Άσε μας, να χαρείς, κα Κεραμέως…

Θανάσης Κ.

Επειδή λέγονται διάφορες ανοησίες – και περνάνε αδιαμαρτύρητα, και αναπάντητες– επιτρέψτε μου κάποιες διευκρινίσεις για θέματα της επικαιρότητας.

• Πρώτον, οι λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές» ΔΕΝ είναι πάνω από το νόμο, τη Βουλή και το Σύνταγμα!

Είναι «ανεξάρτητες» με την έννοια του «αυτόβουλου» – ότι δηλαδή δεν είναι υποχρεωμένες να παίρνουν γραμμή ή να ταυτίζονται με κάποια κρατική αρχή. ΌΧΙ με την έννοια ότι τα όργανα του κράτους οφείλουν να «πειθαρχούν» στις εκάστοτε αποφάσεις τους.

Είναι «ανεξάρτητες» να γνωμοδοτούν.

Όχι να νομοθετούν και να επιβάλλουν τις θέσεις τους.

Δεν είναι καν Δικαστήρια, τις αποφάσεις των οποίων οφείλει να σέβεται η κρατική εξουσία.

Είναι «ανεξάρτητα γνωμοδοτικά όργανα»! Μέχρις εκεί. Τίποτε παραπάνω…

• Δεύτερον, οι αποφάσεις τους δεν είναι «πηγή δικαίου». Δεν είναι «θέσφατα» που οφείλουμε όλοι να αποδεχόμαστε αναντίρρητα. Εξ άλλου, ακόμα και οι αποφάσεις των Δικαστηρίων μπορούν να αμφισβητηθούν με έφεση, με προσφυγή στον Άρειο Πάγο, ακόμα και με μελλοντική αναψηλάφηση της δίκης…

Δεν μπορεί οι αποφάσεις μιας Ανεξάρτητης αρχής που ΔΕΝ έχει επίσημο ρόλο στο Πολίτευμα, δεν ελέγχεται ούτε ελέγχει τις υπόλοιπες «εξουσίες» απλώς «γνωμοδοτεί», να έχουν τάχα μεγαλύτερο κύρος απ’ ό,τι οι αποφάσεις των Δικαστηρίων ή της Βουλής!

Αλλιώτικα, είναι σαν να πιστεύουμε ότι οι Ανεξάρτητες αρχές ήλθαν να αντικαταστήσουν τη Δημοκρατία μας. Δηλαδή να την καταργήσουν!

Οπότε σημασία δεν θα είχε πια τι λένε οι πολίτες, τι ψηφίζει η Βουλή και τη κρίνουν τα δικαστήρια. Σημασία θα είχε πια τι λέει μια Ανεξάρτητη αρχή, που δεν λογοδοτεί σε κανένα.

Αυτό θα ισοδυναμούσε με άμεση και πλήρη κατάργηση του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει (ευτυχώς!)

• Τρίτον, το τι λέει η «Ανεξάρτητη Αρχή Προσωπικών δεδομένων» είναι ενδιαφέρον μεν, αλλά δεν είναι υποχρεωτικά σωστό. Ούτε υποχρεωτικά εφαρμοστέο.

Στις δημοκρατίες αυτά τα αποφασίζει η Βουλή (Νομοθετική εξουσία) και τα Δικαστήρια (Δικαστική Εξουσία) – όχι οι ανεύθυνες «αρχές»…

Γι’ αυτό και από δημοκρατική χώρα σε δημοκρατική χώρα, υπάρχουν διαφορές στο πως καταλαβαίνουν την προστασία των «προσωπικών δεδομένων».

Για παράδειγμα, σε διάφορες χώρες οι τοπικές αρχές για την «προστασία προσωπικών δεδομένων» είχαν πάρει, πριν δύο δεκαετίες, διαφορετικές θέσεις για τη χρήση καμερών αστυνόμευσης σε δημόσιους χώρους. Αλλού την απέρριπταν, αλλού την ενέκριναν, θέτοντας κάποιες δικλείδες ασφαλείας – κι αυτές διαφορετικές από χώρα σε χώρα…

Τελικά οι κάμερες χρησιμοποιούνται πια παντού! Όχι γιατί συμφώνησαν οι «αρχές», αλλά γιατί κατάλαβαν τη χρησιμότητά τους οι πραγματικά αρμόδιοι: τα νομοθετικά σώματα, δηλαδή οι Βουλές, των δημοκρατικών χωρών.

(Ας μη θυμηθούμε, τι βλακείες έλεγαν σχετικώς, οι αρμόδιες αρχές εδώ, πριν μερικά χρόνια…)

• Τέταρτον, μετά την τελευταία απόφαση της εδώ Αρχής για τα «προσωπικά δεδομένα» βλέπουμε και το κατάντημα στο οποίο έχουμε περιέλθει.

Από τη μία πλευρά απαγορεύουμε να αναγράφεται το θρήσκευμα και η ιθαγένεια των μαθητών στο απολυτήριό τους, και από την άλλη επιτρέπουμε στα 15χρονά να δηλώνουν διαφορετικό… φύλο από αυτό με το οποίο τα προίκισε η φύση – ή και να το αλλάζουν αργότερα κατά το δοκούν!

Δηλαδή απαγορεύουμε να γράφονται τα πραγματικά στοιχεία της ταυτότητάς τους και επιτρέπουμε να γράφονται ψεύτικα στοιχεία.

Τότε γιατί δεν καταργούμε γενικότερα τα στοιχεία ταυτότητας;

Δεν υπάρχει τίποτε το «προσωπικό» σε όλα αυτά:

Απαγορεύεται να αναγράφεται το θρήσκευμα, ακόμα κι όταν το θέλει ο ενδιαφερόμενος!

Απαγορεύεται να αναγράφεται η «ιθαγένεια-εθνότητα», ακόμα κι όταν το ζητάει ο ίδιος. Εδώ παραβιάζεται η προσωπική του θέληση.

Θα μπορούσαν όσοι δεν ήθελαν να αναγράφεται το θρήσκευμα ή η ιθαγένειά τους, να μη το γράφουν. Αλλά εδώ υποχρεώνονται και όσοι το θέλουν – δηλαδή η πλειονότητα – επίσης να μην το γράφουν!

Κι αυτό δεν είναι «διαφύλαξη» της ελευθερίας των προσωπικών δεδομένων.

Είναι καταπίεση της ελεύθερης έκφρασης των προσωπικών δεδομένων – και δη της πλειοψηφίας.

Δεν έχει καμία σχέση με την αποθάρρυνση των διακρίσεων.

Τι κολοσσιαία ανοησία είναι αυτή;

Όταν μια κοπέλα πάει στο σχολείο με μαντήλα ή με νικάμπ όλοι ξέρουν ότι είναι μουσουλμάνα. Εκείνη μόνη της το δηλώνει.

Όταν ένα αγόρι φοράει κίπα στο κεφάλι, όλοι γνωρίζουν ότι είναι Εβραίος.

Όταν ένα άλλο αγόρι το λένε Χασάν ή Αμπτουλαχ, όλοι γνωρίζουν ότι είναι μουσουλμάνος.

Όταν έναν αγόρι φοράει σταυρό στο στήθος, όλοι ξέρουν πως είναι χριστιανός.

Το θρήσκευμα για όσους θέλουν να το δηλώσουν ΔΕΝ κρύβεται στο δημόσιο χώρο!

Ούτε πρέπει να κρύβεται!

Για όνομά του Θεού. Θα μας γυρίσουν στις… κατακόμβες!

Ρόλος του κράτους είναι να καλλιεργεί την ανοχή με επίγνωση της διαφορετικότητας. Όχι με απόκρυψη!

«Ανεκτικότητα» δεν είναι να ανέχεσαι τη διαφορετικότητα που… αγνοείς! Αλλά να αποδέχεσαι την διαφορετικότητα που γνωρίζεις.

Εδώ τι κάνουμε; Αποσιωπούμε τη διαφορετικότητα, για να καλλιεργήσουμε την… «ανοχή» προς τη διαφορετικότητα – που αγνοούμε;

Κάτι δεν πάει καλά, έτσι;

• Πέμπτον, ακούω διαφόρους άσχετους να αναρωτιούνται: Και τι χρησιμεύει τάχα το να δηλώνουν ταυτότητα-ιθαγένεια;

Να σας πω παλληκάρια, τι χρησιμεύει, γιατί μάλλον το αγνοείτε: Τα παιδιά των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης έχουν από χρόνια το προνόμιο να μπαίνουν στα Ελληνικά Πανεπιστήμια (της αρεσκείας τους) χωρίς εξετάσεις (ή με υποτυπώδεις εξετάσεις).

Το προνόμιο αυτό δεν έχει δοθεί σε Έλληνες μη μουσουλμάνους.

Δεν έχει δοθεί ούτε και σε μουσουλμάνους που δεν έχουν ελληνική ιθαγένεια.

Είναι μόνο για τα παιδιά της Ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης (για να μην πηγαίνουν κατευθείαν στην Τουρκία).

Δεν το ξέρατε, έτσι; Το φαντάστηκα…

Αλλά για να ασκήσουν αυτό το προνόμιο, πρέπει κάπου να πιστοποιείται υπεύθυνα ότι είναι Έλληνες μουσουλμάνοι. Κι αυτό αναγραφόταν στα απολυτήριά τους (αφού είχε καταργηθεί η αναγραφή του θρησκεύματος στην ταυτότητά τους).

Τώρα αυτό δεν θα αναγράφεται πουθενά! Άρα τους καταργείτε το προνόμιο, έτσι; Το σκέφτηκε αυτό κανείς;

Το γνώριζε η πολυπράγμων αρχή «Προσωπικών δεδομένων», ότι αντί να προστατέψει τα «δικαιώματα κάθε μειονότητας», στην πραγματικότητα κατάργησε το προνόμιο μιας συγκεκριμένης μειονότητας;

Η υπουργός μας (για την οποία είπα και καλά λόγια προχθές) πήρε χαμπάρι τι έκανε;

• Έκτον, το παραπάνω ερώτημα αντιστρέφεται:

Τι σας νοιάζει εσάς, αν ένα παιδί θέλει να αναγράφεται το πραγματικό του θρήσκευμα και η πραγματική του εθνότητα ως στοιχείο της ταυτότητάς του στο απολυτήριό του;

Εδώ αναγνωρίζετε το δικαίωμα στο 15χρονο να δηλώνει άλλο φύλο από το πραγματικό – γιατί «έτσι θέλει»!

Όπως έχει δικαίωμα – υποτίθεται – ο 15χρονος να δηλώνει «κορίτσι» ενώ είναι αγόρι «γιατί έτσι θέλει», κατά μείζονα λόγο έχει δικαίωμα και ο νεαρός Χριστιανός ή Μουσουλμάνος ή Εβραίος να δηλώνει το πραγματικό θρήσκευμά του χωρίς, να σας δίνει λογαριασμό!

• Έβδομο: έχετε καταλάβει ότι εδώ και 18 χρόνια (από την ώρα που ήλθε το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες) δημιουργήθηκε – στην Ελλάδα μόνο – ένα πρόβλημα που δεν υπήρξε ποτέ πριν και που δεν υπάρχει πουθενά αλλού, δηλαδή ένα τεχνητό ΜΗ πρόβλημα;

Ειπώθηκε τότε – πέρασε μάλιστα και με ισχνή πλειοψηφία στον Άρειο Πάγο – ότι «δεν είναι συνταγματικό να αναγράφεται το θρήσκευμα, έστω και εθελοντικά – στα δημόσια έγγραφα! Γιατί «παραβιάζει», λέει, «τα προσωπικά δεδομένα» (αυτό το είχε αποφανθεί τότε, ο Άρειος Πάγος – όχι η «αρχή»).

Όμως, αν είναι έτσι, γιατί δεν το είχαν πάρει χαμπάρι ως τότε οι ανώτατοι δικαστές; (Αυτό τους ρώτησε – και απάντησε δεν πήρε – εκπρόσωπος της ομάδας που μειοψήφησε τότε στο Ανώτατο Δικαστήριο).

Επί δεκαετίες, όλοι οι αρεοπαγίτες είχαν στην τσέπη τους ταυτότητα όπου αναγραφόταν το θρήσκευμά τους. Ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκαν! Ποτέ δεν το έθεσαν ως “πρόβλημα”! Ξαφνικά το «ανακάλυψαν»! Κάτι δεν πάει καλά…

Και γιατί στις άλλες δημοκρατικές χώρες το θρήσκευμα αναγράφεται σε δημόσια έγγραφα, όπως στις φορολογικές δηλώσεις για παράδειγμα ή στις αιτήσεις για πρόσληψη στο στρατό, στην αστυνομία στο δημόσιο – ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα. Κανείς δεν έθεσε ποτέ πρόβλημα εκεί!

Τι καινούργιες… πατέντες «προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ανακαλύπτουμε μόνον εδώ;

(Παρεμπιπτόντως το θρήσκευμα αναγράφεται σε δημόσια έγγραφα στο εξωτερικό, για να προστατεύσουν τα δικαιώματα μειονοτήτων. Ας πούμε, για να σέβονται τις θρησκευτικές τους εορτές, ή όταν θέλουν να προσλάβουν «ποσοστώσεις» από κάθε θρησκευτική ομάδα…)

• Όγδοον. Είμαστε χώρα, στην οποία κατά το Προοίμιο του Συντάγματός, της «κυριαρχούσα θρησκεία» είναι ο Ορθοδοξία!

Αλλά οι κάτοικοί της… απαγορεύεται να το δηλώνουν!

Τρελό; Και λίγα λέτε…

Ή μήπως, αν πάψουν υποχρεωτικά να το δηλώνουν, τότε σε λίγο δεν θα μπορεί να αποδειχθεί ότι η Ορθοδοξία είναι «κυριαρχούσα» θρησκεία;

Οπότε θα θέσουν ζήτημα απάλειψης αυτούς του θεμελιακού-ιδρυτικού άρθρου από το Σύνταγμά μας;

Ερώτηση «ρητορική», βέβαια…

• Ένατον, Πώς γίνεται η Αρχή Προσωπικών δεδομένων να προστατεύει αυτά που κανείς δεν της ζήτησε να προστατεύσει, ενώ αυτά που πρέπει να προστατεύει – τα πραγματικά προσωπικά μας δεδομένα – έχουν γίνει φέϊγ βολάν;

Τα έχουν οι τράπεζες, τα έχουν οι διαφημιστικές, τα έχει όποιος θέλει να προωθήσει ο,τιδήποτε, μόνο η… αρχή προσωπικών δεδομένων, δεν έχει πάρει χαμπάρι.

Ή σε μια εν εξελίξει δικογραφία, όπου τα στοιχεία των “εμπλεκομένων” – μαρτύρων, κατηγορουμένων, εναγόντων και εναγομένων – πρέπει να είναι αυστηρώς απόρρητα. Όπως και οι καταθέσεις τους. Γιατί αφορούν σε πολύ λεπτής φύσεως προσωπικά δεδομένα. Κι όμως «κυκλοφορούν» παντού, στα μανταλάκια, στα ραδιόφωνα, στο διαδίκτυο…

Η αρμόδια «Αρχή» ούτε έχει πάρει χαμπάρι, ούτε έχει κάνει το παραμικρό! Και βρήκε να ασχοληθεί με το… θρήσκευμα στα απολυτήρια Λυκείου!

Χωρίς να της το ζητήσει κανείς…

• Δέκατο, και την κα Ύπουργό, τι την έπιασε ξαφνικά και είπε το φοβερό:

–Εγώ κατάργησα ό,τι δεν τόλμησε να καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Και τι θες τώρα; Να σου πούμε και μπράβο; Για καλό μας το λες;

–Της περνάει από το μυαλό ότι δεν εκλέχθηκε για να κάνει… κόντρες «προοδευτικότητας» με το ΣΥΡΙΖΑ;

–Ότι αυτές είναι οι ανοησίες ΔΕΝ έχουν τίποτε το «προοδευτικό»;

–Ότι η κοινωνία δεν τα εκτιμάει όλα αυτά;

–Ότι όσοι την ψήφισαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τα σιχαίνονται όλα αυτά;

Αλήθεια τι γίνεται; Κάποιοι προωθούν ζητήματα που δεν τα θέλει η κοινωνία, που δεν τα ζήτησε κανείς, που δεν εκφράζουν κανένα και που δεν λύνουν κανένα πρόβλημα…

Και επιμένουν κι όλα!

Κάτι δεν πάει καθόλου καλά…

ΥΓ Δεν είναι που όλες οι αυτές οι «πολιτικώς ορθές προοδευτικάτζες» δεν λύνουν κανέναν πρόβλημα.

Είναι ότι η συστηματική και σταδιακή «άνωθεν επιβολή τους» δημιουργεί αληθινό πρόβλημα!

Για την ακρίβεια, δημιουργεί πραγματικό κίνδυνο άλωσης και της Δημοκρατίας και της ταυτότητας του λαού.

Κάθε λαού!

Ιδιαίτερα, όμως, όσων δεν αντιστέκονται…

Αντιγραφή από το facebook