Τα δείγματα γραφής Γεραπετρίτη, τα «εξαμίλια» και οι ηχηρές αλλαγές στο υπουργικό συμβούλιο εν όψει Ελληνοτουρκικού διαλόγου.

iEpikaira.- [δημοσιεύτηκε 11:56-27/06/23, ανανεώθηκε 12:59-27/06/23] Η ανακοίνωση του υπουργικού συμβουλίου της νέας κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη παρουσιάζει τουλάχιστον τρεις ηχερές αλλαγές, η οποίες θα είναι καθοριστικές στην εξέλιξη των Ελληνοτουρκικών. Και εξηγούμε…

1η Ηχηρή αλλαγή: Η «αποστρατεία» του π. ΥΠΑΜ Νίκου Παναγιωτοπούλου, κατά την διάρκεια της θητείας του οποίου «έτρεξαν» τα πολυδιαφημισμένα -από την ΝΔ- εξοπλιστικά προγράμματα… Δεν είναι περίεργο από τη μια να διαφημίζονται τα εξοπλιστικά και από την άλλη να «συνταξιοδοτείται» ο υπουργός που τα προώθησε;

2η Ηχηρή αλλαγή: Η υποβάθμιση του Νίκου Δένδια από προβεβλημένο υπουργό Εξωτερικών σε υπουργό Άμυνας. Ο Κ. Μητσοτάκης παράκαμπτε συστηματικά τον Ν. Δένδια κατά την προηγούμενη θητεία του. Υπενθυμίζεται ότι η μυστική συμφωνία που αφορούσε στις θαλάσσιες ζώνες μεταξύ του τότε εξ απορρήτων διπλωματικού συμβούλου του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν και της τότε διευθύντριας του διπλωματικού γραφείου του Κ. Μητσοτάκη, Ελένης Σουρανή, έγινε εν αγνοία του π. ΥΠΕΞ Ν. Δένδια στο Βερολίνο (13/07/2020), γεγονός που προκάλεσε -δικαιολογημένα- την οργισμένη δήλωσή του στη Βουλή. Εν συνεχεία, σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, η διάδοχος διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου, Άννα-Μαρία Μπούρα, προέβη σε άλλη μια συμφωνία με τον Ιμπραήμ Καλίν στα Γραφεία της Γερμανικής Αντιπροσωπείας στις Βρυξέλες (18/12/2022), συμφωνία η οποία προκρίνει την εφαρμογή του «μοντέλου Νταβός» με βάση το οποίο θα διεξαχθεί ο Ελληνοτουρκικός διάλογος.

Άλλο παράδειγμα απόκλισης απόψεων Μητσοτάκη-Δένδια είναι οι -εκ του πονηρού- τοποθετήσεις του πρώτου, σχετικά με την ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ διαφορά στα Ελληνοτουρκικά, η οποία είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας. Ο Κ. Μητσοτάκης αναλόγως τους αποδέκτες των δηλώσεών του, είτε αναφερόταν σε «ΔΙΑΦΟΡΕΣ μεταξύ των χωρών μας», είτε στην μοναδική διαφορά που αφορά στις «ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΖΩΝΕΣ», παίζοντας με τις λέξεις. Οι «θαλάσσιες ζώνες» ως γνωστόν εμπεριέχουν εκτός των άλλων και την Αιγιαλίτιδα Ζώνη και επομένως είναι οξύμωρο και παραπλανητικό το να αναφέρεσαι σε «μια διαφορά» και εν συνεχεία να χρησιμοποιείς τον όρο «θαλάσσιες ζώνες», εν αντιθέσει με τον Ν. Δένδια που ήταν πιο ειλικρινής επί του ζητήματος. Επιπλέον ο τέως ΥΠΕΞ προεκλογικά πήρε σαφείς αποστάσεις από ότι δρομολογείται στα Ελληνοτουρκικά και δήλωσε ότι: «Όπως είναι αυτονόητο και για μια σειρά από διαφορετικούς λόγους, δεν υπάρχει περιθώριο για «Πρέσπες του Αιγαίου»». Δήλωση η οποία μάλλον προοιώνιζε και την αλλαγή φρουράς στο ΥΠΕΞ…

3η Ηχηρή αλλαγή: Η τοποθέτηση του «alter ego», το δεξί χέρι του Κ. Μητσοτάκη για τις «δύσκολες αποστολές», του Γιώργου Γεραπετρίτη, στο μείζονος σημασίας ΥΠΕΞ ήταν για τους παροικούντες (1 και 2) μια αναμενόμενη εξέλιξη, η οποία σχετίζεται με το ήδη διαμορφωμένο κλίμα στα Ελληνοτουρκικά που καλλιεργείται συστηματικά εδώ και καιρό. Ας παραθέσουμε όμως χρονολογικά, παλαιότερες χαρακτηριστικές δηλώσεις και ενέργειες του νέου ΥΠΕΞ, Γ. Γεραπετρίτη, για να γίνει πιο αντιληπτό:

-Τον Οκτώβριο του 2020, σε συνέχεια της παραίτησης του πρώην Σύμβουλου Εθνικής Ασφάλειας, Αλέξανδρου Διακόπουλου, μετά τις δηλώσεις του για το εξόφθαλμο γκριζάρισμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας από το Oruc Reis (συνοδευόμενο από αρμάδα πολεμικών πλοίων) σε συγκεκριμένη επίμαχη περιοχή, ο Γ. Γεραπετρίτης μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha και ερωτηθείς σχετικά με το ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές» της Ελλάδας, είπε: «Η κόκκινη γραμμή είναι η εθνική κυριαρχία, και όταν λέμε εθνική κυριαρχία εννοούμε αυτονοήτως τα εθνικά χωρικά ύδατα τα οποία σήμερα είναι προσδιορισμένα στα 6 ναυτικά μίλια». Υπονοώντας φυσικά ότι οιεσδήποτε προκλητικές ενέργειες πέραν των 6νμ θα παραμένουν αναπάντητες/ατιμώρητες, υπονομεύοντας τοιουτοτρόπως το καθ’ όλα νόμιμο δικαίωμα επέκτασης της Αιγιαλίτιδας Ζώνης στα 12νμ, το οποίο απορρέει από το Δίκαιο της Θάλασσας. Η δήλωσή του όμως επισήμανε και ένα ένα άλλο σημαντικό ζήτημα, ότι τα παράκτια κράτη ασκούν πλήρη κυριαρχία στην Αιγιαλίτιδα Ζώνη, επομένως η απεμπόληση άσκησης του δικαιώματος επέκτασης στο 12νμ συνιστά έμμεση απεμπόληση άσκησης κυριαρχίας!

-Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2023, ο Μανώλης Κοττάκης αποκάλυψε με δύο διαφορετικά δημοσιεύματα (1 και 2) στην «ΕΣΤΙΑ» ότι ο τότε υπουργός Επικρατείας, Γ. Γεραπετρίτης, και ο Τούρκος πρώην πρέσβης στην Αθήνα, Μπουράκ Οζουγκεργκίν, διατηρούσαν στενό κανάλι επικοινωνίας και συζητούσαν ατύπως εφ’ όλης της ύλης, ερήμην -ως συνήθως- του ΥΠΕΞ Ν. Δένδια. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι δύο άνδρες είχαν τακτικές επαφές «σε ουδέτερο έδαφος σε οικία γνωστής προσωπικότητας των Αθηνών με βαρύ ιστορικό όνομα» και συνομιλούσαν «για τα πάντα κάτω από τα ραντάρ. Και για το σήμερα και για το αύριο…».

Για όσους διατηρούν ακόμη αμφιβολίες σχετικά με το πλαίσιο και τους σκοπούς του επικείμενου Ελληνοτουρκικού διαλόγου -υπό αμερικανογερμανική επιδιαιτησία (1, 2, 3 και 4)- όπου ο Γ. Γεραπετρίτης συνέβαλε ήδη καθοριστικά, οι πληροφορίες της «ΕΣΤΙΑΣ» αναφέρουν ότι: «Βουλευτές όλων των κομμάτων της παρελθούσας Βουλής και της παρελθούσας τουρκικής Εθνοσυνέλευσης πηγαίνουν και έρχονται μυστικά στην Άγκυρα και στην Αθήνα, και μετέχουν σε μυστικές εμπιστευτικές ενημερώσεις που ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΡΙΤΟΙ [ποιοι άραγε;], προκειμένου να προετοιμαστεί το κλίμα…». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι προεκλογικά, προβεβλημένα στελέχη κομμάτων, μιλούσαν ανοικτά για το ενδεχόμενο της «συνεκμετάλλευσης» και για «Πρέσπες του Αιγαίου/Ανατολικής Μεσογείου» (1, 2 και 3).

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ρ.Τ. Ερντογάν με την ανανεωμένη πενταετή θητεία, έχει τοποθετήσει «Τρείς ιέρακες σε θέσεις μάχης έναντι του Ελληνισμού», οι οποίοι έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό και αυτό εντοπίζεται στην ακραία ανθελληνική/αντιδυτική και αναθεωρητική/επιθετική στάση τους.

Παλαιότερα επισημάναμε ότι ο Τούρκος πρόεδρος «έχει ζυγίσει το λιποβαρές ελληνικό πολιτικό σύστημα [και] ακολουθεί το «madman strategy» που εφάρμοσε στο παρελθόν [ο Χένρι] Κίσινγκερ (1 και 2). Σύμφωνα με αυτήν την στρατηγική, παριστάνοντας τον «τρελό», προσδοκά οι γύρω του να φερθούν όσο πιο λογικά γίνεται, ώστε να τον καθησυχάσουν, ενώ εκείνος επιτυγχάνει τον απώτερο σκοπό του. Κάτι το οποίο ο [Ερντογάν] έχει σε μεγάλο βαθμό πετύχει, εργαλειοποιώντας τον διεθνή παράγοντα ώστε να ασκεί παρασκηνιακά πιέσεις στην Ελλάδα…».

Δεδομένου μάλιστα ότι, «ο λεγόμενος «Αιώνας της Τουρκίας» και το κυοφορούμενο τουρκικό «παζάρεμα» με τη Δύση, στοχεύουν στην απομείωση κυριαρχικών δικαιωμάτων (ίσως και κυριαρχίας) της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες θα θυσιαστούν ως άλλες Ιφιγένειες για να εξευμενίσουν τον τουρκικό μαξιμαλισμό και να παραταθεί η παραμονή της γείτονoς στο δυτικό μαντρί», το νέο ελληνικό υπουργικό συμβούλιο των πρωτεργατών του κατευνασμού και των κόκκινων γραμμών στα «εξαμίλια», προϊδεάζει για το τι μέλλει γενέσθαι στο Ελληνοτουρκικό πεδίο το οποίο θα μας απασχολήσει λίαν συντόμως…