Προς την Α. Ε. τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κύριο Κάρολο Παπούλια
Κοινοποίηση προς:
– Τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος και Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Κύριο Γεώργιο Παπανδρέου
– Τον Αρχηγό της Αξιωμ/ικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρο της ΝΔ, Κύριο Αντώνιο Σαμαρά
– Τη Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ, Κυρία Αλέκα Παπαρήγα
– Τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ, Κύριο Γεώργιο Καρατζαφέρη,
– Τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Κύριο Αλέξη Τσίπρα,
– Τα Μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου
– Τα Μέλη της Βουλής των Ελλήνων
Εξοχότατε Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,
Με περισσή αγωνία για την τύχη της πατρίδας μας, αλλά και με αίσθημα
εθνικής ευθύνης, σας απευθύνουμε την παρούσα επιστολή, με συγκεκριμένες
προτάσεις οι οποίες, με τον κατάλληλο χειρισμό και εφαρμογή θα οδηγήσουν
στην έξοδο από την κρίση.
Η αδυναμία του Μνημονίου να επιτύχει τους στόχους του είναι πλέον
δεδομένη. Συνέχιση της ίδιας πολιτικής, με την οικονομική ύφεση και την
περαιτέρω αύξηση του δημοσίου χρέους που προκαλεί, θα οδηγήσει στο
ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (ίδε Αποκρατικοποιήσεις και Αξιοποίηση
Δημόσιας Περιουσίας στο προταθέν Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο),
μεγαλύτερη εξαθλίωση του λαού λόγω περαιτέρω αύξησης του ποσοστού
ανεργίας, ενώ οι Ελληνικές πόλεις θα καταστούν αβίωτες εξ αιτίας της
αναπότρεπτης κοινωνικής έκρηξης. Αν καταλήξουμε σε
αναδιαπραγμάτευση/αναδιάρθρωση του χρέους μας υπό παρόμοιες συνθήκες, θα
πρόκειται για ελεγχόμενη πτώχευση υπό δυσμενέστατους όρους,
υπαγορευμένους από άλλους. Για να προληφθούν αυτές οι δυσμενείς
εξελίξεις, η Κυβέρνηση πρέπει χωρίς καθυστέρηση να πάρει την πρωτοβουλία
και με αποφασιστικότητα να χαράξει ένα νέο δρόμο για την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, Κύριε Πρόεδρε, προτείνουμε:
• Να καταγγελθεί πάραυτα το Μνημόνιο, προβάλλοντας νομικούς όρους και
ατέλειες κατά την υπογραφή του, την αντισυνταγματικότητα όρων του, και
την απουσία αλληλεγγύης των πλουσίων/ανεπτυγμένων χωρών της ΕΕ προς την
Ελλάδα.
• Επικαλούμενη το επαχθές-απεχθές βάρος του χρέους για τον Ελληνικό λαό,
η Κυβέρνηση να προχωρήσει σε προσδιορισμό των όρων της Ελλάδος γιά μία
αναδιάρθρωσή του, η οποία απαραίτητα να περιλαμβάνει και ένα «κούρεμα»
ύψους 30-40%, επιδιώκοντας τη σύμφωνη γνώμη των εταίρων μας στην ΕΕ. Το
εναπομένον ποσό του χρέους πρέπει να εξυπηρετείται από τον κρατικό
προϋπολογισμό, χωρίς τη δημιουργία νέων ελλειμμάτων.
• Να κηρυχθεί στάση εξωτερικών πληρωμών μέχρι να υπάρξει συμφωνία με
τους δανειστές μας και την ΕΕ για τους ανωτέρω όρους της αναδιάρθρωσης.
• Η Κυβέρνηση να νομοθετήσει άμεσα την εσαεί λειτουργία του κράτους υπό
καθεστώς μηδενικού ελλείμματος. Επί πλέον, εκφράζοντας τη γενικευμένη
λαϊκή απαίτηση, να λάβει τα ακόλουθα μέτρα χρηστής και δίκαιης
διακυβέρνησης: δίκαιη φορολόγηση εισοδημάτων και περιουσίας –
συμπεριλαμβανομένων των καταθέσεων στο εξωτερικό, δήμευση της περιουσίας
καταχραστών δημόσιας περιουσίας, δήμευση περιουσίας που δεν
δικαιολογείται από δήλωση πόθεν έσχες του ιδιοκτήτη, και δραστική
περιστολή των δαπανών, αρχίζοντας με περικοπή σε βαθμό τουλάχιστον 50%
των δαπανών προς όφελος των εκλεγμένων αντιπροσώπων του λαού, βουλευτών,
δημάρχων, αντιδημάρχων, κλπ.
• Η Κυβέρνηση να απαιτήσει άμεσα από την Γερμανική Κυβέρνηση την πληρωμή
του κατοχικού δανείου και των πολεμικών επανορθώσεων που η Γερμανία
οφείλει στην Ελλάδα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία πληρωμή θα
κάλυπτε ένα πολύ υψηλό ποσοστό του Ελληνικού χρέους.
Κύριε Πρόεδρε, δεν παραβλέπουμε τον κίνδυνο η
αναδιάρθρωση-επαναδιαπραγμάτευση, με πρωτοβουλία της Ελλάδος, από κοινού
με το «κούρεμα» και με την προσωρινή στάση πληρωμών, να μας θέσει εκτός
της Ευρωζώνης. Η πιθανότητα μιας τέτοιας εξέλιξης εκτιμάται πολύ μικρή,
πρώτον διότι δεν πιστεύουμε ότι προβλέπεται αποβολή μέλους από την
Ευρωζώνη, αλλά κυρίως γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε σημαντικά προβλήματα
για το ευρώ και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της ΕΕ, ενώ θα
αύξανε και το ρίσκο των δανειστών μας να απωλέσουν πολύ μεγαλύτερο
ποσοστό των κεφαλαίων τους. Ωστόσο, τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Μια έξοδος, λοιπόν, από την Ευρωζώνη, αν και δεν έχει προηγούμενο,
μπορεί να μας επιβληθεί και να έχει δυσάρεστες συνέπειες. Υπάρχει
σοβαρός κίνδυνος να προκληθεί πανικός στις τράπεζες και προσωρινή
απομόνωσή μας από τις αγορές. Όμως, όλες οι αρνητικές συνέπειες μπορούν
να ελεγχθούν σε ικανοποιητικό βαθμό και βαθμηδόν να εξουδετερωθούν, χάρη
στις δυνατότητες αντίδρασης που εξασφαλίζει ένα εθνικό νόμισμα
ελεγχόμενο 100% από την Ελληνική Κυβέρνηση.
Τέλος, θα υπενθυμίσουμε την ανάγκη επαγρύπνησης στα εθνικά μας θέματα,
των οποίων πολυάριθμες εξελίξεις μας ανησυχούν στο έπακρον, καθώς είναι
αδύνατον να αντιμετωπισθούν μέσα στο καθεστώς οικονομικής εξαθλίωσης που
οδηγείται η χώρα από το Μνημόνιο. Συνεπώς, κι αν ακόμη υπήρχαν
κυρίαρχοι παράγοντες που θα μας επέβαλλαν παραμονή υπό το καθεστώς του
Μνημονίου, αυτό θα έπρεπε να αποκλεισθεί με κάθε τρόπο και κάθε θυσία,
από τη στιγμή που θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την εθνική μας υπόσταση και
κυριαρχία. Οι Έλληνες αυτή τη στιγμή αισθάνονται ταπεινωμένοι και
ανίσχυροι. Η έξοδος από την πολιτική των Μνημονίων θα ανυψώσει το ηθικό
του λαού, απαραίτητη προϋπόθεση γιά την επαναφορά της χώρας σε τροχιά
ανάπτυξης και για την περιφρούρηση των εθνικών μας συμφερόντων.
Εξοχότατε Κύριε Πρόεδρε, μαζί με την αποδοχή και άμεση εφαρμογή των
ανωτέρω προτάσεων, κορυφαίο ζητούμενο γιά τη σωτηρία της χώρας είναι η
ένωση των πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες παρά τις πανθομολογούμενες
ευθύνες τους συνεχίζουν να τραβούν το σχοινί της αδιαλλαξίας και να
δρούν σύμφωνα με τα ιδιαίτερα πολιτικά τους συμφέροντα. Με το προσωπικό
σας κύρος και την ηθική δύναμη της θέσης σας, προχωρήσετε άμεσα στις
απαιτούμενες ενέργειες γιά την επιτυχία αυτών των στόχων, ώστε η Ελλάδα
να ξαναγίνει κυρίαρχος του οίκου της και ο λαός μας να αποκτήσει πάλι
αυτοπεποίθηση για το μέλλον του.
Οι Υπογράφοντες ειναι ακαδημαϊκοί και επιστήμονες, η πλειοψηφία των
οποίων είναι μέλη του Hellenic Electronic Center/Professors’ and Ph.D.’s
forum.
1. Αθανασάκης Απόστολος, PhD, Professor of Classics, Argyropoulos Chair
in Hellenic Studies, University of California, Santa Barbara, USA.
2. Αναγνωστόπουλος Σταύρος Α., PhD, Καθηγητής Πολιτικών Μηχανικών, Διευθυντής Τομέα Κατασκευών, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
3. Αναστασοπούλου Ιωάννα, PhD, Καθηγήτρια, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ΕΛΛΑΣ.
4. Ανδρεάτος Αντώνιος, PhD, Καθηγητής, Τομέας Πληροφορικής και Υπολογιστών, Σχολή Ικάρων, ΕΛΛΑΣ.
5. Antikas Theodore, G., PhD, Visiting Prof., Department of History,
State University of Washington, Skagit Valley College, Science Dept.,
ΕΛΛΑΣ.
6. Αποστολόπουλος Χάρης, PhD, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
7. Αρβανίτης Κώστας, Dr., PhD, Επ. Καθηγητής, Dep of Natural Resources
Management and Agricultural Engineering, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
ΕΛΛΑΣ.
8. Αρβανιτογιάννης Ιωάννης Σ., Dr, PhD, Associate Professor, School of Agricultural Sciences, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.
9. Αρωνιάδου-Anderjaska Βασιλική, PhD, Διδάκτωρ Νευροεπιστημών, Dept. of
Anatomy, Physiology, and Genetics, and Dept. of Psychiatry, USUHS,
Bethesda, MD 20814, USA.
10. Ασημακόπουλος Βύρων, PhD, Επ. Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
11. Βαρδουλάκης Αντώνης Ι.Γ., PhD, Καθηγητής, Τμήμα Μαθηματικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΕΛΛΑΣ.
12. Βελγάκης Μιχαήλ, PhD, Καθηγητής, Engineering Science Department, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
13. Βερναδάκης Νικόλαος, PhD, Λέκτορας, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
14. Burriel Angeliki R., PhD, Assistant Prof of Vet Microbiology,
Department of Microbiology and Parasitology, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,
ΕΛΛΑΣ.
15. Γερογιαννάκη–Χριστοπούλου Mαρία, PhD, Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
16. Δημητρακόπουλος Γεώργιος, PhD, Λέκτορας, Department of Informatics and Telematics, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
17. Δασκαλοπούλου Στέλλα, MD, MSc, DIC, PhD, Assistant Professor in
Medicine, Department of Medicine, McGill University, Montreal General
Hospital, CANADA.
18. Eleftheriades George Savva, PhD, OAM, GCSCG, CETr, JP. – ExarchOSETrAu, New South Wales, AUSTRALIA.
19. Ευαγγελίου Χρήστος K., PhD, Καθηγητής Ελληνικής Φιλοσοφίας, Επίτιμος Πρόεδρος της ΔΕΕΦ, ΕΛΛΑΣ.
20. Ζαφειροπούλου Μαρία, BSc, PhD, Καθηγήτρια Ψυχολογίας, Παιδαγωγικό
Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.
21. Θραμπουλίδης Κλεάνθης, PhD, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
22. Ioannidis Paul, PhD, Director, Analytical Services / International Programs, RJ Lee Group, Inc., USA.
23. Καζαντζή Βάνια, PhD, Οικονομολόγος, Λόφου 16, 14671 Πολιτεία, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.
24. Κακούλη-Duarte Θωμαΐς, MSc, PhD, Καθηγήτρια Μοριακής Γενετικής,
Department of Science and Health, Carlow Institute of Technology, και π.
Πρόεδρος Ελληνικής Κοινότητας Ιρλανδίας, IRELAND.
25. Καλαματιανός Δημήτριος, PhD, Καθηγητής, Dept of Electronic Engineering, National University of Ireland Maynooth, IRELAND.
26. Καραγιάννη Δέσποινα, Δρ., PhD, Επ. Καθηγήτρια Marketing, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
27. Καραφωτιάς Παναγιώτης, PhD, Καθηγητής και Πρόεδρος του Τομέα Διεθνών
Σχέσεων του Πανεπιστημίου Ινδιανάπολης στην Αθήνα, π. Διευθύνων
Σύμβουλος του Γραφείου του ΟΗΕ για Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, ΕΛΛΑΣ.
28. Κατσιαδάκη Ιωάννα, PhD, MRCVS, MRSM, OVS, Science Leader Aquatic Health and Hygiene, Cefas Weymouth Laboratory, UK.
29. Κατσιφαράκης Κωνσταντίνος, PhD, Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΕΛΛΑΣ.
30. Κατσίφης Σπύρος, PhD, FACFE, Καθηγητής και Διευθυντής Τμήματος, Department of Biology, University of Bridgeport, CT, USA.
31. Κελεσίδης Βασίλειος Χ., PhD, Αν. Καθ. Τμ. Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Πολυτεχνείο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
32. Kostas Demosthenes, Dr, PhD, MSc MBA, Greenwich CT USA.
33. Κουρούμαλης Ηλίας, PhD, Καθηγητής Γαστρεντερολογίας Ιατρικού
Τμήματος, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Διευθυντής Γαστρεντερολογικής Κλινικής
ΠΑΓΝΗ, ΕΛΛΑΣ.
34. Κουρτίδης Κωνσταντίνος, PhD, Αναπλ. Καθ. Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
35. Κυριακού Γεώργιος A., PhD, Καθηγητής, Department of Electrical and
Computer Engineering, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
36. Lazaridis Anastas, Sc.D. Professor Emeritus, Widener University, Chester, PA, USA.
37. Liritzis Ioannis PhD (Edin.), Professor of Archaeometry, Dept. of Mediterranean Studies, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.
38. Μανώλης Σωτήρης Κ., Δρ., PhD, τ. Αναπληρωτής Καθηγητής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
39. Μέρμηγκας Λευτέρης, PhD, Καθηγητής, The State University of New York at Buffalo, USA.
40. Metallinos-Katsaras Elizabeth, PhD RD, Associate Professor, Department of Nutrition, Simmons College, Boston, USA.
41. Μοσχοβάκης Αντώνης, MD, PhD, Καθηγητής Τμήματος Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
42. Μπατρακούλης Θεόδωρος, PhD, Δικηγόρος, Αγαθίου 10-12, 11472, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.
43. Belbas Stavros A., PhD, Professor, Mathematics Dept., Tiscaloosa, AL. 35487-0350. USA.
44. Μπέσκος Δημήτριος, PhD, Καθηγητης, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
45. Blytas George C., PhD, Physical Chemistry/ Chemical Engineering,
Corporate R and D, Royal Dutch Shell (retired) and President, GCB
Separations Consulting, (retired), Houston, TX, 77079-6622, USA.
46. Μπότσας Ελευθέριος, PhD, Professor Emeritus, Economics Department, Oakland University, Rochester, Michigan, USA.
47. Μπουγάς Ιωάννης , PhD, Statistics Lecturer, Dept. of Math &
Statistics, Concordia Univ. Montreal, QC, Dir. of Statistical
Consulting, Bell Canada (Ret.), CANADA.
48. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη Μαρία, PhD, πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ΕΛΛΑΣ.
49. Ντόκος Σωκράτης, PhD, Graduate School of Biomedical Engineering University of New South Wales, AUSTRALIA.
50. Πανοσκάλτσης Βασίλειος, MS, MA, PhD, Αναπλ. Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
51. Πανταζοπούλου Σ. Ι., PhD, Καθηγήτρια, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
52. Παπακωνσταντίνου Βασίλειος, PhD, Ἐπ. Καθηγητής Μαθηματικῶν, Πανεπιστημίου Πατρῶν, ΕΛΛΑΣ.
53. Παπαμαρινόπουλος Σταύρος, Π., PhD, Καθηγητής, Τμήμα Γεωλογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
54. Παρίσης Ιωάννης, PhD, Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, Υποστράτηγος ε.α., Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.
55. Πολυχρονιάδης Ε. Κ., PhD, Καθηγητής, Τμήμα Φυσικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΕΛΛΑΣ.
56. Ρήγα Εκατερίνη, PhD, Director, Nematology Laboratory, Senior
Research Scientist, 821 S. Chestnut, PO Box 3453, Pasco, WA 99301, USA.
57. Ρήγας Αλέξανδρος, PhD, Αν.Καθηγητής, Διευθυντής Τομέα
Τηλεπικοινωνιών και Διαστημικής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
58. Ρούσσος Πέτρος, PhD, Επ. Καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
59. Σαμοθράκης Περίανδρος, PhD, PE, Senior Hydraulic Engineer, Frederick, Maryland, USA.
60. Σανδαλτζόπουλος Ραφαήλ, PhD, MBA, Αν. Καθηγητής, Τμήμα Μοριακής
Βιολογίας και Γενετικής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
61. Σταμπολιάδης Ηλίας, PhD, Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
62. Τζωρτζακάκης E., Δρ., PhD, Ερευνητής Β’, Εργαστήριο Νηματωδολογίας,
Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών, ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε., Ηράκλειο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
63. Τσαουσίδης Βασίλης, PhD, Καθηγητής, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και
Μηχανικών Υπολογιστών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
64. Τσουτσουλοπούλου Αναστασία Μαρία, Δρ., PhD, English Language and Literature, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.
65. Χαμζάς Χριστόδουλος, PhD, Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
66. Χατζόπουλος Ιωάννης N., PhD, Καθηγητής, Τμήμα Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.
67. Ψαράς, Γεώργιος Κ., PhD, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
68. Ψυχουντάκη Μαρία, PhD, Επικ. Καθηγήτρια Ψυχολογίας – Αθλητικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
36 comments
Ἀπλῶς κότες !
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_08/06/2011_1295457
Καὶ δὲν ξέρουν οὔτε νὰ μετρηθοῦν ; Τοὺς βγάζω 68 !
Οἱ 20 ποὺ δηλώνουν θέση έργασίας ἐκτὸς Ἑλλάδος ἔχουν καθαρὸ ὄφελος ἀπὸ τυχὸν χρεωκοπία. Οὶ διακοπὲς στὴν Ἑλλάδα θὰ τοὺς ἔρχονται πολύ φθηνότερα. καὶ δὲν άποκλείω καὶ οἱ ὑπόλοιποι νὰ ἔχουν τὶς ἄκρες τους ἐκτὸς Ἑλλάδος.
Τὸ κείμενο ἔχει ἔλλειμμα εἰλικρινείας. Προσέξτε :
«Η Κυβέρνηση να νομοθετήσει άμεσα την εσαεί λειτουργία του κράτους υπό καθεστώς μηδενικού ελλείμματος.»
Γιατί δὲν γράφουν ὂτι αὐτὸ σημαίνει τὴν ἄμεση περικοπὴ τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου κατά τοὐλάχιστον 10%, ἀφοῦ τόσο εἶναι τὸ ἔλλειμα τῶν τρεχουσῶν συναλλαγῶν μὲ τὸ ἐξωτερικό ; Πολιτικοὶ εἶναι καὶ φοβοῦνται τὰ ψηφαλάκια τους ; Καί. ἐπὶ πλέον, ἡ στάση πληρωμῶν σημαίνει τὴν πιθανώτατη κατάσχεση περιουσιακῶν στοιχείων τῆς Ἑλλάδος ποὺ ἔχουν τοποθετηθεῖ στὸ έξωτερικό.
Ἀφοῦ περάσουν αὐτὸ ποὺ ξέρουν ὂτι θὰ τσούξει τὸν λαὸ τοὺς πιάνει ὁ πόνος γιὰ τὴν λαϊκὴ ἀγανάκτηση :
«Επί πλέον, εκφράζοντας τη γενικευμένη λαϊκή απαίτηση,»
Ἄρα, τὸ μηδενικὸ ἔλλειμμα δὲν εἶναι λαϊκὴ άπαίτηση …
«να λάβει τα ακόλουθα μέτρα χρηστής και δίκαιης διακυβέρνησης: δίκαιη φορολόγηση εισοδημάτων και περιουσίας»
Ἁθάνατη Ἑλλάδα, θὰ βρεῖς αὐτὸ ποὺ ὅλοι οἱ ἄλλοι δὲν ἔχουν βρεῖ !
«- συμπεριλαμβανομένων των καταθέσεων στο εξωτερικό,»
Εὔκολο πρᾶγμα …
«δήμευση της περιουσίας καταχραστών δημόσιας περιουσίας, δήμευση περιουσίας που δεν δικαιολογείται από δήλωση πόθεν έσχες του ιδιοκτήτη, και δραστική περιστολή των δαπανών, αρχίζοντας με περικοπή σε βαθμό τουλάχιστον 50% των δαπανών προς όφελος των εκλεγμένων αντιπροσώπων του λαού, βουλευτών, δημάρχων, αντιδημάρχων, κλπ.»
Οἱ ἴδιοι δὲν βλέπω νὰ προτείνουν καμμία μείωση γιὰ τὴν ἀφεντιά τους …
Ντροπή !
Σεβαστό. Κι ανησυχητικό ότι λάμπουν δια της απουσίας τους οι οικονομολόγοι.
Κε Γεώργιε Ἰακ. Γ…,
Το κείμενο του Παπαχελά όπου και παραπέμπετε έχει ως εξής :
“
Κότες και μάλιστα επικίνδυνες
Του Αλεξη Παπαχελα
Οταν θεριέψει το κτήνος του λαϊκισμού σε αυτή τη χώρα, πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι κ.ά. τρέχουν να κρυφτούν. Είναι εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει κάθε φορά που η χώρα περνάει μια μεγάλη κρίση, αλλά τώρα θα το πληρώσουμε ακριβά. Επί μέρες, ή μάλλον εβδομάδες τώρα, βγαίνουν διάφοροι περιθωριακοί τύποι στα κανάλια και υποστηρίζουν ότι «δεν χρωστάμε 340 δισ. γιατί μέσα σε αυτά συνυπολογίζονται και πανωτόκια», «μπορούμε να διαγράψουμε αύριο το πρωί το χρέος και δεν θα συμβεί τίποτα κακό», «μπορούμε να δανειστούμε από την Κίνα ή τη Ρωσία πολύ φθηνά» και, βεβαίως, «αποκλείεται να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε, έστω και αν δεν υπογράψουμε νέο Μνημόνιο, γιατί τρέμουν οι ίδιοι τι θα συμβεί σε αυτή την περίπτωση». Οι ίδιοι τύποι σηκώνουν απίστευτο θόρυβο γύρω από την έλευση ξένων ειδικών για να μας βοηθήσουν να βάλουμε τάξη στο ελληνικό χάος, από την πάταξη της φοροδιαφυγής μέχρι την οργάνωση του τομέα της Υγείας. Ακούμε και διαβάζουμε για «νέα κατοχή», «απώλεια εθνικής κυριαρχίας» και… και… και…
Απέναντι όμως δεν ορθώνεται τίποτα απολύτως για να απαντήσει και να λειτουργήσει σαν φρένο στην παραφροσύνη και την αυτοκαταστροφική μανία. Οι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ κρύβονται, οι πολιτικοί της Ν.Δ. φοβούνται μην τους κατηγορήσει κανείς για Κουίσλινγκ, οι σοβαροί πνευματικοί άνθρωποι που καταλαβαίνουν τι έρχεται επίσης φοβούνται και σιωπούν. Είναι λογικό, από μια άποψη. Την ώρα της έξαρσης του λαϊκισμού θα λοιδορηθούν ως νεοφιλελεύθεροι, πράκτορες, ξεπουλημένοι και θα νιώσουν στο πετσί τους τον φασισμό του υπονοούμενου και της συκοφαντίας. Εδώ όμως θέλει κότσια η υπόθεση.
Κανείς δεν θα έχει δικαιολογία την επόμενη ημέρα της μεγάλης καταστροφής. Η ιστορία δεν θα νοιαστεί για το ποιος φοβήθηκε για το τι θα γράψει ένα blog. Η ψευτοελίτ αυτής της χώρας έχει τεράστια ευθύνη για την κατάντια της, γιατί βολεύτηκε με τα κανάλια που έπαιζαν γραφικούς από το πρωί μέχρι το βράδυ και τους πολιτικούς που ούτε για ρεσεψιονίστ δεν θα τους προσλάμβανε ποτέ.
Είμαστε, δυστυχώς, σε μια δύσκολη και άτυχη συγκυρία, χωρίς πολιτικούς ή πνευματικούς ηγέτες που θα είχαν το σθένος του Ελευθερίου Βενιζέλου ο οποίος θα έβγαινε τώρα στο μπαλκόνι και θα έλεγε με παρρησία «έχετε πολλά δίκια, αλλά το εθνικό συμφέρον και η επιβίωση της χώρας απαιτούν άλλα». Ο λαός δεν σέβεται πολιτικούς που μουρμουρίζουν δικαιολογίες και δεν αποφασίζουν. Και αν πάει από τη μεριά της δραχμής και της χρεοκοπίας θα ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό αυτοί που ήξεραν αλλά σιώπησαν και κιότεψαν την κρίσιμη στιγμή. Ενας φίλος μου χάρισε ένα στίκερ που καλό θα ήταν να έχουν οι πολιτικοί κολλημένο κάπου στο γραφείο τους: «Πώς λέγεται ο κόκορας που φοβάται τη βροχή; Κότα». Είναι κότες, και μάλιστα επικίνδυνες τώρα πια.”
Στο παραπάνω κείμενο ΚΟΤΕΣ είναι αυτοί που τρέχουν να κρυφτούν. Αυτοί που, ενώ πρέπει, δεν μιλούν.
Και οι παραπάνω,- 67,68,69, δεν μας ενδιαφέρει πόσοι κι αν ξέρουν να μετρούν – ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΝΑ’ΝΑΙ ΚΟΤΕΣ.
ΔΙΟΤΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥΣ όσο κι αν αυτή δε σας βρίσκει ίσως σύμφωνο.
Όσο για την υπόλοιπη κριτική σας, λογοπαίγνια όπως και τα περισσότερα των σχολίων σας σε άλλα κείμενα.
Προσωπικά δηλώνω περήφανος που τουλάχιστον του ενός εκ των υπογραφόντων υπήρξα φοιτητής.
Και κάτι ακόμη,
καλό θα ήταν να αντιπροτείνετε και σεις κάτι. Ίσως να το έχετε ήδη κάνει και να μας έχει διαφύγει. Παραπέμψτε μας σε κείμενο προτάσεών σας.
@ johnmic
Το ίδιο παρατήρησα κι εγώ.
Τὸ παρατηρήσατε ! Καὶ γιατί νομίζετε συμβαίνει αὐτό ;
Σὰν νὰ λέμε ἔχουμε πόλεμο καὶ δὲν μᾶς ἀπασχολεῖ νὰ μάθουμε τὴν γνώμη τῶν στρατιωτικῶν …
Ἡ πρότασή μου εἶναι νὰ συνεργασθοῦμε πλήρως καὶ χωρὶς κουτοπονηριὲς μὲ τὴν διεθνῆ κοινότητα, ἡ ὁποία μᾶς ἔχει ἤδη σώσει ἀπὸ τὶς βαρύτερες συνέπειες τῆς ἀνοησίας μας. Ἡ πρόταση τῶν 68 (προφανῶς πιστεύουν ὅτι ἕνας τους εἶναι μηδενικό, ἐξ οὗ καὶ βρίσκουν ἑαυτούς 67) εἶναι ἀνεδαφικὴ καὶ βλαπτικὴ γιὰ τοὺς περισσοτέρους Ἕλληνες. Μόνον ἐλαφρυντικὸ εἶναι ὂτι δὲν γνωρίζουν περὶ τίνος ὁμιλοῦν.
Γιὰ νὰ μὴν εἶσαι κότα πρέπει αὐτὸ ποὺ λὲς νὰ εἶναι κατά τι ἀντίθετο σ`αὐτὸ ποὺ διασαλπίζουν τὰ κανάλια καὶ ὁ ὄχλος. Οἱ 68 ἀποφεύγουν νὰ ποῦν καθαρὰ αὐτὸ ποὺ ἀπαρέσκει στὰ κανάλια καὶ τὸν ὄχλο (ἀπότομη πτώση τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου) καὶ τονίζουν αὐτὸ ποὺ τοῦ ἀρέσει (δημεύσεις). Κάνουν ἁκριβῶς ὅπως οἱ πολιτικοὶ ποὺ οἱ ἴδιοι καταγγέλουν. Αὐτοὶ παίζουν μὲ τὸν λόγο κι ἐγὼ ἁπλῶς τὸ ἐπισημαίνω. Πολύ ἐνδιαφέρον τὸ γεγονὸς ὂτι κάποιος ποὺ διετέλεσε φοιτητὴς ἑνὸς ἀπ’ αὐτοὺς αἰσθάνεται ὑπερηφάνεια γι`αὐτό. Μία άκόμη ἔνδειξις ὂτι ἡ χρεωκοπία μας εἶναι πρωτίστως διανοητική.
Δεν με ενδιαφέρει (ακόμα) η λεβεντιά κανενός αλλά καίγομαι για λίγη ικανότητα. Ελάχιστοι έχουν επιχειρήσει να κωδικοποιήσουν τις εναλλακτικές δέσμες αποφάσεων και να τις συσχετίσουν με σενάρια επιπτώσεων. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι εύκολο. Είναι όμως αναγκαίο και … το ψάχνω.
Κύριε Γεώργιε σέβομαι τις απόψεις σας (και το αιχμηρόν της διατυπώσεώς τους) αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι κάπως μονοδιάστατες. Δεν διαφωνώ, ότι η σημαντικότερη παράμετρος του ζητήματος είναι όντως το χάλι μας – αν μη τι άλλο διότι μπορούμε κατά απόλυτη προτεραιότητα να δράσουμε επ’ αυτής.
Ωστόσο εάν η διατήρηση του βιοτικού επιπέδου είναι όντως ένα κρίσιμο κριτήριο αξιολόγησης , παρατηρείστε παρακαλώ ότι δεν είναι η αυτούσια εφαρμογή των “μέτρων” που οδηγεί σε βελτίωση του (ή αναστολή της πτώσης του).
Εντάξει, παραδέχομαι ότι πετάω μιά προχειρότητα τώρα, δεχθείτε όμως ότι αποσκοπώ στην διεύρυνση της συζήτησης. Με στόχο να κάνουμε ανακεφαλαίωση και να προβάλουμε όσο πιό καθαρά γίνεται τα κρίσιμα συμπεράσματα και τις προς επιλογήν αποφάσεις. Αυτό που λείπει δηλαδή.
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός.
Την αποψή τους θα επρεπε να διαβιβάσουν στον Ελληνικό λαό και όχι στους παραπάνω διότι εκείνοι πιά (ή πάντοτε) ΔΕΝ αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφεία του λαού και ΔΕΝ υπερασπίζουν το εθνικό συμφέρον.
Στην ιστοσελίδα της βουλής http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes
διαβάζουμε για τους Vouleftes:
“Οι Βουλευτές αντιπροσωπεύουν το έθνος και ψηφίζουν κατά συνείδηση (άρθρα 51 παρ. 2 και 60 Σ.). Τούτο σημαίνει ότι δεν οφείλουν να ενεργούν σύμφωνα με τις υποδείξεις των εκλογέων τους ούτε εκπροσωπούν την περιφέρεια στην οποία εκλέγονται. Δεν διώκονται ή εξετάζονται για γνώμη ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους (με εξαίρεση τη συκοφαντική δυσφήμηση, αλλά και γι’ αυτήν απαιτείται άδεια της Βουλής, άρθρο 61 παρ. 1 και 2. Σ.) Οι Βουλευτές απολαμβάνουν “βουλευτικής ασυλίας”, δηλαδή δεν διώκονται ποινικά (με εξαίρεση τα αυτόφωρα εγκλήματα), ούτε συλλαμβάνονται, ούτε φυλακίζονται κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου, παρά μόνον μετά από άδεια της Βουλής (άρθρο 62 Σ.).”
Ετσι ε; δεν οφείλουν να ενεργούν σύμφωνα με τις υποδείξεις των εκλογέων τους; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ἂν δὲν λάβουμε τὰ «μέτρα», δὲν μᾶς δίνουν τὴν δόση καὶ τότε εἶναι ποὺ καταβαραθρώνεται ἀπότομα τὸ βιοτικό μας ἐπίπεδο. Ἀσφαλῶς καὶ τὰ «μέτρα» τὸ ὑποβιβάζουν, ἀλλὰ πολύ πιὸ ἤπια. Ἐπὶ πλέον, ἂν ἐφαρμόσουμε εἰλικρινῶς τὰ «μέτρα», κάποτε θὰ ἀρχίσει νὰ ἀνεβαίνει πάλι τὸ βιοτικό μας ἐπίπεδο. Ἂν όχι, θὰ συνεχίσουμε νὰ πέφτουμε.
@Eleftherios
Χρειάζεσθε ἐπειγόντως φροντιστήριο πολιτικῆς ἀγωγῆς. Τὸ κοινοβούλιο, κάθε κοινοβούλιο εἶναι κυρίαρχο. Διότι ἡ πεῖρα ἔχει δείξει ὂτι οἱ ἐκλογεῖς πολλὲς φορὲς παρασύρονται ἀπὸ λαϊκιστὲς καὶ δημαγωγοὺς καὶ βγάζουν μόνοι τους τὰ μάτια τους. Ὀ Σωκράτης καὶ ὁ Χριστὸς ἤχθησαν εἰς θάνατον ὑπὸ τὶς ἀρὲς τῶν ὄχλων. Ἡ ἐλπίδα εἶναι ὅτι ἄνθρωποι ἔμπειροι θὰ εἶναι λιγώτερο πιθανὸν νὰ πάθουν τὸ ἴδιο μὲ τὴν ἴδια συχνότητα. Ὄχι ἀδύνατον, πάντως. Ἀσφαλῶς ὑπάρχουν καὶ ἐναλλακτικὲς προτάσεις γιὰ νὰ λαμβάνονται συλλογικὲς ἀποφάσεις, ἀλλὰ μέχρι σήμερα ὀ κοινοβουλευτισμὸς φαίνεται νὰ ὑπερέχει, βάσει τῶν ἀποτελεσμάτων του.
Αγαπητέ κ. Γεώργιε εάν η σχέση [δεν λαμβάνουμε μέτρα]=[δεν παίρνουμε τη δόση] είναι τόσο άρρηκτη, δεδομένη και τελεσίδικη τότε πράγματι οι ύστερες συνέπειες είναι αντιληπτές.
1) Αναρωτιέμαι όμως εάν τα “μέτρα” είναι διαπραγματεύσιμα.
2) Αναρωτιέμαι εάν το συνολικό μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο εντάσσονται στέκει.
3) Αναρωτιέμαι μήπως και δεν στέκει μεν, πλην είμαστε εκείνοι που δεν θα πρέπει να το διαφημίζουμε.
4) Αναρωτιέμαι μήπως στέκει ως παίγνιο αποπληρωμής όχι όμως κι ως σενάριο προόδου για τη χώρα μας. Για τα θύματα.
5) Αναρωτιέμαι (φοβάμαι πως δεν αναρωτιέμαι πολύ επ’ αυτού) για τον βαθμό προπαρασκευής όσων διαπραγματεύονται, τα δεδομένα, τις εκτιμήσεις και τους σχεδιασμούς που έχουν υπ’ όψιν τους.
5) Αναρωτιέμαι για τον ρόλο που παίζουν ο λαϊκισμός και ο φόβος στη διαδικασία.
6) Κι αναρωτιέμαι και για την προσωπική ικανότητα όσων διαπραγματεύονται.
Αλλά είμαι ολιγαρκής. Θα μου αρκούσαν μερικές απαντήσεις σχετικά με το 4ο σημείο – και πιστέψτε με παραλείπω συνειδητά όλες τις συνομωσιολογικού τύπου
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός
Αγαπητέ κύριε Ελευθέριε αντιπαρέρχομαι τα περί διώξεων και ασυλίας και ερωτώ:
Εάν η συνείδηση του βουλευτή και “οι υποδείξεις” των ψηφοφόρων συγκρούονται τι προτείνετε ακριβώς να κάνει;
Εάν μία απόφαση είναι εις βάρος των συμφερόντων της περιφέρειας στην οποία εκλέγεται αλλά προς όφελος του εθνικού συμφέροντος τι προτείνετε ακριβώς να κάνει;
Εάν μία απόφαση περιορίζει τα προνόμια μιάς συγκεκριμένης, οργανωμένης, ονοματισμένης και θορυβωδώς εκπροσωπούμενης ομάδας ανθρώπων πλην αποκαθιστά την γενικότερη ισότητα ευκαιριών μεταξύ του συνόλου των πολιτών τι προτείνετε ακριβώς να κάνει;
Πείτε μου αγαπητέ κύριε Ελευθέριε, ποιος ακριβώς είναι ο θεσμικός μηχανισμός διατύπωσης υποδείξεων από τους ψηφοφόρους; Και ποιο παρακαλώ θα είναι το κριτήριο επιλογής εκείνων που τελικά θα εισακουστούν;
Μήπως το πλήθος των επιστολών τους;
Μήπως η λεβεντιά και το παράστημά τους;
Μήπως η συνέπεια παρουσίας τους σε καφενεία και κοινωνικές εκδηλώσεις;
Μήπως ο βαθμός συγγενείας τους με τον βουλευτή;
Μήπως η προσωπική τους γοητεία;
Μήπως η οικονομική τους επιφάνεια;
Μήπως ο βαθμός που πρήζουν την γραμματεία του πολιτικού γραφείου;
Και τέλος, ποια πατενταρισμένη λογική μέθοδος επιτυγχάνει την αντιστοίχιση των υποδείξεων με τις τελικές αποφάσεις;
Αν οι υποδείξεις προς τον βουλευτή είναι “πάταξη της ανεργίας” εσείς πως φαντάζεσθε την μετάφραση; Μήπως “διορισμοί στο δημόσιο”;
Ξέρετε, υποπτεύομαι ότι ένας λόγος που τραβάμε όσα τραβάμε είναι ότι για πολλά – πολλά χρόνια στα ανωτέρω “μήπως” οι απαντήσεις ήταν “ναί”. Αλλά ας μην προτρέχω. Μπορεί να έχετε κάτι άλλο στο μυαλό σας.
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός.
Κύριε Γεώργιε δεν έχω ισχυρές αντιρρήσεις πέραν μιας γενικής επιφυλακτικότητας σε μονοσήμαντες κι απλές λύσεις. Δέχομαι αυτό που λέτε επειδή συμμερίζομαι την άποψη ότι “οι δημόσιοι υπάλληλοι” είναι το πιο σύνθετο και δύσκολο μέρος της προσπάθειας και επειδή κατανοώ την έμφαση που θέλετε να δώσετε στη προτεραιότητά του. Σας αναγνωρίζω επίσης μια οικονομία σκεπτικού υπό την έννοια ότι το να μπορείς να λύσεις το πρόβλημα των δημοσίων υπαλλήλων σημαίνει ότι έχεις διασφαλίσει μια σειρά προϋποθέσεις αναγκαίες (και ενδεχομένως ικανές) για λύσεις κι ένα σωρό άλλα ζητήματα. Εδώ βέβαια μπορεί να σας ερμηνεύω αυθαιρέτως.
Κατά τα άλλα τα οικονομικά μπορεί να μην είναι πυρηνική φυσική, πλην όμως δεν υστερούν σε παραμέτρους ή αλληλεπιδράσεις απροσδιόριστες. Και φυσικά αλληλεπιδρούν με τη σειρά τους μ’ όποια ανθρώπινη επιστήμη, τέχνη ή δραστηριότητα τραβάει η όρεξή σας.
Ας είναι. Αν και δεν προτείνετε κάτι απλό, θα ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής εάν ήμουν πεπεισμένος ότι είναι όντως τόσο απλό.
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός.
«1) Αναρωτιέμαι όμως εάν τα “μέτρα” είναι διαπραγματεύσιμα.»
Εἶναι, ἀλλὰ ὄχι ἀπὸ κράτος ὅπως τὸ δικό μας. Πρώτα πρέπει νὰ πείσουμε ὅτι δὲν συζητᾶμε γιὰ νὰ ροκανίσουμε τὸν χρόνο, δὲν κοσκινίζουμε γιὰ νὰ μὴν ζυμώσουμε.
«2) Αναρωτιέμαι εάν το συνολικό μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο εντάσσονται στέκει.»
Στέκει καὶ παραστέκει, γιὰ σοβαρὸ κράτος πάντα.
«3) Αναρωτιέμαι μήπως και δεν στέκει μεν, πλην είμαστε εκείνοι που δεν θα πρέπει να το διαφημίζουμε.»
Δὲν πρέπει νὰ διαφημίζουμε ψευδῶς ὅτι δὲν στέκει.
«4) Αναρωτιέμαι μήπως στέκει ως παίγνιο αποπληρωμής όχι όμως κι ως σενάριο προόδου για τη χώρα μας. Για τα θύματα.»
Ἅμα δὲν κάνουμε τὶς διαρθρωτικὲς ἀλλαγές, σὲ ἁπλᾶ Ἑλληνικά, ἂν δὲν στρώσουμε στὴν δουλειὰ ὅσους πολλοὺς λουφάρουν, τότε θὰ ἔχουμε θύματα.
«5) Αναρωτιέμαι (φοβάμαι πως δεν αναρωτιέμαι πολύ επ’ αυτού) για τον βαθμό προπαρασκευής όσων διαπραγματεύονται, τα δεδομένα, τις εκτιμήσεις και τους σχεδιασμούς που έχουν υπ’ όψιν τους.»
Δὲν πρόκειται γιὰ πυρηνικὴ φυσική, ἀλλὰ γιὰ νοικοκύρεμα.
«5» (sic) «Αναρωτιέμαι για τον ρόλο που παίζουν ο λαϊκισμός και ο φόβος στη διαδικασία.»
Τεράστιο ρόλο, άλλὰ πολὺ μεγαλύτερο ρόλο παίζουν τὰ συμφέροντα τῶν λαϊκιστῶν. Μόνο γενικὸ φαλίρισμα σώζει τοὺς Χατζηνικολάους, τοὺς Κουρῆδες καὶ τὶς Ἐλευθεροτυπίες.
«6) Κι αναρωτιέμαι και για την προσωπική ικανότητα όσων διαπραγματεύονται.»
Στὴν δημοκρατία, ἀποκλείεται νὰ βροῦμε καλυτέρους.
Τώρα ποὺ τὸ ξανασκέπτομαι, τὸ τελευταῖο ἐρώτημα εἶναι τὸ κρισιμώτερο. Διότι ἡ χρεωκοπία δὲν εἶναι καθόλου εὐκολώτερη ἁπὸ τὸ μνημόνιο. Στὴν πραγματικότητα, θέλει πολύ ἀξιώτερους διαπραγματευτές. Αὐτὸ μᾶλλον ἀνάγκασε ὅλα τὰ κόμματα τῆς Βουλῆς νά παραδεχθοῦν, μετὰ τὴν σύσκεψη ὑπὸ τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ὅτι ἔξοδος ἀπὸ τὸ εὐρὼ σήμερα, θὰ ἦταν καταστροφική. Βλέπετε ἐσεῖς μεταξὺ τῶν 68 ἢ μέσα στοὺς αὐτοσχεδίους ρήτορες τῆς Πλατείας Συντάγματος κανέναν ποὺ σᾶς ἑμπνέει ἐμπιστοσύνη γιὰ νὰ τὸν ὁρίσετε διαπραγματευτή σὲ περίπτωση στάσεως πληρωμῶν. Καὶ κάτι ἀκόμη : Σὲ περίπτωση στάσεως πληρωμῶν καὶ τῶν ἀπαραιτήτων συναλλαγματικῶν ἐλέγχων, ξέρετε τί πεδίον λαμπρὸν διαφθορᾶς θά ἀνοίξει ; Ἡ παροῦσα καταστασις θὰ μᾶς φανεῖ, τότε, ἄσπιλη …
Τὴν ἐπίσημη χρεωκοπία τὴν θεωρεῖτε συζητήσιμη ἢ ὄχι ; Ἀμφισβητεῖτε τὶς ἐκτιμήσεις ὂλων τῶν εἰδικῶν, ὅλων τῶν κομμάτων τῆς Βουλῆς καὶ τὸν ἴδιο τὸν Ὀμπάμα καὶ τὴν Μέρκελ ; Κι αὐτοὶ πουλημένοι εἶναι ; Ἐμ τότε τί περιμένετε ἀπὸ ἐμένα ; Στὴν περίπτωση αὐτή, τὸ ὀρθολογικὸ εἶναι νὰ μαζέψετε τώρα τὶς καταθέσεις καὶ ὂσα περιουσιακὰ στοιχεῖα μπορεῖτε νὰ μετακινήσετε καὶ νὰ τὰ στείλετε ἐκτὸς Ἑλλάδος. Ἡ διάγνωσή σας εἶναι ὅτι δὲν ὑπάρχει θεραπεία.
Δεν είμαι εντελώς βέβαιος ότι σας αντιλαμβάνομαι κ. Γεώργιε. Μετέχω εδώ με ερωτήσεις κι όχι μ’ απόψεις. Κι ακούω τις απαντήσεις σας με σεβασμό και δεκτικότητα – τι ακριβώς αντικρούετε λοιπόν; Τι είναι αυτά τα ουρανοκατέβατα που μου αποδίδετε περί πουλημένων και περί διαγνώσεων; Πως προκύπτουν από τις αναρτήσεις μου;
Τέλος πάντων με μπερδέψατε. Τι εννοείτε εάν θεωρώ την χρεωκοπία συζητήσιμη; Το εάν είναι τελικώς αναπόφευκτη; Το εάν έχει επί της ουσίας συντελεστεί; Το εάν θα τελεσιδικήσει εάν χάσουμε τη δόση; Το εάν είναι διαπραγματευτικό χαρτί των δανειστών μας; Το εάν είναι διαπραγματευτικό χαρτί δικό μας; Το εάν ισχύουν αμφότερα υπό προϋποθέσεις; Τι με ρωτάτε;
Τι να πω, δεν ξέρω. Μακάρι νά ‘ξερα, γι’ αυτό ρωτάω. Το συγγενέστερο απ’ όσα είχα γράψει είναι η ερώτηση που διατύπωσα για το εάν τα “μέτρα” είναι διαπραγματεύσιμα κι εσείς απαντήσατε ότι “ναί είναι αλλά όχι από κράτος σαν το δικό μας”. Δεν επανήλθα, μια χαρά μου φάνηκε η απάντησή σας, τώρα γιατί αγριεύετε πάλι; Με περάσατε γι’ άλλον;
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός
Γενικές παρατηρήσεις εκ των ανωτέρω:
Παρατήρηση 1η:
Απουσιάζουν οι οικονομολόγοι! Κατανοητόν, το κείμενο εξ’ άλλου δεν αποτελεί οικονομική φόρμουλα αντιμετώπισης της κρίσης. ΠΟΛΙΤΙΚΑ προτάγματα θέτει κατά πρώτον και εις αυτά οι οικονομολόγοι ΣΥΝΗΘΩΣ απουσιάζουν. Αλλά έχετε καμιά αισιοδοξία ότι μπορούν να βρεθούν αρκετοί οικονομολόγοι στην Ελλάδα σήμερα να προσυπογράψουν τέτοιο κείμενο; Σήμερα οικονομικές θεωρίες παγκοσμίως υπάρχουν … η εξής μία! Η ΑΓΓΛΟΣΑΞΩΝΙΚΗ! Εξελιγμένο μοντέλο επί ΕΒΡΑΪΚΗΣ τεχνολογίας! Με όσα τέκνα, πλην όμως αδέλφια! Κομμένη και ραμμένη βεβαίως στα μέτρα των εμπνευστών και δημιουργών της! Οι Έλληνες οικονομολόγοι (με τι σπουδές παρακαλώ;) δεν είναι γνήσια βλαστάρια ή έστω παραφυάδες της “Σχολής του Σικάγου” και του London School of Economics στην συντριπτική τους πλειοψηφία; Θα υπέγραφαν τέτοιο κείμενο; Είναι σαν να περιμένετε από τους δύο Γιωργάκηδες Παπ. (αμερικανοσπούδαστοι και με θητεία σε “Διεθνείς Οργανισμούς”) να το υπογράψουν! Ολίγοι σκόρπιοι -ελάχιστοι!- πάντως που έχω ακούσει, θα το υπέγραφαν!
Δεν πειράζει λοιπόν, εν ανάγκη ας κάνουμε πόλεμο χωρίς τη γνώμη και τη χρεία αξιωματικών! Επαγγελματίες του είδους θα διερρήγνυαν τα ιμάτιά του ακούγοντας το 1821 ότι πάμε για απελευθερωτικό πόλεμο! Τον κάναμε με χωριάτες, με βαρκάρηδες, με κλέφτες των βουνών και κάθε άσχετο από πόλεμο και στρατηγική γνώση. Αυτούς έγραψε η ιστορία, για να διαβάζουν και να θαυμάζουν τόσοι και τόσοι άκαπνοι αξιωματικοί με φοβερές στρατιές πίσω τους!
Παρατήρηση 2η:
Επειδή όμως η “λεβεντιά” που περιέχει η παραπάνω παρατήρηση δεν φτάνει αλλά καιγόμαστε και για λίγη ικανότητα, γενικώς εδώ να παρατηρήσω ότι η “ικανότητα” δεν είναι αρετή που λείπει στον Έλληνα (κάθε άλλο μάλιστα!), απλά πετύχαμε στα κοινά να προκρίνουμε σχεδόν πάντα τους “φελλούς”, σε όλα τα επίπεδα (ακόμα και για επιτρόπους της ενορίας μας!), κρατώντας την όποια “καπατσοσύνη” για τα ιδιωτικά μας και για την “πάρτη” μας! Είναι γνωστό ότι “οι ικανοί, δεν ασχολούνται με την πολιτική!” Μήπως αναγκασθούν τώρα; Δεν θεωρώ αυτό απάντηση βεβαίως στα τόσα ερωτήματα, αλλά έτσι για αρχή! Μια “τζούρα” αισιοδοξίας!
Παρατήρηση 3η:
Η παράθεσις κειμένου του κ. Παπαχελά ως διδακτικού μου προξενεί ναυτία! Πέραν του ότι άλλα λέει και άλλα επικαλούνται, προσωπικά σταμάτησα οριστικά να αγοράζω Καθημερινή απ’ όταν ανέλαβε την διεύθυνση ο εν λόγω κύριος! Με αφήνει παγερά αδιάφορο ακόμα και όταν λέει το “Πάτερ ημών”! Κάτι άλλο έχει στο νού του!
Παρατήρηση 4η:
Όταν κάποιοι από τα παραπάνω παρατηρούν πρώτα και καλύτερα το 67 ή 68 κάτι δεν πάει καλά! Καθόλου καλά!
Παρατήρηση 5η:
Τελευταία, -επιτέλους!- όλο και κάποιες συλλογές υπογραφών παρατηρούνται, όλο και κάποια “κίνηση”, κάποια “πρωτοβουλία” ξεπετάγεται και έχουν αρχίσει να μπαίνουν καλά “στο χορό” οι μέχρι τώρα “κοιμώμενοι” ακαδημαϊκοί! Προσπαθώντας να μοιραστούν τις λαϊκές ανησυχίες τουλάχιστον, να εκφράσουν το λαϊκό αίτημα! Με όποια ταύτιση ή επιτυχία! Το θεωρώ παρήγορο, είναι μια αισιόδοξη αρχή! Ίσως να αρχίσουν να βγαίνουν στο προσκήνιο και γνώστες και ικανοί και κυρίως να ανακτάται η χαμένη μας υπευθυνότητα και ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ!
Ίδωμεν!
Κε. Χονδρογιάννη, λαμβανομένης ὑπ΄ ὄψιν τῆς γενικωτέρας καταστάσεως καί τῆς προσκλήσεως στρατιωτικῶν (οἰκονομολόγων) πρός ἐπίλυσιν τῆς κρίσεως, διερωτῶμαι μήπως ἔχει ἐφαρμογήν το γνωστόν: “Εἰς δύο ἐπαγγέλματα οἱ ἐρασιτέχναι ὑπερέχουν τῶν ἐπαγγελματιῶν, ἡ στρατηγική καί ἡ πορνεία”. By the way, ὡς εἶναι tres chic, ἡ ἀξιοπιστία τῶν ακαδημαϊκῶν τίτλων τῆς London School of Economics, πωλεῖται εἰς τιμάς ευκαιρίας, πληροφορίαι εἰς τόν ὑιόν Καντάφι.
Αναρωτιεμαι ποσοι στην Ελλαδα σκεπτονται σαν τον κ. Γιωργο: “Οἱ 20 ποὺ δηλώνουν θέση έργασίας ἐκτὸς Ἑλλάδος ἔχουν καθαρὸ ὄφελος ἀπὸ τυχὸν χρεωκοπία. Οὶ διακοπὲς στὴν Ἑλλάδα θὰ τοὺς ἔρχονται πολύ φθηνότερα. καὶ δὲν άποκλείω καὶ οἱ ὑπόλοιποι νὰ ἔχουν τὶς ἄκρες τους ἐκτὸς Ἑλλάδος.”!!!!!!!!
Η λογικη: εαν δεν ειχαν προσωπικο οφελος δεν θα αφιερωναν χρονο για την Ελλαδα…..Σας λεει τιποτε? Χαρακτηριστικο της κουλτουρας μας…Κ. Γιωργο, καποιοι απο εμας δεν ειχαμε αλλη επιλογη απο το να μεινουμε μακρια απο την πατριδα, αλλους μαλιστα μας εδιωξαν καποιοι με τη δικη σας κουλτουρα, αλλα εμεις παντα αγαπαμε και ποναμε τη Ελλαδα και θα βρισκουμε λιγο χρονο να αφιερωσουμε γι’ αυτην. Επειδη ομως δεν μπορω να παραμερισω εντελως τα εργασιακα και οικογενιακα καθηκοντα για να “σβηνω φωτιες” εδω και εκει, θα παραθεσω μονο κατι που ηδη εγραψα σε ενα αλλο blog:
Αγαπητοι συμπατριωτες,
Οταν καποιος μας χρωσταει πολλα χρηματα, ειτε γιατι δανειστηκε πολλα ειτε και γιατι δεν διαχειριστηκε σωστα αυτα που πηρε, του ζηταμε τα χρηματα πισω. Δεν τον δολοφονουμε. Αυτο το οποιο εχει επιβληθει στη χωρα μας ειναι αφαιμαξη. Η τελευταια εκπνοή ειναι μονο ζητημα χρονου. Η ουσια της επιστολης ειναι ΑΛΛΑΞΤΕ ΠΟΡΕΙΑ γιατι ειναι ολοφανερο το που θα καταληξει η πορεια που ακολουθουμε τωρα. Αντι λοιπον να κανετε κριτικη στην επιστολη (σε λιγο θα ακουσουμε και οτι δεν μπορουμε να μιλαμε για πολιτικα αν δεν εχουμε πτυχιο στις Πολιτικες Επιστημες) και να φιλοσοφειτε σε συγκεκριμενες φρασεις η και λεξεις, αφιερωστε αυτο το χρονο σε μια βολτα στο Συνταγμα, ωστε να πιεστει και η κυβερνηση και οι “Ευρωπαιοι Εταιροι μας”, και να καταλαβουν οτι δεν θα συναινεσουμε στο προγραμμα αποβιωσης μας. Θα τα πληρωσουμε τα χρεη μας, αλλα μονο κατω απο βιωσιμες συνθηκες. Ο πρωθυπουργος πηγαινει στις συναντησεις του να παρει εντολες και να τις μεταφερει στον Ελληνικο λαο. Ουδεμια διαπραγματευση. Ειναι τοσο δυσκολο να καταλαβει κανεις οτι η επιστροφη μας στην δραχμη δεν συμφερει την Ευρωπη και τους δανειστες μας? Και ομως ο Πρωθυπουργος μας δεν χρησιμοποιησε ποτε αυτο (ή οτιδηποτε αλλο) σαν “απειλη”. Μας ειπε για αλλαγες στο δημοσιο, αλλαγες στην κουλτουρα μας, πραγματα που ειναι απαραιτητα. Και τον εμπιστευτηκαμε. Και τον υποστηριξαμε. Τωρα ομως καταλαβαμε….. και η προσωπικη μου γνωμη ειναι οτι πρεπει να φυγει άμεσα. Οσο για το οτι αναρωτιεστε σε ποιο κομμα ανηκουν οι υπογραφοντες δεν με εκπλησει, αλλα ειναι πολυ λυπηρο. Υπαρχουν και εκεινοι που μαχονται για οτι ειναι καλο για την πατριδα, χωρις να ανηκουν σε κανενα κομμα. Η μανα Λενγκω εχει μεγαλη αναγκη αυτη τη στιγμη τα παιδια της να σκεφτονται με αυτον τον τροπο. Κοιμηθηκε για πολυ καιρο…τα λουλουδια που στολιζαν το αγερωχο κεφαλι εχουν πια μαραθει…και τωρα μας χτυπαει με μανια…αλλα την βαζουν αλλοι με συμφεροντα πολλα….ας τους κοψουμε τη φορα και ας της φερουμε και παλι τη μαγκουρα στο προσκεφαλο σιμα…
Με αδελφικους χαιρετισμους,
Χμμ…. Διδακτική η υπενθύμιση του κ. Κατσαρού περί των τομέων στους οποίους υπερέχουν οι ερασιτέχνες:
Λύση υπάρχει, αρκεί να διαπρέψουμε μόνο σ’ έναν.
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός.
Ἀγαπητὴ κυρία Αρωνιάδου-Anderjaska,
Σᾶς εὐχαριστῶ ποὺ παρεμβαίνετε στὴν συζήτησή μας.
Διετέλεσα κι ἐγὼ ἀπόδημος, πρῶτα γιὰ σπουδὲς καὶ μετὰ γιὰ δουλειά, γιὰ πολλὰ χρόνια. Ἡ θέση ποὺ προέβαλα εἶναι ὅτι δὲν ἔχετε ‘σεῖς, οἱ ἀπόδημοι, skin in the game. Τὶς συνέπειες τῆς έπιστροφῆς στὴν δραχμὴ δὲν θὰ τὶς ὑποστεῖτε στὴν ἔκαταση ποὺ θὰ τὶς ὑποστοῦμε ἐμεῖς ἐδῶ. Μὲ ‘γειά σας μὲ χαρά σας ἡ ἀγάπη τῆς Ἑλλάδος, ἀφοῦ εἶναι κατὰ κυριολεξίαν μὲ τὸ ἀζημίωτο.
Καὶ κάτι ἀκόμη : Ἀφοῦ τὸ ἐπιστημονικό σας ἀντικείμενο δὲν ἔχει καὶ τόση σχέση μὲ τὴν οἰκονομικὴ πολιτική, πῶς καὶ δὲν ψάξατε νὰ μάθετε ἀπὸ κάποιον πιὸ εἰδικὸ γιὰ τὸ θέμα ; Θὰ δεχόσασθε νὰ σᾶς ὀρίζω ἐγὼ, ποὺ δὲν ἔχω ἰδέα Ψυχιατρικῆς, τὰ ψυχοφάρμακα ; Καὶ πῶς καὶ δὲν πείσατε οὔτε ἕναν μὲ εἰδίκευση στὴν δημοσία οἰκονομική νὰ συνυπογράψει τὸ κείμενό σας ; Δὲν νομίζετε ὂτι αὐτὰ μειώνουν πολὺ τὴν ἀξία του ;
Καὶ πάλι σᾶς εὐχαριστῶ.
Ἀγαπητὲ κύριε Μικρέ,
Καλή εἶναι ἡ ἁέναος ἐξέτασις καὶ ἐπανεξέτασις τῶν αἰωνίων ἐρωτημάτων. Ἐπίζηλο καὶ τὸ νὰ παίζει κανεὶς τὸν ρόλο τοῦ Σωκράτη ἢ τοῦ δημοσιογράφου πού ρωτᾶ καὶ ξαναρωτᾶ τὸ δύστυχο θῦμά του. Καλή καὶ ἡ Ἁμλέτειος ἀμφιβολία. Ἀλλὰ εἶναι τώρα χρόνος γι’ αὐτά ; Σὲ συνθῆκες ὅπως οἱ σημερινές, αὐτὰ ὅλα θὰ τὰ λέγαμε ἀνικανότητα, ἀναποφασιστικότητα κλπ., ἂν τὰ παρατηρούσαμε στοὺς ἡγέτες μας.
Αγαπητέ κύριε Γεώργιε,
Εχω απόλυτη επίγνωση ότι υστερώ σε πρωτοτυπία απλώς ανταλλάσοντας ερωταπαντήσεις με την ομύγηρη. Εσείς δεν απαντάτε ποτέ.
Και πάνω που τουλάχιστον είχα ησυχάσει ότι η στάση σας είναι ένδειξη ήρεμης σοφίας κι ότι τουλάχιστον κάποιος, έστω και σιωπηλός, διαθέτει τις απαντήσεις, με μπερδέψατε πάλι:
Βλέπετε δεν θεωρούσα ότι οι απορίες επί του Μνημονίου ανήκουν στα αιώνια ερωτήματα, όπως η Υπαρξη και ο Θάνατος αλλά τώρα που το λέτε το ξανασκέφτομαι.
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός.
ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ.
ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΠΟΛΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ,ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ,ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΖΟΝΤΕ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΤΑΓΟΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ.ΝΑ ΞΕΒΟΛΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠ΄ΤΙΣ ΚΑΛΑ ΒΙΔΩΜΕΝΕΣ,ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΕΣ ΜΟΥΧΛΑ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΤΟΥΣ,ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΑΛΟΝΤΑΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΥΠΟΥ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ,ΠΑΥΣΗΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΦΥΓΟΠΟΝΟΥ ΜΕΣΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ,ΝΑ ΒΓΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠ΄ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΥΨΩΘΕΙ ΤΟ ΗΘΙΚΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.ΚΑΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ,ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΥΜΟΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ.
ΟΝΤΑΣ ΛΟΙΠΟΝ,ΚΑΛΑ ΒΙΔΩΜΕΝΟΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ,ΕΠΑΙΖΑΝ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΔΙΟΛΙΣΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΑΡΘΡΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑΝ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΔΑΦΟΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ.ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΟΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠ΄ΤΟΝ ΔΟΣΜΕΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟ,ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΑΜΠΑΔΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ,ΕΠΙΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ¨ΦΥΤΩΝ¨ ΚΑΘΙΣΜΕΝΩΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ,ΜΠΛΕ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟΥΣ ΠΑΓΚΟΥΣ.ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΘΥΜΑΜΑΙ ΗΜΟΥΝ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΕΒΛΕΠΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ΄ΤΟΥΣ ΠΑΓΚΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΛΕΙΠΕ ΑΠ΄ΤΟ ΧΕΡΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΟΤΗΣΤΗΡΙ… ΕΠ΄ΟΥΔΕΝΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΥΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΠΡΑΜΑΤΕΥΤΑΔΕΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΤΩΝ ‘ΠΙΣΤΕΥΩ’ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΚΑΡΟ ΤΗΣ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑΣ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ,ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΑΠ΄ΤΟΝ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ,ΤΗΝ ΥΠΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΒΟΛΕΜΑ.
Η ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΚΥΡΙΟΙ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ:ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΑΧΘΕΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 99.ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΕΚΕΙ,ΕΧΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΟΠΛΑ ΟΠΩΣ Ο ΕΞΟΡΘΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ,ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΕ ΝΕΕΣ ΑΓΟΡΕΣ,Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ,ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Κ.Α.ΕΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΑΝ ΕΞΑΝΤΛΗΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΣΧΑΤΗ ΤΩΝ ΛΥΣΕΩΝ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ ΚΑΙ ΔΥΣΜΕΝΗ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ,ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ.ΕΑΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΑΝΑΤΡΕΞΑΤΕ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ, Η ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΡΩΤΗΣΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΤΩΧΕΥΣΗ.ΜΗΝ ΦΟΥΣΚΩΝΕΤΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΔΙΑΚΥΡΗΞΕΙΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΛΥΣΕΙΣ,ΒΓΕΙΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΞΩ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.
Υ.Γ.ΔΕΝ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ ΤΗΣ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ,ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ.
Παρακαλω κανετε τον κοπο να διαβασετε αυτο το αρθρο.
Το βρηκα πολυ διαφωτιστικο:
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2011-05-15-23-39-23-2011051536753/
Δυστυχώς κ. Βασιλική οι περισσότεροι συμπολίτες μας αγνοούν και το 1/10 των όσων αναφέρονται στο άρθρο του συνδέσμου σας! Τα οποία δεν είναι ούτε το 1/1000 των πραγματικώς γενομένων αλλά επιμελώς αποκρυπτομένων στον πλανήτη μας! Οι περισσότεροι διεκδικούν δικαίωμα γνώμης όντας σε πλήρη μεσάνυκτα περί παγκοσμίου πολιτικής και οικονομίας!
Εθισμένοι στην πολυετή ενημέρωση μόνο από κόμματα και από εγχώρια και μη ΜΜΕ, συμπεριφέρονται ουσιαστικά σαν θρησκόληπτοι έναντι αιρέσεων!
Βρίσκω εξαιρετικά συμπαθή την αφέλεια κάποιων να ταυτίζουν την υποχρέωση ολικής επιστροφής δανεικών π.χ., με το καθήκον και ευγνωμοσύνη που τρέφουν στον μπάρμπα τους το Σπύρο για παράδειγμα, που “βοήθησε” με δανεικά να σπουδάσει το παιδί, να πάρει και αυτοκίνητο και να ακούν και τις συμβουλές του!
Βρίσκω απαράδεκτη και επικίνδυνη αφέλεια να ταυτίζουν τους διεθνείς “δανειστές” και “οργανισμούς” με τον μπάρμπα τους τον Σπύρο, να μην είναι ενήμεροι ότι οι στόχοι τους δεν συμπίπτουν ούτε κατά 1/1000, να μην έχουν καταλάβει ότι η ηθική υπόσταση των πρώτων δεν αγγίζει ούτε το 1/100000 αυτής του μπάρμπα Σπύρου!
Η μεγαλύτερη χρεοκοπία στην παγκόσμια ιστορία, ήταν της Βραζιλίας στις αρχές της δεκαετίας του `90. Η Βραζιλία η οποία έχει 10 φορές τον πληθυσμό της Ελλάδας και πολλαπλάσια οικονομία, δεν άντεξε το βάρος ενός χρέους κοντά στα 100 δις δολλάρια και κύρρηξε πτώχευση σημειώνοντας ρεκόρ. Σήμερα η οικονομία της είναι μία ασταμάτητη μηχανή. Η Ελλάδα έχει σχεδόν τριπλάσιο-τετραπλάσιο χρέος, με μηδενική οικονομία. Από την άλλη, το Μεξικό, δεν το αφήνουν η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ και οι ΗΠΑ να πτωχεύσει από το 1982. Ο πληθυσμός ζει στην απόλυτη εξαθλίωση εδώ και 30 χρόνια με το 80% να είναι κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας, χωρίς καμμία προοπτική ανάκαμψης. Τα συμπεράσματα, δικά σας.
ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΛΟΓΙΚΑ ΔΟΜΗΜΕΝΟ.ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ,ΤΗ ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ-Η ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗ ΤΟΜΕΑ- ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΘΕΤΙΚΟ.ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΕΣΩ ‘ΙΔΙΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ’,ΑΠ’ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΩΡΑ Η ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΑΙ ΕΞΑΓΕΙ ΠΡΟΙΟΝΤΑ,ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΣΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΠΛΥΘΗΣΜΟΥ ΤΗΣ,ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΜΕ ΜΙΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΙΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΤΗΣ.
ΑΣ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ 1/10 ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΟ 1/10 ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ.ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΕΙΝΑ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 25 ΧΡΟΝΙΑ,Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΚΑΙ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑΣ ΤΗΣ ΜΗΔΑΜΙΝΟΣ.ΑΝ ΤΩΡΑ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ,ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΜΕ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΕΙΣΑΓΩΜΕΝΑ, ΤΖΙΠ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΕΞΕΛΙΓΜΕΝΑ ΚΙΝΗΤΑ,ΚΥΡΗΧΘΕΙ ΣΕ ΠΤΩΧΕΥΣΗ,ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΜΙΣΘΟΥΣ Η ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΝΑ ΤΑΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΛΥΘΗΣΜΟ ΤΗΣ;ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ,ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΑΓΕΙ,ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΥΨΗΛΗ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΞΙΑ.ΣΕ ΤΙ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΕΥΣΗ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΑ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ(ΑΠ΄ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΑΓΩΓΙΚΗ ΒΑΣΗ);ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΜΙΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ,ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ,ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΑΠ΄ΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΩΣ ΠΕΝΙΑ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑ.ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΤΕΛΟΣ,ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ ΑΠ΄ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ(ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ),ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙ ΜΕΞΙΚΑΝΟΥΣ ΞΑΠΛΩΜΕΝΟΥΣ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΩΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟΣ ΖΑΛΙΖΜΕΝΟΥΣ ΑΠ΄ΤΗΝ ΤΕΚΙΛΑ.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΙΒΛΙΑ,ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΠΡΟ ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΛΕΩΝ,ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ,ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ,ΜΑΣ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΕ Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΞΑΓΩΓΗΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ.ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ,ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ.
Κύριε Ευσταθίου,
απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα έπρεπε ήδη να είχατε δώσει μόνος από καιρό, έχοντας ψάξει λίγο καλύτερα, εν πάσει περιπτώσει όμως, κάλλιο αργά παρά ποτέ! Θα προσπαθήσω να σας βοηθήσω λίγο, χωρίς να σημαίνει ότι μπορώ σε δυό γραμμές να καλύψω το πολύπλοκο αυτό θέμα, ούτε να σας ικανοποιήσω πλήρως. Οπωσδήποτε, κι από κάθε απάντηση γεννούνται νέα ερωτήματα!
1) Το εμπορικό ισοζύγιο είναι αρνητικό. Κατά ένα χ%. Αυτό υπολείπεται για να μην χρειαζόμαστε ΝΕΑ δανεικά! Η παραγωγή “είναι ανύπαρκτη” είναι ένα ρητορικό σχήμα που χρησιμοποιώ και εγώ εκάστοτε, αλλά δεν είναι έτσι! Εισάγουμε μεν το 60% της τροφής μας π.χ. που είναι ντροπή! Ξεχνάτε όμως ότι όσοι σταμάτησαν να παράγουν πατάτα, ντομάτα κλπ. μπορεί να εργάζονται π.χ. στον τουρισμό! Που αποδίδει πολύ μεγάλα έσοδα στη χώρα μας και αντισταθμίζει εν πολλοίς την έλλειψη πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής!
2) Το αν αυτή η χώρα κηρυχθεί σε πτώχευση ή όχι, δεν έχει καμία σχέση με το αν θα πληρώνει μισθούς και θα ταΐσει τον πληθυσμό της. Φόρους θα συνεχίσει να εισπράττει όπως πρίν για να πληρώνει μισθούς, και ιδιωτικά χρήματα που αγοράζουν τροφή θα υπάρχουν έστω ικανά για να ταϊστεί ο πληθυσμός! Οι “αγορές” (που δεν ντρέπονται να τις αποκαλούν έτσι) και τρομάζουν τον ανυποψίαστο κόσμο δεν είναι οι διεθνείς αγορές σιταριού, λαχανικών ή ρούχων και μηχανημάτων! Εκεί όποιος έχει λεφτά στο χέρι ψωνίζει! Οι “αγορές” των δύο Γιωργάκηδων Παπ. είναι αυτές που πουλούν χρήμα! Οι διεθνείς τοκογλύφοι δηλαδή! Εκεί “μπλοκάρουμε”! Οι οποίοι είναι ένα και το αυτό με τους καλούς προστάτες μας της Τρόϊκας! Η πτώχευση αυτούς αφορά! Η απόλυτη σύνδεση της πτώχευσης με πείνα και στάση πληρωμών παντού, είναι μια τρομοκρατική προπαγάνδα (καταλαβαίνουμε από πού), με θύματα δυστυχώς πολλούς συμπολίτες μας!
3) Εκ των τραγικών μας ελλείψεων που εσείς διαπιστώνετε, αντιφάσκετε πλήρως με την ανάγκη δανεικών! Επαυξάνετε μάλιστα τους λόγους μη προσφυγής σε αυτά. Αφού δεν παράγουμε τίποτα, πως πάμε και δανειζόμαστε κι άλλο; Στα τόσα χρέη προσθέτουμε κι άλλα;
4) Σεις, σαν οικογενειάρχης, τι θα κάνατε σε τέτοια κατάσταση; Αφήστε να μαντέψω: Δάνεια πλέον στοπ! Περικοπή εξόδων ή περισσότερη και καλύτερη δουλειά! Καλύτερα συνδυασμός και των δύο! Το ίδιο λέω και γώ και όλοι!
5) Σεις παρατηρήσατε κανέναν της κυβέρνησης ή της Τρόϊκας να κάνει οτιδήποτε για να δουλέψει ο ελληνικός λαός, να μηδενίσει το εμπορικό ισοζύγιο και έλλειμά του, να πληρώσει τα παλιά χρέη του και να μη χρειάζεται πλέον δανεικά; Το αντίστροφο γίνεται. Μόνο “σφίξτε το ζωνάρι”! Δεν σας υποψιάζει αυτό;
5) Το επιχείρημα της προπαγάνδας “Τέρμα δάνειο – τέρμα μισθοί και συντάξεις” είναι για αφελέστατους αλλά δυστυχώς, πες-πες, βρίσκει απήχηση. Στους φόρους μας ξεζουμίζουν, άρα λεφτά μαζεύουν και πολλά, αλλά για να τα δώσουν στους δανειστές. Οι οποίοι θα μας ξαναδανείσουν για να πληρώσουμε μισθούς-συντάξεις! Αν κάποιος μη Γιωργάκης Παπ. έλεγε: Πρώτα πληρώνω μισθούς και συντάξεις (πτώχευση-μη πτώχευση) και ότι μείνει αποπληρώνω τα παλιά δάνειά μου! Και δεν θέλω νέα! Πως το βλέπετε;
6) Πρέπει να είστε από τους λίγους τυχερούς σ’ αυτή τη χώρα που δεν έχουν εμπλακεί σε τραπεζικές περιπέτειες είτε εξ ανάγκης (λόγω προβλημάτων στη δουλειά τους που είναι οι περισσότεροι και ο συντριπτικός όγκος των συναλλαγών) είτε από ανοησία (καταναλωτικές υστερίες). Μην νομίζετε για παράδειγμα ότι πολλοί πήραν τα διακοποδάνεια και εορτοδάνεια για high-life και life-style! Στην δουλειά τους τα έριξαν να μπαλώσουν τρύπες!
Δεν μπορείτε τότε να καταλάβετε σε τι ιστό αράχνης έχουν μπλέξει και τι τραγικό αδιέξοδο οι περισσότεροι! Όπως και η χώρα μας! Και η λύση δεν είναι βέβαια να παίρνεις την 15η κάρτα σου για να εξοφλήσεις την 14η που πήρες για την 13η κ.ο.κ.! Γιατί έκανες το λάθος να πάρεις 1η!
7) Επιστροφή σε δραχμή με υποτίμηση 30%. Παραμονή σε ευρώ με κόψιμο εισοδήματος 30%. Ποιά η διαφορά; Αν και δεν είναι τόσο απλή η απάντηση, μην μας πιάνουν και υστερίες! Το “σφίξτε το ζωνάρι” αντί υποτίμησης γίνεται!
8) Λέτε η εξήγηση για το χάλι ορισμένων χωρών να ανάγεται στη μεταφυσική διαπίστωση ότι έχουν λαούς “τεμπέληδες” όπως οι Έλληνες και οι Μεξικάνοι π.χ.; Τους πατεράδες σας, τους παπούδες σας, σεις τεμπέληδες τους γνωρίσατε; Οι Μεξικάνοι είναι “αραχτοί” και οι Κοσταρικάνοι ή Βραζιλιάνοι εργατικοί; Οι Ινδοί, οι Κινέζοι, ήταν “άχρηστοι” μέχρι χθές και τώρα τους τσίμπησε σφήκα; Δεν τα παρατάμε καλύτερα με τους ηλίθιους μύθους, να ψάξουμε καλύτερα τι φταίει;
Εγώ προσπάθησα να βοηθήσω στην κατανόηση κάποιων πραγμάτων και στην άρση παρεξηγήσεων που ΣΚΟΠΙΜΩΣ υποβάλλονται. Συμπεράσματα επί του πρακτέου νομίζω θα πρέπει να βγάλετε μόνος σας!
ΚΥΡΙΕ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗ,
ΣΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΜΕ ‘ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΕΤΕ’,ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑΤΕ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!ΑΣ ΑΠΛΟΠΟΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΘΕΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΒΑΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ,ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΗ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ.
ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΕ ΕΝΑΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΚΑΤΙΚΙΑ,ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ Η ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ,ΟΙ ΑΡΧΕΣ,ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΠΙΡΡΙΨΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ,ΔΕΝ ΨΑΧΝΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΗ ΓΕΝΕΣΙΟΥΓΟ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ ΠΑΡΑ,ΤΟΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ Η ΟΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΕΥΘΗΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ.ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΕΠΙΔΙΔΟΝΤΑΝ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΩΝ.ΣΩΣΤΑ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ;
ΑΣ ΕΛΘΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΕΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΑΠ΄ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ,Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ(ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Ο ΣΥΓΡΟΝΟΣ) ΤΟ ΙΔΙΟ.ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ,ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΥΘΕΙ ΕΝΔΕΛΕΧΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΤΑΘΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΣΗ ΤΟΥ.Η ΚΡΙΣΗ ΣΑΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΗ.ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΑΓΝΩΣΤΗ Η ΠΡΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ,ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥΣ,ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ(ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΗΣ) ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ.ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΩ,ΟΝΤΑΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΜΠΟΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ ΒΓΑΙΝΩ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ(ΧΡΗΜΑΤΟΣ) ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΩ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΟΥ(ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΠ΄ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ 14 ΚΑΙ 15 ΩΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΝ).ΤΩΡΑ ΑΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ,ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ,ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ,ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ,ΓΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ(ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΒΡΩΜΟΔΟΥΛΕΙΑ),ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΡΚΙΝΙΚΩΝ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ(ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΕΙ Η ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΗ ΒΑΣΗ) ΚΑΙ ΜΙΖΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ,ΣΥΓΝΩΜΗ,ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗ ΠΟΣΟΣ ΤΟΝ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΑΥΤΟ.ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΩΡΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΕ(ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗΣ ΦΥΓΟΠΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ) ΟΤΙ “ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΤΑ ΔΙΝΑΝΕ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΥΣΑΝ ΤΙ ΤΑ ΚΑΝΑΜΕ’,ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΙΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ.ΚΑΤΩ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ(ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ),ΕΠΙΤΡΕΨΑΤΕ ΜΟΥ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙΡΙΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ,ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΙΞΑΤΕ,ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΤΕ ΟΤΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΑΣ ΚΙΝΗΤΕ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΑΠ΄ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΕ ΤΗ ΠΡΕΠΟΥΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΑΙΤΙΑ ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ.ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙΣΤΕ ΣΕ ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΛΟΓΙΚΑ ΛΑΘΗ.
1.ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΥΜΟ(ΕΛΛΕΙΜΑ) ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΕΝΩΣ ΚΡΑΤΟΥΣ,ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΛΙΓΟΤΕΡΩΝ ΕΞΑΓΩΓΩΝ.ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ,ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΟΥΛΑΜΕ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ,ΤΟ ΄ΡΗΤΟΡΙΚΟ’ ΣΧΗΜΑ,ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙΚΑΛΥΣΘΕ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΡΗΤΟΡΙΚΟ ΑΛΛΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΔΕΝ ΕΙΣΑΓΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟ 60% ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΜΑΣ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ 60% ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΜΑΣ,ΤΟ 60% ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΥΛΩΝ ΜΑΣ,ΤΟ 80% ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΒΑΡΙΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ 60% ΤΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ.ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΩΡΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΝΤΟΜΑΤΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΑΤΑΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΠΙΔΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ,ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΕΦΕΡΝΑΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ,ΑΝ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΙΧΕ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ,ΜΕ ΑΙΧΜΗ ΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΛΕΙΑ,ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Ο ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ!
2.ΕΑΝ Η ΧΩΡΑ ΚΥΡΗΧΘΕΙ ΣΕ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΜΙΣΘΟΥΣ,ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΥΠΕΡΔΙΟΓΚΟΜΕΝΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ(1.000.0000 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ) ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ-ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ(ΕΧΟΥΜΕ ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΕΝΗΝΤΑΡΗΔΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ…).ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ,ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΖΜΟ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΩΣ ΒΥΘΙΖΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΟΡΟΕΠΙΔΡΟΜΗ,ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΑ ΙΔΙΟΤΗΚΑ ΧΡΗΜΑΤΑ(ΟΠΩΣ ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΕ),ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΈΜΦΡΑΓΜΑ΄ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ,ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΛΕΙΨΗ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΟΜΗ ΣΜΙΚΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ.ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΤΩΧΕΥΣΗ,ΟΠΩΣ ΑΝΕΦΕΡΑ,ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ(ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΒΑΘΜΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΕΞΑΓΩΓΙΚΟ ΤΟΜΕΑ),ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΠΛΗΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΤΕ ΑΣ ΠΡΟΧΩΡΙΣΟΥΜΕ.ΚΑΝΕΙΣ ΣΩΦΡΟΝ ΠΟΛΙΤΗΣ Η ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΚΑΛΟΣΟΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ Η ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ,ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΦΥΛΑΧΘΕΙ ΑΠ΄ΑΥΤΟΥΣ.ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ.
3.ΑΝ ΤΩΡΑ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΛΕΙΨΕΙΣ,ΠΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ,ΑΝΤΙΦΑΣΚΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΔΑΝΕΙΚΩΝ,ΤΟΤΕ ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΝΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΤΕ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΑΣ ΣΧΗΜΑ.ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΟ ΝΑ ΔΑΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΙ΄ΑΛΛΟ ΑΠ΄ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΔΕΝ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΚΕΡΔΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΜΑΣ.ΜΗΝ ΞΕΓΕΛΙΕΣΤΕ,ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ,ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΠΤΩΧΕΥΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΑΝΤΙΣΤΙΧΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ(ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ)
4.ΟΛΟΙ ΛΕΜΕ ΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΥΤΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ,ΠΑΡΑ ΄ΞΟΡΚΙΖΟΥΜΕ΄ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΄ΜΠΑΜΠΟΥΛΕΣ΄.
5.ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΥΠΟΨΙΑΖΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟ ΄ΣΦΙΞΤΕ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ΄ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΚΟΜΗ ΜΑΣ ΥΠΟΨΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΦΟΡΟΕΠΙΔΡΟΜΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ,ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ,ΠΟΥ ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΩΣ ΤΩΡΑ,ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΝΑ ΣΥΡΙΚΝΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΙΓΧΡΟΝΙΣΗ.
6.ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ: ¨ΠΛΗΡΩΝΩ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟΠΛΗΡΩΝΩ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΔΑΝΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕ ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ” ,ΕΑΝ ΕΙΧΑΤΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΘΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΣΑΤΕ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΑΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ ΣΑΣ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΕΔΙΝΑΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΤΕ ΚΡΥΜΕΝΟ ΜΕΤΡΗΤΟ,ΓΙΑ ΚΑΛΥΨΕΤΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΑΣ,ΤΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΚΛΕΙΝΑΤΕ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ.
ΤΟ 7,8,9 ΔΕΝ ΧΡΕΙΖΟΥΝ ΚΑΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ.
ΣΚΟΠΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΛΑΞΩ ΤΗ ΓΝΩΜΗ,ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΩ ΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΖΕΣΤΕ ΟΡΘΟΤΕΡΑ.ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΖΕΣΤΕ.ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΖΕΤΕ,ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ,ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΗ ΣΥΛΛΟΓΙΖΕΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ.
Δεν θα χρειαστεί να μου αλλάξετε γνώμη κ. Ευσταθίου, γιατί θα δείτε ότι στο τέλος μάλλον θα έχουμε συμφωνήσει τουλάχιστον στα βασικότερα. Ίσως κάποιες προσεγγίσεις μας να διαφέρουν, αλλά αυτό δεν είναι το μείζον.
Κατ’ αρχήν, σκόπιμα υπερ-απλούστευσα, γιατί εγώ στην πρώτη τοποθέτησή σας διαπίστωνα δικές σας υπερ-απλουστεύσεις! Και θεώρησα ότι οι εξ’ αυτών απλοϊκοί “δογματισμοί” αντιμετωπίζονται δια της αντιστροφής και στη “ρίζα” τους! Με χαρά λοιπόν διαπιστώνω, από τον επόμενο σχολιασμό σας, ότι -σ’ αυτό τουλάχιστον- έκανα λάθος! Απαντώ λοιπόν κατά σειράν:
1) Ατυχής η παρομοίωση με σεισμό. Ο σεισμός είναι ανεξέλεγκτο φυσικό φαινόμενο και δεν προκύπτει καθόλου βέβαιο ότι πάντα κάποιος ευθύνεται για τυχόν καταστροφές. (Ο μηχανικός για παράδειγμα μιας οικοδομής ελέγχεται για το εάν εφάρμοσε πιστά τον αντισεισμικό κανονισμό που είναι νόμος του κράτους! Ο οποίος δεν εγγυάται πλήρη αντιμετώπιση οποιουδήποτε σεισμού!) Η δική μας κατάρρευση δεν οφείλεται σε μανία στοιχείων της φύσης, αλλά είναι προϊόν αλόγιστης φθοράς των θεμελίων της κοινωνίας μας. Από εμάς και δια των αντιλήψεών μας και πρακτικών μας. Στην μεγάλη πλειοψηφία τουλάχιστον, έστω και με πολύ διαφορετικό βαθμό ευθύνης! Δεν εννοώ βέβαια το κατάπτυστο “μαζί τα φάγαμε!” Συνεπώς κυνήγι μαγισσών είναι και να εστιάζουμε τις ευθύνες μόνο σε ορισμένους στόχους ή σε εξιλαστήρια θύματα. (Το να πάνε πέντε-έξι πολιτικοί στη φυλακή για παράδειγμα, μπορεί να είναι σωστό αλλά δε φτάνει με τίποτα!). Είναι απλά στρουθοκαμηλισμός στο πρόβλημα!
2) Σεις σαν επιχειρηματίας απευθύνεστε για ρευστό στους τοκογλύφους, είτε νόμιμους (Τράπεζες) πολλοί εν ανάγκη και σε παράνομους! Με φειδώ ως προς το ποσόν, προεκτίμηση δυνατοτήτων και την προσδοκία τουλάχιστον ότι αφού το διοχετεύετε σε παραγωγή, το προϊόν θα είναι αρκετό και τα χρέη να αποπληρώσει και σε σας να αφήσει καθαρό κέρδος. Και καλά κάνετε! Όπως κάνει κάθε σώφρων επιχειρηματίας αλλά και λήπτης “στεγαστικού”!
Το δημόσιο όμως δεν παράγει! Τα δανεικά που πήρε ήταν αλόγιστα “εορτοδάνεια” και “διακοποδάνεια”! Και εν πολλοίς ρευστότητα για “μίζες”. Και μείς επιβραβεύαμε αυτήν την πολιτική, ή μάλλον δεν είχαμε υποψιαστεί που οδηγεί ούτε διανοηθήκαμε να κάτσουμε λίγο να το σκεφτούμε! Έγινε με την βλακώδη ανοχή μας, αλλά όχι την ύπουλη συμμετοχή μας! Ο λογαριασμός όμως έρχεται αποκλειστικά σε μάς!
Στην μεγάλη κομπίνα αυτή που εξυφάνθηκε εις βάρος μας είναι, για δικούς τους λόγους ως γνωστόν, ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ και οι “δανειστές” μας! Και ορθώς νομίζω πρέπει να επιμεριστούν και την ανάλογη των ευθυνών τους “χασούρα”!
3) Καμία αντίρρηση ως προς τα ποσοστά εισαγωμένων αγαθών που αναφέρε3τε. Εγώ απλώς ανέφερα, ευτυχώς που αντισταθμίζονται ΕΝ ΜΕΡΕΙ από τον τουρισμό. Διαφωνώ όμως πλήρως ότι μια “τέλεια” τουριστική οικονομία θα μπορούσε να καταστήσει μη αναγκαία την πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή! Πέραν του ότι είναι ουτοπικό, είναι κατά την γνώμη μου και “στρατηγικά” επικίνδυνο αλλά και ΑΝΗΘΙΚΟ! Άνθρωπος που δεν επιμελείται των βασικών του βιοτικών αναγκών, παύει να είναι άνθρωπος! Είναι γρανάζι!
Θα το θέσω αλλιώς! (Και υπ’ όψιν ότι γεννήθηκα και ζω σε λίαν τουριστική περιοχή!). Αναρωτιέμαι στις εκατομμύρια “χωριάτικες” που προσφέρονται μόνον τον Αύγουστο μήνα στους επισκέπτες μας, πόσες ντομάτες είναι από τον τόπο μου! Ίσως ούτε μία, πολλές δε εισαγωγής! Όταν ο τουρισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά προς όφελος άλλων τομέων οικονομίας, δεν μας φταίει ή ελλειπής διαφήμιση! “Τέλειος” τουρισμός είναι αυτός που αναπτύσσεται σχεδιασμένα και ισορροπημένα σε αντιστοιχία και στενή σχέση με άλλους τομείς που τον τροφοδοτούν και τους τροφοδοτεί! Το παράδειγμα της Ιταλίας εν προκειμένω είναι διδακτικό!
4) Το σημείο 2 λοιπόν του σχολίου σας θα παραμένει συνεχής διαπίστωση και άλυτος γρίφος όσο συνεχίζουμε έτσι! Όταν οι βασικές επιλογές απασχόλησης είναι ή λατζιέρης ή δημόσιος υπάλληλος και γω θα προτιμούσα το δεύτερο! Ούτε αρκετοί εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι θα υπάρχουν για να γεμίζουν τα κρατικά ταμεία, ούτε εισφορές στα ταμεία και θα επαιτούμε συνέχεια για δανεικά, σαν ναρκομανείς για την ένεση!
5) Συνεπώς, από διαφορετικές αφετηρίες ορμώμενοι, μου φαίνεται ότι βρίσκουμε κάποια σύγκλιση όταν λέτε “ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΟ ΝΑ ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΙ΄ΑΛΛΟ ΑΠ΄ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ”. Ναι, αλλά εμείς έχουμε τα ιδιωτικά χρέη μας για αυτό το έλλειμμά μας και δεν τα αμφισβητούμε! Αλλά μας φορτώνουν και πολύ μεγαλύτερα “πολιτικά” χρέη με ολοένα και περισσότερα δανεικά προσπαθώντας να γεμίσουν με νερό το καλάθι!
Και επαναλαμβάνω, δεν τα παίρνουμε για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις! Ρίξτε μια ματιά! Με το μνημόνιο πήραμε δάνεια επιτοκίου 5-6%, συνολικού ύψους σχεδόν ιδίου για αποπληρωμή παλαιών δανείων επιτοκίου 1-2% που έληξαν στο χρονικό αυτό διάστημα! Νερό στο καλάθι δηλαδή και ΑΥΞΗΣΗ χρέους!
Σας διαφεύγει επίσης ότι το κόστος μισθοδοσίας και συντάξεων είναι μικρό ΜΕΡΟΣ (αν δεν κάνω λάθος περί το 20%), ακόμα και με αυτό το υπερδιογκωμένο δημόσιο, των ΣΥΝΟΛΙΚΩΝ κρατικών εσόδων! Δεν δανείζεται λοιπόν τα κράτος γιατί δεν “βγαίνει” να τους πληρώσει! Αλλά γιατί “έτρωγε” τα δάνεια και αποπλήρωνε με νέα δάνεια, το ίδιο συνεχίζει και τώρα και ας δίνει όλα του τα έσοδα για τοκοχρεολύσια!
6) “ΕΑΝ ΕΙΧΑΤΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΘΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΣΑΤΕ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΑΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ ΣΑΣ…” κλπ. Δεν πληρώνονται προμηθευτές! Πληρώνονται δανειστές επιχείρησης που δεν παράγει τίποτε! Και που σωστά διαβλέπετε ότι θα μας “παρακαλάνε” να μας δανείσουνε! Μύχιος πόθος τους το “ξεκοκάλισμα” της εθνικής περιουσίας! Γι αυτό δανείζουν κι άλλα ξέροντας ότι δεν θα ξεπληρώσουμε ΠΟΤΕ! Για τα ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ χρέη “σκασίλα” τους στην ουσία! Αλλά και “ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΜΕΤΡΗΤΟ” αν θέλουμε υπάρχει! Οι πόροι και δυνατότητες της χώρας μας που κανείς δεν ενδιαφέρεται! Ή μάλλον ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ!
7) Πείτε μου λοιπόν, σας φαίνεται να εστιάζω όχι στη “ΣΤΗ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΑΙΤΙΑ ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ”; Εγώ θα έλεγα ότι μάλλον εσείς υποπέσατε ελαφρώς στην παγίδα! Στην λογική “δανεικά και αμέσως απ’ όπου μπορούμε γιατί χανόμαστε!” της επίσημης προπαγάνδας που θα λογοδοτήσει σύντομα για το ΕΓΚΛΗΜΑ που κάνει σήμερα!
Πάσχει από ορθολογισμό η αντίληψή μου; Ίσως, δεν θα κατηγορηθεί όμως σίγουρα για βλακεία και υποτέλεια!
8) Εγώ όμως μάλλον σύγκλιση βλέπω μεταξύ εμού και υμών! Έστω και με κάποιες διαφορές! Στο προηγούμενο σχόλιο μου έγραφα: “Σεις, σαν οικογενειάρχης, τι θα κάνατε σε τέτοια κατάσταση; Αφήστε να μαντέψω: Δάνεια πλέον στοπ! Περικοπή εξόδων ή περισσότερη και καλύτερη δουλειά! Καλύτερα συνδυασμός και των δύο! Το ίδιο λέω και γώ και όλοι!”
Σαν επιχειρηματίας τώρα, που διαφωνείτε; Συμφωνούμε τουλάχιστον ότι η λύση είναι, πέραν από περικοπή περιττών εξόδων, “περισσότερη και καλύτερη δουλειά” που σημαίνει ισοσκελισμός κατ’ αρχήν εμπορικού ισοζυγίου με στόχο το πλεόνασμα και αυτό γίνεται με ενδυνάμωση της παραγωγής, πρωτογενούς και δευτερογενούς; Βλέπετε να πηγαίνουμε προς τα κεί;
Βουρ για νέα δανεικά και αφού τα χωράφια μας τα έχουμε κιόλας υποθηκεύσει, αυτή τη φορά το σπίτι μας, αλλά και τη γυναίκα μας και την κόρη μας που θα τους βγάλουν καλό μεροκάματο!
Κύριοι,
Ζητῶ τήν ἄδειάν σας προκειμένου νά παραθέσω ὀλίγας παρατηρήσεις.
Ἐπιστροφή εἰς τήν δραχμήν δέν θά σημάνη ὑποχώρησιν τοῦ βιοτικοῦ ἐπίπέδου μόνον κατά 30%. Ὑπό τάς παρούσας συνθήκας τῆς διεθνοῦς ἀξιοπιστίας τῆς χώρας το 1 € θά κοστίση πλέον τῶν 1000 δρχ. Ἀντιλαμβάνσθε τάς συνεπείας.
Οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, συμπεριλαβάνομένων τῶν ἁμαρτωλῶν ΔΕΚΟ, ἀνέρχονται εἰς 700.000. Ἡ δαπάνη μισθοδοσίας καί συντάξεων ἀνὲρχεται εἰς τό 27% τοῦ προϋπολογισμοῦ.
Κε. Εὐσταθίου, ἔχω ἐπισκεφθεί τό Μεξικόν, ἀλλά καί ὅλην τήν κεντρικήν καί νότιον Ἀμερικήν, κατ΄ ἐπανάληψιν καί ὀμιλῶ εὐχερῶς τήν Ἰσπανικήν. Εἶναι ἀδύνατον νά ἀντιληφθεῖτε τήν τραγικότητα τῆς καταστάσεως. Εἰς τόν ἀγροτικόν τομέα οἱ ἄνθρωποι ἐργάζονται “ἡλιο μέ ἡλιο” γιά US$ 1,5. Ἡ παιδική ἐργασία εἶναι ο κανών, συνήθως ἀπό 7 ἐτῶν. Ἔχετε δεῖ παιδάκια 7-10 ἐτῶν νά ἐργάζονται εἰς ὀρυχεῖα μέ προσδόκιμον ζωῆς τά 40 ἔτη; Ἔχετε δεῖ χασιέντες (μεγάλα ἀγροκτήματα) ὅπου ἄνθρωποι χρησιμοποιοῦνται ὡς μηχαναί ἔλξεως προκειμένου νά ἔλκουν ἐναέρια βαγόνια μέ μπανᾶνες; Κατ΄ ἐσᾶς ὅλα αὐτά εἶναι ἀπόρροια ραθυμίας. Εἶναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ, κύριε, νά δογματίζετε ἐν ἀγνοίᾳ. Ἡ ὑπόλοιπος ἀνάλυσίς σας κινεῖται προς τήν ὀρθήν κατεύθυνσιν μεν, ἀλλά πάσχει ἐξ ὑπεραπλουστεύσεως δε.
Κε. Χονδρογιάννη, συμφωνῶ μεθ΄ ὑμῶν, ἐάν δέν ἐξαλειφθεῖ τό αἴτιον δέν ὑπάρχει ἴασις, ὑπάρχει μόνον ἐπιφανειακή καί προσωρινή θεραπεία τῶν συμπτωμάτων. Διαφωνῶ ὄμως πρός τήν βεβαιότητα λογοδοσίας τῶν ὑπευθύνων, μάλλον περί εὐχής πρόκειται, τήν μοιραζόμεθα ἀλλά δέν ἔχω αὐταπάτας.
Είτε με δραχμή είτε με ευρώ το πρόβλημα είναι οι 700.000 και η ανάγκη να περιοριστούν στους μισούς. Είναι το ζήτημα κλειδί της όλης ιστορίας. Αντιπροσωπεύει συμβολικά και πραγματικά την παθογένειά μας και συνδέεται με τα πάντα: Με το πελατειακό κράτος, με την κομματοκρατία, την αργομισθία, με το ότι δεν παράγουμε τίποτα, με την αναποτελεσματικότητα της διοίκησης, με την χαοτική οργάνωση, με την ανεργία εφ’ όσον απολυθούν, με τον ρόλο του συνδικαλισμού, με την ανάγκη ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα για να απορροφηθούν, με τον υδροκεφαλισμό της Αθήνας, με την ερήμωση της υπαίθρου – πιάστε ό,τι ζήτημα θέλετε και θα βρείτε συνάφεια.
Ο κ. Μάνος έβαλε το μυαλό του και δούλεψε. Αν και κατανοώ ότι οι 350.000 που θα πρέπει να φύγουν είναι τρομοκρατημένοι με την ανασφάλεια πρέπει καλώς – κακώς να δούμε και την άλλη πλευρά:
Αν πείτε σε ένα ιδιωτικό υπάλληλο, ότι θα παίρνει επί τριετία το 70% του μισθού του χωρίς να χρειάζεται να εργάζεται για τον εργοδότη του, ότι στο διάστημα αυτό μπορεί να βρεί οιαδήποτε άλλη εργασία θέλει και ότι στο τέλος της τριετίας θα λάβει και την αποζημίωση απόλυσης – ικανή να τον συντηρήσει για άλλα δύο χρόνια, να ξέρετε ότι οι περισσότεροι θα έμπαιναν στον πειρασμό.
Δεν μπαίνω στην αμιγώς οικονομική λύση του ζητήματος του χρέους, αφ’ ενός γιατί δεν έχω να προσθέσω τίποτα, αφ’ ετέρου διότι οιαδήποτε “λύση” θα ήταν άνευ αντικειμένου χωρίς την καθολική μας πρόοδο σ’ όλα τα άλλα μέτωπα – το εξής ένα:
Οι 350.000, άνευ αντικειμένου δημόσιοι υπάλληλοι.
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός.
Κύριε Κατσαρέ,
μην ζητάτε την άδειά μας για το αυτονόητο δικαίωμά σας (ή ίσως και υποχρέωση ενός εκάστου;) για την συμμετοχή στον διάλογο!
Έθεσα το σχήμα “Επιστροφή σε δραχμή με υποτίμηση 30%. Παραμονή σε ευρώ με κόψιμο εισοδήματος 30%. Ποιά η διαφορά;” παρατηρώντας ακολούθως ότι “δεν είναι τόσο απλή η απάντηση”!
Οπωσδήποτε και είμαι ενήμερος ότι η επιστροφή στη δραχμή και η αναμενόμενη υποτίμηση θα προκαλέσει επιδείνωση πιό ραγδαία του βιοτικού μας επιπέδου. ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΑ τουλάχιστον ΣΙΓΟΥΡΑ!
Δεν έχει εξεταστεί όμως επαρκώς μια άλλη παράμετρος!
Ότι ίσως ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ, σε συνδυασμό με πιο “σώφρονες” πολιτικές, επιφέρει πιό άμεσες και καταλυτικές συνέπειες προς τον επανασχεδιασμό και ανόρθωση της εθνικής μας οικονομίας! Προς στόχους που έθεσα στο σημείο 8 του προηγουμένου σχολίου μου.
Για παράδειγμα, αν τα εισαγόμενα σήμερα λεμόνια φθάσουν τιμή αντίστοιχη των 5€/κιλό, κάτι λεμονιές που κληρονόμησα πρόσφατα από ένα θείο μου και σήμερα τις “τρώνε” οι βάτοι, ίσως τις δω διαφορετικά και “φάω” εγώ τους βάτους, ίσως φυτέψω κι άλλες πουλώντας λεμόνια προς 3€/κιλό π.χ.!
Αν τα εισαγόμενα σήμερα ποδήλατα, των οποίων η ζήτηση σίγουρα θα αυξηθεί (να μου το θυμηθείτε! Και όχι γιατί ακολουθήσαμε τις προτροπές κάποιων που σήμερα θεωρούμε “γραφικούς”) φθάσουν τα 1000€ τα φθηνότερα, ίσως κάποιος εγχώριος “τεμπέλης” ψάξει τη δυνατότητα να φτιάχνει ο ίδιος με 500€!
Στην συναλλαγματική διαφορά δεν βασίστηκαν και οι όποιες παλαιότερες προσπάθειες για εγχώρια αυτοκινητιστική βιομηχανία;
Το δίλημμα λοιπόν “Δραχμή ή ευρώ” ούτε απλό είναι αλλά έχει και ΔΥΟ όψεις!
Κε Μικρέ,
Συμφωνώ στην ανάγκη να περιοριστούν οι υπάλληλοι του δημοσίου! Το ποσοστό ας το βρούν οι πλέον αρμόδιοι εμού! Αυτό που με προβληματίζει είναι το πότε και το πώς και τι αντιπροτείνουμε γι αυτούς! Ένα δραστικό “πέταγμα στα σκουπίδια” χιλιάδων εξ’ αυτών, ακόμη και “άχρηστων” και αργόμισθων με κάνει να αναλογίζομαι πόσοι βρίσκονται πίσω τους που δεν φταίνε σε τίποτα! Σίγουρα, όσο και να με εκνευρίζουν, δεν θα ‘θελα ποτέ να δω τα παιδιά τους στο δρόμο να επαιτούν σαν τσιγγανάκια! Και προς τα εκεί πάει!
Εγώ θα έβλεπα μια σταδιακή μείωση με ενθάρρυνση του ιδιωτικού τομέα για να μπορεί να απορροφά την κοινωνική έκρηξη!
Σεις βέβαια κάνατε συγκεκριμένη πρόταση, προς αυτή την κατεύθυνση, την οποία εγώ αλλού χαρακτήρισα μάλλον ΙΔΙΟΦΥΗ! Και επικροτώ μετ’ ενθουσιασμού!
Πέρα από την ομήγυρη όμως, πόσοι σας ακούν; Πόσοι προβληματίζονται το ίδιο; Πως μπορεί να φθάσει στα ώτα υπευθύνων;
Σεις τολμήσατε τουλάχιστον να δημοσιοποιήσετε την ιδέα σας όπου και όσο μπορείτε! Και αξίζετε συγχαρητήρια! Ας αρχίσει να ταξιδεύει σαν φτερό στον άνεμο και ας ελπίσουμε ότι θα κατακαθίσει εις ευήκοον ους!
Το ζήτημα είναι ότι μόνιμη και ισόβια “διασφάλιση” των 350.000 (όντως ο αριθμός είναι τυχαίος) δεν είναι άσχετη με το δράμα των υπολοίπων 9.650.000. Και ακριβώς ο προβληματισμός μου για την τύχη τους είναι που με κινητοποιεί να λέω το μακρύ μου και το μικρό μου.
Ξέρετε υπάρχει κι ένα ζήτημα ορμής, ένα ζήτημα δυναμικής. Δεν μπορώ να το παραδεχτώ στη δουλειά μου αλλά ισχύει απολύτως: Πολλές φορές όταν εκπονείς ένα σχέδιο μπλέκεις στο ότι “δεν μπορεί να γίνει αυτό εάν δεν μπορεί προηγουμένως να γίνει το άλλο”. Το παλεύεις, το παλεύεις, το βασανίζεις, πλην όμως αυτή η προσπάθεια δεν είναι δωρεάν, ΧΑΝΕΙΣ ΧΡΟΝΟ.
Τότε λοιπόν, αν εμπιστεύεσαι τον σχεδιασμό σου, ορμάς μπροστά με την λογική ότι περνάς το ποτάμι γρήγορα κι ας γλυστράνε τα βραχάκια. Αν αρχίσεις ότι “εκείνη η κοτρώνα κουνιέται, κάτσε να δω αν κρατάει”, παίρνεις βραβείο σύνεσης και πεθαίνεις από υποθερμία.
Εδώ έχουμε τυπικό δείγμα μιάς τέτοιας περίπτωσης (ήδη πριν μπλέξουμε στις λεπτομέρειες): Δεν μπορείς να διώξεις κόσμο με τέτοιο οικονομικό χάλι “εκεί έξω”, αλλά δεν μπορείς και να αναπτύξεις οικονομία με τέτοιο χάλι και βάρος “εκεί μέσα” (στο δημόσιο τομέα).
Οι γενικοί χρονισμοί που έθεσε ο κ. Μάνος απαλύνουν τις γωνίες του σχεδιασμού και δίνουν τον χρόνο που χρειάζεται. Πολύ περισσότερο αν το σχέδιο εφαρμοστεί σταδιακά, ανακατέψει αποχωρούντες, εθελουσίες εξόδους κλπ. Ε εντάξει, δεν μπορείς να περιμένεις και μεγαλύτερες εγγυήσεις! Αν σε τέσσερα πέντε χρόνια δεν έχει αλλάξει η οικονομική κατάσταση (ώστε να βρούν δουλειά οι 350.000) τότε μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι η ανεργία θα είναι πολλαπλάσια στον ιδιωτικό τομέα. Πως θα αναπτυχθούμε τότε; Θα εξάγουμε πιστοποιητικά;
Και τότε οι 350.000 θα διαπιστώσουν ότι σήμερα το πραγματικό δίλημμα (εξειδικευμένο μάλιστα, ειδικά γι’ αυτούς) είναι το εξής:
Θέλετε να πληρώνεστε χωρίς να δουλεύετε για 3-5 χρόνια ή μήπως προτιμάτε (ίσως από αύριο) να δουλεύετε χωρίς να πληρώνεστε;
Για το εάν θα βρείτε δουλειά μετά την 4ετία όντως δεν υπάρχει εγγύηση. Για το ότι δεν θα πληρώνεστε αν μείνετε στην θέση σας υπάρχει.
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός.
ΚΥΡΙΕ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗ
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟ ΟΤΙ ΣΥΓΓΛΗΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ,ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΒΕΒΑΙΑ,ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΕΡΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠ΄ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ.Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΔΙΑΦΕΡΕΙ,Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΠΙΟ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ ΠΙΟ ΙΔΕΑΛΙΣΤΙΚΟΣ.ΝΟΜΙΖΩ ΟΜΩΣ,ΟΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΕΡΠΟΛΥΠΛΟΚΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΥ ΠΕΡΙ ΥΠΕΡΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΕΩΣ,ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΡΘΗ,ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ,ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΜΟΥ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΝΑ ΞΟΡΚΙΖΕΙ ΤΗ ΚΑΚΙΑ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΩΝ ΑΝΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝΕ,ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ,ΟΠΩΣ ΕΙΠΑ,ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ(ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΑΡΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ,ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΗΜΕΡΟ ΚΛΠ.)ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΙΣΟΙ ΝΑ ΓΥΡΝΑΜΕ ΓΥΡΩ ΑΠ΄ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΤΗΡΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΓΟΜΙΣΘΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΖΑΣ ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟΙΚΑ,ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ,ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΟΣΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΥΜΕ ΟΣΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΤΟΥΝΕ.Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΙΚΡΟΣ,ΤΕΛΟΣ,ΑΠΟΤΥΠΩΣΕ ΜΕ ΑΡΚΕΤΗ ΣΑΦΙΝΕΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΜΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ,ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΠΛΕΟΝ ΝΑ “ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΙΛΙΖΟΥΜΕ”.
Κύριε Ευσταθίου,
με μπερδέψατε πάλι λίγο! Ενώ είμαι σίγουρος ότι συγκλίνουμε, έχω λίγο την εντύπωση ότι αρέσκεσθε και κάπως να πετάτε την μπάλα στην κερκίδα!
Δεν κατάλαβα καλά το νόημα του παραπάνω σχολίου σας, μου φάνηκε να τείνει προς την αοριστολογία και κοινότυπους αφορισμούς.
Θα προσπαθήσω λοιπόν να τοποθετήσω τα πράγματα προς ορθολογική, πρακτική κατεύθυνση που είμαι σίγουρος ότι σας προσιδιάζει!
Αφού πρώτα κάνω μια παρατήρηση στα περί “Μεξικού” και “τι κάνουμε εμείς”. Το εμείς, είναι η οικογένειά μας, είναι το εργασιακό μας περιβάλλον, είναι η συντεχνία μας, είναι ο δήμος μας, είναι η χώρα μας, είναι ο πλανήτης. Τοποθετήστε τα και ανάποδα! Ο συσχετισμός είναι αλυσιδωτός και η αντίδραση αμφίδρομη! Οποιαδήποτε προσπάθεια σαφούς οριοθέτησης και αποκοπής κάποιου “εμείς” οδηγεί σε αδιέξοδα και στρουθοκαμηλισμό!
Όπως θα έχετε προσέξει όμως, αν διαβάζετε και άλλες αναρτήσεις μας, η ομήγυρις κάθε άλλο παρά αρέσκεται να “αμπελοφιλοσοφεί” με τα διεθνή και να αποδίδει τα πάντα σε ξένες συνωμοσίες!
Ίσα – ίσα, που τα τελευταία σχόλια ιδίως, βρίθουν κριτικής για τα “δικά” μας αλλά και προσπαθειών να διατυπωθούν προτάσεις για το τι πρέπει “να κάνουμε εμείς” σαν χώρα τουλάχιστον, όπου μας πέφτει και λίγος λόγος!
Εγώ θα το φέρω πιό στενά τώρα, εξετάζοντας τον καθένα μας στην εργασία του και στον ευρύτερο επαγγελματικό του χώρο και εδώ θα χρειαστώ την συνδρομή σας σαν επιχειρηματίας!
Επειδή όλοι εδώ έχουμε δηλώσει ότι ούτε βολεμένοι στο δημόσιο είμαστε, ούτε τους υποστηρίζουμε (κάθε άλλο!)
Επειδή μισούμε “να γυρνάμε γύρω απ’ αυτούς και να συντηρούμε το σύστημα της αργομισθίας και της μίζας”!
Και επειδή γενικόλογους αφορισμούς για καθολικό ελληνικό “κηφηναριό” και αόριστες παραινέσεις του είδους “δουλέψτε κοπρίτες” τους αισθανόμαστε σαν αλάτι στις πληγές μας παρά συνταγή θεραπείας,
θέλω την γνώμη σας στα εξής:
Η γενικότερη σήμερα κατάσταση στην Ελλάδα, όχι μόνο λόγω κρίσης αλλά και προ πολλού πρίν, ευνοεί την επιχειρηματικότητα και την εργασία ή την τσακίζει; Θεωρείτε ότι το οικονομικό πλαίσιο της χώρας μας ανταποκρίνεται στην ανάγκη και στην επιθυμία του κόσμου να “δουλέψει”; Ή ακριβέστερα -επειδή μισώ τη λέξη “δουλειά”- να εργασθεί και να παράγει;
Ο οποιοσδήποτε από εμάς έχει προβλήματα με την σημερινή ασχολία του (υποαπασχόληση, οικονομικά προβλήματα) τι δυνατότητες έχει είτε να αλλάξει ασχολία, είτε να έχει και μια δεύτερη συμπληρωματική για να μήν κάθεται ή να τα “φέρνει βόλτα”;
Μπορώ εγώ αύριο πρωί, που δεν είμαι κατ’ επάγγελμα αγρότης, να φέρω 100 κιλά ντομάτα, δική μου από το χωριό που μου περισσεύει, και να την μετατρέψω σε εισόδημα; Σαν “μαυραγορίτης” ίσως, αλλά εγώ φοβάμαι το ΣΔΟΕ περισσότερο από τους Γερμανούς! Μου εξηγείτε τι ενέργειες πρέπει να κάνω για να είμαι νόμιμος; Εγώ μέχρι στιγμής έχω καταλήξει ότι είναι συμφερότερο να την πετάξω!
Σεις γνωρίζετε καλύτερα από μας, τι σημαίνει να ιδρύσεις επιχείρηση, να την “στήσεις” να την “κρατήσεις”. Ας πούμε ότι και μείς αγωνιζόμαστε -με δανεικά με ψέμματα!- και καταφέρνουμε να στήσουμε κάτι! Πριν εισπράξεις το πρώτο ευρώ, ποιός σου έχει βάλει πρώτος το χέρι βαθειά στην τσέπη; Πόσα χρωστάς (πλέον του κεφαλαίου ίδρυσης) με το που δηλώθηκες σε εφορεία και ταμείο; Αν σας έχει απασχολήσει, μας πληροφορείτε πως μπορείς να την κλείσεις αν δεν πάει καλά και “μπαίνει και μέσα;” Γιατί εκεί εγώ ξέρω να αρχίζει ο Γολγοθάς! Και ο πίθος των Δαναΐδων! Τέτοια “εικονικά” είναι -στο κλείσιμο δημιουργούνται!- και τα περισσότερα χρέη επιχειρήσεων, (τα 32 δις αν θυμάστε!) που δεν θα εισπραχθούν ποτέ! Αλλά και ούτε τα θύματα θα απαλλαγούν ποτέ από το έγκλημα να “επιχειρήσουν”!
Επειδή τελευταία κάθομαι πολύ λόγω κρίσης, ακριβέστερα είμαι σχεδόν “άνεργος” παρ’ όλο που στο επάγγελμά μου η λέξη αυτή δεν υπάρχει, ψάχνω αγωνιωδώς τι άλλο να κάνω! Γιατί ούτε βολεμένος είμαι ούτε κηφήνας! Και τέχνες ξέρω πολλές! Πρέπει οπωσδήποτε να ανοίξω κανονικό μαγαζί με νέο ΑΦΜ και δηλωμένο αντικείμενο για να φτιάχνω έστω σαλταδόρικα σιδερένια κάγκελα που μπορώ; Αν βγάλω συνολικά ένα πεντακοσάρικο, θα αποδεχθεί το κράτος 400€ να μου αφήσει και μένα έστω 100; Ή πάω φόρα για κατάσχεση σπιτιού;
Αν ξέρω και να κουρεύω, μπορώ να δουλεύω τα απογεύματα να τσοντάρω στο εισόδημά μου; Ή για 100 € που μπορεί να βγάλω θα ζητήσει 300 το ΤΕΒΕ; Χώρια η Εφορία! Κι ας έχω άλλο ταμείο!
Το πως φθάσαμε λοιπόν ως εδώ και τι πρέπει να γίνει, απεναντίας σηκώνει πολύ συζήτηση και είναι άλυτο πρόβλημα όταν κανείς προσπαθεί να το αντιμετωπίσει από μόνος του! Και δεν είναι καθόλου πρόβλημα θεωρητικό!
Το “δουλέψτε” μπορεί να είναι καλή προτροπή σε όσους έχουν ήδη πλήρη απασχόληση και μισθό ή απολαβές και ενδεχομένως δεν ανταποδίδουν όσο πρέπει!
Πέρα από αυτούς όμως υπάρχουν κι άλλοι τόσοι και μάλλον περισσότεροι, απελπισμένοι στο χάος που τους περικυκλώνει και αδύναμοι για οτιδήποτε! Ιδίως όταν βλέπουν να τους ζητάνε συνεχώς περισσότερα όταν αυτοί κερδίζουν συνεχώς λιγότερα! Και από δουλειά, ποιά δουλειά; Αυτοί είναι τα θύματα της κατάστασης, αυτοί έχουν πιό πολύ λόγο στο τι πρέπει να γίνει, γιατί αισθάνονται ότι οι άλλοι “στρουθοκαμηλίζουν”!