Στις 5 συνταξιοδοτήσεις Δημοσίων Υπαλλήλων , ένας θα προσλαμβάνεται. Τάδε έφη ΔΝΤ, αυτά προτείνει και η Κυβέρνηση, ώστε να ξελαφρώσει ο Δημόσιος τομέας από το υπερβάλλον προσωπικό. Υπάρχει όμως λόγος να εφαρμοσθεί ο ίδιος κανόνας και στις χειροτονίες ιερέων; Σαφώς όχι.
Πρώτον, διότι οι ιερείς δεν είναι απλοί Δημόσιοι Υπάλληλοι, αλλά θρησκευτικοί λειτουργοί. Αυτό το αναγνώρισε και επισήμως η Πολιτεία εξαιρώντας από τη δικαιοδοσία του ΑΣΕΠ τον διορισμό εφημερίων. Δεύτερον, διότι τη διακονία και τις πνευματικές, κοινωνικές και διοικητικές υπηρεσίες που προσφέρει ο ιερέας δεν μπορεί να τις προσφέρει οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο με άλλη ιδιότητα. Μπορεί τα κενά που έχει λ.χ. το ΙΚΑ να τα συμπληρώσουμε με διοικητικούς υπαλλήλους που περισσεύουν από μία ΔΕΚΟ, όμως την κενή θέση ιερέως στο χωριό, δεν μπορεί να την καλύψει ο μηχανοδηγός του ΟΣΕ ή ο πιλότος της πρώην κρατικής ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ. Μόνο χειροτονημένος από Ορθόδοξο κανονικό Επίσκοπο κληρικός μπορεί να εκπληρώσει αυτά τα καθήκοντα. Τρίτον, διότι οι χειροτονίες κάθε χρόνο ανέρχονται σε λίγες εκατοντάδες, άρα δεν προκύπτει ιδιαίτερη επιβάρυνση του Δημοσίου. Τέταρτον, διότι θα πληγούν κυρίως οι ακριτικές Μητροπόλεις που έχουν πολλά κενά. Πέμπτον, διότι θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες και για τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία μας. Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει αποσπάσει κληρικούς της σε περιοχές ποιμαντικής ευθύνης του Οικουμενικού Πατριαρχείου (π.χ. Γερμανία), αλλά και άλλων Πατριαρχείων, όπως π.χ. στην Αφρική. Αλλά και κατά τρόπο άμεσο πλήττεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο οποίο υπάγονται εκκλησιαστικώς η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα. Πώς θα ζητεί η Ελληνική Πολιτεία από την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα να σεβασθούν τα θρησκευτικά, εκπαιδευτικά και ιδιοκτησιακά δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όταν η ίδια θα έχει περιορίσει τη δυνατότητα του Πατριαρχείου να χειροτονεί κληρικούς;
Σε πολλές ακριτικές περιοχές, αλλά και σε ορεινά η απομακρυσμένα χωριά της υπόλοιπης Ελλάδας ο παπάς είναι ο μόνος που έχει μείνει κοντά στους λίγους κατοίκους και τους προσφέρει στήριγμα, παρηγοριά, ηθική συμπαράσταση, πνευματική συμβουλή, κοινωνική διακονία. Το κτύπημα της καμπάνας είναι το μόνο που έχει απομείνει σ’ αυτούς τους ανθρώπους για να μην απογοητευθούν τελείως και φύγουν. Κάποτε υπήρχε αστυνομικός σταθμός. Τώρα έφυγε και μεταφέρθηκαν οι αρμοδιότητες στη γειτονική -ή και σε πιο μακρυνή πόλη. Υπήρχαν πριν από λίγες δεκαετίες δημοτικά σχολεία, έστω και μονοθέσια ή διθέσια. Έκλεισαν και αυτά. Λειτουργούσε υποτυπωδώς κάποιο γραφείο των ΕΛΤΑ ή κάποια θυρίδα Τραπέζης. Πάνε, έφυγαν, έπεσαν θύμα του συγκεντρωτισμού. Ο Καποδίστριας και ο Καλλικράτης κατήργησαν και την βαθμίδα της κοινοτικής αυτοδιοίκησης που έδινε μία αίσθηση ζωντάνιας στα χωριά. Τώρα ταξιδεύει χιλιόμετρα ο κάτοικος του χωριού για να βρει το Δημαρχείο. Στις μεθοριακές περιοχές της Ηπείρου και της Μακεδονίας διαλύθηκαν τα στρατόπεδα ή μειώθηκαν οι στρατιώτες που έδιναν κίνηση στην οικονομία και αίσθημα ασφαλείας στον πληθυσμό.
Το κράτος, λοιπόν, έφυγε από αυτά τα χωριά. Και τί έμεινε; Μόνον ο ιερέας. Δάσκαλος και γιατρός μαζί. Παιδαγωγός και παρηγορητής. Παρών δίπλα τους στις πιο μεγάλες χαρές και στις πιο μεγάλες λύπες. Και θέλουμε τώρα και αυτόν να τον καταργήσουμε; Θέλω να πιστεύω ότι η Κυβέρνηση καταλαβαίνει ότι δεν είναι δυνατόν να τα ισοπεδώνουμε όλα στο όνομα του Μνημονίου και του ΔΝΤ. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχει η καλή διάθεση και από πλευράς Εκκλησίας και από πλευράς Πολιτείας να βρεθεί λύση.
Μερικοί αγνοούντες ή κακόπιστοι διερωτώνται γιατί μισθοδοτούνται οι ιερείς από το Κράτος. Τους εξηγούμε ότι αυτό περιλαμβάνεται στη γραπτή σύμβαση του 1952 μεταξύ της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Ελληνικής Κυβερνήσεως με Πρωθυπουργό τον Νικόλαο Πλαστήρα. Τότε η Εκκλησία συμφώνησε να παραχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας που της είχε απομείνει για να ανακουφισθούν οι ανάγκες του λαού μας μετά από την αιματοβαμμένη δεκαετία 1940-1950. Σε αντάλλαγμα η Πολιτεία ανέλαβε τη μισθοδοσία του Κλήρου. Ακούονται, όμως, και διάφορες φωνές που προτείνουν με πρόσχημα την οικονομική κρίση τον λεγόμενο «χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας». Ο καθένας εννοεί ίσως με διαφορετικό τρόπο αυτό τον όρο. Άλλωστε για να υπάρξει χωρισμός πρέπει να προϋπάρχει … γάμος και αυτό δεν ισχύει. Οι ρόλοι είναι διακριτοί στο ισχύον Σύνταγμα. Επειδή, όμως, η συζήτηση εντείνεται στις ημέρες μας, κρίνω σκόπιμο να θυμίσω τις απόψεις ενός έγκυρου νομικού.
Ο διακεκριμένος Συνταγματολόγος και σήμερα Υπουργός κ. Ανδρέας Λοβέρδος έγραφε στις 21.5.2000 στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ τα εξής: «Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι δεν πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας. Θεωρούσαμε επιβεβλημένο αυτόν τον διαχωρισμό τον καιρό που στην Ελλάδα είχαμε βαρύτατες προσβολές των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ειδικά του δικαιώματος της θρησκευτικής συνείδησης. Αυτό το αγαθό πλέον προστατεύεται…. Δεν επιθυμώ την Εκκλησία «νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου» όπως την θέλει ο χωρισμός Κράτους Εκκλησία. Επιθυμώ την Ορθόδοξη Εκκλησία ως επικρατούσα στη χώρα μας θρησκεία, να έχει την αναγνώριση του άρθρου 3 του Συντάγματος, με κριτήριο του τί ασπάζεται η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών».
Στη δύσκολη εποχή μας με την πολυσχιδή κρίση κινδυνεύει η κοινωνία μας να κυριευθεί από απελπισία και απαισιοδοξία. Η πίστη στον Θεό και η πνευματική συμπαράσταση του Ορθοδόξου κληρικού μπορούν να ρίξουν βάλσαμο στη ψυχή του λαού μας.
Κ.Χ. 15.1.2011
.
35 comments
Κρατάμε τα σκυλια για να ορίζουν τα πρόβατα!Προβατα ε πρόβατα.
Μπορεί ο συγγραφέας να μας πεί εάν πριν την συμφωνία του 1952, οι ιερείς πληρωνότανε από την περιουσία της Εκκλησίας την οποία αυτή παραχώρησε;
Οι εχθροί της Ορθοδοξίας υποκρινόμενοι με αναίδεια δηλώνουν πως τάχα δε μπορούν να καταλάβουν το εξής αυτονόητο : Το διακύβευμα στην περίπτωση δραστικού περιορισμού του αριθμού των ιερέων δεν είναι η συνέχεια της Εκκλησία ,αλλά είναι το μέλλον αυτού του ίδιου του Έθνους μας .
Στην Εκκλησία ,όσο και να περιοριστούν οι διορισμοί, οι ιερείς δεν πρόκειται να λείψουν ποτέ ,διότι η ιεροσύνη δεν είναι συνάρτηση μισθοληπτικής ικανότητας .
Στο χωριό όμως ή στις ενορίες των πόλεων ποιος θα είναι εκείνος που θα τονώσει το ηθικό , θα δώσει ελπίδα , θα απαλύνει τον ψυχικό πόνο , θα προλάβει την κατάθλιψη και την αυτοχειρία , θα εξασφαλίσει εν ολίγοις την στερεότητα του κοινωνικού ιστού ;
Η άκριτη και δουλική υποταγή μας στα θελήματα των επιβούλων δε θα μας βγάλει σε καλό.
Κύριε Χολέβα ,έτσι είναι τα πράγματα όπως ακριβώς τα επισημαίνετε . Αλλά τι να περιμένει κανείς από τους εχθρούς της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας μας ;
Οι ιερείς και οι “οικονομικοί κύκλοι”.
Επιθυμία αυτών, οι οποίοι ελέγχουν (στο μεγαλύτερο βαθμό) την παγκόσμια οικονομία, είναι η εξαφάνιση των κέντρων αντίστασης.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Ορθοδοξίας.
Και επειδή δεν μπορούν να ασκήσουν ένα διωγμό, όπως έγινε στην κομμουνιστική Ρωσσία,
χτυπούν με άλλους τρόπους (π.χ.
– με τη συστηματική δυσφήμιση του χριστιανισμού από τα Μ.Μ.Ε.,
– με διάφορα μέτρα κατά της Εκκλησίας,
– με αλλαγές στο μάθημα των θρησκευτικών).
Συγχαρητήρια στον κ. Χολέβα.
Μακάρι να αυξάνονται οι φωνές και οι εστίες αντίστασης.
Και βέβαια δεν πρέπει να υπάρχουν εξαιρέσεις από τον κανόνα.
Πρώτα απ όλα επισημα η Ευρωπαική Ενωση δεν θεωρεί ότι υπάρχει
χριστιανική θρησκεία στην Ευρώπη
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=16909&Itemid=170
άρα οι ιερείς είναι “αχρηστοι” και “αντιπαραγωγικοί” και πρέπει να απομακρυνθούν
ως επικίνδυνοι δημιουργίας φανατισμού, ρατσισμού και πως το λενε; –μισαλλοδοξίας.
Τρίζουν τα κόκαλα του Γρηγορίου του Ε στην Οδησσό. Αλλά ποιος απο τα λαμόγια
γνωρίζει ποιός είναι; Ποιός από αυτούς έχει διαβάσει τα “Ματωμένα Ράσα” του Ακαδημαικού
Σπύρου Μελά; Αντίθέτως μάλλον διαβαζουν “Βικιπαιδεία” η οποία αναφέρει πχ. για την επανασταση ότι “…the Greek War of Independence. This had begun in 1821 as an uprising by Greek nationalists…”
http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Navarino
Τι λες μεγάλε, σοβαρά. Δηλ. πήγαν οι Εθνικιστές και δημιουργησαν προβληματα πάλι στην Ειρηνική Οθωμανική Αυτοκρατορία; Θα μου απαντησει κανένα απο τα λαμόγια η όχι, σιωπή;
Τα απανωτά χτυπήματα:
1. Κατά της Εκκλησίας. Παράβαλε: α) την απαλοιφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, κατόπιν παρεμβάσεως του Εβραϊκού λόμπυ των ΗΠΑ, β) την απαγόρευση στους ιερείς να πηγαίνουν στα σχολεία για εξομολόγηση, γ) την περιθωριοποίηση του μαθήματος των θρησκευτικών και την αντικατάστασή του με το μάθημα της θρησκειολογίας, έτσι ώστε τα παιδιά μας να διδάσκονται διδασκαλίες δαιμόνων και να παθαίνουν σύγχυση ως προς το τι είναι Ορθόδοξο και τι όχι, δ) την μελετωμένη καθαίρεση των ιερών μας συμβόλων κ.λπ.
2. Κατά της οικογένειας. Παράβαλε: α) το “σύμφωνο ελευθέρας συμβιώσεως,” β) την μελετωμένη νομιμοποίηση του “γάμου” μεταξύ ομοφύλων, κ.λπ.
3. Κατά της ηθικής. Παράβαλε: α) τη νομιμοποίηση των εκτρώσεων, που αποτελεί στυγερή και ιδιαζόντως ειδεχθή δολοφονία των παιδιών μας, β) τη νομιμοποίηση της ομοφυλοφιλίας κ.λπ.
4. Κατά της ατομικής ελευθερίας (πρβλ. “Κάρτα του Πολίτη”)
5. Κατά της Ιστορίας. Παράβαλε: α) τον “συνωστισμό” του 1922, β) της “ταξικής” Επαναστάσεως του 1821, γ) της αρνήσεως ότι είμαστε Έλληνες, δ) ης αρνήσεως ότι η Εκκλησία διεδραμάτισε σοβαρό ρόλο για την επιβίωση του Ελληνικού έθνους και του πολιτισμού του, με τα κρυφά σχολειά κ.λπ.
6. Κατά της Ελληνικής Γλώσσας (πρβλ. τον δημοτικισμό του 1977, το μονοτονικό κ.λπ.), με αποτέλεσμα να διακοπεί επικίνδυνα η συνέχεια του Ελληνισμού
7. Κατά των Εθνικών μας θεμάτων. Παράβαλε: α) την προδοσία της Κύπρου, β) το ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας σε Σλαύους, που δεν έχουν σχέση με τη Μακεδονία, όπως ομολογούν οι πιο σοβαροί από αυτούς τους ίδιους και όπως μας βεβαιώνουν 340 ξένοι ΕΙΔΙΚΟΙ επιστήμονες, γ) την αναγνώριση από την κυβέρνηση Σημίτη ότι η Τουρκία έχει “ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο” (Συμφωνία της Μαδρίτης, 1997), δ) την προδοσία των Ιμίων, ε) την ανοχή του διαβρωτικού ρόλου του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής, στ) την ανοχή και ενίσχυση των αλβανικών παραλόγων διεκδικήσεων
8. Κατά της Ελληνικής Ταυτότητος. Πρβλ. α) την επικίνδυνη αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδος με την ανοχή της μαζικής εισβολής λαθρομεταναστών κατά εκατομμύρια, β) την απο-ορθοδοξοποίηση του λαού, ένα θέμα για το οποίο ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό η κρατούσα Εκκλησία, η οποία βρίσκεται στην αίρεση του Οικουμενισμού και έχει σχεδόν χάσει την ομολογία Πίστεως, ερωτοτροπούσα επικίνδυνα με τις διάφορες αιρέσεις, γ) τα ξενόφερτα ήθη, τα οποία προωθούνται μέσω των ΜΜΕ (= Μέσα Μαζικού Εξανδραποδισμού) κ.λπ.
9. Κατά της Εθνικής μας Κυριαρχίας (πρβλ. το μνημόνιο, άρθρο 14, παρ. 5, σύμφωνα με το οποίο αίρεται η εθνική μας ασυλία σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής των δανεικών, στο οποίο μας ωδήγησαν με μεγάλη σπουδή, όπως με το κόλπο των Τ+3 – Τ+10, το οποίο υποβάθμισε τα ομόλογα του Δημοσίου και ώθησε τα spreads στα ύψη, με την κατασυκοφάντηση της Ελλάδος στα διεθνή φόρα ως αφερέγγυας, ανεβάζοντας πιο πολύ τα spreads κ.λπ.)
10. Κατά της αξιοπρεπείας μας. Πρβλ. τον διεθνή διασυρμό των Ελλήνων ως απατεώνων, διεφθαρμένων κ.λπ. από φαύλους πολιτικούς που εργάζονται νυχθημερόν για την προδοσία της Ελλάδος και που μοίρασαν όλα τα δανεικά στους “ημετέρους,” δίνοντας μισθούς της τάξεως των 580.000 ευρώ ετησίως σε διοικητές ΔΕΚΟ και αλλού, υπερτιμολογώντας δημόσια έργα, και άλλες δημόσιες δαπάνες κ.λπ.
Όλα αυτά, λοιπόν, και πολλά άλλα ένα πράγμα καθιστούν φανερό: Ότι οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί ηγέτες της Ελλάδος είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας.
Οι προλαλήσαντες δεν έχουν διόλου άδικο στις κρίσεις για την Ελληνική πολιτεία. Πράγματι, οι πολιτικοί μας ηγέτες φαίνεται να έχουν ταχθεί αναφανδόν εναντίον της Πατρίδας και της Ορθοδοξίας. Με αυτό το αναμφισβήτητο δεδομένο, όμως, τονίζεται η εγγενής αντίφαση της απόψεως του κου Χολέβα : οι Ορθόδοξοι πιστοί διαμαρτύρονται επειδή θέλουν ο κλήρος να εξακολουθήσει να μισθοδοτείται από την “αντεθνική και αντιχριστιανική” Πολιτεία. Δεν μας απασχολούν τα κίνητρα της Πολιτείας, ούτε τυχόν ανταλλάγματα που ήδη κατεβλήθησαν και άλλα που θα ζητηθούν στο μέλλον; Αρκεί να έχουμε κατοχυρώσει την δήθεν ασφάλεια του Δημοσίου Ταμείου. Προτού επεκταθώ, θα ήθελα να θέσω μερικά ζητήματα προς προβληματισμό :
α) τελικά, η σύμβαση του 1952 ωφέλησε την Εκκλησία υλικά και πνευματικά; Η υπογραφή της υπήρξε πρωτοβουλία της Ιεραρχίας ή της Πολιτείας; Γιατί αποφεύγεται επιμελώς ο σχολιασμός της σαν να πρόκειται για κεκτημένο της Ορθοδοξίας; Γιατί το “αντεθνικό” κράτος θέλησε αντί να αγοράσει ή να μισθώσει την περιουσία, να μισθοδοτεί εσαεί τον κλήρο; Ήθελε να συνδράμει την Εκκλησία αναιρώντας τον εαυτό του ή μήπως να την έχει για πάντα υποχείριο;
β) πριν από το 1952 η Εκκλησία μας δεν είχε παρουσία στην Ελληνική κοινωνία, και δη στην ύπαιθρο, στις ακριτικές περιοχές και τα απομακρυσμένα και ορεινά χωριά; Δεν παρήγε έργο; Οι εκατοντάδες ιερομάρτυρες της Κατοχής και του Εμφυλίου ελάμβαναν μισθό από το Κράτος; Γιατί υποτιμούμε τόσο τις δυνατότητες της Εκκλησίας και του κλήρου, εξαρτώντας την παρουσία και το έργο τους από τον μισθό του Δημοσίου;
γ) εξαιρετικά ατυχές το παράδειγμα των ιεραποστολών στο εξωτερικό. Και τούτο διότι εκεί, πέραν των ελαχίστων αποσπασμένων ιεραποστόλων, η συντριπτική πλειοψηφία του κλήρου αποτελείται από ιθαγενείς κληρικούς, που μισθοδοτούνται από την Αποστολική Διακονία (!!!). Μάλιστα, υπό αφάνταστα χειρότερες συνθήκες επιτελούν ασύγκριτα μεγαλύτερο έργο (ενοριακά σχολεία, ακαδημίες, ορφανοτροφεία, ιατρικά κέντρα κλπ.), το οποίο όμως, ως φαίνεται, δεν αρκεί για να ταρακουνήσει την δική μας δημοσιοϋπαλληλική ραθυμία.
δ) από πότε και βάσει ποιάς παράδοσης η Ορθόδοξη εκκλησία συνδέει την προθυμία και το πλήθος των υποψηφίων κληρικών με την προσδοκία απολήψεως μισθού από το Δημόσιο; Τέτοιους κληρικούς ονειρευόμαστε; Μάλλον ξεχάσαμε ότι χειροτονίες γίνονταν και στα πιο σκοτεινά χρόνια, όταν η μόνη σίγουρη πρωτοκαθεδρία για το ράσο ήταν στις διώξεις και τα μαρτύρια.
ε) γιατί συγχέεται σκόπιμα η μισθοδοσία με τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας; Πέραν όσων ανωτέρω εκτέθηκαν για τις βαθύτερες επιδιώξεις του Κράτους και όσων σε άλλα κείμενα του Αντίβαρου έχουν αναφερθεί για την σκοπιμότητα της εξάρτησης, υπάρχουν τρόποι να διασφαλισθεί η συντήρηση των κληρικών χωρίς παρέμβαση του Κράτους. Για παράδειγμα, θα μπορούσε το κράτος να επιστρέψει στην Εκκλησία μέρος της περιουσίας της, που μετά βεβαιότητας λιμνάζει αναξιοποίητη, ώστε η Εκκλησία να μισθοδοτεί εξ ιδίων τους κληρικούς της με τα έσοδα από την εκμετάλλευσή της.
Ρασοφóροι μονο για το χρήμα,εκ των εσω καταρεει η ευραική πίστη της Ανατολικής Ρωμαικής Αυτοκράτορίας.Μη γραφεται κατεβατα μας κουράζεται…
Πολύ εύστοχο το σχόλιο του Φιλανθρωπηνού. Πράγματι, το γεγονός ότι τα Εκκλησιαστικά πράγματα είναι σε κακή κατάσταση οφείλεται εν πολλοίς στο γεγονός ότι οι ποιμένες του νέου εορτολογίου είναι μισθωτοί. Διαβάζουμε στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, κεφ. 10:12-13: “ο μισθωτός δε και ουκ ων ποιμήν, ου ουκ εισί τα πρόβατα ίδια, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίησι τα πρόβατα και φεύγει. και ο λύκος αρπάζει αυτά και σκορπίζει τα πρόβατα.
ο δε μισθωτός φεύγει, ότι μισθωτός έστι και ου μέλλει αυτώ περί των προβάτων.”
Λαμβάνω αφορμή για να διατυπώσω την εξής απόρία: Γιατί σε κάποιες ενορίες υπάρχουν 3 ή 4 και κάποιες φορές 5 ιερείς όταν υπάρχουν άλλες στις οποίες υπάρχει μόνον ένας και ειδικως στην επαρχία να πρέπει να διακονήση 4-5 χωριά;
Γιατι στα αστικά κεντρα τα μαγαζιά εχουν περισότερο τζιρο, γαμοι , βαπτίσεις κτλ και ας τα μοιράζονται περισοτεροι παπάδες.Και ετσι στα χωριά στέλνουν τους τεμπέλιδες που αποφάσισαν στα 40 να το κανουν και αυτό για να βολευτούν…
κε Χατζηνικολάου, όταν σε προηγούμενη ανταλλαγή απόψεων στην ίδια ιστοσελίδα είχα αναφερθεί στην ίδια Ευαγγελική περικοπή θεωρήθηκε ότι “δίνω επιχειρήματα στους αντικληρικαλιστές”. Αυτά τα λόγια, όμως, τα λέει ο Κύριος και όχι εμείς, που απλώς τα επαναλαμβάνουμε. Ο Χριστός φυσικά δεν καταφερόταν εναντίον του κλήρου, αλλά επεσήμανε τον κίνδυνο της επανάπαυσης του μισθωτού ποιμένα, κάτι που αρκετοί (Ιεραρχία και πλήρωμα) αγνόησαν κατά την σύμβαση του 1952. Ακόμη δε και σήμερα προσποιούμεθα ότι δεν αντιλαμβανόμαστε το τέχνασμα του λύκου, για το οποίο σαφώς προειδοποίησε ο Κύριος : απλούστατα έδωσε σταθερό και σίγουρο μισθό στον ποιμένα εξασφαλίζοντας την αδιαφορία του και υπό την τυπική του παρουσία “περιοδεύει” εντός του ποιμνίου διασκορπίζοντάς το. Πράγματι, “άξιος ο μισθός”.
Φιλανθρωπηνέ, επειδή εγώ σου καταλόγισα ότι δίνεις επιχειρήματα στους αντικληρικαλιστές, το να το λες έτσι ξεκάρφωτα φαίνεται σαν κακό. Θα το εξηγήσω ακόμη περισσότερο, αφού πω ότι το σχόλιό μου είναι εποικοδομητικό και σε θεωρώ άνθρωπο που αγαπάς την Εκκλησία άρα ο λόγος σου για μένα είναι αξιόπιστος και με επηρεάζει.
Το ζήτημα που τίθεται σήμερα δεν είναι η μισθοδοσία ή μη των κληρικών. Αυτό είναι δευτερεύον, είναι παράγωγο. Το ζήτημα που τίθεται σήμερα δεν είναι ούτε η ταμπέλα-καραμέλα “χωρισμός”, μία ασαφής λέξη. Το ζήτημα είναι σαφές και λέγεται αποθρησκειοποίηση-αποιεροποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Πρόσεξε. Όχι του κράτους, αλλά της κοινωνίας της ίδιας. Με άλλα λόγια είναι η κατασυκοφάντηση της πίστης. Αυτό είναι που τίθεται στο τραπέζι από την “άλλη πλευρά”. Από αυτούς που ανοιχτά ή καλυμμένα θέτουν με διαφορετική ένταση ο καθένας τέτοιου είδους θέματα, ένα από τα οποία είναι και η μισθοδοσία των κληρικών.
Σε ένα σχόλιο σου τέθηκαν συγκεκριμένα παραδείγματα. Κι αυτά απομονωμένα δεν είναι σημαντικά. Όλα μαζί όμως, ταυτόχρονα, δίνουν την όλη εικόνα. Σ’ αυτό το πράγμα πρέπει να αντισταθούμε όσοι αγαπάμε την Εκκλησία και είμαστε μέλη της, τακτικά ή χλιαρά ή ακόμα και σε απόσταση. Εδώ αντιστέκονται παραδοσιακά αριστεροί και συνειδητοί άθρησκοι, οι οποίοι σέβονται τον ρόλο της Εκκλησίας στη διαμόρφωση του πολιτισμού μας και μάλιστα τη βρίσκουν ίσως τον μοναδικό θεσμό που μπορεί να αντισταθεί στην επιβολή μιας παγκόσμιας τάξης στη χώρα μας. Μία βόλτα σε μπλογκς της λεγόμενης πατριωτικής αριστεράς θα σε πείσει, όπως και η δράση τους την τελευταία δεκαετία.
Είμαι λοιπόν μαζί σου 100% επί της ουσίας στην κριτική ότι υπάρχουν κληρικοί έχουν στρογγυλοκαθίσει πάνω στην “βολή” του μισθού και παραμερίζουν το έργο που υποτίθεται ότι διακονούν.
Συμπληρώνω όμως ότι επειδή οι καιροί είναι πονηροί θέλει προσοχή η επισήμανση, ο τρόπος και η ένταση με τον οποίο γίνεται.
Η “ευθύνη” των ιερέων είναι διαφορετική από αυτή των πιστών όπως και να έχει.
Αγαπητέ Καινούριε, κανένας ουσιαστικός σχολιασμός δεν είναι κακός. Χαίρομαι που αντιλαμβάνεσαι το ενδιαφέρον μου για την Εκκλησία. Μεταθέτεις το ζήτημα από την σχέση Εκκλησίας και Πολιτείας στην αποθρησκειοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, την οποία στην συνέχεια επεξηγείς ως κατασυκοφάντηση της πίστης. Βεβαίως, όλα αυτά είναι αλληλένδετα, αλλά δεν είναι το ίδιο. Η παύση της μισθοδοσίας των κληρικών από το Κράτος δεν σημαίνει αυτόματα διακοπή των σχέσεών τους, ούτε η κατασυκοφάντηση της πίστης είναι απαραίτητη για την σκοπούμενη “αποθρησκειοποίηση” : στο ίδιο αποτέλεσμα οδηγεί και η καλλιεργούμενη παντελής πνευματική αδιαφορία. Ουσιαστικά, πάντως, εκφράζουμε το ίδιο πράγμα με διαφορετικά λόγια : οι πολιτικοί ηγέτες για να απαλλαγούν από την (πραγματική ή δυνητική) “ενόχληση” της Εκκλησίας έπρεπε πρώτα να την αποκόψουν την κοινωνία. Για να επιτύχουν τον σκοπό τους μετέτρεψαν την Εκκλησία σε δημόσια υπηρεσία και τους ποιμένες της σε μισθωτούς. Έτσι, όπως είχε προειδοποιήσει ο Κύριος,μπόρεσαν ανενόχλητοι να διεισδύσουν στην κοινωνία (ποίμνιο) και ήδη έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό τον σκοπό τους, δηλαδή την δημιουργία ικανής απόστασης μεταξύ κοινωνίας και Εκκλησίας, η οποία ολοένα μεγαλώνει. Και τους δύο μας απασχολεί το πρακτέο, που δεν μπορεί να είναι άλλο από την επιστροφή των ποιμένων. Δηλαδή, οφείλει η Εκκλησία στο σύνολό της (Ιεραρχία, κλήρος, πιστοί), αφού συνειδητοποιήσει τα παραπάνω, να επιστρέψει κοντά στον λαό. Η υπεράσπιση δήθεν “κεκτημένων” υλικών προνομίων και απολαβών όχι μόνο δεν βοηθάει στην επιστροφή αυτή, αλλά αντιθέτως δημιουργεί ανυπέρβλητο χάσμα. Φίλε Καινούριε, η Εκκλησία δεν είναι θεσμός ούτε γραφειοκρατικός μηχανισμός και δεν χρειάζεται υπεράσπιση από κανέναν. Όσοι θέλουμε να είμαστε μέσα, έχουμε ως πρότυπο τον Χριστό : ας ρίχνουμε γέφυρες και ας δείχνουμε την είσοδο σε όσους πλησιάζουν, χωρίς να τους διώχνουμε με ανούσιες εμμονές. Για παράδειγμα, την δική σου ειλικρινή παραδοχή περί “βολεμένων” κληρικών, διαπίστωση κοινή τοις πάσι, πουθενά δεν την διέκρινα στο σχολιαζόμενο άρθρο. Αν αρνούμασθε να συμμερισθούμε τους προβληματισμούς της κοινωνίας, στην οποία ζούμε, πώς περιμένουμε την επιστροφή της;
1. Ο Πλαστήρας ήταν ένας πραγματικά θρησκευόμενος άνθρωπος, πέρα από αγνός πατριώτης, που με την απόφασή του να προχωρήσει στην μισθοδοσία του Κλήρου έλυσε με άριστο τρόπο το σοβαρό τούτο πρόβλημα.
2.Αν καταργηθεί η μισθοδοσία, η Εκκλησία θα βρεθεί στην ανάγκη να αξιοποιήσει την όποια περιουσία της, εννοείται επιχειρηματικά. Υπάρχει όμως ασφαλής επιχειρηματική μέθοδος αξιοποίησης της όποιας περιουσίας; Η ανάγκη για αξιοποίηση θα οδηγήσει σε προσλήψεις οικονομολόγων, επιχειρηματικών συμβούλων κλπ. Η Εκκλησία θα εμπλακεί σε δικαστικές διενέξεις, συναλλαγές πάσης φύσεως, δοσοληψίες αγχώδεις κλπ. Η μορφή της θα αλλάξει και θα αλλοιωθεί. Το αποτέλεσμα δε, είναι πολύ αμφίβολο αν θα οδηγήσει στην κτήση των απαραίτητων προσόδων για την κάλυψη της δαπάνης μισθοδοσίας 10.000 ιερέων ή και περισσότερων, χώρια τα λοιπά έξοδα της Εκκλησίας απο την ποικίλη δραστηριότητά της! Ποιος Έλληνας (φυσικό ή νομικό πρόσωπο), όσο πλούσιος και εύρωστος και αν είναι, δύναται να διασφαλίσει αυτήν την στιγμή την μισθοδοσία 10.000 ατόμων για να μπορέσει να το καταφέρει η Εκκλησία μέσω της όποιας αξιοποίησης της περιουσίας της;
3. Η κατάργηση της μισθοδοσίας θα επιφέρει ως άμεσο απτό αποτέλεσμα την δραματική συρρίκνωση του εγγάμου κλήρου, τουλάχιστον προοπτικά. Ο έγγαμος κλήρος όμως αποτελεί την συντριπτική πλειοψηφία των Ιερέων. Πώς όμως ο έγγαμος θα εισέλθει στην Ιερωσύνη, έστω και αν πολύ το επιθυμεί, υπό το βάρος των ποικίλων οικογενειακών του υποχρεώσεων; Θα είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί ένα δεύτερο, βασικό, βιοποριστικό επάγγελμα. Έτσι δεν γινόταν και προτού μισθοδοτηθεί ο κλήρος; Βασικά βιοποριστικά επαγγέλματα των Ιερέων τότε αποτελούσαν η γεωργία, η διδασκαλία κ.λπ. Έτσι γίνεται και σήμερα, εκεί όπου οι Ιερείς δεν μισθοδοτούνται.
4. Ο Πλαστήρας με την μισθοδοσία εξάλειψε το ενδεχόμενο εμπορευματοποίησης των μυστηρίων. Σήμερα, τα όσα τυχόν καταβάλλονται ως δικαιώματα ναού για γάμους, βαπτίσεις και μνημόσυνα (όλα τα άλλα μυστήρια παρέχονται δωρεάν) καταλήγουν στον ίδιο τον ναό για τις λειτουργικές του δαπάνες ή στο φιλόπτωχο ταμείο.
5. Το Κράτος σε τίποτε έως σήμερα δεν παρενόχλησε τους Ιερείς. Κηρύττουν ελεύθερα, ακόμη και εναντίον του. Μόνον κατά την περίοδο της 21ης Απριλίου επιχειρήθηκε από ορισμένους να επιβληθεί η τέλεση δοξολογιών υπέρ της “Επαναστάσεως”.
6. Το Κράτος δεν βλάπτεται από την μισθοδοσία των Ιερέων, διότι με τα χρήματα που εξοικονομεί από την σχετική δαπάνη (στην οποία άλλως θα υποβαλλόταν) η Εκκλησία, χρηματοδοτεί τομείς της κοινωνικής πολιτικής, που σήμερα το Κράτος βρίσκεται σε αδυναμία να χρηματοδοτήσει. Οι πόροι αυτοί σε εναντία περίπτωση θα κατευθύνονται αποκλειστικά στην κάλυψη εσωτερικών λειτουργικών αναγκών της Εκκλησίας με αποτέλεσμα την όξυνση σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων, που σήμερα η Εκκλησία, αθόρυβα αλλά συστηματικά, τα απαλύνει και τα τακτοποιεί.
7.Οι μισθοί των Ιερέων είναι τόσο μικροί, που δεν δημιουργούν περιθώρια για επανάπαυση και “βόλεμα”. Άλλωστε, μέγα μέρος αυτών αναλώνεται σε ελεημοσύνες και βοηθήματα. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν πλούσιοι και βολεμένοι Ιερείς, που απολαμβάνουν άνετη ζωή λόγω της μισθοδοσίας, διότι εγώ δεν έχω συναντήσει τέτοιους. Η μισθοδοσία όμως έδωσε σε πολλούς απο αυτούς την ευχέρεια να έχουν πολύτεκνες οικογένειες, να χρηματοδοτούν διάφορες δραστηριότητες και έργα στον Ναό τους κλπ παρόμοια.
Αγαπητέ Γιάννη Ι., επί των παρατηρήσεών σου επέτρεψέ μου τα εξής :
1. ο Πλαστήρας μπορεί να είχε καλές προθέσεις, δε νομίζω όμως ότι ενήργησε με αποκλειστικά δική του πρωτοβουλία,
2. και σήμερα η Εκκλησία έχει περιουσία, διενέξεις, συναλλαγές, συμβούλους κλπ. Απλώς, τα μεγέθη θα αλλάξουν.
3. δεν βρίσκω απολύτως κανένα κακό στο να ασκεί ο έγγαμος κληρικός άλλο βασικό βιοποριστικό επάγγελμα, όπως γινόταν πάντοτε. Αντιθέτως, με τον τρόπο αυτό θα συμμερισθεί τις ανάγκες και υποχρεώσεις των υπολοίπων Χριστιανών και θα έρθει πιο κοντά στην κοινωνία και στο ποίμνιό του.
4. μην είσαι τόσο σίγουρος για την τύχη των δικαιωμάτων ναού. Καλύτερα να μην επεκταθούμε στο ζήτημα αυτό.
5. η φράση “έως σήμερα” που θέτεις αφήνει πολλά περιθώρια για το αβέβαιο μέλλον. Τα αντικρατικά κηρύγματα δεν μου λένε κάτι, δεν κοστίζουν και δεν έχουν καμία συνέπεια. Εν τοις πράγμασι επικρατεί οιονεί ανακωχή όπου κανείς δεν ενοχλεί τον άλλον και αμφότεροι συνεργάζονται, ενώ η κοινωνία μένει αποίμαντη.
6. δηλαδή, κατά τα γραφόμενά σου, εάν με τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν το Κράτος ενισχύσει προγράμματα κοινωνικής μέριμνας της Εκκλησίας δεν θα υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Συμφωνώ και επαυξάνω.
7. εάν δεν έχεις συναντήσει τέτοιους ιερείς δύο τινά συμβαίνουν : ή είσαι πολύ τυχερός ή δεν αναφερόμαστε στην ίδια Εκκλησία. Εξάλλου, εάν ο μισθός είναι τόσο μικρός, γιατί η αντίδραση είναι τόσο μεγάλη; Πώς αυτός ο μικρός μισθός συντηρεί πολύτεκνη οικογένεια; Εάν ο μισθός εν τέλει καταλήγει στο Ναό, γιατί να μην καταργηθεί και να μένει εξαρχής σε αυτόν;
# ΜΕΡΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ,ΙΣΩΣ ΑΠΟΛΥΤΟΠΟΙΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Ο Κ ΧΟΛΕΒΑΣ. 1)ΑΛΛΟ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ(ΓΙΑ ΑΓΑΜΟΥΣ * ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝ.ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ )ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥΠΑΛΛΗΛΙΑ 2)ΜΠΟΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ,ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ ΑΓΑΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ,ΟΠΟΥ ΣΠΑΝΙΖΟΥΝ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ,ΑΠΟ ΑΤΤΙΚΗ-ΘΕΣ/ΚΗ .3)ΟΙ ΕΛΛΗΝ. ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ(ΠΑΤΡΙΑΧΕΙΑ) ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΜΟΙΒΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ(ΕΚΤΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ).4)ΑΠΟ ΤΙΣ Ι. ΜΟΝΕΣ ,ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ.5)ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΓΓΑΜΟΙ ΙΕΡΕΙΣ!
# ΑΣ ΜΗ ΑΡΝΟΥΜΕΘΑ ΚΑΘΕΤΑ,ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΟΞΥΝΕΤΑΙ Ο ΑΝΤΙΚΛΗΡΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΡΟΠΗ ΓΙΑ ΧΩΡΙΣΜΟ…….,ΙΣΩΣ Η ΚΑΤΑΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΛΥΣΗ.
*ΘΥΜΙΖΩ ΟΤΙ Ο + ΚΟΖΑΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΟ “ΟΙΚΟΔΟΜΗ”ΕΤΟΣ Α. ΚΟΖΑΝΗ 1958, ΚΑΥΤΗΡΙΑΖΕ ΣΕ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ,ΤΗΝ ΥΠΕΡΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΝΕΑΡΩΝ ” ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΑΡΙΩΝ ΣΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΟΠΟΥ…” ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΗΜΕΡΑ!!!
# O ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΕΧΕΙ ΟΡΘΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ,ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΔΕ ΟΤΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ,ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙ ΠΟΛΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΩΝ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ , ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΟΥ,ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΧΩΡΟΥ, ΠΟΥ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΨΗΦΟΘΗΡΙΚΟΥΣ!!! “ΧΑΊ΄ΔΕΥΟΥΝ” ΤΑ ΑΥΤΙΑ , ΠΛΗΡΕΙΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΊΣΜΟΥ.
#ΟΣΟ ΓΙ ΤΟΝ ΥΠΑΙΝΙΓΜΟ ΤΟΥ Δ.Χ .ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ, ΞΕΧΝΑ ΟΤΙ ΤΟ…ΠΑΤΡΙΟ…ΕΧΕΙ 2-3
ΑΡΧΙΕΠ)ΠΟΥΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ 2 ΜΗΤΡ)ΤΕΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ?Η ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΙΔΙΟΡΡΥΘΜΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ?
#ΤΕΛΟΣ Ο ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ “ΖΗΛΩΤΙΣΜΟΣ”ΜΕ ΚΡΑΥΓΑΛΕΟ ΥΦΟΣ ΚΑΙ ΗΘΟΣ(ετσι θα σώσουν την ψυχή τους??) ,ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΓΥΡΕΥΕΙ “ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙΣ” ΜΗ ΑΡΕΣΤΩΝ ΣΆΥΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΕΩΝ ,ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΕΙΝΑΙ …ΠΡΟΩΡΟ “ΧΩΡΙΣΜΟ”…..
Μου κάνουν κατάπληξη κάποια σχόλια ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι καλώς μισθοδοτούνται οι ιερείς!
Απορώ! Πως είναι δυνατόν ο ιερέας να είναι δημόσιος υπάλληλος; Να εκτελεί μυστήρια και να λαμβάνει κρατικό μισθό;
Απίστευτα πράγματα, πραγματικά. Οι εκκλησίες (όχι τα κτίρια, αλλά τα σύνολα των πιστών) να μισθοδοτούν τους ιερείς τους. Αυτή είναι η έννοια της εκκλησίας.
Τώρα, αυτά τα περί του χαρακτήρος του Πλαστήρα, δεν ξερω πως λέγονται έτσι εύκολα, όταν αυτός είναι που δολοφόνησε 6 αθώους ανθρώπους (γι αυτά που τους κατηγορούσαν) το 1922!
Σαφώς και ο ιερέας δεν μπορεί να συγκριθεί με έναν οποιοδήποτε δημόσιο υπάλληλο. Δεν είναι καν υπάλληλος ο ιερέας … ασκεί το μεγαλύτερο λειτούργημα που μπορεί να κάνει κάποιος άνθρωπος.
http://eatheia.blogspot.com
Να υποθέσω λοιπόν, αφού δεν μπόρεσε κανείς να μας διαφωτήσει επαρκώς, ότι πριν το 1952 οι ιερείς δεν πληρωνότανε από την εκκλησιαστική περιουσία, οπότε είναι άστοχο, να υιοθετήται η λογική του συμψηφισμού της παραχώρησής της με την ανάληψη εκ μέρους του κράτους της πληρωμής των ιερέων.
Είναι δε υποκριτικό να ισχυρίζονται κάποιοι, στο παρόν θέμα, ότι το ζήτημα δεν είναι η μισθοδοσία των ιερέων αλλά κάποια αόριστη προσπάθεια αποθρησκειοποίησης της κοινωνίας. Διότι το ζήτημα τέθηκε από αυτή την οπτική από τον ίδιο τον αρθρογράφο και όχι από όσους διαφωνήσανε. Αν λοιπόν το ζήτημα δεν είναι η μισθοδοσία των ιερέων από τον κρατικό κορβανά, ας σταματήσει.
Κάποιοι εθελοτυφλούν! Ο/Η imago (τί όνομα είναι αυτό, δεν έχεις το θάρρος της γνώμης;) κατηγορεί εμμέσως εμένα για υποκρισία, ότι δήθεν ξέφυγα από το θέμα (που είναι η μισθοδοσία του κλήρου του νέου εορτολογίου) και ομιλώ για “κάποια αόριστη προσπάθεια αποθρησκειοποίησης της κοινωνίας.” Είναι άραγε τόσο δύσκολο να καταλάβει ότι με αυτά που έγραψα πιο πάνω βροντοφώναξα ένα ΟΧΙ στο νέο αυτό κτύπημα; Λοιπόν, πώς ξέφυγα από το θέμα; Και γιατί είναι “αόριστη” η προσπάθεια απο-ορθοδοξοποιήσεως και αφελληνισμού της κοινωνίας; Εάν δεν γνωρίζει τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ, είναι προτιμότερο να μη μιλάει.
Εξ άλλου, ο κ. Ι. Αλατζόγλου με κατηγορεί ότι δήθεν ξεχνώ τα σχίσματα του πατρίου εορτολογίου και τα άλλα πάθη του και λέγει ότι με τη στάση του ο Ζηλωτισμός (τα εισαγωγικά που βάζει στη λέξη είναι της εμπαθείας, δεν έχουν νόημα) θα συμβάλει στον Χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας. Πολλά ψέμματα μέσα σε 3-4 αράδες! Τα έχω αναιρέσει όλα σε προηγούμενα άρθρα μου. Εδώ, ας σημειώσω μόνο ότι το ζητούμενο σήμερα είναι η Ορθόδοξος Πίστις, την Οποία το μεν πάτριο φυλάσσει το δε νέο την έχει απεμπολήσει! Η απόδειξη αυτού του ισχυρισμού είναι απλή: Όλες οι γραφές, όλες οι Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας διδάσκουν το χωρισμό από τους αιρετικούς και απίστους (Άγιος Μάρκος Ευγενικός), ενώ το νέο εορτολόγιο τους κάμνει πατριάρχες, αρχιεπισκόπους κ.λπ. Άλλοι από αυτούς ισχυρίζονται ψευδώς ότι όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν στον ίδιο Θεό (Βαρθολομαίος, Αθηναγόρας κ.ά), άλλοι ότι πρέπει να καταργηθούν τα δόγματα της Τριαδικότητος, της Ενανθρωπήσεως κ.ά. (Ιάκωβος Αμερικής, ο γνωστός και ως Σιάκωβος), άλλοι ότι ο Χριστός ήταν στην αρχή αμαρτωλός (Στυλιανός Αυστραλίας), άλλοι ότι δεν είναι σίγουροι από Ποιον εκπορεύεται το Άγιον Πνεύμα (Αμβρόσιος Αιγιαλίας), άλλοι είναι ταυτόχρονα “πατριάρχες” και ραββίνοι (Αθηναγόρας), άλλοι ζητούν να τροποποιηθούν οι Ιεροί Κανόνες, έτσι ώστε να ταιριάζουν στην αντίχριστη συμπεριφορά τους (Βαρθολομαίος) και άλλοι άλλα. Αυτά όλα τα αγνοείτε κ. Ι.Α.; Αν όχι, τότε πώς τολμάτε να κατηγορείτε τους ζηλωτές; Τα υπόλοιπα για τα οποία γράφετε είναι δευτερευούσης σημασίας. Τα σχίσματα π.χ., τα οποία ο κ. Ι.Α. λέγει αναληθώς ότι ξεχνώ (από που άραγε έβγαλε αυτό το συμπέρασμα;) υπήρχαν και επί εποχής Απ. Παύλου (βλ. Α’ Κορ. 1:10-13) και υπάρχουν και στο νέο εορτολόγιο. Το έζησα επί πενταετία στην Αυστραλία. Σε μικρή έκταση, υπάρχει σχίσμα και στη Λάρισα. Επομένως, ποια είναι η διαφορά, ότι στο πάτριο υπάρχουν 3-4 και στο νέο μόνο 2-3; Μην εθελοτυφλείτε παρακαλώ. Αποβάλετε τα ψεύδη που σας έχουν πει οι διάφοροι μεγαλόσχημοι και δείτε με γυμνό μάτι και αντικειμενικότητα την Αλήθεια.
κε. Χατζηνικολάου,
δεν ξέρω για ποιόν λόγο έχετε αποφασίσει για τον εαυτό σας, ότι αυτά τα οποία γράφω αναφέρονται αποκλειστικά και μόνο σε εσάς. Εάν παρακολουθήσετε προσεκτικά τον διάλογό μου με τον χρήστη Καινούριος θα αντιληφθήτε εύκολα, ότι πρόκειται μάλλον για φαντασίωση όταν με κατηγορείτε ότι σας κατηγορώ για υποκρισία.
Η δε παρατήρηση για το ψευδώνυμο, αλλά και για το γεγονός ότι χρησιμοποιώ τέτοιο, η οποία χρησιμποιήται ως επί το πλείστον για να αντισταθμιστεί η έλλειψη επιχειρημάτων, μόνο ως βλακώδη μπορεί να χαρακτηριστεί. Κάποιοι έχουνε προφανώς το συνήθειο, όπως την εποχή της Gestapo, να ζητούνε τα στοιχεία και την ταυτότητα, όταν συναντούνε ανθρώπους με διαφορετική άποψη.
Θα θεωρήσω το άρθρο του κυρίου Χολέβα εξαιρετικό. Στο φίλτατο Costas1 θα ήθελα να του πω το εξής: Δυστυχώς (ή ευτυχώς),η εκκλησία μας διαφέρει πάρα πολύ απο εκείνη των καθολικών. Αν δεν το γνωρίζεις, η καθολική εκκλησία πληρώνει τους “ιερείς” της απο το πάμπλουτο ταμείο της, καθώς είναι ιδιοκτήτης ή βασικός μέτοχος μεγάλων και πολυεθνικών εταιρειών. Κατά συνέπεια έχει σοβαρότατα εισοδήματα που της επιτρέπουν τέτοια άνεση. Απο τη δική μας πλευρά, η εκκλησία μας, διαθέτει μια περιουσία σε ακίνητα που όπως ήδη αναφέρθηκε παραχωρήθηκε στο ελληνικό κράτος το 1952, με τη γνωστή συμφωνία. Ίσως (προσωπική εκτίμηση) με αυτό τον τρόπο να ήθελαν τότε να δείξουν την καλή και κοινή πορεία εκκλησίας- κράτους. Το θέμα είναι όμως σήμερα, πως έχουμε ιερείς που απλά επέλεξαν έναν “εύκολο τρόπο να μπείς στο δημόσιο” και γι’ αυτό ασχολούνται με το πόσο θα επιβαρυνθείς ανάβοντας τους πολυελαίους στο γάμο, ή την ταρίφα του χαλιού που θα στρωθεί στην είσοδο κατά την άφιξη της νύφης, αλλά και ιερείς που είναι συμπαραστάτες, σύμμαχοι και συνοδοιπόροι μοιράζοντας αφειδώς κι ακούραστα κομμάτια ψυχής στο ποίμνιό τους. Ακόμη κι αν αυτό αποτελείται απο δυο ή περισσότερα, απομακρυσμένα ορεινά χωριά! Ίσως απλά να είναι μια ευκαιρία να καθαρίσει η “ίρα απο το στάρι” και στον κλήρο! Και τελικά κύριε Χολέβα, να μείνει ο ιερέας που έβαλε το ράσο απο πόθο κι αγάπη Χριστού! Ίδωμεν!!!
Κύριε (ή Κυρία;) imago, απ’ ό,τι είδα και στα σχόλια που κάνετε στο άρθρο του κ. Χολέβα για τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο και τα Ελληνικά Γράμματα, συνεχώς διαστρεβλώνετε τις θέσεις των Χριστιανών και να τους βρίζετε χυδαία, προκειμένου να βρίσκεσθε σε αντιπαράθεση με αυτούς σε κάθε θέμα. Στο πιο πάνω σχόλιό σας, χαρακτηρίζετε βλακώδη και Γκεσταπίτικη την παρατήρησή μου γιατί φοβάστε να υπογράψετε το σχόλιό σας! Πρωτάκουστο! Επίσης, ενώ στα σχόλιά μου παραθέτω πάμπολλα στοιχεία που αποδεικνύουν τις θέσεις μου, εσείς λέτε ότι την (κατ’ εσάς “βλακώδη” και “Γκεσταπίτικη”) παρατήρησή μου για το κρυφτούλι που παίζετε την κάνω προκειμένου ν’ αντισταθμίσω την έλλειψη επιχειρημάτων!!! Τα δέκα (10) επιχειρήματα που ανέφερα στο πρώτο μου σχόλιο σ’ αυτό το άρθρο είναι τίποτα, δηλαδή;
κε. Χατζηνικολάου,
ξεκινήσατε την συζήτηση με το “επιχείρημα” ότι σας κατηγορώ για υποκρισία. Ελπίζω τουλάχιστο να καταλάβατε ότι δεν απευθυνόμουνα σε σας.
Κατά τα άλλα δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένετε, χωρίς ουσιαστικά να έχουμε κάμει συζήτηση σε αυτό εδώ το θέμα, να ασχολείστε με το γεγονός ότι δεν “υπογράφω” τα σχόλιά μου. Γούστο μου και καπέλο μου κύριε, λογαριασμό θα σας δώσω;
Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε πώς γινόταν η πληρωμή των ιερέων πριν το 1952 (ιδίως για τον φίλο Imago).
http://antiairetikos.blogspot.com/2010/04/blog-post_26.html
Σας παρακαλώ κατεβάστε τους τόνους, όλοι στην ίδια πλευρά είμαστε.
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με την προτροπή του Αεροπόρου. Ιδιαίτερα όσοι καυχώμεθα ότι έχουμε ως πρότυπο συμπεριφοράς τον Χριστό, δεν φθάνει να αρθρώνουμε λόγο αληθείας, αλλά πρέπει αυτό να γίνεται με αγάπη και σεμνότητα. Αλλιώς, να είμαστε βέβαιοι ότι αντί για συνοδοιπόρους, ή έστω συνομιλητές, δημιουργούμε αντιπάλους όχι μόνο δικούς μας, αλλά και της διδασκαλίας, που υποστηρίζουμε ότι ακολουθούμε. Επί του θέματός μας (μισθοδοσία των κληρικών) πολύ εύστοχη θεωρώ την παρέμβαση του Συγγραφέα : σαφέστατα, η προσδοκία του δημοσίου μισθού νοθεύει την απαιτούμενη γνησιότητα της ιερατικής κλίσης και η κατάργησή της θα αποτελούσε ασφαλές κριτήριο διαχωρισμού αναξίων. Όσο για τον τρόπο πληρωμής των ιερέων πριν από το 1952, νομίζω ότι το θέμα δεν καλύφθηκε πλήρως. Η υποχρέωση απόδοσης ποσοστού στο Δημόσιο ήδη έχει καταργηθεί και εν πάση περιπτώσει το σύστημα αυτό ίσχυσε λίγα χρόνια πριν από την ως άνω χρονολογία. Επειδή, λοιπόν, ο φίλος Imago ευλόγως αναμένει απάντηση εις μάτην, μπορεί να αναγνώσει την παραδοχή του Γιάννη Ι. ότι ο κληρικός πριν από την θέσπιση της μισθοδοσίας του ασκούσε κάποιο άλλο επάγγελμα προς βιοπορισμό, για παράδειγμα του αγρότη, του εκπαιδευτικού κλπ. Σημειωτέον, δε, ότι ο τίμιος κόπος και η κοινή αγωνία του ιερέα επηρέαζε τον βιοπαλαιστή Χριστιανό εκείνης της εποχής πολύ περισσότερο από τις διάφορες θεωρίες και υποσχέσεις των μισθοφόρων μισσιοναρίων και από τις απειλές των αλλόθρησκων κυρίαρχων.
Σας ευχαριστώ καί τους δύο. Νομίζω ότι μπορούμε πλέον να εξάγουμε το συμπέρασμα, ότι είναι άστοχο να συμψηφίζεται η παραχώρηση της εκκλησιαστικής περιουσίας με την ανάληψη της υποχρέωσης από το κράτος να μισθοδοτεί τους ιερείς, αφού αυτοί ούτε και πριν ζούσανε από την εκκλησιαστική περιουσία.
Είναι επίσης σαφές, ότι το πρόβλημα βρισκότανε ήδη μέσα στις ίδιες τις ενορίες και δεν εισήχθη από έξω.
Νομίζω ότι μπορούμε πλέον να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι μετά το 1952 το κράτος αφ’ ενός ελαφρύνθηκε από δυσβάσταχτα δάνεια προς την Εκκλησία πληρώνοντας λιγότερα σε μισθούς, αφ΄ ετέρου ελαφρύνθηκε εκ των πραγμάτων πολύ περισσότερο από έξοδα κοινωνικών παροχών προς τα χαμηλότερα στρώματα, έργο που ανέλαβε κατά κύριο λόγο η Εκκλησία.
Είναι επίσης σαφές, ότι το να ζητείται η παύση της μισθοδοσίας χωρίς παράλληλη αποπληρωμή των δανείων αλλά και χωρίς το κράτος να παύει να ζητάει από την Εκκλησία να το αναπληρώνει στο κοινωνικό έργο (αφού δεν θέλει να το κάνει το ίδιο), είναι αδιανόητο, και παρόμοιο με το να ζητάει κανείς και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, ειδικά όταν πριν το 1952 δεν είχε ούτε καθόλου πίτα ούτε χορτάτο σκύλο. Αυτό το «πρόβλημα» δεν εισήχθη στο κράτος από πουθενά, αλλά είναι ενδημικό της λειτουργίας του.
Το αντίθετο από αυτό που λες ισχύει.
Αδιανόητο είναι να συνεχίσει το κράτος να πληρώνει τους ιερείς, όπως επίσης αδιανότητο είναι να αναπληρώνει η Εκκλησία το κράτος στις φιλανθρωπικές του δραστηριότητες.
Επίτηδες το έθεσα έτσι. Για να πω αφ’ ενός τα αντίθετα από σένα και να επισημάνω τη ρίζα της διαφωνίας.
Για μένα δεν είναι αδιανόητο. Αδιανόητο είναι για έναν δυτικό νου, που μέσα στο μυαλό του μπορεί να κάνει διακρίσεις. Διακρίσεις ιδιοτήτων σε μία προσωπικότητα, διακρίσεις λειτουργιών και διακρίσεις θεσμών. Σε μας υπάρχει η συναλληλία. Τό ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο. Ο πολιτισμός μας είναι κοινοτικός. Και μέσα στην κοινότητα δε χωράνε διακρίσεις. Ο καθένας είναι αυτό που είναι ως ολότητα.
Μπράβο φίλε, συμφωνώ μαζί σου! Ο πολιτισμός μας είναι κοινοτικός και για αυτό τον λόγο η φιλαλληλία οφείλει να αποτελεί χαρακτηριστικό της πολιτικής ζωής και όχι της Πίστης.
Μόνο οι προτεστάντες πιστεύουνε ότι η Εκκλησία αποτελεί κομμάτι της πολιτικής κοινωνίας για αυτό τον λόγο ηθικολογούνε.
Η ορθοδοξία δεν ενεργεί κοινωνιοκεντρικά (από ψηλά προς τον άνθρωπο) αλλά λειτουργεί στην λογική του πυρήνα (ο οποίος έλκει τα έξω με την φύση του) για αυτό και χρησιμοποιεί στο λεξιλόγιό της γενεαλογικές έννοιες όπως Μητρό-πολη και Πατρι-αρχείο.
Υπάρχει κάποιος έλεγχος από τον διαχειριστή για τα σχόλια που δημοσιεύονται ή μπήκε σε ενέργεια κάποιος αυτόματος πιλότος; Αναφέρομαι στο σχόλιο στα Γαλλικά που δημοσιεύθηκε ανωτέρω και παρακαλώ για μία πειστική εξήγηση. Ευχαριστώ.
imάgoula δεν πας από `κει πού `ρθες;
Εδώ δεν ήρθαμε ν` ακούσουμε την άποψη τού κάθε πουλημένου και χαμένου σαν κι`εσένα.
Δεν ήρθαμε να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε επί της ορθότητας ή μη μιας άποψης. Δεν μας ενδιαφέρει η άποψή σου, δεν χρειαζόμαστε σκουπίδια.
Εδώ ερχόμαστε για να να ωφεληθούμε διαβάζοντας λόγο ελληνικό, αληθινό, υγιή, πατροπαράδοτο, ορθόδοξο, πατερικό.
Τις σαβούρες σου λοιπόν αλλού. Σε άλλο site που ταιριάζουν. Όχι εδώ.
Δεν είναι πιο πρακτικό, ρε ουραγκοτάγκε, να σταματήσεις να διαβάζεις σχόλια τα οποία, όπως ομολογείς και ο ίδιος, δεν σου χρειάζονται, από το να καλείς εκείνους που τα γράφουνε, να σηκωθούνε και να φύγουνε από μια ιστοσελίδα που δεν σου ανήκει;