Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Ομολογουμένως, το κυρίαρχο κριτήριο ψήφου στο πρόσφατο δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου με το ερώτημα της παραμονής ή αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ήτανε το λεγόμενο «μεταναστευτικό». Εφόσον πρόκειται για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ερώτημα αφορούσε κυρίως στους μετανάστες από χώρες μέλη της ΕΕ.
Μία παράμετρος του κριτηρίου αυτού είναι συνυφασμένη με το οπτικό πεδίου του κάθε παρατηρητή. Ο ψηφοφόρος διαμορφώνει άποψη για τους ξένους, από αυτούς που πέφτουν στην αντίληψή του, από όσους βρίσκονται δηλαδή εντός του ορατού του πεδίου.
Αν ζει σε μία πόλη με ένα ή περισσότερα μεγάλα πανεπιστήμια και στην καθημερινότητά του συναντά φοιτητές, ερευνητές, καθηγητές του ιδρύματος αυτού ή επιστήμονες που εργάζονται στις επιχειρήσεις γύρω από αυτές τις πόλεις, οι οποίες βρίσκονται εκεί ακριβώς για να έχουν πρόσβαση στο αντίστοιχο ανθρώπινο δυναμικό, τότε γενικεύει αυτήν την εικόνα.
Αν ζει σε μία πόλη χωρίς κανένα πανεπιστήμιο, ενδεχομένως φτωχότερη και λιγότερο δυναμική από την άποψη της πληθυσμιακής κατανομής, τότε οι μετανάστες που θα συναντά στην καθημερινότητά του ο εκεί ψηφοφόρος είναι σε μεγαλύτερο βαθμό ανειδίκευτοι εργάτες.
Πήρα λοιπόν τις πόλεις της Αγγλίας με πανεπιστήμια στη λίστα των πρώτων 35, εξαιρώντας τα πανεπιστήμια του Λονδίνου και του Μπέρμινγχαμ διότι εκεί οι συγκρίσεις θα χάνονταν μέσα στο μέγεθος των πόλεων, αλλά και τις πόλεις της Σκωτίας.
Επίσης, πήρα τις 10 μεγαλύτερες πόλεις χωρίς πανεπιστήμιο (εξαιρώντας μία, η οποία είναι προάστιο μεγάλης πόλης και δεν έχει δικά της αποτελέσματα στο δημοψήφισμα).
Κατόπιν, πήρα τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος για αυτές τις πόλεις και έφτιαξα το εξής γράφημα, με τα δεδομένα του ακόλουθου πίνακα.
Όπως διαπιστώνεται, το κριτήριο της εισαγωγής μάλλον επιβεβαιώνεται. Όσο περισσότεροι φοιτητές σε μία πόλη, τόσο μικρότερο το ποσοστό της ψήφου αποχώρησης από την ΕΕ.
Η αναλογία, κατά μέσον όρο, είναι περίπου ότι για κάθε 1% του φοιτητικού πληθυσμού μίας πόλης, το ποσοστό του Leave πέφτει κατά 0.57%. Αυτός βέβαια είναι ο μέσος όρος. Ανά περιπτώσεις, υπάρχουν διακυμάνσεις.
Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι και στις 10 μεγαλύτερες πόλεις της Αγγλίας χωρίς δικό τους πανεπιστήμιο, τα ποσοτά του Leave ήταν μεγαλύτερα από τον μέσο όρο όλου του Η.Β. (51.9%)
Town | Leave votes | Remain votes | Leave % | # Students | Student % | |
1 | Cambridge | 15,117 | 42,682 | 26.2% | 19,938 | 34.5% |
2 | Oxford | 20,913 | 49,424 | 29.7% | 30,000 | 42.7% |
3 | Durham | 153,877 | 113,521 | 57.5% | 17,505 | 6.5% |
4 | Charnwood (Loughborough) | 50,672 | 43,500 | 53.8% | 16,557 | 17.6% |
5 | Warwick | 33,642 | 47,976 | 41.2% | 23,570 | 28.9% |
6 | Lancaster | 37,309 | 35,732 | 51.1% | 13,336 | 18.3% |
7 | Surrey | 26,667 | 25,638 | 51.0% | 14,065 | 26.9% |
8 | Bath | 42,352 | 60,878 | 41.0% | 22,535 | 21.8% |
9 | Exeter | 28,533 | 35,270 | 44.7% | 20,212 | 31.7% |
10 | Leeds | 192,474 | 194,863 | 49.7% | 31,906 | 8.2% |
11 | Southampton | 57,927 | 49,738 | 53.8% | 23,000 | 21.4% |
12 | Sussex | 46,027 | 100,648 | 31.4% | 34,375 | 23.4% |
13 | York | 45,983 | 63,617 | 42.0% | 20,008 | 18.3% |
14 | Nottingham | 61,343 | 59,317 | 50.8% | 43,765 | 36.3% |
15 | Kent / Canterbury | 41,879 | 40,169 | 51.0% | 19,265 | 23.5% |
16 | Bristol | 87,418 | 141,027 | 38.3% | 52,849 | 23.1% |
17 | Manchester | 79,991 | 121,823 | 39.6% | 76,586 | 37.9% |
18 | Newcastle | 63,598 | 65,405 | 49.3% | 23,864 | 18.5% |
19 | Reading | 31,382 | 43,385 | 42.0% | 17,040 | 22.8% |
20 | Sheffield | 136,018 | 130,735 | 51.0% | 26,309 | 9.9% |
21 | Leicester | 67,992 | 70,980 | 48.9% | 20,150 | 14.5% |
22 | Colchester (Essex) | 51,305 | 44,414 | 53.6% | 14,435 | 15.1% |
1 | Swindon | 61,745 | 51,220 | 54.7% | ||
2 | Southend | 54,522 | 39,348 | 58.1% | ||
3 | Warrington | 62,487 | 52,657 | 54.3% | ||
4 | Peterborough | 53,216 | 34,176 | 60.9% | ||
5 | Slough | 29,634 | 24,911 | 54.3% | ||
6 | Poole | 49,707 | 35,741 | 58.2% | ||
7 | Blackpool | 45,146 | 21,781 | 67.5% | ||
8 | Ipswich | 38,655 | 27,698 | 58.3% | ||
9 | Telford | 56,649 | 32,954 | 63.2% | ||
10 | Gloucester | 37,776 | 26,801 | 58.5% |
Σημείωση: Στις κάτωθι πόλεις, υπολογίστηκε ο πληθυσμός των φοιτητών από περισσότερα του ενός πανεπιστήμια: Oxford, Bath, Sussex, York, Bristol and Manchester.
Sources:
6 comments
Πολύ μεγάλο πρόβλημα έχουν οι Βρετανοί ανεξαρτήτως τόπου κατοικίας, με διάφορους από χώρες όπως Ρουμανία και Βουλγαρία, που ήρθαν στο Η.Β. κυρίως για να μαζέψουν επιδόματα. Έχουν καταγραφεί πολλές απάτες, όπως π.χ. να παίρνει η μάνα child benefit και τα υπόλοιπα που “πατάνε” σ’ αυτό, ενώ έχει στείλει το παιδί πίσω στη χώρα της. Διάφορες εφημερίδες έχουν δημοσιεύσει στο παρελθόν συνεντεύξεις τέτοιων τύπων και φωτογραφίες τους. Θυμάμαι κι έναν Αλβανό που εργαζόταν με πλαστό ελληνικό διαβατήριο… Ασφαλώς κανείς δεν θέλει τέτοιους απατεώνες στη χώρα του — ειδικά ένας ηλικιωμένος που περιμένει να δει το γιατρό έχοντας μπροστά του διάφορους τέτοιους, αισθάνεται ότι του χαλάνε το σύστημα υγείας και ότι αν φύγουν, η ζωή του θα γίνει καλύτερη.
Όπως έγραψε και μια βουλευτής των Συντηρητικών πρόσφατα, αν συναντήσει κανείς τυχαία έναν μετανάστη κάπου στο NHS, είναι πιθανότερο να τον θεραπεύει, παρά να βρίσκεται μπροστά του στην ουρά.
Ἀκριβῶς ἔτσι ! Ἀλλὰ δὲν μετρᾶ ἡ πραγματικότης, μετρᾶ ἡ ἐπικοινωνία ! Καὶ γι’ αύτὸ τὸ «Ἀντίβαρο» φέρει βαρεῖα εὐθύνη πού ἔχει δώσει τόσο χῶρο, ἐπὶ τόσο χρόνο καὶ συνεχίζει νὰ δίδῃ, σὲ συνειδητῶς ψευδολόγους μόνον διότι διότι, ὅπως φαίνεται, εὐρίσκονται ψηλότερα στὴν ἐπετηρίδα φίλων καὶ γνωστῶν.
Εἰδικῶς στὴν Ἀγγλία, ὁ μέσος ἄνθρωπος ἔχει ἀκούσει συκοφαντίες κατὰ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, πρὸ τῶν ὁποίων ὀρρωδοῦν οἱ συκοφαντίες τῶν Ναζὶ κατὰ τῶν Ἑβραίων καὶ κατὰ τὴν ποιότητα καὶ κατὰ τὴν ποσότητα. Μαρτυρεῖ ὑπὲρ τῆς πραγματικῆς προσφορᾶς τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως τὸ γεγονὸς ὅτι ἄνθεξε τὸ βάρος τέτοιας συκοφαντίας άπὸ 43 ὀλόκληρα χρόνια.
Ἐπὶ τῆς συγκεκριμένης ἀναρτήσεως, οἱ μποῦφοι ψήφισαν ὥστε νὰ κάνουν τὴν ζωὴ δυσκολώτερη στοὺς λιγώτερο μπούφους. Νομίζουν ἄρα γε ἀλήθεια, σὰν μποῦφοι ποὺ εἶναι, ὅτι ἠ δική τους ζωὴ θὰ γίνῃ εὐκολώτερη ; Μᾶλλον ναί, ἀλλιῶς τί μποῦφοι θὰ ἦταν ;
Καὶ μὴν ἀκούσω τὸ χιλιοτριμμὲνο : «ἔτσι προσβάλλεις τὸν σοφὸ καὶ κυρίαρχο λαό». Καλύτερα νὰ τὸν προσβάλω, παρὰ νὰ τοῦ χαϊδεύω τ’ αὐτιά. Διότι τ’ αὐτιὰ τὰ χαϊδεύουν ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νὰ βάλουν τὸ χέρι βαθύτερα στην τσέπη του. Αὐτοὶ καὶ μόνον !
Γίνεται λοιπόν ένας σεισμός, ένας καταποντισμός. Ένας λέει, “φταίει μια ποδοσφαιρική ομάδα”, άλλος λέει “φταίει ένας λαός”, τρίτος λέει “φταίνε οι μυστικοί πράκτορες”, τέταρτος λέει “φταίνε οι ξένοι”, πέμπτος λέει “φταις εσύ”. Έκτος και καταϊδρωμένος ένας σχολιαστής εδώ γύρω. Σα χαλασμένο γραμμόφωνο επαναλαμβάνει τρεις φορές την εβδομάδα, σα φάρμακο: “φταίει το Αντίβαρο”. Χρόνια περιμένω να φθαρεί κάποτε ο συγκεκριμένος δίσκος, να παίξει κάτι άλλο επιτέλους. Έτσι για ποικιλία. Μάταια. Υπομονή.
Ανδρέας.
Η Μ. Βρετανία είχε μεταναστευτικό πρόβλημα εδώ και δεκαετίες. Τι να μιλάμε μόνο για σήμερα που η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ο κάθε, όπου γης, πικραμένος που ξέρει δυο κολλυβοαγγλικά πάει στην Αγγλία παρά σε άλλες χώρες, που δεν ξέρει καθόλου τη γλώσσα. Δεν μπορεί να ψέξει κανείς τους Άγγλους που διαμαρτύρονται. Ο μη μορφωμένος Άγγλος ασφυκτιά, ήταν φυσιολογική η έξοδος από την ΕΕ.
Ὀ «μὴ μορφωμένος Ἄγγλος ἀσφυκτιᾶ» ἀπὸ τοὺς μετανάστες ἤ, μήπως, ἀπὸ τὶς ἐξουσιολάγνους ψωνάρες πού τὸν ξεκουφαίνουν μὲ τὶς ψευτιές τους ἐδῶ καὶ 43 χρόνια ; Καὶ αύτὸ τὸ ὡραῖο τὸ ἔγραψε κάποιος ποὺ ἐπίσης ἔχει γράψει ὅτι πιστεύει ὅτι εἶναι κοινὴ πρακτικὴ ἡ πλύσις ἐγκεφάλου ! Ἄλλωστε, οἱ ἐπικριτές τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐνώσεως στὴν Ἀγγλία ἔχουν ξελαρρυγγιασθῆ νὰ φωνάζουν ὅτι ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ὑποχρεώνει τὶς ἐπιχειρήσεις τῆς Ἀγγλίας νὰ δίδουν ὑπερβολικὲς παροχὲς σὲ ὅσους ἀπασχολοῦν.
Γιὰ τὸ χαλασμένο γραμμόφωνο (τί φρέσκια παρομοίωσις !) εἶναι παράλογο νὰ ἐλπίζῃ κάποιος ὅτι, κάνοντας τὴν ἴδια ἐνέργεια, δίδοντας, δηλαδή, βῆμα σὲ ἀποδεδειγμένως χαλασοχώρηδες, θὰ λάβῃ διαφορετικὸ ἀποτέλεσμα, ἔπαινο δηλαδή, ἀντὶ ψόγου).