αντιγερμανοί. Δεν μπορώ όμως ποτέ να θυμηθώ πότε οι έλληνες είμαστε αντιαμερικανοί. Όταν συμμετέχουμε σε καθοδηγούμενες πορείες προς τις διάφορες πρεσβείες σε μερικές επετείους με το κουτάκι την Κόκα Κόλα στο χέρι, το ποτηράκι με καφέ από τα Στάρμπακς και το σακίδιο Eastpack στον ώμο; Ή όταν περιμένουμε πότε θα κάνει πρεμιέρα η οποιαδήποτε ταινία υποκουλτούρας με κύριο θέμα την βία, τον πόλεμο, και την καταστροφή; Μήπως όταν παρακολουθούμε τα προγράμματα των διαφόρων τηλεοπτικών καναλιών, πάντα με το ίδιο … διδακτικό περιεχόμενο με τις ανωτέρω ταινίες;
Έχω την αίσθηση ότι δεν μπορούμε να είμαστε ούτε αντιαμερικανοί ούτε τίποτε ουσιαστικό. Για τον πολύ απλό λόγο ότι για να μπορεί κάποιος να είναι αντικάτι θα πρέπει να πιστεύει σε κάποιες αξίες τις οποίες να υπερασπίζεται. Η υπεράσπιση αξιών όμως συνεπάγεται θυσίες.
Θα έλεγα ότι όχι μόνο αντικάτι δεν μπορούμε να είμαστε αλλά ούτε καν φιλέλληνες. Γιατί οι φιλέλληνες ήταν και είναι άνθρωποι που έχουν μελετήσει τον ελληνικό πολιτισμό, έχουν κατανοήσει τα νοήματά του και τον θαυμάζουν. Για να μπορέσεις να θαυμάσεις κάτι θα πρέπει να το γνωρίζεις. Και πολύ φοβάμαι ότι εμείς δεν μπαίνουμε στον κόπο να το κάνουμε. Και όχι μόνον αυτό αλλά μας έχουν μάθει να ντρεπόμαστε γι’ αυτόν τον πολιτισμό με την δικαιολογία της πολυπολιτισμικότητας. Η άγνοια μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αυτό.
Ίσως να είναι αυτή η άγνοια που οδήγησε στον διεθνή διασυρμό της χώρας, υπό καθοδήγηση ή όχι, από κάποια έντυπα του εξωτερικού. Απορώ γιατί ενοχληθήκαμε. Εμείς δεν είμαστε που τόσο χρόνια ρυθμίζουμε τις αξίες μας και την ζωή μας με βάση το τί γίνεται στην “πολιτισμένη Ευρώπη”; Εμείς δεν είμαστε που είμαστε πρόθυμοι να απαρνηθούμε τις αξίες μας γιατί πιθανόν δεν αρέσουν στους Ευρωπαίους; Τώρα που οι Ευρωπαίοι μας λένε την γνώμη τους ανοιχτά μας ενοχλεί; Εμείς δεν τους δώσαμε το δικαίωμα όλα αυτά τα χρόνια με την παθητική στάση μας; Τώρα σκεφθήκαμε ότι βάλλεται ο ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική αξιοπρέπεια; Μήπως γιατί δεν ξέρουμε τι σημαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο; Και όπως είναι φυσικό όταν δεν ξέρεις τι είναι κάτι δεν μπορείς να το προστατέψεις;
Μήπως πολιτισμός είναι το σύνολο των επιτευγμάτων ή αντιλήψεων των ανθρώπων σε τομείς όπως η Δικαιοσύνη, η Παιδεία, η Θρησκεία, η Τέχνη, ο Αθλητισμός, η Τεχνολογία, η Επιστήμη, …
Όταν η Δικαιοσύνη χρηματίζεται είναι πολιτισμός; Όταν στην Παιδεία προσπαθούμε να κατεβάζουμε συνεχώς τον πήχυ με την δικαιολογία των αλλοδαπών είναι πολιτισμός; Όταν κάποιοι επιτήδειοι προσβάλλουν τα πιστεύω κάποιων ανθρώπων είναι πολιτισμός; Όταν η Τέχνη εξευτελίζεται και ευτελίζεται μέσα από τα διάφορα τηλεοπτικά θεάματα είναι πολιτισμός; Όταν ο Αθλητισμός έχει γίνει συνώνυμο της ντόπας είναι πολιτισμός; Όταν η Τεχνολογία χρησιμοποιείται για την αποξένωση των ανθρώπων είναι πολιτισμός; Όταν …
Δεν σκεφθήκαμε τόσα χρόνια που η ελληνική γλώσσα διδάσκεται ανεπαρκώς στα ελληνικά σχολεία ότι βάλλεται ο πολιτισμός; Δεν σκεφθήκαμε ότι όταν παραχαράσσεται η ιστορία βάλλεται ο πολιτισμός; Μας μιλούν για οικολογική συνείδηση και από την άλλη μας προτρέπουν να χρησιμοποιούμε νυχθημερόν τον υπολογιστή και το κινητό. Μα η ακτινοβολία δεν καταστρέφει το περιβάλλον; Μας μιλούν για κοινωνική πολιτική και αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Μα η χώρα ολόκληρη δεν έχει μετατραπεί σε μία απέραντη αποθήκη ανθρωπίνων ψυχών που προσπαθούν να ξεφύγουν από την μιζέρια που δημιουργούν στην χώρα τους οι εκάστοτε φίλοι μας με την επιθετική τους στάση τόσα χρόνια;
Έχω την αίσθηση ότι θα γίνουμε πραγματικά αξιοπρεπείς άνθρωποι όταν θα αποκτήσουμε γνώση. Όταν δεν θα μπορεί κανένας να βασίζεται στην αφελειά μας για να καλύπτει νοσηρές πολιτικές κρυμμένες πίσω από την κουρτίνα της δήθεν προοδευτικότητας. Θα γίνουμε πιο αξιόπιστοι άνθρωποι μόνον όταν αποκτήσουμε τις χαμένες μας αξίες. Και οι αξίες όσο εύκολα χάνονται τόσο δύσκολα κερδίζονται. Γιατί το ένα είναι ανήφορος και το άλλο κατήφορος.
.
12 comments
Εύλογες οι απορίες σας.
Κι είναι αρκετοί αυτοί που τις έχουν.
Τις διατυπώνουμε, τις αναδιατυπώνουμε , τις γράφουμε έτσι, τις γράφουμε αλλοιώς.Ενδεχομένως αναζητούμε και κάποια παραμυθίαν.
Αυτές (οι απορίες) παραμένουν.
Και θα παραμείνουν μέχρι να φύγουν μαζί μ’ αυτόν που τις έχει.
Ετσι αλλάζουν τα πράγματα. Με βήματα γενεών.
Λέω ‘γω τώρα ..
Ή όταν περιμένουμε πότε θα κάνει πρεμιέρα η οποιαδήποτε ταινία υποκουλτούρας με κύριο θέμα την βία, τον πόλεμο, και την καταστροφή;
Το αρχαιο πνευμα αθανατο των ΟΥΚ σας απαντησε. Θα ραψουν ρουχα απο τομαρια αλβανων. Ιδου ο πολιτισμος σας κυριοι.
“Ιδου ο πολιτισμος σας κυριοι.”
Η δική σας πρόταση φίλτατε ποιά είναι;
Και όταν λέω πρόταση εννοώ φυσικά κάτι εφαρμόσιμο, ειδικά σε σχέση με τον “πολιτισμό” των γειτόνων μας, ο οποίος εμπνέει λαμπρές…συνειδήσεις σαν αυτή της Ρεπούση!
Αγαπητε θετετε ως ψευδοδιλημμα την επιλογη μεταξυ εθνικοφροσυνης και εθνομηδενισμου. Για καποιον με στοιχειωδη λογικη, αμφοτερα απορριπτεα. Το πρωτο γενναει 1897, το δευτερο Ιμια.
“Το πρωτο γενναει 1897, το δευτερο Ιμια.”
Για κάποιον με “στοιχειώδη λογική” το αντίθετο της εθνικοφροσύνης είναι η προδοσία με μέτρο την αφέλεια!
Είχαμε δεν είχαμε, αρπαχτήκαμε πάλι.
Αυτό δεν κόβεται.
Αντε, καλή Ανάσταση !!!!
Αν σας αρεσαν οι φιλιππικοι του Παπαδοπουλου και οι πατριωτικες κορωνες του Καρατζαεφερη, δηλωνω αφελης προδοτης.
Καλη Ανασταση.
Αχ! Αλεξανδρα μου, τα ιδια λεω χρονια τωρα. Στις ολοφανερες αυτες αληθειες που αποτελουν την αιτια της κακοδαιμονιας της Ελληνικης κοινωνιας η αριστεροστροφη κουλτουριαρικη ιδεοληψια θα σας απαντησει με τα γνωστα συνθηματα κλισε που γρονθοκοπουν πασα λογικη: ρατσισμος, φασισμος εθνοκαπηλεια και αλλα ετοιμοπαραδοτα καθε κριτικης τους. Ευθειες ομως απαντησεις στα οσα τοσα ευστοχα διαπορεισαι δεν θα παρεις. Δυστυχως η καταραμενη αυτη νοοτροπια εχει διαποτισει την Ελληνικη κοινωνια και αποτελει τον βασικο παραγοντα εκμηδενισμου της.
Οταν σε εχουν στησει στο τοιχο ολοι το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να αντιδρασεις σαν τους ΟΥΚ φιλε 22.32. Δεν σου μενει αλλη επιλογη.
Δείτε τα σχόλια στο άρθρο “Η φωνή του Θεου στη συνείδηση του Σωκράτη” και επεκτείνετε τους προβληματισμούς μας.
Από το σχόλιο “Τι όμορφη παρέα γινόμαστε” on 12/04/2010 – 23.45 :
Πολύ καλά κάνατε κυρία Καλούδη και γράψατε την (καθόλου) ταπεινή γνώμη σας. Συμφωνούμε και σας ευχαριστούμε. Όλη εδώ μέσα νοιαζόμαστε γι’αυτήν την Παιδεία –ενηλίκων κι ανηλίκων- που αφελληνίζεται. Γι’αυτό γράφονται τέτοια άρθρα. Για να ζωντανεύουμε την σκέψη των προγόνων μας και να μην ξεχάσουμε τον πολιτισμό μας.
Στα σχόλια “Εκείνο όμως που θα ήθελα να” on 13/04/2010 – 00.23 :
……
……
Τι λέτε λοιπόν; Επίκτητο ή έμφυτο, ανίατο ή ιάσιμο; Και τελικά «ΑΝ-ΑΝ» αναστηθεί η ταφόπλακά του λέτε να υπάρχει βάθος συνείδησης ή είναι όλα επιφανειακά, φτηνά και ανάξια για την ανθρωπότητα; Διότι, νομίζω, ότι ΝΑΙ ο Χριστός μεριμνά και προσκαλεί και τους ανήθικους ανθρώπων (τελώνης, πόρνη, Παύλος) οι οποίοι πράγματι δεν θα μπορούσανε να διεκδικήσουν πρωτεία ενάρετου βίου έως την στιγμή της επίγνωσης της Αλήθειας. Προϋπόθεση όμως είναι να θέλουν και οι ίδιοι να σωθούν. Θέλουν; Καταλαβαίνουν με την λογική τους, ή έστω με τα πνευματικά μάτια; Περισσεύει και η μακροθυμία;
Αν όχι, τελικά δεν υπάρχει λόγος να χαθεί τόσος χρόνος, και ισχύει αυτό που προβλημάτισε τον Ιωάννη ότι «…συμφέρει να θανατωθεί ένας άνθρωπος για να μην υποδουλωθεί όλο το έθνος»;
Ανώνυμε, τέτοια σκληρά, υπερβολικά, ακραία και πολωτικά διλλήματα όπως αυτά που θέτεις (είτε Παπαδόπουλο/Καρατζαφέρη, είτε αφελής προδότης) εφαρμόζεται μόνο στο 2% των Ελλήνων. Σ’ αυτούς αναφέρεσαι;
Πρέπει κάποτε να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. Εκτός από το μαύρο και το άσπρο υπάρχουν χιλιάδες χρώματα στον κόσμο. Πέτα την ασπρόμαυρη τηλεόρασή σου. Να μια συμβουλή.
Έτσι είμαστε οι Έλληνες. Αρπαζόμαστε και στα σκούρα ίσως τα βρίσκουμε…
———————–
The only risk of failure is promotion — Thessaloniki may be the second city of Byzantium and the second city of modern Greece but these days it’s number one when it comes down to style, flavour and cultural influence