Ναπολέων Λιναρδάτος
Η αλλοφροσύνη των ΜΜΕ, που μεταδίδουν τα γεγονότα με τον ίδιο τρόπο που μεταδίδουν τις ειδήσεις τα Βόρειο-Κορεάτικα ΜΜΕ, δεν θα πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε ορισμένες βασικές αλήθειες.
– Τα στοιχεία για τις εγκληματικές πράξεις είναι αυτά που θα πρέπει να κρίνουν την υπόθεση. Δεν μπορεί η απέχθεια για τα πιστεύω των συλληφθέντων, η μανία των ΜΜΕ ή το πολιτικό όφελος της κυβέρνησης, να καθορίσει την ενοχή των κατηγορουμένων.
– Επειδή για 40 χρόνια τώρα η αριστερά χρησιμοποιεί την βία για να εξουδετερώσει και να τρομοκρατήσει τους πολιτικούς της αντιπάλους, αυτό δεν δίνει τον δικαίωμα σε κανέναν που βρίσκεται στην άλλη πλευρά να αρχίσει να χρησιμοποιεί παράνομη βία ή να δημιουργεί εγκληματική οργάνωση. Δεν υπάρχει ισότητα στο έγκλημα. Δεν υπάρχει το: δολοφονήσατε 40, θα δολοφονήσουμε άλλους τόσους και ισοφαρίζουμε.
– Αν η όλη υπόθεση έχει αποδείξει κάτι, ήταν πόσο γελοία και ανεδαφικά ήταν τα νομοσχέδια λογοκρισίας που ήθελαν να περάσουν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ. Μπορεί το λεγόμενο νομικό οπλοστάσιο να έχει αποδειχθεί περισσότερο από επαρκές και μέσα σε λίγες μέρες να έχει διαλυθεί ένα ολόκληρο κόμμα, αλλά παρόλα αυτά, η κυβέρνηση Σαμαρά, που βασικά είναι μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, φέρνει νέο νόμο λογοκρισίας. Είναι πολύ δύσκολο για την Νέα Δημοκρατία να βγει από το θέση πολιτικής υποτέλειας στην αριστερά.
– Αν η Ελλάδα είχε το ίδιο πολιτικό προφίλ με αυτό του κόσμου των ΜΜΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν το δεξιό κόμμα στο κοινοβούλιο. Όλοι αυτοί που τόσο χρόνια βάφτιζαν τις δολοφονίες των τρομοκρατικών οργανώσεων εκτελέσεις, που υποστηρίζουν έμμεσα αλλά και άμεσα την παρανομία εφόσον έχει το “σωστό” ιδεολογικό πρόσημο, τώρα αυτοπαρουσιάζονται ως οι μεγάλοι υπερασπιστές της νομιμότητας και της δημοκρατίας. Θα είναι δύσκολο να υπάρχει μετριοπαθής πολίτης, με κάποια ιστορική μνήμη, που να μην αισθάνεται αηδία με όλα αυτά που ακούει και βλέπει στην “ειδησεογραφική” κάλυψη των τελευταίων ημερών.
27 comments
κ. Λιναρδᾶτε,
Αὐτὴ τὴν στιγμὴ ὁ, παραδόξως ἐπιβιώσας στὴν Ἑλλάδα, Διπολισμὸς
καλὰ κρατεῖ, καὶ δοκιμάζει τὴν ἀντοχὴ ἑνὸς ἐξαγριωμένου
λαοῦ. Ἄν πιστεύουν κάποιοι ὅτι ὁ λαὸς ἔχει ἀποβλακωθεῖ καὶ ἐξακολουθεῖ
νὰ πιστεύει (ὅπως παλιὰ) τὸν πολιτικάντικο λόγο τῶν πολιτικῶν ἀδολεσχούντων
(…) καὶ τῶν τσιρακίων τους, αὐταπατᾶται. Ἡ κοινωνία εἶναι καζάνι ποὺ βράζει.
Διότι ἄρχισε νὰ χτυπᾶ πείνα κι ἐξαθλίωση.
Ἐπειδὴ ἔχετε τὸ θάρρος τῆς γνώμης, θαρρῶ πὼς εἶστε ἔτοιμος
γιὰ διάλογο.
Κι ἐπειδὴ τὰ γράφετε ὡραία καὶ καλά, μὲ μιὰ σιγουριὰ πὼς ὅτι παραθέτετε μπορεῖ
εὔκολα νὰ ἀποδειχθεῖ καὶ νὰ ταυτοποιηθεῖ, θὰ ἤθελα νὰ σᾶς παρακαλέσω θερμὰ
νὰ συμπληρώσετε τὸ κείμενο μὲ ἀπαντήσεις στὶς ἐξῆς καυτὲς ἐρωτήσεις:
1) Τί γνωρίζετε γιὰ τὰ “παιδιὰ τοῦ Ἀβέρωφ”.
2) Ποιός ὁ ρόλος τοῦ μακαριστοῦ πιὰ Μ. Ἔβερτ στὴν Χούντα.
3) Ποιοί ὁνομάστηκαν ρέιντζερς στὰ χρόνια τῆς Μεταπολίτευσης.
4) Τί ρόλο εἶχε στοὺς ρέιντζερς ὁ νῦν πρόεδρος τοῦ Κοινοβουλίου.
5) Ποιά ἡ σχέση τῆς Χρυσαυγῆς μὲ τοὺς ρέιντζερς τῆς ΝΔ.
Καὶ ἐπίσης:
6) Γιατὶ δὲν ἐκτελέστηκαν οἱ ποινὲς σὲ βάρος τῶν δοσιλόγων
Κυβερνούντων ἐπὶ γερμανικῆς Κατοχῆς (Τσολάκογλου καὶ ΣΙΑ);
Σᾶς προσκαλῶ/προκαλλῶ νὰ συμπληρώσετε τὸ ἄρθρο σας αὐτὸ μὲ ἀπαντήσεις
στὶς συγκεκριμένες ἐρωτήσεις μου, γιατὶ θαρρῶ πὼς τὸ ζῦγι στὸ ἄρθρο
σας γέρνει πρὸς τὰ δεξιά: ἤ ἀναλύουμε ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρὲς ἤ …
Μετά τη χρεοκοπία του μεταπολιτευτικού οικονομικού μοντέλου η Ελλάδα θα περάσει σίγουρα μια περίοδο αυταρχικών-“φασιστικών” κυβερνήσεων. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Όταν κάποιο σύστημα εξουσίας ψυχορραγεί, όσο αγαθές προθέσεις και να ήθελε να έχει, μετατρέπεται σε τυραννία. Ποτέ κανείς δεν παρέδωσε εξουσία εύκολα.
Η περίπτωση της νομικής αντιμετώπισης της ΧΑ είναι προοίμιο αυτής της μορφής διακυβέρνησης που θα ακολουθήσει την επόμενη πενταετία.
Μετά την πενταετία αφού το μεταπολιτευτικό πολιτικο-οικονομικό σύστημα χρεοκοπήσει ολοκληρωτικά και μαζί με αυτό η χώρα (πιθανότατα και με αλλαγή των συνόρων της) θα παρουσιαστούν πραγματικά φρέσκες πατριωτικές δυνάμεις που θα αναλάβουν να αναστηλώσουν τα συντρίμια που θα έχουν αφήσει οι διάφοροι εξουσιομανείς και διεστραμμένοι πολιτευτές και οικονομικοί νταβατζήδες της μεταπολίτευσης.
@ Κυριακο Παπαδόπουλο…
Δεν προτιθεμαι να απαντησω στα ερωτήματα σας. Δεν θα ειχα κανενα προβλημα να το κανω αν τα γνωριζα, παρότι την ηλικία μου το επιτρεπει. Επιπλέον συμφωνω εν πολλοις με τον αξιολογότατο κο Βιλαρδο.
Θα σχολιασω, τουναντίον, την φύση των ερωτημάτων σας :
Ερωτήματα που αναβληζουν παρελθουσα εκδικητικότητα τυπου “ο λαος δεν ξεχνα τι σημαινει δεξια” ή της “επαρατου δεξιας”. ισως και αλλα που δεν θυμαμαι.
Εποχες ασύλων, εξοριών, φυλακισεων ή εκτοπισεων σε ΞΕΡΟΝΗΣΙΑ. Ομως…
Η “Δεξια” (του γερο-Καραμανλη), όπου “γερνει το άρθρο”, επαν-νομιμοποιησε συλληβδην την αριστερα (ακόμα και το ΚΚΕ), διακηρύσσοντας τον τερματισμο της διχόνιας / διχασμου του Ελληνα.
Αν και η “επαν-νομιμοποιηση” ήταν επιλογη των επικυριαρχων (Αμερικανων) προς διευκολυνση της ομαλης ανόδου του / μεταβασης στον Παπανδρεϊσμο (γιατι αραγε εκόπτοντο …;;;), το μηνυμα της συμφιλιωσης και αδελφοσυνης ηταν τότε ΣΑΦΕΣ !! (και ευπροσδεκτο από όλους… τους ρομαντικους αγνους Ελληνες).
Βεβαια, κε Παπαδόπουλε, “το μηνυμα της συμφιλιωσης και αδελφοσυνης” δεν ήταν “ηλεκτρικος διακόπτης”. Παρατράγουδα συνεχισαν να υπαρχουν ΕΚΑΤΕΡΩΘΕΝ.
Σας το σημερινό με εσας που επικαλησθε “προσωπικές αμαρτίες” (Εβερτ και Αβερωφ) και “αμαρτίες οργανωσεων” (ρειντζερς, δοσίλογοι).
Ειναι αρκετός καιρός που αντιλαμβανομαι οτι δεν εχει ΚΑΝΕΝΑ νοημα το “χρωμα” :
Η καταχρηση εξουσιας οδηγει τον πολιτικό αντιπαλο στην εξορία (τα παιδια μας), στον θανατο (αυτοκτονίες, κ.ά.).
Οσονουπο οι φυλακες και τα ΞΕΡΟΝΗΣΙΑ θα ανοιξουν για όλους εκεινους τους Πατριώτες (καμια συγγενεια με την ΧΑ) που δεν υπογραφουν “Συμμορφωση με την σωστη πολιτικη” (Politically Correct) !!
Δυστυχώς διαισθάνομαι οτι η ουσιαστικη “αριστερα” (οχι απλα η κατ’ όνομα) θα μας οδηγησει στον ν-οστο ΔΙΧΑΣΜΟ της νεώτερης Ιστορίας μας.
Και συμφωνώ : ” Είναι πολύ δύσκολο για την Νέα Δημοκρατία να βγει από το θέση πολιτικής υποτέλειας στην αριστερά.”, συμπληρώνοντας : “… μετα απο 10ετίες ΔΟΛΙΟΥ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟΥ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΟΣ.
@ beriev
…σωστα.
Πλην της τελευταίας παραγραφου :
” …θα παρουσιαστούν πραγματικά φρέσκες πατριωτικές δυνάμεις που θα αναλάβουν να αναστηλώσουν τα συντρίμια που θα έχουν αφήσει οι διάφοροι εξουσιομανείς και διεστραμμένοι πολιτευτές και οικονομικοί νταβατζήδες της μεταπολίτευσης…”
και συπληρώνω :
“… αν μπορέσουν ν’ αντισταθουν στους ΙΣΧΥΡΟΥΣ με το γνωστό “μαστιγιο ή καρότο” (διαβαζε “πατριωτικο θανατο ή δοσιλογικη δόξα και πλουτο” ) που αντιμετώπισαν 1000δες πατριωτες την τελευταια 200ετία (διακοσια.. ναι).
ΥΓ κε Παπαδόπουλε, εχετε καποιο αντιλογο στο σχολιασμον αυτον;; Θα χαρώ να τον διαβασω, ειλικρινα.
Καταρχᾶς Κυριάκο νὰ μὲ ἀποκαλεῖς, ὅπως καὶ ὅλοι,
Κυριάκος σκέτο ἐδωμέσα, μοῦ ἀρκεῖ καὶ τὸ προτιμῶ.
Γράφουμε χρόνια κανένα σχολιάκι καὶ γνωριζόμαστε,
λιγότερο ἢ περισσότερο.
Δεύτερον, διάβασα ὅσο πιὸ προσεκτικὰ μποροῦσα τὴν ἄποψή σου,
καὶ βλέπω ὅτι τὸ μόνο ποὺ κάνεις εἶναι νὰ (ἐφευ-)βρίσκεις τὰ
κακῶς κείμενα τῆς ὑπαρκτῆς (καὶ ὅχι θεωρητικῆς) ἀριστερᾶς.
Σὲ τί νὰ κάνω ἀντίλογο ἀκριβῶς; Ποιός σοῦ εἶπε ὅτι εἶμαι Ἀριστερός;
Ἢ Κεντρῶος ἢ Δεξιός… τὸ ἔχω ξαναγράψει, δὲν ἀνήκω πουθενά.
Δυὸ φορὲς ποὺ ἔδωσα ψῆφο (τὶς ἄλλες ἤμουν ἐκτὸς Ἑλλάδας)
τὶς ἔδωσα στὸν Παπαθεμελῆ, λόγῳ συναισθηματικοῦ δεσίματος
μὲ τὸν Ψαρουδάκη: μεγάλωσα στὰ πόδια τοῦ Ψαρουδάκη καὶ
ὁ Παπαθεμελῆς εἶναι τέκνο του. Μπορεῖ νὰ πῆγε χαμένη ἡ ψῆφος:
ναὶ, ἀλλὰ τουλάχιστον δὲν ψήφησα παρακράτος.
Λοιπόν, ἀντίλογο ἐγὼ ΔΕΝ πῆρα, κι ἐξακολουθῶ νὰ τὸν περιμένω,
τόσο ἀπὸ τὸν συγγραφέα τοῦ ἄρθρου ὅσο καὶ ἀπὸ ὅποιον θέλει
νὰ συνομιλήσει μαζί μου γιὰ τὸ θέμα. Παρέθεσα ἐρωτήσεις ποὺ
περιμένουν ἀπαντήσεις. Τὰ ἄλλα εἶναι ὑπεκφυγές. Μὲ τὶς ἐρωτήσεις
αὐτὲς θὰ καταστεῖ γνωστὸ τὸ σύστημα ποὺ διατηρεῖ Σαμαρᾶ – Βενιζέλο
στὴν (πολιτικὴ) Ἐντατική, μὲ μηχανικὴ ὑποστήριξη. Δὲν ὁφελεῖ
νὰ χρονοτριβοῦμε μὲ παρακαμπτήριες συζητησοῦλες: ἀπαρίθμησα
ἐρωτήματα. Ἄν δὲν μπορεῖς νὰ δώσεις ἀπάντηση: καλῶς.
[Ἐδῶ θὰ εἴμαστε καὶ θὰ τὰ συζητᾶμε… Πέφτουνε, γι’ αὐτὸ πανικοβάλλονται.
Διότι ἕνα εἰδικὸ δικαστήριο δὲν θὰ ἀρκεῖ.]
Υ.Γ.
Δὲν θεωρῶ οὔτε τὸν ΣΥΡΙΖΑ ποὺ δὲν ἔχει ξεκάθαρο στόχο οὔτε τὸ ΚΚΕ
μιὰ κάποια λύση. Δυστυχῶς. Αὑτὸ δὲν μὲ ἐμποδίζει νὰ ἐπικρίνω τὸν
πραγματικὸ φασιμό. Γράφεις μὲ ἐπιμέλεια, δείχνεις ἄνθρωπο μορφωμένο:
δὲν βλέπεις τί γίνεται; Τί ψέμματα λένε γιὰ ἀνάκαμψη καὶ ἀνάπτυξη
καὶ πράσσινα ἄλογα; Δὲν βλέπεις τί θελήματα κάνουνε στοὺς δανειστές;
Δὸς ἡμῖν τὶς ἀπαντήσεις ἀγαπητέ. Γιατὶ ἀφήνεις ἡμᾶς ὑπὸ τοῦ σκότους;
Ὅπως λέει καὶ ὁ Sid Morris, στὸ βιβλίο του “Τοπολογία Χωρὶς Δάκρυα΄΄, τὸ ὁποῖο
μεταφράζω (στὸ μονοτονικό, γιὰ χάρη τοῦ φίλου μας Ἐλευθέριου ἀπ’ τὸ Ἀντίβαρο, lol),
δὲν μπορεῖς νὰ καταλάβεις τὰ μαθηματικὰ ἄν δὲν _λύσεις_ ἀσκήσεις ὁ ἴδιος. Νὰ τὶς διαβάσεις
ἀπλὰ καὶ νὰ τὶς καταλάβεις δὲν σοῦ ἐξασφαλίζει ὅτι θὰ μπορέσεις νὰ λύσεις ἀντίστοιχες.
Χρειάζεται τριβή. Δὲν εἶναι ψευτο-διανόηση ἡ ἐπιστήμη, ὅπου ὁ καθένας γράφει
ὅτι τοῦ κατέβει, σὲ ἐπιφυλλῖδες Κυριακάτικες, φερειπεῖν. Γιὰ μπορεῖς νὰ συνδιαλέγεσαι,
πρέπει νὰ μάθεις νὰ ἀπαντᾶς εὐθέως καὶ νὰ μὴν ἀπαντᾶς ὅταν δὲν ἔχεις κάτι νὰ πεῖς.
Οἱ “πνευματικοὶ” τοῦ τόπου, καὶ τὰ τσιράκια τους ποὺ εἶναι νὰ τὰ λυπᾶσαι,
μόνο ἀπὸ σοφιστίες γνωρίζουν. Τοὺς μιλᾶς γιὰ κάτι ποὺ καίει, καὶ σοῦ ἀπαντοῦν
γιὰ τὴν γλωσσική σου ἀνεπάρκεια (sic) καὶ τὰ λάθη σου στὴν σύνταξη καὶ στὸν
τονισμό. Σὲ τέτοιο πάτο ἔχει φτάσει ἡ ψευτο-διανόηση, ποὺ ἀκόμα ἀδολεσχεῖ
γιὰ τὸ πόσοι Ἄγγελοι μποροῦν νὰ χορέψουν στὴν κορυφὴ μιᾶς καρφίτσας…
Γιατὶ ἀπαντᾶτε πάντα μὲ ἐρωτήσεις; Πάντα τὸ ἴδιο μοτίβο… Τόσο πολὺ σᾶς
ἔχει θολώσει τὸ νοῦ ἡ ψευτο-φιλοσοφία τῆς ἐγχώριας (ἀνύπαρκτης οὐσιαστικὰ)
“διανόησης”; Γράφω πάντα μὲ ὀξὺ καὶ εὐθῦ τρόπο τὰ σχόλιά μου. Δὲν
βάζω ῥητορικὰ καρυκεύματα στὰ λόγια μου: καὶ σχεδὸν ποτὲ δὲν παίρνω εὐθεῖες
ἀπαντήσεις. Μὲ εἰρωνειούλες καὶ (προσπάθεια) ἀπαξίωση(ς) τοῦ λόγου
δὲν προσδίδετε κύρος οὔτε στὸν ἱστότοπο οὔτε στὰ ἐπιχειρήματά σας.
~~~
Στὸ θέμα μας: ἀφοῦ τὰ ἔχουμε ζήσει ὅλα αὐτά, ἐδῶ καὶ χρόνια: δὲν τὰ γνωρίζουμε;
Ὁ Βαξεβάνης δὲν ἔκανε ὁλόκληρο ρεπορτάζ, μὲ εἰκόνα καὶ ἦχο, ἀποκαλύπτοντας
τὴν σχέση τῆς Χ.Α. μὲ τὴν Ε.Α.; Δὲν τὰ γνωρίζαν αὐτὰ οἱ ὑπεύθυνοι ὑπουργοί; Μὴν
μοῦ πεῖς ὅτι δὲν ἦταν ἐνήμεροι οἱ πρωθυπουργοί; Καὶ ξαφνικά…ἐπεμβαίνουν τώρα!
Καὶ προσβάλλουν _ἄγρια_τὴν νοημοσύνη μας! Ἕνας ὑγειῆς ἄνθρωπος, μέσου IQ
γιὰ τὰ τὸ πῶ σχηματικά, δὲν μπορεῖ νὰ ἀκούσει τὸν Σαμαρᾶ ἢ τὸν Φαῆλο ἢ τὸν
Χρύσανθο γιὰ πάνω ἀπὸ δύο λεπτά, χωρὶς νὰ ἀναρωτηθεῖ ἄν τὸν δουλεύουν _ἄγρια_,
ἐπαναλαμβάνω. Καὶ τώρα εἰδικά, μὲ αὐτὰ τὰ τραγελαφικὰ μὲ τὴν Χ.Α., φαίνεται
ξεκάθαρα ὅτι μᾶς δουλεύουν. Κερδίζουν χρόνο, εἶναι μάστορες στὴν τέχνη τους.
Πραγματικοὶ μάστορες!
~~~
Τηλέμαχε: γνωρίζεις ὅτι γράφουμε ὅπως μποροῦμε, γιὰ νὰ
μὴν δίνουμε πατήματα γιὰ μηνύσεις. Οἱ ἀπαντήσεις βρίσκονται στὶς ἐρωτήσεις.
Ἔξυπνος εἶσαι, μὴν παριστάνεις (χωρὶς ἐπιτυχία) τὸν ἥρωα τοῦ
βιβλίου τοῦ Λεμπέση.
~~~
Χρειάζεται ἀφύπνιση.
Λυπᾶμαι πραγματικὰ γιὰ τὸν ὕπνο τοῦ δικαίου, ποὺ γεύεται καὶ αὐτὸς ὁ χῶρος…
σὰν νὰ μὴν συμβαίνει τίποτα, ὅλα χαλαρά: ποῦ ἡ μαχητικότητα ποὺ ἐπιδείκνυε
κάθε φορὰ ποὺ ἄνοιγε τὸ στόμα της ἡ (ἀκίνδυνη καὶ ἀσήμαντη!) Ρεπούση;
Προσποιούμαστε ὅτι ἀγαπάμε ἕνα ἐθνο-Κράτος, εἴμαστε δεμένοι μὲ μιὰ
κρατικὴ ὑπόσταση καὶ μὲ τὸν λαὸ ποὺ διαβιοῖ ἐντὸς αὐτῆς, καὶ σιωποῦμε τὴν
στιγμὴ ποὺ ξεπουλιέται πέτρα πρὸς πέτρα;
Δὲν εἶχα ρωτήσει, σὲ σχόλιά μου ἐδῶ, ποιά εἶναι ἡ ἄποψή σας γιὰ τὴν
Χ.Α. καὶ ΔΕΝ ἔπαιρνα ἀπαντήσεις; Ἐδὼ καὶ μῆνες!
~~~
Βλέπω, στὰ κείμενα τοῦ Κ.Χ. νὰ ἐξυμνεῖται ἡ πολιτικὴ
Σαμαρᾶ. Ἄλλοι ἐδωμέσα πλέκουν τὸ ἐγκώμια τῶν συμβουλάτορών του
καὶ τοὺς χαρακτηρίζουν “πολιτικὲς διάννοιες” (sic). Πραγματικὰ μένω
ἄναυδος. Δὲν βλέπουν ΠΟΙΟΙ εἶναι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ΠΟΙΟ τὸ παρελθόν
τους καὶ ΤΙ κάνουν αὐτὴ τὴν στιγμή;
~~~
Οἱ ἐρωτήσεις 1)-6) θὰ εἶναι μιὰ καλὴ ἄσκηση γιὰ αὐτοὺς ποὺ ἐπιμένουν
νὰ ἀκοῦν τοὺς καθοδηγητές τους, ποὺ συμπεριφέρονται ὄπως συμπεριφέρονταν
οἱ συνεργοὶ τοῦ ἐχθροῦ ἐπὶ ἐπταετίας ἢ, παλαιότερα, ἐπὶ κυβέρνησης Τσολάκογλου.
Ἀκούσια ἢ ἐκούσια, δὲν ἔχει σημασία: ὁ φόνος ἐξ ἀμελείας ἢ ἐκ προθέσεως
πάλι φόνος εἶναι.
~~~
Δὲν ἔχω ἀναφερθεῖ καθόλου στὸν πνευματικὸ πρόγονο ὅλων αὐτῶν: τοῦ Μεταξᾶ.
Ὁ κ. Γιάννης παραπάνω, 54 ἐτῶν ὅπως λέει, ἐπικροτεῖ τὸ ἄρθρο ποὺ μιλᾶ γιὰ
40 χρόνια βίας ἀπὸ τὴν Ἀριστερὰ (sic) (!!!), προσπαθῶντας μὲ σοφιστίες νὰ
ῥίξει τὸ μπαλάκι στοὺς “μὴ δεξιούς”. Ἡ βία τῆς “Δεξιᾶς”, ἤ καλύτερα τῆς
γιαγιάς της, ξεκινᾶ ἀπὸ τὰ Πογκρὸμ τοῦ Μεταξᾶ σὲ βάρος τῶν Προσφύγων.
Aὐτὸν τὸν Μεταξᾶ ἐξυμνεῖ φίλος ἐδωμέσα, μὲ ὅνομα ἀρχαίου γλύπτη.
Μᾶς λέει ὅτι Μεταξᾶς ἴσον Πίνδος ἴσον ἔπος ’40. Ἔτσι στὸ γουδὶ ὅλα,
πολτοποιημένα: δὲν γνωρίζει τὴν δράση τοῦ ἀνδρὸς αὐτοῦ σὲ βάρος
τῶν Προσφύγων καὶ τῶν ἐθνοτικῶν ὁμάδων;
~~~
Ἀνέφερα, στὴν ἀρχὴ τοῦ πρώτου μου σχολίου, ὅτι Διπολισμὸς _δὲν_ ὑπάρχει στὸν πλανήτη.
Τὰ γράφει ὁ Ζιάκας, πάρα πολὺ ὅμορφα, στὸ τελευταῖο του βιβλίο. Ζοῦμε στὸ Underground τοῦ Kusturica. Ἡ σύγκρουση εἶναι τεχνητή, καὶ πολὺ φοβᾶμαι ὅτι ὅσοι
συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα τάσσονται ὑπὲρ τῆς διάλυσης τοῦ Κράτους ἀπὸ τὶς
μνημονιακὲς κυβερνήσεις, τὰ λογοδοτήσουν στὴν περίοδο ποὺ θὰ
ἀκολουθήσει τὴν διάλυση.
Και εσείς κύριε Παπάδοπουλε με σοφιστείες και παραμαθηματικά, αστρολογικού χαρακτήρα, θαυμαστικά και sic – που δεν εξηγούνται ορθολογικά – προσπαθείτε να αντιπαρέλθετε τα “40 χρόνια αριστερής βίας”…
“Μετά την πενταετία αφού το μεταπολιτευτικό πολιτικο-οικονομικό σύστημα χρεοκοπήσει ολοκληρωτικά και μαζί με αυτό η χώρα (πιθανότατα και με αλλαγή των συνόρων της) θα παρουσιαστούν πραγματικά φρέσκες πατριωτικές δυνάμεις που θα αναλάβουν να αναστηλώσουν τα συντρίμια που θα έχουν αφήσει οι διάφοροι εξουσιομανείς και διεστραμμένοι πολιτευτές και οικονομικοί νταβατζήδες της μεταπολίτευσης.”
Μα ναί, μετά από 5 χρόνια στην ψειρού ο Μιχαλολιάκος, – αυτός ο ανιδιοτελής, μη εξουσιομανής και αδιάφθορος πολιτευτής – θα έχει πια επωάσει τα χρυσά τ’αυγά του, για να βγούν στο μεϊντάνι νέα φασιστόμουτρα που θα αναλάβουν με φρέσκες δυνάμεις να μας λυτρώσουν από τον έσχατο εξευτελισμό μας. Και δεν πάμε να πέσουμε στο κύμα καλύτερα, πρέπει ντε και καλά νάρθουν αυτοί να μας σώσουν;
Κυριάκο, εσύ καλά κάνεις και θέτεις ερωτήματα, αλλά απαντήσεις μην περιμένεις να λάβεις, τζάμπα χαραμίζεις το χρόνο και τα λόγια σου, γιατί απευθύνεσαι σε ανθρώπους που θαυμάζουν τον Moshe Dayan, όχι για τον δυναμισμό του, αλλά γιατί φορούσε μονίμως μετά τον τραυματισμό του εκείνο τον μαύρο επίδεσμο κι έβλεπε με το ένα μάτι!
Πρίν από 40 χρόνια οι συνταγματάρχες μας τελείωσαν για να γεμίσει η Ελλάδα από “δεκανείς” και “λοχίες” των κομματικών στρατών της “γενιάς Πολυτεχνείου” ΑΕ και “αντιστασιακοί” ΕΠΕ που έπεσαν στην χώρα σαν τις ακρίδες και κατάφαγαν τα πάντα. Ένας νέος στρατός κατοχής. Μία νέα χούντα με δημοκρατικό μανδύα. Με λόγους κούφιους, με έντονη την ανοχή στο ψεύδος και παραίτηση από κάθε απαίτηση ορθότητας τα πολιτικά δημοκρατικά προοδευτικά σαπρόφυτα για 40 χρόνια επέβαλαν στους Έλληνες την πλέον στυγνή “Δικτατορία”. Αν η χούντα των συνταγματαρχών ήταν “η επτάχρονη δικτατορία”, τα επτά “πέτρινα” χρόνια, αυτό που την διαδέχτηκε είναι η πλέον στυγνή “Δικτατορία” που έχει γνωρίσει ο τόπος. Η πολυδιαφημισμένη Δημοκρατία έγινε ένα πρόσχημα και κενή ρητορεία, οι θεσμοί τύπος νεκρός και η δημοκρατία κουκλοθέατρο, ούτε καν θέατρο του παραλόγου. Με δύο λόγια η Μεταπολιτευτική δημοκρατία είχε ως έμβλημά της το μίσος για τη σκέψη και τη βούληση και στόχευε στην κατασκευή ανθρώπων δειλών, μοιραίων και άβουλων οι οποίοι θα ανέχονταν τα πάντα και θα παρακολουθούσαν, δίχως να το αντιλαμβάνονται, την αποσάθρωση και αποτέφρωση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Η ύπαρξη βουλής, πολιτικών κομμάτων με κεντρικές επιτροπές και εκτελεστικά γραφεία δεν είναι αποδείξεις του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Με τη Χούντα των συνταγματαρχών είχαμε να κάνουμε με συμβατικό πόλεμο. Αυτή δίωκε, φυλάκιζε, βασάνιζε, αλλά ο Έλληνας άνθρωπος διατηρούσε πλήρη διαύγεια του πνεύματός του, είχε επίγνωση της ήττα του. Γνώριζε δηλαδή ότι η εξωτερική ελευθερία του είχε αλωθεί, αλλά η ελευθερία της σκέψης και της βούλησής του, συνακόλουθα και της δράσης του παρέμενε αλώβητη. Συνεπώς η υποδούλωσή του ήταν προσωρινή.
Με την Μεταπολίτευση ο πόλεμος είναι αόρατος, δραματικά πιο επικίνδυνος και καταστροφικός από ένα συμβατικό πόλεμο. Στην Μεταπολίτευση ο εχθρός ( η Δημοκρατική Χούντα) στρέφεται επιπλέον και κατά της λογικής, για να την απορυθμίσει, στρέφεται και κατά της βούλησης, για να την αλώσει. Η Δημοκρατική Χούντα εξοντώνει δηλαδή και τη σκέψη και τη βούληση, με τα παραπλανητικά δολώματα της «ελευθερίας χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς περιορισμούς». Γεννά ηττημένους χωρίς διαύγεια πνεύματος, ώστε να έχουν επίγνωση της ήττας τους, ηττημένους υπερήφανους για την ήττα τους.
Στην “Μεταπολίτευση” ή“Δημοκρατία 74” τους συνταγματάρχες του τότε διαδέχθηκαν οι “δεκανείς” και οι “λοχίες” του φαυλοκρατικού στρατού κατοχής που άπλωσαν τα λιμάρικα χέρια τους και αναίσχυντα “μπαχάλεψαν” την Ελλάδα και τους πολίτες της. Όλος αυτός ο συρφετός θυμίζει έντονα τους δεκανείς και λοχίες των πρώην αποικιακών στρατών που μετά την ανεξαρτησία ανακηρύχθηκαν σε προέδρους, δικτάτορες, αυτοκράτορες των χωρών της Αφρικής με μόνο σκοπό να πλουτίσουν, κάνοντας δώρα στον εαυτό τους, αδιαφορώντας για την μοίρα των λαών τους. Ο Μοπμπούτου του Κονγκό, Ο Μπαμπάγιντα της Νιγηρίας και τόσοι άλλοι καταλήστευαν τις χώρες τους με τον ίδιο τρόπο που οι δικοί μας καταλήστευσαν την Ελλάδα στο όνομα της Δημοκρατίας.
Μετά 46 χρόνια η χούντα θα έπρεπε να περνάει σαν απλή υποσημείωση της ιστορίας γιατί αυτό ακριβώς ήταν. Μια υποσημείωση, ένα τίποτα. Και όμως, 46 χρόνια από την επιβολή της και 40 από την πτώση της ο σύντροφος Βαξεβάνης την θυμήθηκε…Γιατί;
Η απάντηση είναι απλή.
Μετά την χούντα και 40 χρόνια από την πτώση της, μια μικρονοϊκή μειοψηφία, με την κάλυψη των κομμάτων της αριστεράς από το “λαϊκό” ΠΑΣΟΚ, (ΠΑνελλήνια Σοσιαλιστική. Οργάνωση. Καθαρμάτων) το απολίθωμα του ΚΚΕ, και τους αριβίστες της κοινωνικής ισότητας της ροζέ αριστεράς των συνιστωσών, – δεν μιλάμε για ΝΔ αυτή δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει σαν αυτόνομη πολιτική δύναμη, άπλα Νυχτωμένη Διαχρονικά αναμασά τις ορολογίες και το λεξιλόγιο της αριστεράς -, παραμερίσε το σύνταγμα και τους νόμους και μετέτρεψε την Ελλάδα σε αρένα εξυπηρέτησης της πολιτικής των κομμάτων της και του “σοσιαλισμού” και χωματερή των ελπίδων και των προσδοκιών των Ελλήνων, των Ελληνίδων των ελληνόπουλων γιατί έτσι το θέλανε οι κομματικοί δεκανείς και λοχίες εγκάθετοι σύντροφοι.
Μετά την χούντα και 40 χρόνια από την πτώση της, συρρικνώνεται συνεχώς η επίγνωση του “ανήκειν”, ο αυτοπροσδιορισμός μέσω των κοινών “αξιών”, “παραδόσεων”, “ιστορικών καταβολών”. Από το 1981 το κόμμα του πατέρα του Yorgo, του “αείμνηστου” Ανδρέα, με το σύνθημα ο λαός στην εξουσία επέβαλε στην ελληνική κοινωνία πραγματική “λοβοτομή”. Γεμάτο “ηχηρό πάθος” κατάργησε κάθε θεσμό και διάκριση αριστείας, κάθε έλεγχο και κάθε αξιολόγηση της ανθρώπινης ικανότητας, ευσυνειδησίας, εργατικότητας, ευφυΐας, φαντασίας, δημιουργικότητας. Εκδημοκρατικοποίησε την διαφθορά και τον νεποτισμό. Αρκούσε μία κλαδική για να φθάσεις ψηλά, να μπουκώσεις το απύλωτο στόμα σου με το βιός των Ελλήνων και η Ελλάδα να φθάσει στο κατώτερο σκαλί του “κακού τη σκάλα”
Μετά την χούντα και 40 χρόνια από την πτώση της ο πλούτος της Ελλάδας διαγουμίστηκε κανονικά. Τα χρόνια αυτά στην χώρα μπήκανε τόσα κεφάλαια όσα δεν είχαν μπει σε όλη την ιστορία της. Η Ελλάδα δεν απέκτησε ούτε σχολεία, ούτε Πανεπιστήμια, ούτε νοσοκομεία, ούτε υποδομές. Οι δεκανείς και οι λοχίες, οι διαφορές ελίτ, πολιτικαντζήδες, δημοσιογράφοι, καθηγητές-φιλόσοφοι λαμόγιες και διάφοροι επιτήδειοι μετέτρεψαν όλο αυτό τον πλούτο διαλεκτικά σε βίλες, κότερα, κτήματα, πολυκατοικίες, ένα μέγαρο στην πόλη, για να την οδηγήσουν τελικά στην χρεοκοπία και στα του ΔΝΤ. Διαβάστε το βιβλίο “Στη Φυλακη” http://dimitris-stergiou.eu/35-βιβλία/βιβλία/549-kykloforise-to-neo-ebook-tou-d-stergiou-sti-fylaki
Μετά την χούντα και την αποκατάσταση της “Δημοκρατίας” οι πολιτικά ανύπαρκτοι και κομματικά εντεταγμένοι δεκανείς και λοχίες της πολιτικής, του εργατοπατερισμού και του φοιτητοπατέρισμού δεν έχουν να δείξουν έργο. Αντλούν από την κομματική ένταξη την μεταπρατική τους πολιτική υπόσταση, εξουσιοδοτημένοι αλλότριων ιδεών και αποφάσεων. Με χαμηλούς δείκτες κατά κεφαλήν καλλιέργεια και υψηλά ποσοστά ψυχολογικής ανασφάλειας καταφεύγουν στην χούντα. Μην έχοντας να προσφέρουν τίποτα, δείτε τα χάλια της χώρας, ξαναθυμήθηκαν την χούντα. Την χρησιμοποιούν σαν το διαφημιστικό πανό που πάνω του κολλάνε την πολιτική τους ανυπαρξία για να της δώσουν υπόσταση και να κρύψουν τις λαμογιές τους.
Η χούντα της 21ης Απριλίου μπροστά στην Μεταπολίτευση, την Δημοκρατική Χούντα που ζούμε σήμερα φαντάζει σαν αποκριάτικος καίσαρας. Η δικτατορία της 21ης Απριλίου φυλάκιζε τους αγωνιστές και τους αντιπάλους της. Η σημερινή δικτατορία της Μεταπολίτευσης υπερβαίνει αυτά τα όρια, είναι χωρίς όρια. Φυλακίζει και δολοφονεί ανθρώπους και ιδέες, αποδομεί την Ιστορία, ακρωτηριάζει συνειδήσεις, ανατρέπει τους μηχανισμούς της σκέψης: Επιβάλει την ενιαία σκέψη και την ενιαία ταυτότητα. Οι συνταγματάρχες δεν μπορούσαν να εξοντώσουν τις ιδέες και την ελπίδα. Σήμερα έχουν τελειοποιηθεί τα βασανιστήρια της επιβολής της σιωπής και της καλλιέργειας του τρόμου, έχει αναχθεί σε επιστήμη η τεχνική εξόντωσης των ανθρώπων, των ιδεών και της ελπίδας.
1) Μαυρίδη, ἄν διάβαζες αὐτὰ ποὺ ἔγραψα, ποὺ δὲν τὸ ἔκανες,
θὰ καταλάβαινες ὅτι σὲ φωτογραφίζω, ὁπότε θὰ ἔμπαινες στὸν
κόπο νὰ ἀνταπαντήσεις. Σ’ εὐχαριστῶ γιὰ τὶς βρισιὲς καὶ τοὺς
ἀφρούς, δείχνουν ὅτι εἴμαστε στὸν σωστὸ δρόμο…
2) Κ.Μ., θὰ ἔχεις διαβάσει τὸ ὁμώνυμο βιβλίο (ἀλλὰ διαφορετικοῦ
περιεχομένου) τοῦ Νίκου Ψαρουδάκη! Ποὺ δὲν δέχθηκε τὴν ἀναστολή,
καὶ μπῆκε κανονικὰ στὴν φυλακή, γιὰ νὰ δεῖ τὶς συνθῆκες μέσα καὶ
νὰ τὶς καταγράψει. Νόμίζω ὅτι τὸ βιβλίο αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ
δυνατὰ κείμενα ποὺ ἔχουν γραφτεῖ ποτὲ στὴν σύγχρονη Ἑλλάδα.
“Στιγμιαῖο τὸ ἔγκλημα τῆς Χούντας, ἀλλὰ διαρκὲς τὸ ἔγκλημά
σας κύριοι Δικασταῖ”. Ἤξερε ὁ κυρ-Νίκος ὅτι συνέβαιναν τὰ
ἴδια τραγελαφικὰ μὲ τὴν πρὸ δεκαετιῶν ἀπαλλαγὴ καὶ ἀμνησεία
τῶν συνεργατῶν τῶν Ναζί. Ἄλλωστε, ἄν τιμωροῦνταν πραγματικὰ
οἱ συνεργᾶτες τῶν μακελάρηδων τοῦ τόπου, σήμερα δὲν θὰ
ὑφίσταντο στὴν πολιτικὴ σκηνὴ οὔτε Φαήλοι οὔτε Χρύσανθοι.
Περιστατικά πολιτικής βίας στην Ελλάδα από το 2008 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2013
http://www.antibaro.gr/article/7270
Κυριακο και λοιποι αξιοτιμοι σχολιαστες…
Με χαρα βλέπω οτι η συ-ζητηση και ανα-ζητηση “αναψε”. Εκτιμω ιδιαίτερα το “Αντιβαρο” και το διαβαζω. Συγχρόνως με ικανοποιηση βλέπω οτι υπάρχουν σοβαρότατοι σχολιαστες να διαλεχθω.
Ειθε να επαληθευθω.
Κυριακο, ευχαριστώ για την προσφορα οικειότητας. Αυτο-συστινομαι : Απόφοιτος Πολυτεχνείου (εξωτερικου) με 30 χρόνια δραστηριότητα στην Βιομηχανια και νυν βιοπαλαιστης (υπερ- υπερ- οκταώρος, κυριολεκτώ..!! ) για να “σπρωξω” αλλους 12 μηνες για συνταξιοδότηση.
Κυριακο και λοιποι αξιοτιμοι σχολιαστες… για να προσεγγισουμε το “πρόβλημά μας” πρεπει να απομακρυνθουμε απο το “καδρο” για να αποκτησουμε πληρη θέαση, απ’ ακρη εις ακρην, της εικόνας. Προτεινω μια “θεαση” 200 περίπου ετών, απο Παληγεννεσίας. Ισως και αυτη να μην ειναι αρκετη, αλλα ας εξοικονομησουμε χρονο προς χάριν μιας ικανοποιητικης αρχης.
Λοιπον…
Ιστορία διακοσίων (200) περιπου ετών ειναι γεματη απο δοσιλογισμους, προδοσίες, εμφιλιους, δολοφονίες, καταχρήσεις (χρηματος και εξουσιας), ΧΡΕΟΚΟΠΙΕΣ και ΠΟΛΕΜΟΥΣ. Εκτιμω οτι οι “υπερηφανες στιγμές ειρηνικης βίωσης” θα αποτελουν λιγες παραγραφους (ουτε καν κεφάλαια) στο πολυ-τομο εργο του Παπαρηγόπουλου (δεν το εχω διαβασει).
Τώρα, παρόλο που ο ελευθερος χρόνος μου ειναι ελαχιστος, και που αυτος ο ύπνος μου αποτελει αναποσπαστο μέρος της δραστηριότητας μου, διαβαζω Ιστορια εντατικότατα.
Το να αναφέρεσαι, λοιπον, σε καποιο “ιστορικο παραθυρο”, διαμεσω του οποιου φαίνονται καποιοι “αμεταννοητοι δεξιοι” να οργανονονται συνωμοτικα ή, εν γένει, παρανομα, ανηθικα και αδικα, εν δεκαετία ’70 το θεωρω ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΟ. Ειναι ΑΛΗΘΕΣ, αλλα παρομοιαζεται με το να περιεργαζεσαι φημισμένο πίνακα ζωγραφικης με μεγενθυντικο φακο !!
Δέχομαι το αδολο της γραφής σου, μεχρι αποδειξεως του εναντίου. Για αυτο και ερχομαι στον διαλογο.
Παρα κατω…
Μεσα σε αυτην την 200ετία βρισκουμε οτι δημιουργηθηκε αυτο που αποκαλω “πρώτη μεγαλη παγκόσμια φακα” : Ιδιωτικες Κεντρικες Τραπεζες (μεγάλων οικονομιών). Σε αυτες παραχωρήσαν τα κράτη την δικαιοδοσία εκτυπωσης νομισματος ! Τουτ’ έστιν : Οι “παραχωρηρησιούχοι” τυπωνουν νόμισμα το οποιο ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ΕΝΤΟΚΑ στον “παραχωρητη”.
Μέσα στην τελευταια 100ετία ανδρώθηκε αυτο που αποκαλω “δευτερη μεγαλη παγκόσμια φακα” : το καπιταλιστικο / καταναλωτικο συστημα, με βαση το οποιο η αναπτυξη της οικονομίας βασίζεται στην “κατανάλωση”… ανευ ορίων !
Μέσα στην τελευταια 70ετία διαιρέθηκε το παγκόσμιο σε δυο μερη και αυτο που αποκαλω “τρίτη μεγαλη παγκόσμια φακα” : το ενα μέρος καπιταλιστικο / καταναλωτικο και το αλλο (μπολσεβιτικο) Διεθνιστικο !! Το ενα προωθουσε την κυριαρχία του χρήματος, και το αλλο της πολιτικης εξουσιας… ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΑ.
Μέσα στην ιδια 70ετία συμφωνηθηκε αυτο που αποκαλω “τετάρτη μεγαλη παγκόσμια φακα” : Η συμφωνία Bretton Woods, περι κατάργησης του “κανόνα του χρυσου” (βλεπε ιστορική πορεία και γραφημα αξίας χρυσου http://www.capitalinvest.gr/info.php?product_id=180 ).
Τελευταίες ειναι οι εξης σημερινες διαπιστωσεις :
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΑΕΠ : περ. 70 τρις
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΕΟΣ : περ 50 τρις
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΗΜΑΤΗΣΤΗΡΙΑΚΟ/ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΑΠΟΘΕΜΑ (λογιστικο): 700 – 2000 τρις
Μαζι με αυτο που αποκαλω “πεμπτη μεγαλη παγκόσμια φακα” : Ελευθερη διακινηση κεφαλαιων, αγαθων και.. ΠΡΟΣΩΠΩΝ !!
Τώρα…
…βάλε την Νεο-Ελληνικη Ιστορια μεσα σε αυτο το “παγκόσμιο καδρο” και πες μου :
Αξιζει να ερωτουμε, καν :
1) Τί γνωρίζετε γιὰ τὰ “παιδιὰ τοῦ Ἀβέρωφ”.
2) Ποιός ὁ ρόλος τοῦ μακαριστοῦ πιὰ Μ. Ἔβερτ στὴν Χούντα.
3) Ποιοί ὁνομάστηκαν ρέιντζερς στὰ χρόνια τῆς Μεταπολίτευσης.
4) Τί ρόλο εἶχε στοὺς ρέιντζερς ὁ νῦν πρόεδρος τοῦ Κοινοβουλίου.
5) Ποιά ἡ σχέση τῆς Χρυσαυγῆς μὲ τοὺς ρέιντζερς τῆς ΝΔ. Καὶ ἐπίσης:
6) Γιατὶ δὲν ἐκτελέστηκαν οἱ ποινὲς σὲ βάρος τῶν δοσιλόγων Κυβερνούντων ἐπὶ γερμανικῆς Κατοχῆς (Τσολάκογλου καὶ ΣΙΑ);
Προσοχη !! Επιτυχως ερωτας. Αλλα, κρατας… “μεγενθυντικο φακό”…
…σε μια χώρα όπου
1) το “δογμα Κισσινγκερ”, οχι μονον περασε “στο ντουκου” αλλα και εκτελεσθηκε ΕΣΩΘΕΝ !!
2) το “δογμα Οζαλ”, οχι μονον περασε “στο ντουκου” αλλα και εκτελεσθηκε ΕΣΩΘΕΝ !!
…σε μια χώρα η οποια θα έπρεπε, βασει της Ιστορίας της, να εχει θεσμοθετημενη την “εσχατη προδοσία” και να εχει το “δογμα της αει απειλουμενης, εξωθεν και εσωθεν, χώρας”.
… σε μια χώρα “παγκοσμια πνευματικη υπερδυναμη” να αναλωνομαστε με την ΧΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και να ειμεθα ΥΠΟΧΕΙΡΙΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ !!
.. σε μια χωρα της οποιας ο φυσικος πλουτος ειναι ΑΜΥΘΗΤΟΣ (και οχι.. χρηματικα !! )
Αυτα λεγω… και μακαρι καποιος να με διαψευσει λογικα τεκμηριωμένα !!
Τελω σε αναμονη
… συμπληρωματικα η “εκτη παγκοσμια φακα” εν ειδει δύο ερωτησεων :
1) Που βρισκονται τα παγκοσμια αποθέματα χρυσου ;
2) Ειναι αποδοτέα αμα τη αιτησει των δικαιούχων Κρατών (περιλαμβανομενων και των ΗΠΑ !! ) ;
Ειθε…
… συμπληρωματικα, και παλι (ατελειωτα ειναι ατιμα !!)
Κατάλαβες τώρα γιατί τα κάνουν όλ’ αυτά;
h++p://www.pentapostagma.gr/2013/10/katalaves-tora-giati-katestrepsan-oles-tis-megales-ygieis-ellhnikes-biomhxanies.html?utm_source=newsletter&utm_campaign=aac8a67d55-_10_4_2013&utm_medium=email&utm_term=0_6a59ee36b6-aac8a67d55-54806817
Ἀγαπητὲ Γιάννη,
Τὸ ζήτημα γιὰ τὸ ποιὸς εἶναι ὁ Φαῆλος, ποιὸς ὁ Χρύσανθος, ποιὸς ὁ Ἀντώνης καὶ ποιοὶ ἀρθρογραφοῦν μὲ τόσο μίσος γιὰ τὸν συνάνθρωπό τους π.χ. στὸ Antinews, τὴν ὧρα ποὺ ἀσκοῦν ἐξουσία καὶ καταστρέφουν τὴν χώρα σπιθαμὴ πρὸς σπιθαμή, μᾶς καίει ἄμεσα, καὶ συγχώρεσέ με, ἀλλὰ θεωρῶ τὴν ἀνάλυσή σου καὶ τὴν ἄρνηση ἀπάντησης στὶς ἐρωτήσεις μου ἀποπροσανατολιστική.
Μὲ στενοχωρεῖ ὅτι ἀποδεικνύεις αὐτὸ ποὺ
ὑποστήριξα: _ἤξερα_ ὅτι σχεδὸν κανεῖς, ὅπως
σημείωσε καὶ ὁ Ἐλευθέριος, δὲν θὰ ἀπαντήσει
σὲ _ὁποιαδήποτε_ ἐρώτησή μου. Θὰ ἀκολουθήσει
φλυαρία, ἀποπροσανατολισμός, ὕβρεις ἀπο
μερικούς, καὶ τὰ καθέκαστα: συχνὸ τὸ φαινόμενο.
Ἀπῆχα ἀπὸ τὸ Ἀντίβαρο γιὰ πολλοὺς μῆνες/πάνω ἀπὸ χρόνο,
καὶ “ἐμφανίστηκα” ξανὰ πρὶν μερικὲς βδομάδες,
λόγῳ τῆς ἀξίας ποὺ (δυστυχῶς) ἔδωσα
σὲ μερικὰ ἄρθρα καὶ στοὺς σχολιαστές τους.
Ἄν κάνεις ἐρωτήσεις, ΔΕΝ πρόκειται νὰ πάρεις
ἀπαντήσεις. Θὰ πάρεις τὸ δίκαιο τοῦ ἄλλου.
Αὐτὴ εἶναι ἡ κατάσταση στὴν χώρα, καὶ δὲν
ἀλλάζει, τελεία καὶ παύλα.
Ἐπειδὴ ἔχουμε κάνει ἀναλύσεις γιὰ τὴν
Ἱστορία, παλαιότερα, θὰ σοῦ προτείνω ταπεινὰ
νὰ ρίξεις μιὰ ματιὰ σὲ δύο συναφή μου ἀρθράκια:
(α) Ποιοι Ιστορικοι θα γραψουν την Ιστορια μας
και (β) Ποιοι Φοβουνται τα Μαθηματικα. Καὶ τὰ
δύο θὰ τὰ βρεῖς στὸ google.
Νομίζω ὅτι ἄν θέλεις πραγματικὰ μιὰ ἀνάλυση
γιὰ τὸ πρόβλημα τῶν ἡμερῶν, θὰ πρέπει νὰ
ἀναφερθοῦμε στὸ πρόβλημα ταυτότητας. Ὁ
Εὐρωπαϊκὸς Διαφωτισμὸς εἶνα ἕνα παραμορφωτικὸ
κάτοπτρο, τὸ ὁποῖο δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ δοῦμε
τὰ πράγματα ὡς ἔχουν. Ἡ ἀνάλυση ποὺ ἀπαιτεῖται
εἶναι πολὺ μεγάλη καὶ ἐντελῶς ἀπαράδεκτο
νὰ τὴν ἀπαιτεῖς σὲ στῦλ σχολίων. Θὰ σοῦ δώσω μόνο ἕνα
παράδειγμα. Πιστεύεις ὅτι ἡ εἰκόνα ποὺ ἔχουμε
γιὰ τὴν πρὸ τῆς γαλλικῆς Ἐπανάστασης μουσικὴ
εἶναι σωστή; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὅχι. Μπορεῖς νὰ
τὴν διαβάσεις ἀναλυτικὰ στὸ βιβλίο τοῦ Nikolaus
Harnoncourt “The Musical Dialogue”. Ἡ εἰκόνα
γιὰ ποιοὶ εἴμαστε εἶναι τελείως στρεβλή, καὶ
δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κατανοήσει αὐτὸ κάποιος ἄν
δὲν ἔχει μελετήσει πάρα πολλὰ πρωτότυπα κείμενα
καθῶς καὶ κριτικὲς μελέτες. Δὲν ἔχω οὔτε ἐγὼ
τὸν χρόνο νὰ μπῶ σὲ τέτοια διαδικασία: εἶμαι
ἀπὸ τὴν μιὰ κοντὰ στὴν ὁλοκλήρωση ἐνὸς ἄρθρου πάνω
στὸν Διαφωτισμό, καὶ ἴσως νὰ τὸ δημοσιεύσω
στὴν κατάλληλη στιγμή, ἀλλὰ δὲν εἶναι τῆς
ὧρας. Κάνω σ’ αὐτὸ τὸ ἀρθράκι ἀναφορὰ σὲ ἀρκετὰ
σημεῖα στὰ ζητήματα Παλληγενεσίας, ποὺ ἀνέφερες.
Θὰ ἐπιλογήσω ὅπως ἄρχισα, καὶ δὲν θὰ ἐπανέλθω
ξανὰ σὲ αὐτὴ τὴν ἀνάρτηση, γιατὶ οἱ πολλοὶ
κύκλοι ζαλίζουν:
***Τὸ ζήτημα γιὰ τὸ ποιὸς εἶναι ὁ Φαῆλος,
ποιὸς ὁ Χρύσανθος, ποιὸς ὁ Ἀντώνης καὶ ποιοὶ
ἀρθρογραφοῦν μὲ τόσο μίσος γιὰ τὸν συνάνθρωπό
τους, τὴν ὧρα ποὺ ἀσκοῦν ἐξουσία καὶ καταστρέφουν
τὴν χώρα σπιθαμὴ πρὸς σπιθαμή, μᾶς καίει ἄμεσα,
καὶ συγχώρεσέ με, ἀλλὰ θεωρῶ τὴν ἀνάλυσή σου
καὶ τὴν ἄρνηση ἀπάντησης στὶς ἐρωτήσεις μου
ἀποπροσανατολιστική.
Ἄν δὲν σ’ ἐνδιαφέρουν αὐτὲς οἱ ἐρωτήσεις, τότε
γιατὶ ἀσχολεῖσαι; Ἄν σὲ ἐνδιαφέρουν, γιατὶ δὲν
δίνεις τὶς ἀπαντήσεις. Ὅχι φίλτατε, δὲν μᾶς ἐπηρεάζει
ἡ Ἐπανάσταση τοῦ ’21, σήμερα τὸ 2013: αὐτὸ ποὺ
μᾶς ἐπηρεάζει εἶναι οἱ ὑπογραφές ποὺ βάζει ὁ Σαμαρᾶς
καὶ οἱ ὑπουργοί του.
Προς κύριον Κυριάκο Παπαδόπουλο
Δεν έχω απαντήσει σ’αυτά που γράφετε παρότι τα διάβασα, γιατί
α) δεν μου απαντήσατε στον δικό μου ειρωνικό ψόγο που δεν είναι ούτε ύβρις ούτε αφροί όπως λέτε, αλλά λογική απορία έναντι ολικώς ανορθολογικών επιχειρημάτων, από τα οποία βρίθει η τόσο επιστημονίζουσα γραφίδα σας
β) δεν βλέπω που φωτογραφίζομαι στην απάντησή σας, διαφωτιστέ με
γ)δεν εχω πάντοτε την δυνατότητα να απαντώ αυτοστιγμεί ή αυθημερόν οπότε μάλλον θα πρέπει να αναμένετε για κάποιο χρονικό διάστημα απάντηση
Κυριακο,
θα μου παρει περισσοτερο χρονο απο όσο διαθετω ημερησιως να αναγνωσω τα αρθρα, στα οποια με παρέπεμψες. Δε ειναι “κοινα” αρθρα στεγνης εκθεσης απόψεων, αλλα διανθισμένα με ευχαριστες λογοτεχνικότητες.
Με εξέπληξαν αυτα και εσυ. Εχω σχεση με τα μαθηματικα, αλλα κυρίως με τραβηξε η Φυσικοχημεια.
Ειμαι ευχαριστα εκπληκτος για το επιπεδό.
Οπως σου ανέφερα, μην ζητας απο εμένα τον αγνοούντα απαντησεις στα ερωτήματα σου. Δεν ασχολουμαι με τετοια. Ευχαρίστως να μαθω απο καποιον, ή απο εσενα, τις ορθες απαντησεις για την εγκυκλοπαιδικη μου ενημερωτητα και προσθηκης των στον “καταλογο βρωμιας” που καταρτιζω με α/α 2674.
Το οτι δεν σχολιαζεις επι της ουσιας τις “φάκες” μου δεν με πειθει οτι τις αγνοείς.
Το οτι θεωρεις “..αὐτὸ ποὺ μᾶς ἐπηρεάζει εἶναι οἱ ὑπογραφές ποὺ βάζει ὁ Σαμαρᾶς καὶ οἱ ὑπουργοί του…” και οχι η όποια “προϊστορια του φαινομενου” (απο καταβολης νεο-Ελληνικου Εθνους -1821) με εκπλησει αρνητικα. Δεν θέλεις να περιλαβεις την “ολη εικονα” ή αλλως δεν παραδέχεσαι αυτου που ονομαζω “ιστορικη συνεχεια των πολιτικων φαινομενων”.
Νομιζω οτι η Ιστορια ειναι “ροδα”, “ποταμι” ή αλλο, ποτε ομως Formula 1 που τραβαει χειρόφρενο και βγαίνει εκτος πιστας με κολοτουμπες.
Επιλογιζοντας αντιλέγω: οι Θεσμοι ανυψωνουν ή καταβαραθρωνουν τα Προσωπα. Βεβαιως υπαρχουν οι χαρισματικοι οι οποιοι ξεχωριζουν, επιρρεαζονται αρνητικα λιγοτερο, επιρρεαζονται θετικα τα μεγιστα ή ..αποδημουν στο εξωτερικο !
Ο “μέσος ορος” όμως εξαρταται απο τους Θεσμους… συμέρασμα της εμπειριας μου ως μαθητης, του διαλογισμου μου, ως επιστημονα, επαγγελματια και πολιτη, και των συζητησεων με εκπαιδευτικους (σε οτι αφορα την Παιδεια). Και παλι, βεβαιως, οι Θεσμοι βρισκονται παντου :
Οικογενεια
Σχολειο
Κοινωνια (βλ. και TV)
Νομοθέτης
Διαχειριστης (κυβέρνηση, στρατος, εκκλησια)
κ.ά. που μου διαφευγουν
Χαιρετω
Θα μπορούσα να συμφωνήσω με όλα όσα λέει παραπάνω τόσο ο Κ.Μ όσο και ο Ανδρέας54 εάν με έπειθαν ότι έχουν κάνει έστω μια μικρή προσπάθεια στη ζωή τους να διορθώσουν το πρόβλημα της αμβλυωπίας που φαίνεται να αντιμετωπίζουν από την παιδική ηλικία. Διότι ερωτώ κι ας απαντήσουν σοβαρά: Πότε η αριστερά κυβέρνησε στην Ελλάδα; Και μη μου πουν για την Πασοκοκρατία γιατί έτσι που τάχουμε πάρει όλοι με αυτή τη Φαυλοκρατία, θα βγεί κανένας φαύλος και θα τους τραβήξει κανένα Πασοκολητό που θάναι όλο δικό τους!
Θα μπορούσα επίσης να συμφωνήσω με όλα όσα λέει ο Κυριάκος, εάν επιτέλους εγκατέλειπε το πολυτονικό. Διότι ερωτώ και ας το σκεφθεί κι αυτός σοβαρά: Πότε οι Έλληνες υιοθέτησαν το πολυτονικό; Α πα, πα Κυριάκο τι ναι αυτό το πράμα με σένα; Είσαι αδικαιολόγητος! Από τη μια σε έπαιζε στα πόδια του ο Πεντζίκης, από την άλλη ο Ψαρουδάκης και είσαι και μουσικός! Δεν έμαθες μολοντούτο ότι η Ελληνική γλώσσα έχει εντός της την μουσική, το πνεύμα και του τόνους, ώστε να μην χρειάζεται αυτά τα ορνιθοσκαλίσματα πάνω από τα γράμματα που επιμένεις να τα τραβάς και λάθος; Άντε μη σου τραβήξω και σένα καμμιά περισπωμένη πάνω από το Κυριακṍς
Ελευθέριε, άντε να γράψω σε μονοτονικό για σένα.
Μη νομίζεις ότι στην καθημερινότητά μου γράφω
σε πολυτονικό… κάποια άλλη φορά ωστόσο θα σου
εξηγήσω για τον πολυτονισμό. Δεν είναι της ώρας
(πολύ πειραχτήρι έχεις γίνει!). Είστε πολύ παράξενοι
εδωμέσα: αν πετάξω κανένα αγγλικό για χιούμορ
θα σχολιαστεί άσχημα. Αν προσπαθήσω να γράψω
σε πολυτονικό, όπως οι δικοί μου πριν το ’82, πάλι χαμώς γίνεται…
μπρος γκρεμός…
~~~
Είχαμε κάποιες δουλειές στο Σ/Κ, και μόλις τώρα
διαβάζω τα σχόλια εν τάχει. Και είναι φυσικό να
με στενοχωρούν οι απαντήσεις. Επαληθεύουν
αυτό που εξέφρασα παραπάνω.
~~~
I give up από την συγκεκριμένη συζήτηση, διότι όπως είπα οι κύκλοι
με ζαλίζουν. Ο Φαήλος και ο Χρύσανθος κυβερνούν. Η Αριστερά
δεν κυβέρνησε ποτέ. Διότι δεν την εκπροσώπησε ποτέ ελλαδικό κόμμα
εξουσίας. [Τώρα πια και να κυβερνήσει αριστερώνυμο κόμμα τί να
το κάνουμε, που δεν υφίσταται παγκοσμίως ούτε Δεξιά ούτε Αριστερά;!]
Αυτά δε που γράφετε για βία κάποιας Αριστεράς (; ή μήπως
στημένη και οργανωμένη βία του Παρακράτους που ανέδειξε την Χ.Α.
από απλή εφεδρεία σε κοινοβουλευτική δύναμη;) είναι για γέλια.
Μου θυμίζουν την ρητορική Τσολάκογλου για τους Αντιστασιακούς
επί Κατοχής, που τους χαρακτήριζε ταραξίες και προδώτες. Παίδες,
δεν βαδίζετε σε καλά μονοπάτια…ταυτίζεστε με τον Φαήλο, και τις
πρόσφατες δηλώσεις του για την βία και από που πρέπει να ασκείται!
Το ραντεβού με την ιστορία θα κατατάξει τις απόψεις σας σε μισάνθρωπες
και βαθύτατα αντιδημοκρατικές.
Ο λαός έχει φάει πάρα πολλά χημικά και πάρα πολύ ξύλο. Ο Σαμαράς
δεν τον εκπροσωπεί, ούτε ο Βενιζέλος. Το Σύνταγμα, που όπως λένε
έγκριτοι νομικοί χρήζει άμεσης αναθεώρησης, έδωσε παραθυράκια
σε αυτά τα κόμματα να κυβερνούν, εκπροσωπόντας μια μειοψηφία,
και εκλογικά από τις τελευταίες εκλογές. Ο λαός βράζει. Και δεν
νομίζω ότι θα μπορεί να τον σταματήσει κάτι όταν σκάσει η φούσκα.
Επίσης, ήμουν ξεκάθαρος ότι δεν έτυχε να ρίξω ψήφο ποτέ σε ΚΚΕ ή
Συνασπισμό/ΣΥΡΙΖΑ. Άν θεωρείται Αριστερά ο αυτόνομος Παπαθεμελής,
τότε ντάξει, συμφωνώ μαζί σας… Ήμουν σαφής πάντως από την αρχή
ότι Διπολισμός δεν υφίσταται στην Οικουμένη, από την πτώση του
τείχους του Βερολίνου και μετά. Παρέπεμψα στον Ζιάκα, που τα γράφει
πάρα πολύ ωραία κατά την γνώμη μου. Οπότε για ποιά αριστερά και ποιά Δεξιά
μιλάτε ακριβώς, δεν έχω καταλάβει…γιατί επιμένετε; Δεν μπαίνετε στον
κόπο να με διαβάζετε, οκ, τότε γιατί με αναφέρετε με λανθασμένο
τρόπο παραποιώντας τον λόγο μου; Κάποτε ο editor2 μ΄ έχει αποκαλέσει
Κομμουνιστή, ενώ δεν γνωρίζω ούτε τις βασικές αρχές του Κομμουνισμού… το
ίδιο κάνουν και οι κύριοι παραπάνω, λιγότερο ή περισσότερο…
Για να στηρίξουν το δίκαιό τους. Είναι μεγάλο πρόβλημα, φίλτατοι,
η εμμονή σας να διαλέγετε αυτό το μονοπάτι διαφωνίας. Αν
είχατε ισχυρές θέσεις, δεν θα ασχολούσαστε τόσο πολύ με
έναν ασήμαντο Κυριάκο Π. Θα απαντούσατε τεκμηριωμένα
στις ερωτήσεις του αμαθούς, και μεταμπαλαδεύατε το φώς σας.
Δυστυχώς όμως το ύφος και το περιεχόμενο της γραφής σας
δείχνει ότι μάλλον γράφετε για να εκτονώνετε την ανάγκη
για λίγο περισσότερο attention.
Θα ρίξω ένα τελευταίο σχόλιο, έτσι σαν υστερόγραφο. Άν και
ξέρω ότι χαμένος χρόνος είναι στην ουσία, θα το κάνω για την
ιστορία.
Πρόσθετες ερωτήσεις:
7) Τί ήταν το κίνημα Ε.Ε.Ε.
8) Τί γνωρίζετε για τις στημένες δίκες το 1936, που οδήγησαν
σε ενίσχυση του Μεταξά;
9) Μπορείτε να διακρίνετε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο
μεταξύ των ερωτήσεων 7) και 8), που λαμβάνει χώρα στις
μέρες μας με τον Σαμαρά και την εφεδρεία της Χ.Α.;
Το τελευταίο σχόλιο δεν είναι ερώτηση, αλλά θέση. Σαν απόγονος
προσφύγων, γνωρίζω ότι η υπαρκτή Δεξιά δολοφόνησε τον προσφυγικό
λαό, τον εξευτέλισε, τον εμπόδισε να γίνει κομμάτι αυτού του Κράτους.
Τον εκβίασε, του έτριψε την μούρη στο χώρα. Η υπαρκτή “Δεξιά΄΄,
από τά χρόνια του Μεταξά και του Ε.Ε.Ε., μέχρι την Δικτατορία
των Συνταγματαρχών, επεφύλαξε μια γήινη κόλαση στους μη
προνομιούχους. Η νεκρανάστασή της από τους συμβουλάτορες
και φίλους του P.M. της Ελλάδας είναι ένα πυροτέχνημα. Πέφτει
και όπου να ‘ναι θα σβήσει. Η πείνα, βασικό ένστικτο του ανθρώπου,
άρχισε να αφυπνίζει τον λαό, ακόμα και αυτόν που τους ψήφιζε.
Υ.Γ.
Εννοείται τα λάθη μου πολλά: δεν έχω χρόνο να επιμελούμε
τα κείμενά μου εδωμέσα, Ελευθέριε, και μην μου ξανατραβήξεις
το αυτί, έλεος, γιατί με κομπλάρεις… :p
Δεν απευθύνομαι προσωπικά σε κάποιον, αλλά σε κάποια ζητήματα που τέθηκαν παραπάνω: τίθεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η Αριστερά επέβαλε στανικώς τις αρχές της (και τους ανθρώπους της) στα εξής στρατηγικής σημασίας πεδία του κοινωνικού βίου: α) Σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από το Γυμνάσιο μέχρι το Πανεπιστήμιο β) στα Μ.Μ.Ε γ) στα πεζοδρόμια και στους τοίχους των πόλεων δ) στην Οικογένεια. Σ’αυτά τα πεδία παρήγαγε μόνον μορφές βίας και χάους, τις οποίες το ΠΑΣΟΚ μετέτρεπε σε υπεραξία πολιτικής ισχύος. Ο κυρίως ειπείν Πολιτισμός που παρήγαγε η Αριστερά τέθηκε στο περιθώριο της μνησικακίας της. Αυτή η μνησικακία – το υπαρξιακό βάθος της οποίας οφείλεται εν πολλοίς στην υποκρισία και τα ανοσιουργήματα αυτού που αποκαλούμε “Δεξιά”- κυριολεκτικά την ταλάνισε σε σημείο χρόνιας λύσσας και τυφλής, ρεβανσιστικής διαστροφής. Για να μιλήσουμε και να αναλύσουμε την επάρατο Δεξιά – εκ νέου και κατ’επανάληψιν, καθώς μιλάμε και ενοχοποιούμε την Δεξιά έδώ και τουλάχιστον τριάντα χρόνια – θα πρέπει η Αριστερά να δεχθεί τα ανωτέρω και να κάνει αυτοκριτική.
Δεν απευθύνομαι προσωπικά σε κάποιον αλλά σε κάποια ζητήματα που τέθηκαν παραπάνω: τίθεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το όραμα της αριστεράς για μια δίκαιη κοινωνία δεν έχει υλοποιηθεί. Όπου εγκαθιδρύθηκε με τη μορφή κρατικής εξουσίας –όχι στην Ελλάδα- με πρωτοβουλία του κόμματος που είχε την εξουσία, της λεγόμενης «πρωτοπορίας», εξετράπη σε ανελεύθερη και ολοκληρωτική κυριαρχία του κόμματος αυτού πάνω στην κοινωνία, τον προσπορισμό οφέλους της νομενκλατούρας και τον κατατρεγμό και φυσική εξόντωση των αντιπάλων. Έκανε δηλαδή αυτά που ιδεολογικά και πολιτικά κτυπούσε στο πρόσωπο των πολιτικών της αντιπάλων. Πρώτος ανάμεσα σε πολλούς μαρξιστές διανοητές που είδαν καθαρά ήδη από το ’50, και άσκησαν σοβαρή κι εμπεριστατωμένη κριτική πάνω στο μείζον αυτό πρόβλημα της ανθρωπότητας – το πρόβλημα της εξουσίας – ήταν ο Κώστας Παπαϊωάννου.
Η διείσδυση ανθρώπων από τις τάξεις της αριστεράς στους μηχανισμούς άσκησης εξουσίας και επιρροής, στο κράτος, στο εκπαιδευτικό σύστημα, στα ΜΜΕ, στους καλλιτεχνικούς κύκλους κ.λ.π. και η απεμπόληση για πολλούς εξ’αυτών του βασικού προτάγματος περί κοινωνικής δικαιοσύνης χάριν του στενού προσωπικού συμφέροντος, αποτελεί προδοσία του αρχικού οράματος και προσχώρηση στα συνηθισμένα, δηλαδή στο γνωστό τρίπτυχο “Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια”. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό για να συκοφαντήσει συλλήβδην κάποιος την αριστερά και τους ανθρώπους της για προδοτική στάση, τόσους ανθρώπους που αγωνίστηκαν και πολλοί θυσιάστηκαν για μια καλύτερη κοινωνία.
Κυριάκο, ούτε σε μαλώνω, ούτε θέλω να σε κομπλάρω· ελεύθερος και ώριμος άνθρωπος είσαι να εκφράζεσαι όπως θέλεις. Ούτε είμαι κανένας δάσκαλος απ’ τους παλιούς να σου τραβάω το αυτί, αλλά είναι διαφορετικό πράγμα η γραφή από τον προφορικό λόγο. Είναι ζήτημα αισθητικής αν θές. Και αν αφήσεις κατά μέρος το πολυτονικό, το οποίο άλλωστε δεν χρησιμοποιείς και στην καθημερινότητά σου, θα απέφευγες απλώς μία πηγή πρόσθετων βασάνων, καθώς έχεις να προσέξεις άλλα λάθη ουκ ολίγα, ορθογραφίας στη γραφή σου, για να μη δίνουμε μετά τζάμπα επιχειρήματα στον Γιανναρά να μας ψέγει για τα τρισβάρβαρα ελληνικά μας, ο ανοικονόμητος κι αγεωμέτρητος!
Eleftherios said:
“…για να μη δίνουμε μετά τζάμπα επιχειρήματα στον Γιανναρά να μας ψέγει για τα τρισβάρβαρα ελληνικά μας, ο ανοικονόμητος κι αγεωμέτρητος!”
Επανήλθα για να διαβάσω την θέση σου φίλτατε: ε και μόνο για το παραπάνω, υπόσχομαι να μην ξαναγράψω αν δεν βρίσκω τον αναγκαίο χρόνο για να επιμεληθώ το κείμενό μου. Ο Βιργκίλ Γκεωργκίου, στο βαθύτατα υπαρξιακό του διήγημα “Ένα Όνομα για την Αιωνιότητα΄΄, έγραφε ότι η γραφή αποτελεί ένα θαύμα όμοιο της ενσάρκωσης του Λόγου του Θεού. Η ψυχή μας λαμβάνει σάρκα και οστά στα ψηφιά. Μου ‘δωσες, γνωστέ άγνωστε φίλε Ελευθέριε, κίνητρο για να μην αντιμετωπίζω απ΄εδώ και πέρα τον σχολιασμό στο διεθνοδίκτυο σαν να πρόκειται για προφορικό λόγο. Το επιχείρημά σου να μην δίνουμε κίνητρα στους αγεωμέτρητους ήταν πάτημα στον κάλο: με χτύπησες ευλογημένε στο ευαίσθητο σημείο. (Γέλια.) Αν μπήκες στον κόπο να ασχοληθείς με τα βιβλία του Nelsen (Proofs Without Words), θα έχεις ήδη καταλάβει ότι όσο καλά και να χειρίζονται το εργαλείο της γλώσσας, αν είναι αγεωμέτρητοι κάνουνε μια τρύπα στο νερό με τα κούφια τα λόγια τους.
Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για την συνομιλία.
Δεν επρόκειτο για απλή διείσδυση αλλά για “Κατάσταση Πραγμάτων” προβάδην του χρόνου και της ιστορίας, επί δεκαετίες και τώρα ακόμη περισσότερο, γιατί η Αριστερά διαθέτει την νοοτροπία της Δεξιάς επί Χούντας: σε όλα έχει δίκαιο και η χώρα, η κοινωνία και οι ιδέες είναι ιδιοκτησία της. Όταν όμως ο Χριστιανός απεμπολεί την ιδέα της “κοινωνικής δικαιοσύνης” του Χριστού τότε συκοφαντείται ολικώς και τελεσιδίκως, έτσι δεν είναι; Επίσης, νομίζω ότι η αποκλειστική σύνδεση Αριστεράς και Δικαιοσύνης ή Αριστεράς και Λαού ελέγχεται ως μαραμένο ιδεολόγημα. Όλες οι ιδεολογίες πιστεύουν στην “κοινωνική δικαιοσύνη”, την ηθική και την πρόοδο του ανθρώπου κτλ. και τελικώς καταλήγουν στην “κοινωνική αποκατάσταση” της ιδιωτικής τύχης.
Σ’ένα κόσμο σύνθετο και πολύπλευρο, κανείς δεν είναι σε θέση από τη φύση των πραγμάτων, να μονοπωλήσει τίποτα. Ούτε ο Χριστός που ευαγγελίζονταν τη βασιλεία των ουρανών επί της γής, ούτε η αριστερά με τα οράματά της περί κοινωνικής δικαιοσύνης άσκησαν ποτέ εξουσία. Την εξουσία ασκούν οι Πόντιοι Πιλάτοι και το φοβερότερο απ’όλα τα τέρατα, το Κράτος. Το ζητούμενο για ανέλιξη της ανθρωπότητας πάνω από το δίχτυ εξουσίας όπου είναι πιασμένη σαν τα’αγρίμι παραμένει ανοικτό. Η αποκατάσταση της “ιδιωτικής ευημερίας” είναι κάτι το ανέφικτο σε ένα κόσμο καταπιεστικό και παράλογο.
Συμφωνώ με τα ανωτέρω, αλλά το ερώτημα είναι γιατί η Δεξιά μονοπωλεί την ιδεολογική ατζέντα του παρελθόντος ως επάρατος και η Άκρα Δεξιά (ή εν γένει το παρακράτος της Δεξιάς στην ενότητα του πολιτικού χρόνου) την βία; Γιατί διαιωνίζεται ο ιδιότυπος αυτός πολιτικός γνωστικισμός;
Θα κλείσω την παρέμβασή μου εδώ συνδέοντας το τελευταίο μου σχόλιο με τον τίτλο του άρθρου αλλά από μια πλευρά που το άρθρο αποσιωπά.
Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί και εκλογικά το φαινόμενο ΧΑ και τη ναζιστική βία, χρησιμοποιώντας τα ως δίλημμα στις επόμενες εκλογές, αναλόγως και των τάσεων που θα επικρατήσουν στο εσωτεριικό της. Είναι γνωστή η γραμμή Λαζαρίδη με τη θεωρία των δύο άκρων και τη διασπορά νέου φόβου στους πολίτες στη λογική «ή εμείς ή το χάος». Αν οι προηγούμενες εκλογές έγιναν υπό τον φόβο της εξόδου από την ΕΕ και της χρεοκοπίας, οι επόμενες πρέπει να γίνουν υπό τον φόβο αιματηρών κοινωνικών συγκρούσεων κι εμφύλιου σπαραγμού. Οπότε βεβαίως ο Αντώνης Σαμαράς θα παρουσιαστεί ως η ήρεμη δύναμη και ως ο ηγέτης που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα, κτυπώντας τα δύο άκρα και εγγυόμενος την κοινωνική ειρήνη και τα μνημόνια που έπονται. Η άλλη τάση που αυτή τη στιγμή φαίνεται να περνά σε δεύτερο πλάνο αλλά ενυπάρχει – γνωστές επίσης οι ακροδεξιές απόψεις του έτερου συμβούλου της πρωθυπουργικής αυλής Φαήλου Κρανιδιώτη- είναι η ενσωμάτωση της ΧΑ σε μια στρατηγική εξολόθρευσης του εχθρού μέσα από την ανάπτυξη της τρομοκρατίας και νέων ισχυρών φόβων που θα ακινητοποιήσουν τα πολιτικά αντανακλαστικά των πολιτών. Και οι δύο αυτές φασιστικού τύπου πρακτικές δεξιάς ή σοσιαλφασίζουσας απόκλισης μας είναι γνωστές σε αυτόν εδώ τον τόπο από μια πληθώρα παλαιών ιστοριών του πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος.
“Σοσιαλφασίζουσας απόκλισης”… η συνεχιζόμενη αγιολογία της αριστεράς: αριστερό παρακράτος ήταν και ο αναρχικός και η 17νοέμβρη και σία (σκότωνε μόνον κακούς δεξιούς) που ικανοποίησε ψυχικά μνησίκακους μικροαστούς και ευνόησε την οικονομική και κοινωνική διαιώνιση δοσίλογων οικογενειών (τζάκια τα λένε επιεικώς) στην εσωτερική ενότητα Δεξιάς -Κέντρου – Αριστεράς από την εποχή της κατοχής. Τα άλλα είναι κουτόχορτο…