Το ότι επιδιώκεται η επανεγγραφή της νεότερης ιστορίας μας είναι πλέον πασιφανές σε όσους πονούμε ακόμη την πατρίδα, που την καταντήσαμε με τις αθλιότητές μας αγνώριστη! Το γιατί επιδιώκεται η επανεγγραφή και γιατί στην προσπάθεια συστρατεύονται τόσοι πολλοί ελληνικής καταγωγής ανθέλληνες είναι καίριο ερώτημα. Βέβαια έχει και αυτό, όπως και πολλά άλλα την απάντησή του.
Οι ιστορικοί της μετανεωτερικότητας βάλλουν δήθεν κατά του ιδεολογικού υποβάθρου των ιστορικών συγγραφών του παρελθόντος εκσφενδονίζοντας την κατηγορία της ωραιοποίησης των συμβάντων με σκοπό να σχηματιστεί εικόνα μεγαλείου εφάμιλλου προς το μεγαλείο της αρχαίας Ελλάδος κατά την κλασική περίοδο. Αφήνεται μάλιστα να εννοηθεί εμμέσως πλην σαφώς ότι πολλές από τις παραποιήσεις ή αποκρύψεις ιστορικών συμβάντων έγιναν με σκοπό να ενισχυθεί η θέση της Εκκλησίας, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ “έλαμψε δια της απουσίας της από τον αγώνα” όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή η διδασκαλία της καλλιεργεί δουλικό φρόνημα, φρόνημα υποτέλειας. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο στόχος είναι εμφανής και η επίθεση απροκάλυπτη. Δεν θα μπορούσε όμως άραγε σ’ αυτή την κίνηση να αποφευχθεί η εργώδης προσπάθεια ωραιοποίησης της δουλείας υπό τους Τούρκους, με τους οποίους “ζήσαμε αρκετά καλά επί αιώνες”; Πώς να εξηγήσουμε την στάση αυτή των συνοδοιπόρων των συγχρόνων πολιτικών που τρέμουν κυριολεκτικά την Τουρκία;
Η ιστορική έρευνα είναι ακανθώδης και ποτέ απροκατάληπτη, αφού ο ερευνητής κουβαλά την ιδεολογία του κατά την έρευνα των πηγών. Θέλει να αποδείξει μέσα από την έρευνά του το κύρος της ιδεολογίας του, η οποία πιστεύει πως τον έχει εξοπλίσει με αλάνθαστα εργαλεία! Βέβαια δεν θα δεχθεί ποτέ ότι άγεται και φέρεται από προκαταλήψεις. Καυχάται για την ελευθερία του πνεύματός του (αχ, πόσο πάσχει ο όρος ελευθερία στις ημέρες μας!) και αυτοπροβάλλεται ως ο ανατροπέας μύθων και συνδρόμων του παρελθόντος.
Το πανεπιστήμιο στον δυτικό κόσμο είναι αστικό με ευρεία ανοχή προς τον παρακμασμένο πλέον μαρξισμό, ο οποίος εξακολουθεί να κατέχει ισχυρά ερείσματα στους χώρους των ιδεών και της ιστορίας. Τόσο ο αστισμός όσο και ο μαρξισμός είναι εχθρικοί προς την θρησκευτική πίστη. Οι λόγοι της εχθρότητας ανάγονται στο έδαφος στο οποίο αναπτύχθηκαν και στις συνθήκες που επικρατούσαν εκεί. Οι οπαδοί των ιδεολογιών αυτών από αιώνα και πλέον επιχειρούν να ερμηνεύσουν τα συμβάντα στη χώρα μας με βάση τα αντίστοιχα συμβάντα στον δυτικοευρωπαϊκό χώρο. Μεταφέρουν εδώ την προκρούστεια κλίνη της ιδεολογίας και ταυτόχρονα κατηγορούν άλλους για προκρούστες. Θέλουν να αγνοούν την μακραίωνη παράδοση της ρωμηοσύνης, την οποία απεχθάνονται και την απέχθεια αυτή εκδηλώνουν σε κάθε ευκαιρία, και παράλληλα επιδίδονται σε προκλητικές παρερμηνείες των συμβάντων ως εκ της ιδεολογίας τους, την οποία ταυτίζουν με την επιστημονική μέθοδο. Ας δούμε κάποια παραδείγματα.
Οι θρησκείες, κατ’ αυτούς, είναι σχηματισμοί στο ιστορικό γίγνεσθαι με σκοπό να παρέχουν ελπίδες στους απόκληρους για απόλαυση σε μιαν άλλη ζωή, ώστε να υποτάσσονται στους κοσμικούς άρχοντες και να μην αντιδρούν στην καταπίεση και την κοινωνική αδικία. Φέρουν πολλά παραδείγματα από τη δυτική χριστιανοσύνη κατά το Μεσαίωνα, παραδείγματα που θεωρούν αρκετά για να δικαιωθεί η ιδεολογία τους. Έφεραν για αιώνα και πλέον επιχειρήματα και από τον χώρο της επιστήμης, η οποία απέδειξε τάχα πως δεν υπάρχει Θεός, αλλά η ο αγώνας της “επιστήμης” με την πίστη φαίνεται να έχει κοπάσει κατά τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς η πρώτη δεν έχει δώσει πειστικές απαντήσεις σε “καυτά” για τον άνθρωπο ερωτήματα. Αφού λοιπόν έτσι υποστηρίζουν οι ιδεολογίες κάπως έτσι πρέπει να έγιναν τα πράγματα και εδώ κατά την τουρκοκρατία. Ο κλήρος υπετάγη στον κατακτητή και έλαβε προνόμοια με την υποχρέωση να κατευνάζει την επαναστατική ορμή! Αλλά γιατί να έχει ο ραγιάς την επιθυμία να επαναστατεί (και επαναστατούσε διαρκώς και όχι μόνο μετά από τη “λαμπρή” γαλλική επανάσταση κατά τους με δουλικό φρόνημα υμνητές της), αφού σε γενικές γραμμές περνούσε καλά; Βέβαια το πόσο καλά περνούσε το έχουν διεκτραγωδήσει πλείστοι όσοι ξένοι περιηγητές με ελάχιστη συμπάθεια προς τον ρωμηό, τον τόσο διαφορετικό από τον ιδανικό αρχαίο του πρόγονο, για τον οποίο διδάσκονταν στα σχολεία τους. Οι εξισλαμισμοί γίνονταν, κατά κανόνα, προς αποφυγή των εξευτελισμών, των ταπεινώσεων, των αγγαρειών, των αρπαγών. Εκείνοι που έδρασαν ανασχετικά σ’ αυτούς ήσαν οι νεομάρτυρες, τα άνθη της Εκκλησίας, με κορυφαίο τον άγιο Κοσμά, που επιδεικτικά περιφρονούν οι επιχειρούντες την επανεγγραφή. Και ήταν οι κληρικοί εκείνοι που παρηγορούσαν τον λαό και μετέδιδαν τα κολυβογράμματα. Αχ λύσσα που τους έχει πιάσει για το κρυφό σχολειό, στο οποίο ο ταπεινός παπάς-ζευγάς ή ο καλόγερος διάβαζε το ψαλτήρι στα σκλαβόπουλα. Λες και πρωτεύον στοιχείο είναι το “κρυφό” και όχι το σχολειό με μόνα εφόδια τα εκκλησιαστικά βιβλία και δάσκαλο κληρικό, αφού οι φωτισμένοι ριψάσπιδες είχαν πάρει νωρίς το δρόμο για τη Δύση.
Βέβαια όπως οι δάσκαλοί τους έτσι και οι νέοι ιστορικοί κάνουν τη διάκριση μεταξύ ανωτέρου και κατωτέρου κλήρου. Για τον δεύτερο βρίσκουν και κάποιο καλό λόγο να πουν (καλοσύνη τους)! Αλλά για τον ανώτερο η εμπάθεια ξεχειλίζει, ώστε να τους απογυμνώνει από την καύχηση για το ανεπηρέαστο. Εκτίθενται με το να αδυνατούν να διακρίνουν την τρομακτική διαφορά μεταξύ της Δύσης, όπου ο ανώτερος κλήρος ανήκε στην τάξη των ευγενών και της Ρωμηοσύνης, όπου η λέπρα της διάκρισης σε τάξεις με κληρονομούμενα τα δικαιώματα δεν εμφανίστηκε ποτέ. Ο Ιουστινιανός (6ος αιώνας) έλαβε γυναίκα του τη Θεοδώρα, ηθοποιό της επιθεώρησης του Ιπποδρόμου. Βασιλιάς της Μεγάλης Βρεταννίας (20ος αιώνας) αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον θρόνο, επειδή επέμενε να λάβει ως γυναίκα “κοινή θνητή”!
Γρηγόριος Ε΄ πατριάρχης και ιερομάρτυρας (Μνήμη στις 10 Απριλίου). Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε ως βοσκόπουλο στη Δημητσάνα. Εκεί θα μεγάλωνε και θα τερμάτιζε τον βίο του, αν οι “αχάριστοι” ραγιάδες δεν ξεσηκώνονταν για μία ακόμη φορά το 1770 (δηλαδή 19 έτη πριν οι Γάλλοι ανατρέψουν τη μοναρχία), επειδή αυτή τη φορά πίστεψαν στις υποσχέσεις των ομοδόξων Ρώσων. Ακολούθησαν αθρόες σφαγές στην Πελοπόννησο από άτακτους Αλβανούς και αρκετοί επιζήσαντες μετακινήθηκαν στα παράλια της Μικράς Ασίας αποκαμωμένοι από την “ευζωία”! Εκεί κάλεσε το μικρό βοσκόπουλο κάποιος θείος του. Έμαθε γράμματα και έφθασε εκεί που έφθασε με διακοπή της πατριαρχικής του θητείας δύο φορές. Ο, στο ενδιάμεσο των πατριαρχιών, ασκητής στο Άγιον Όρος, στα 75 του έτη πλέον ταυτίστηκε με τους Τούρκους, κατά τους “φωτισμένους” νέους ιστορικούς, και αφόρισε τους υπό τον Αλέξανδρο Υψηλάντη επαναστάτες. Εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια. Υποτελείς στο έπακρο στα σημερινά αφεντικά της πατρίδας μας εκθεμελιώνουν τα πάντα για έδρες, τιμές και αξιώματα. Το πάθος τους, αν υπάρχει ακόμη και ιδεολογικό, τους τυφλώνει, ώστε να μη θέλουν να σταθούν ευλαβικά μπροστά στο νεκρό σκήνωμα αυτού που γνώριζε τον επερχόμενο θάνατό του, είχε προτάσεις για μετακίνησή του στη Ρωσία, αλλά παρέμεινε κοντά στο ποίμνιό του προσφέροντας τον εαυτό του, ώστε να κατευναστεί η οργή του σουλτάνου που είχε την πρόθεση να διατάξει ομαδικές σφαγές των “απίστων”!
Αλλά οι ερευνητές της αλήθειας ξεσκέπασαν και άλλον ευρέως διαδεδομένο μύθο, αυτόν της Αγίας Λαύρας, αφού έδειξαν ότι δεν έγινε εκεί κάποια σύναξη την 25η Μαρτίου. Πώς λοιπόν να ευλογήσει τα όπλα ένας μητροπολίτης (εκπρόσωπος του ανωτέρου κλήρου); Εδώ σταματούν και αφήνουν τον αθώο μαθητή να φανταστεί τη σκευωρία που εξύφανε η Εκκλησία κατά της ιστορικής αλήθειας. Δεν θα του πουν ποτέ ότι σχεδίαζαν οι επαναστάτες να ξεκινήσουν την επανάσταση την 25η Μαρτίου, μέρα της μεγάλης γιορτής της Παναγιάς, την οποία όλοι ευλαβούνταν. Δεν θα του πουν ότι έγινε σύσκεψη στην Αγία Λαύρα, για να αποφασιστεί, αν θα μετέβαιναν μητροπολίτες και πρόκριτοι στην Τρίπολη, όπου τους καλούσαν οι Τούρκοι, που κάτι είχαν υποπτευθεί. Δεν θα τους πουν ακόμη, ότι ο Π.Π. Γερμανός δεν αναφέρει στα απομνημονεύματά του ουδέν περί Αγίας Λαύρας. Δεν θα τους πουν ακόμη ότι ο Π.Π. Γερμανός ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και ύψωσε το λάβαρο με τον ΣΤΑΥΡΟ στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου της Πάτρας την 23η Μαρτίου.
Όλοι αυτοί δεν νοιάζονται για την ιστορική αλήθεια. Να καταρρίπτουν “μύθους”έχουν βαλθεί!
“ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ”
.
6 comments
Kαλά και άγια, όλα αυτά που γράφετε, αγαπητό Αντίβαρο, αλλά η ιστορία _είναι ανάγκη_ να διορθωθεί. Αυτό ΔΕΝ μπορούμε να το αποφεύγουμε ες αεί! Εσείς, ακούσια, εδώ και λίγο καιρό, από τότε που άρχισαν να προβάλλονται αυτά τα ντοκυμανταιρ, ενισχύετε τον υπερσυντηριτισμό! Αντί να ανοίξουμε έναν διάλογο και να δούμε ΓΙΑΤΙ φτάσαμε όπου φτάσαμε, και ΠΟΙΕΣ είναι οι προσωπικές μας ευθύνες (διότι αν ήμαστε ενωμένοι, κι αν μεταλαμβάναμε ενός κοινού πολιτισμού, τότε δεν θα φοβόμασταν την αποδομιστική δράση πληρωμένων πενών!), καθόμαστε και δείχνουμε για ακόμη μια φορά τον “εχθρό”…
Βλέπετε, κάνουνε ιδεολογικό ρεσαλτο οι “προοδευτικοί” (δεν γνωρίζω αν όντως υπάρχει “μετανεωτερικότητα”, όπως γράφετε, αυτό κυκλοφορεί πολύ, ωστόσο δεν έχω διαβάσει κανέναν ικανοποιητικό ορισμό μέχρι στιγμής!), ακριβώς διότι ΔΕΝ υπάρχει ακόμα αντίβαρο!
Οι Βερεμοκουλουρορεπουσοδραγωνοδήμου βλέπουν ότι η γέφυρα του Κοραή, που ένωνε τους υπόδουλους Ρωμαίους με την αρχαιότητα, ήταν φανταστική. Και το διατυμπανίζουν λες και πρόκειται περί επιτεύγματος. Ωστόσο, δεν θέλουν να μπούνε σε πολλές λεπτομέρειες για τα τεκταινόμενα του 15ου αιώνα. Δεν συμφέρει στον δικό τους ιστορικό μύθο να αναδείξουνε, και να προβάλλουνε στο ευρύ κοινό, ποιοί ήταν αυτοί που υποδουλώθηκαν! Γι’ αυτό και ο ανεκδιήγητος Τούρκος ιστορικός, του ντοκυμανταιρ είπε, κοιτώντας ευθέως την καμερα (γνωρίζοντας ότι κοιτούσε κατάματα τους νεο-Έλληνες!) “οι νεο- Έλληνες είναι ένα μίγμα Αλβανών, Ελλήνων, Τούρκων και Σλάβων”.
Βλέπετε, αν ανοίξει ο ασκός του Αιόλου του φυλετισμού, δεν θα την βγάλουμε καθαρή. Διότι ο φυλετισμός είναι και αυτός ιδεολόγημα. Θα μου πείτε “υπάρχουνε βιολογικές έρευνες…” μπλα μπλα μπλα…και θα σας απαντήσω: υπάρχουν έρευνες που στηρίζουν όλες τις πλευρές. Διότι αυτές οι έρευνες στηρίζονται σε στατιστικά δεδομένα (συλλογή δεδομένων κι επεξεργασία αυτών, οπότε εύλογα μπορεί κανείς να διερωτηθεί: ΠΟΙΑ δεδομένα και ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ επεξεργασία δίνει τα αποτελέσματα αυτά…).
“…παιδάρια νέα καί τρυφερύ, καί κόραι υπέρ τόν ήλιον λάμπουσαι, τίνων; Ρωμαίων, Σέρβων, Βλάχων, Αλβανίτων, Ούγγρων, Σάξων, Βουλγάρων καί Λατίνων…”
Αυτά γράφει ο Δούκας, για το χαρεμι του Σουλτάνου Μπαγιαζήτου.
Θα πρέπει να διερωτηθεί, ο νεο-Έλληνας. Γιατί κάθε φορά
που διαβάζει την λέξη “Ρωμαίος”, από τον 2ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 16ο αιώνα μ.Χ., την βλέπει μεταφρασμένη σε “Έλλην”, από τους νεο-Έλληνες ιστορικούς και διανοούμενους. Συμπεριλαμβανομένων των φορέων του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού.
Γιατί ο προσδιορισμός Ρωμαίος υφίσταται για δεκαοχτώ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ αιώνες (διότι ακόμα και το ’22, Ρωμηοί-Ρωμαίοι αυτοπροσδιορίζονταν οι άνθρωποι!). Γιατί τον μετασχηματίζουμε, βίαια, σε “Έλλην”, βρίσκοντας τρόπο να δικαιολογούμε πάντα αυτή την παραχάραξη, με ιδεοληψίες του στυλ “ο προσδιορισμός αφορούσε τους υπηκόους μιας Αυτοκρατορίας ή, αργότερα, τους υπόδουλους Χριστιανούς”.
Μήπως ΔΕΝ θέλουμε να δούμε ευθέως την πραγματικότητα; Μήπως στρουθοκαμηλίζουμε…γιατί; Μήπως δεν έχουμε μάθει να μελετάμε; Μήπως δεν γνωρίζουμε ΚΑΝ πώς να ανατρέξουμε στις πηγές;
Νομίζω ότι η κατάσταση δεν θα γιατρευτεί ποτέ. Εδώ θα συμφωνήσω με τον κ. Γιανναρά: το τέλος της Ρωμηοσύνης έχει έρθει εδώ και καιρό. Αυτή την στιγμή παρακολουθούμε την κηδεία μας.
Μαζί με την Ρωμαιοσύνη θα πεθάνει και η ελληνοφωνία. Θα αποτελεί ίσως πανεπιστημιακό μάθημα “νεκρής γλώσσας”, όπως της λατινικής…
Αν έχεις την τύχη και βρεις και διαβάσεις τα απομνημονεύματα του Κανέλλου Δεληγιάννη , αντιλαμβάνεσαι αμέσως ποιούς μύθους μαθαίνουμε τόσα χρόνια. Είχα την τύχη πριν δυο χρόνια σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο, οδός Μαυρομιχάλη , λίγο πιο πάνω από την Σόλωνος να βρω τους τρεις τόμους και τους ξαναδιαβάζω συνεχώς. Κάντε τον κόπο να πεταχτείτε μήπως βρείτε καμμιά σειρά ακόμη.
Και μόνο ότι δεν τον επικαλείται κανείς , από την πιο σημαντική έως και ασήμαντη στιγμή της Παλιγγενεσίας , καταλαβαίνετε με τι τρόμο τον αντιμετωπίζουν. Μόνο ο Κωστής Παπαγιώργης τόλμησε και τον κατακρεούργησε , ελπίζοντας ότι δύσκολα , αν όχι αδύνατο, θάβρισκε κάποιος τα βιβλία.
Αυτή είναι η αλήθεια για το 1821 και δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα κάποιος πατριώτης με χρήματα , να τα ανατυπώσει και να τα διανείμει δωρεάν σε κάθε μαθητή, από δημοτικό ως το πανεπιστήμιο.
Αυτό θα ήταν το καλύτερο δώρο στην πατρίδα μας και το λαό μας.
Φίλτατε, μπορείς να μας δώσεις πιο πολλές λεπτομέρειες για την συγκεκριμένη έκδοση; Με ενδιαφέρει πολύ…ημερομηνία έκδοσης, όνομα εκδότη κλπ.
Σας παρακαλω πολυ να μας στοιχειοθετησεται εμπεριστατωμενα επιχειρηματα γιαυτα που βάλθηκαν νά αλλάξουν στην ιστορια μας. πρεπει να μαθουμε να απαντουμε και θελουμε βοήθεια με βιβλιογραφια για να τους κλεινουμε το στομα. Τα θελουμε όλα μαζι για να μην τα ψαχνουμε και τοτε θα τα στειλουμε σε ολους τους δασκαλους του ελληνισμου για να τα μελετησουν.
θεματα: Αγια Λαυρα,Π.Π.Γερμανος αμφισβητηση
Κρυφο σχολιο αμφησβητηση
οικουμενικο Πατριαρχειο αφορισμοί αμφησβητηση ρολου εκκλησιας και αλλα πολλα. σας ικετευω τα εχουμε πολλή ανάγκη μαζεμένα.
Αν θέλει κανείς να διαπιστώσει από πρώτο χέρι την πίστη και αγάπη των αγωνιστών προς τον Θεό και τον ρόλο της εκκλησίας μπορεί να διαβάσει τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη, του Μακρυγιάννης. Αυτών που έζησαν και βίωσαν στο πετσί τους τις αγριότητες των Τούρκων αλλά και την ελληνική πραγματικότητα όσων αφορά στην συμβολή της εκκλησίας. Μπορεί επίσης να διαβάσει αναφορές ξένων για τις συνθήκες που επικρατούσαν στην Ελλάδα εκείνη την εποχή, για την ύπαρξη των κρυφών σχολειών, με οποιαδήποτε μορφή, αφού επίσημη και καθιερωμένη εκπαίδευση δεν υπήρχε.
Όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται να μάθει μπορεί να ψάξει στην ιστοσελίδα του “Αντίβαρου” και να βρει πειστικότατες απαντήσεις, τεκμηριωμένες και με αναφορές σε πηγές, και να επιβεβαιώσει ότι αυτά που διδάσκονταν πριν 20 χρόνια στα σχολεία μας, πριν την έλευση των “αναθεωρητών ιστορικών”, ήταν η αλήθεια.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι έχει πέσει αρκετό χρήμα από συγκεκριμένα κέντρα για τη διαστρέβλωση της ιστορίας την απαξίωση της εκκλησίας και των ιδανικών που επί αιώνες κράτησαν όρθιο αυτό το λαό. Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει ενάντια στην Ελλάδα είναι οργανωμένος και θα πρέπει να εφοδιαστούμε και εμείς με τα πνευματικά όπλα που χρειάζονται αν θέλουμε να έχουμε ελπίδες στην υπεράσπιση της πατρίδας μας. Αναρωτιέμαι αν οι Έλληνες που χρηματοδοτούνται από τα κέντρα αυτά έχουν αναρωτηθεί ποτέ για ποιο λόγο τους παρέχεται αυτή η χρηματοδότηση και που θέλουν να οδηγήσουν την πατρίδα τους αυτά τα κέντρα.
Καλή δύναμη.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
Ο καλύτερος τρόπος για να μάθουμε ιστορία ή οτιδήποτε άλλο είναι να ανατρέχουμε στις πηγές. Οι σημερινοί ιστορικοί αυτές χρησιμοποιούν για να γράψουν τα έργα τους. Είναι καλύτερη η άμεση επαφή με αυτές γιατί με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε να πέσουμε στην παγίδα των προσωπικών ερμηνειών, ανάλογα με τα πιστεύω του, τού κάθε ενός. Πέραν τούτου, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η άμεση μελέτη των πηγών γιατί με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε λεπτομέρειες που σε ένα συνοπτικό έργο δεν θα τις βλέπαμε.