Εν συντομία μερικές παρατηρήσεις.
1. Ο τζιχαντιστές του Ταχρίρ αλ-Σαμ αρχικά σκόπευαν να πάρουν το Χαλέπι και ίσως 1-2 πόλεις. Η ευκολία από την απουσία κάθε αντίστασης έφερε τα πράγματα εδώ που τα έφερε. Το ερώτημα είναι ανοιχτό αν είναι έτοιμοι αλλά και αν μπορούν να κυβερνήσουν την χώρα.
2. Ο Ασσάντ κυβέρνησε επί 24 χρόνια. Προέρχεται από τους Αλλαουίτες, που είναι μία θρησκευτική ομάδα των μουσουλμάνων, σχετικά ήπιων τόνων σχετικά με τους Σιίτες και Σουνίτες. Η Συρία βρίσκεται σε εμφύλιο από το 2011. Για να καταλάβατε για τι χώρα μιλάμε τα τελευταία 10 χρόνια, το νόμισμά της έχασε το 98.65% της αξίας της. Οι μισθοί σήμερα είναι 20 δολλάρια τον μήνα!
3. Πιθανώς να δείτε εικόνες και βίντεο με Χριστιανούς της Συρίας να πανηγυρίζουν για την φυγή του Ασσάντ. Εκτός από κάποια στοιχεία δυσαρέσκειας (πχ περί διαφθοράς), ο σημαντικότερος λόγος για αυτά είναι να δείξουν καλό πρόσωπο στους τζιχαντιστές. Να προσθέσω ότι το Ταχρίρ αλ-Σαμ σε μεγάλο βαθμό είναι φίλα προσκείμενο στην Τουρκία και έχει τουρκικά όπλα.
4. Ποιο είναι το μέλλον;
α. Βορειοδυτικά. Το παράκτιο κομμάτι με τα δύο (Λαττάκεια, Ταρσός) ελέγχεται από τη Ρωσία και εκεί έχει τη ναυτική της βάση αλλά και αεροδρόμιο. Εκεί ζουν και οι περισσότεροι Αλλαουίτες. Πληροφορίες έλεγαν ότι η Ρωσία ξεκίνησε τον απόπλου των πλοίων της την περασμένη εβδομάδα. Ερωτηματικό τι θα γίνει, πάντως δύσκολα οι τζιχαντιστές θα επιδιώξουν να ελέγξουν αυτήν τη περιοχή.
β. Βορειοανατολικά. Οι Κούρδοι παραμένουν ισχυροί στη Συρία. Εκεί βρίσκονται και αμερικανοί στρατιώτες. Ο Τραμπ, πιστός στον «απομονωτισμό των ΗΠΑ» δήλωσε ήδη αδιαφορία για την Συρία. Στην περιοχή των Κούρδων βρίσκονται και πετρελαιοπηγές. Επίσης θεωρώ ότι δεν θα θελήσουν με τίποτα να ακουμπήσουν την περιοχή των Κούρδων οι τζιχαντιστές του Ταχρίρ αλ-Σαμ.
γ. Κεντρικός άξονας από βορρά ως νότο. Οι 4 μεγάλες πόλεις Χαλέπι, Χάμα, Χομς, Δαμασκός κατελήφθησαν ουσιαστικά από τους τζιχαντιστές χωρίς αντίσταση. Όπως άφησα να εννοηθεί, οι πληθυσμοί θέλουν να δείξουν καλό πρόσωπο για να μη έχουν προβλήματα. Θεωρώ ότι αναλαμβάνοντας την εξουσία σε τμήμα αυτού του άξονα, θα ξεκινήσουν με ηρεμία, αλλά σε εύλογο χρονικό διάστημα θα δείξουν το σκληρό τους πρόσωπο.
δ. Ανατολικά-νοτιανατολικά. Κυρίως έρημος.
5. Οι Χριστιανοί. της Συρίας. Οι Χριστιανοί είναι περίπου 5-6% στη Συρία. Ένα πολύ μεγάλο τμήμα τους είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι Άνθρωποι που αναζητούν εδώ και πολύ καιρό να χτίσουν γέφυγες με την Ελλάδα! Μένουν κυρίως στο κίτρινο τμήμα στον χάρτη, αλλά και στις 4 μεγάλες πόλεις (ειδικά στο Χαλέπι, όπως και στις άλλες), όπως επίσης και στην πράσινη περιοχή των Αλλεουιτών, όπου βρίσκεται η λεγόμενη Χριστιανική Κοιλάδα, η οποία βρίσκεται λίγο δυτικότερα από το κίτρινο τμήμα, μέσα στο πράσινο και δίνω ενδεικτικά δύο πόλεις Μαρμαρίτα και Σαφίτα.
Άγνωστο τι θα απογίνουν. Ελπίζουμε το καλύτερο. Και ελπίζουμε η Ελλάδα να ξυπνήσει τον βαθύ της λήθαργο. Βέβαια, μόλις προχθές πανηγύριζε η κυβέρνηση επειδή ψήφισε Τούρκο γερόλυκο πολιτικό και διπλωμάτη να γίνει γενικός γραμματέας του ΟΑΣΕ και αυτός εκλέχτηκε. Αποκαρδιωτικό. Την ίδια μέρα μάλιστα, το «ενιαίο θαλάσσιο πάρκο του Αιγαίου» που ανακοίνωσε τον Απρίλιο, τελικά μετατράπηκε σε πολλές μικρές περιοχές γύρω από τα νησιά χωρίς σύνδεση μεταξύ τους. Τι να πεις πια.. Βλέπεις την εικόνα και φρίττεις.
1 comment
Συγχαρητήρια για το άρθρο σου, αγαπητέ Ανδρέα. Το τι μέλλει γενέσθαι στην Συρία, δεν το γνωρίζω. 24 χρόνια κυβέρνησε ο Άσαντ υιός μόνο. Βάλε άλλα 29 που κυβερνούσε ο πατέρας του, Χαφέζ, και μπορείς εύκολα να αντιληφθείς πόσο επικερδής ήταν η οικογενειακή αυτή επιχείρηση.
Στα δικά μας. Η Ελλάδα δεν έχει ακόμη ΑΟΖ (μοναδική περίπτωση παρακτίου κράτους) και φοβουμένη την Τουρκία, ούτε θαλάσσια πάρκα μπορεί να κάμει, ούτε τίποτε απ’ αυτά που τής εξασφαλίζει η ΑΟΖ. Αντιθέτως μάλιστα, οι Τούρκοι ψαρεύουν εντός των χωρικών μας υδάτων (ναι, χωρικών υδάτων, όχι μόνο τής υποτιθέμενης ΑΟΖ) κι εμείς “παρατηρούμε ψύχραιμα”, κατά την πάγια ορολογία τού αθηναϊκού ΥΠΕΞ. Πρόσφατη περίπτωση υποτέλειάς μας στην Τουρκία, ότι έπρεπε οι Ιταλοί να ζητήσουν απ’ αυτήν άδεια για να ποντίσουν το καλώδιο ηλεκτρικής σύνδεσης με την Κύπρο. Τα γράφω αυτά, διότι σήμερα βλέπω στον τύπο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κωστάκης Καραμανλής προτρέπει την κυβέρνηση ν’ ανακηρύξει ΑΟΖ και μένω άναυδος από το θράσος του. Πριν 20 χρόνια, ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος, αφού ανακήρυξε την κυπριακή ΑΟΖ, το παρότρυνε να κάμει το ίδιο, ή τουλάχιστον να οριοθετήσει με την Κύπρο, ώστε να κλειδώσει εκεί το πράγμα. Γιατί δεν το έκαμε, παρά έχει το θράσος να λέει σήμερα στους άλλους τι πρέπει να κάμουν; Είμαστε άξιοι τής μοίρας μας, αφού ψηφίζομε και στηρίζομε τέτοιους πολιτικούς.-