ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ 14 (115 21)
Τηλ. 210 – 7272212, Fax 210 – 7272210
Εἰδική Συνοδική Ἐπιτροπή
Πολιτιστικῆς Ταυτότητος
ΤΗΛ. 210-7272212 – 213
E – mail: Politistikitautotita@yahoo.gr
ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ 6.11.2013
Διοργανώνεται τό Β΄Διεθνές Ἐπιστημονικό Συνέδριο γιά τήν Τουρκοκρατία καί τό 1821
Τό ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς 22 Νοεμβρίου καί τό πρωί τοῦ Σαββάτου 23 Νοεμβρίου ἐ.ἔ. θά πραγματοποιηθεῖ στό Διορθόδοξο Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πεντέλης τό Β΄ Διεθνές Ἐπιστημονικό Συνέδριο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σχετικά μέ τήν Τουρκοκρατία καί τήν προετοιμασία τοῦ 1821. Ὅπως εἶναι γνωστό ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἀποφασίσει τή διοργάνωση δέκα συνεδρίων, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τό 2012, μέ σκοπό τό δέκατο συνέδριο νά πραγματοποιηθεῖ τό ἔτος 2021, ὅταν θά συμπληρώνονται διακόσια χρόνια ἀπό τήν Μεγάλη Ἑλληνική Ἐπανάσταση.
Κεντρικό Θέμα τοῦ ἐφετεινοῦ Συνεδρίου θά εἶναι: «Ἡ ζωή τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων ἐπί Τουρκοκρατίας. Καταπίεση-Κοινοτισμός-Παιδεία». Φορεύς διοργανώσεως εἶναι ἡ Εἰδική Συνοδική Ἐπιτροπή Πολιτιστικῆς Ταυτότητος μέ Πρόεδρο τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ κ. Ἰγνάτιο. Πρόεδρος τῆς Ἐπιστημονικῆς Ἐπιτροπῆς εἶναι ὁ Ὁμότιμος Καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί Ἀκαδημαϊκός κ. Κωνσταντῖνος Σβολόπουλος.
Οἱ Ὁμιλίες τῶν εἰσηγητῶν – εἰδικῶν ἐπιστημόνων θά ἐκδοθοῦν σέ τόμο. Ἤδη ἔχει ἐκδοθεῖ ὁ τόμος μέ τά Πρακτικά τοῦ Α’ Συνεδρίου, τό ὁποῖο διοργανώθηκε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2012 μέ θέμα: «Ἱστοριογραφία καί Πηγές γιά τήν Ἑρμηνεία τοῦ 1821».
55 comments
Τώρα, πόσο “ἐπιστημονικὸ” μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνα συνέδριο ποὺ τὸ διοργανώνει ὁ + Δημητριάδος Ἰγνάτιος καὶ ὅχι _πανεπιστήμιο_, εἶναι ἄλλου παπὰ Εὑαγγέλιο.
Στὴν Ἑλλάδα τοῦ ἀχταρμᾶ, τοῦ 2013, ἔχουμε μπερδέψει τὴν βούρτσα μὲ…τὴν λούτσα!
Ἐπιστημονικὴ μέθοδος, ἐπιστημονικὸ πείραμα, λογικὴ ἀπόδειξη, ναὶ, ὅλα δύνανται νὰ ὑπάρχουν καὶ στὶς
ἀνθρωπιστικὲς ἐπιστῆμες. Καὶ στὴν ἱστορικὴ μελέτη καὶ στὴν Κοινωνιολογία καὶ στὴν Θεολογία καὶ σὲ ἄλλους πολλοὺς τομεῖς. Σπανίζει ὅμως σὲ αὐτὸν τὸν χῶρο καὶ τὸ πείραμα, καὶ ἡ συστηματικὴ ἔρευνα καὶ ἡ λογική. Γίνεται, πολλὲς φορές, ἐπιτηδευμένη χρήση τοῦ λόγου, κάτι ποὺ _δὲν μπορεῖ νὰ συμβεῖ στὴν αὐστηρότατη γλώσσα τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν_.
Νὰ δώσω ἕνα παράδειγμα. Ὁ φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης εἶπε κάποτε ὅτι “στὸ Βυζάντιο εἴχαμε ἐρμηνευτὲς ἐνῶ στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα στοχαστές”. Ὅσοι δὲν ἔχουν καμία σχέση μὲ τὰ μαθηματικά, τὴν φυσική, τὴν χημεία κ.ο.κ. μποροῦν πολὺ εὔκολα νὰ θεωρήσουν αὐτὰ τὰ λόγια ὡς ἀξιωματικῶς ὀρθά. Δὲν δύναται ὁ ἀγύμναστος στὴν μαθηματικὴ λογικὴ νοῦς νὰ ἀξιολογήσει σωστὰ τέτοιες προτάσεις: δὲν γνωρίζει ποιὰ ἐργαλεῖα νὰ χρησιμοποιήσει, ποιὲς μεθόδους, πῶς νὰ τὰ συνδυάσει αὐτὰ γιὰ νὰ ἐξάγει συμπεράσματα. Δὲν ἔχει ἀναπτύξει οὔτε κὰν τὴν ἀπαραίτητη διαίσθηση: δέχεται τέτοια κείμενα ὡς ἀξιωματικῶς ὀρθὰ ποὺ δὲν χρήζουν ἀμφισβήτησης, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὸ ἄν δημιουργοῦνται _ἀντιφάσεις_ μὲ ἄλλα τέτοια ἀντίστοιχα κείμενα, τὰ ὁποία ὁ κακόμοιρος ὁ ἀγεωμέτρητος θεωρεῖ καὶ αὐτὰ ὀρθά.
Ὁ μακαριστὸς Καστοριάδης κάνει τεράστια λογικὰ ἄλματα καὶ θεωρεῖ ὅτι οἱ πολιτισμοὶ τῶν λαῶν πορεύονται γραμμικὰ στὸν χρόνο. Ἕνα ἀντιπαράδειγμα στὰ λόγια του ἀρκεῖ γιὰ νὰ _καταρρίψει_ τὴν παραδοχή του. Ἴχνος _στοχασμοῦ_ στὰ ῥωμαϊκὰ αὐτοκρατορικὰ χρόνια, πρὶν καὶ μετὰ τὸν Χριστιανισμό, καὶ ἴχνος ἐρμηνευτικῆς προσέγγισης σὲ ἀρχαιοελληνικὸ κείμενο δίχως στοχασμὸ _δύναται νὰ κατεδαφίσουν_ τὸ προαναφερθὲν γλωσσικὸ οἰκοδόμημά του. Καὶ, ὧ ναὶ, ὑπάρχει πλῆθος ἀντιπαραδειγμάτων! Νὰ ἀναφέρουμε τὸν Μέγα Βασίλειο ἤ τὸν Λέοντα τὸν Σοφό;
Κάτι ἀντίστοιχο συμβαίνει καὶ μὲ συνέδρια τύπου τοῦ διαφημιζόμενου σὲ αὐτὴ τὴν δημοσίευση. Μαζεύονται “εἰδικοὶ” καὶ μὴ γιὰ νὰ “ἐρευνήσουν” (!!!) ἔτοιμες ἀπαντήσεις.
Γιὰ ὅσους δὲν καταλαβαίνουν γρὶ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ προσπαθῶ νὰ διατυπώσω, θὰ παραπέμψω στὸν πρόλογο τοῦ Ian Stewart, στὸ βιβλίο τοῦ Polya: How to Solve it.
Καὶ γιὰ ὅσους δὲν ἔχουν τὸ μεράκι νὰ διαβάσουν λίγο Ian Stewart καὶ Polya, παραπέμπω στὸν ἀεἴμνηστο Νεοκλῆ Σαρρῆ, ὁ ὁποῖος, σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς τελευταῖες του ἐκπομπές, περιέγραψε μὲ τὸν πλέον γλαφυρὸ τρόπο τὰ “ἐπιστημονικὰ” συνέδρια τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Α.Ε. (sorry, τοῦ ὀργανισμοῦ μὲ τὶς offshore ἐννοοῦσα!) καὶ τὶς φιλοδοξίες μητροπολιτῶν, οἱ ὁποίοι τὸν _θεώρησαν ἀνεπιθύμητο_ σὲ τέτοιες συνεδρίες. Βρῆτε τὸ βιντεάκι στὸν λογαριασμὸ τοῦ lomak στὸ youtube…
Τόσοι άνθρωποι χριστιανοί θα βρεθούν σ’αυτό το συνέδριο. Θα βρεθεί άραγε, έστω ένας, άνθρωπος χριστιανός να πει πως η επανάσταση του ’21 δεν έπρεπε να ξεκινήσει γιατί απλά και ξεκάθαρα ο Κύριος ουδέποτε μίλησε για επανάσταση σε μια χρονική στιγμή μάλιστα όπου οι εβραίοι ήταν κι αυτοί υπόδουλοι στους ρωμαίους;
Θα βρεθεί κάποιος να πει πως κι ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος δεν ήταν καθόλου μα καθόλου σύμφωνος με όσους κινούσαν για επανάσταση και μέχρι λίγα χρόνια πριν την επανάσταση έγραφε ότι δεν πρέπει να γίνει;
Τι άλλαξε; Η χριστιανική διδασκαλία ή η νοοτροπία μας;
Υπάρχει, έστω και ένας, άνθρωπος που να απαντήσει, το πρώτο;
Ναί, το εμπεδώσαμε κι αυτό! Κατά το “καλύτερα σκλάβοι παρά αριστερή παραφροσύνη” έτσι και “κάλλιο τουρκικό σαρίκι παρά τιάρα παπική”.
Το χαράτσι μόνο να πέφτει και καθήστε στ’αυγά σας μην κάνετε αταξίες παιδιά!
Αντιλαμβάνομαι πλήρως την μήνιν των εθνομηδενιστικών κύκλων σε τέτοιες αληθινά εθνικές και γνησίως πατριωτικές πρωτοβουλίες!Προτείνω : Ξύδι! Καταπραΰνει το νευρικό σύστημα!
Κύριε Λιάκο μου,
Ἀφῆστε αὐτὰ τὰ κοινότυπα, διότι μᾶς ἔχετε (οἱ ὑπερασπιστὲς τοῦ Τρίπτυχου…) πρήξει τοὺς ὄρχεις, καὶ κοιτᾶξτε λίγο νὰ συμμαζέψετε τὶς offshore, διότι ὁ κόσμος ἔχει πάρει χαμπάρι τὶ γίνεται…
Ἡ ἐμπιστοσύνη στὴν βαυαρικῆς ἐμπνεύσεως καὶ κατασκευῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔχει χαθεῖ μιὰ γιὰ πάντα. Εἶναι πιὰ συνώνυμη τῆς Κακο-δοξίας, καὶ τρισχυρότερη τοῦ ἴδιου τοῦ Βατικανοῦ, διότι ἐνδύεται μὲ προβιές…
Δὲν κάνει ἀπλὰ μῶκο γιὰ τὴν ληστοσυμμορία καὶ τὴν ῥίψη στὸν κάλαθο τῶν ἀπορριμάτων τοῦ Συντάγματος, ἀλλὰ ἀφήνει τὸν κάθε κύριο Φοῦχτελ νὰ σεργιανίζει _χωρὶς πρωτόκολλο_ καὶ χωρὶς νομικὴ κάλυψη στὴν Ἐπικράτεια.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (καὶ ὅχι μιὰ μειοψηφία ταπεινῶν Κληρικῶν καὶ Ὀρθοδόξου λαοῦ) εἶναι γιὰ ἀκόμη μία φορὰ μὲ τὸ μέρος τοῦ κατακτητή. Ὅπως κάποτε ὄρκισε τὴν Κυβέρνηση Τσολάκογλου, ὅπως ὄρκισε τὴν Κυβέρνηση Παπαδόπουλου καὶ μετὰ Ἰωαννίδη, ἔτσι ὑποστηρίζει τὸν κατακτητὴ γιὰ ἀκόμα μιὰ φορὰ μὲ τὴν ἐκκωφαντικὴ σιωπή της.
Διαβάζουν οἱ ἄνθρωποι, δὲν ἔχουνε χρόνο νὰ ἀφουγκραστοῦνε τὴν Κοινωνία…
Ελευθέριε,
καλέ μου άνθρωπε, μπορώ να καταλάβω την θέση σου και τις απόψεις σου. Δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουμε!
Μόνο ένα παράδειγμα προς μελέτη. Αν η σοβιετικοί είχαν για 400 χρόνια την εξουσία δεν θα υπήρχε σήμερα στην Ρωσία ούτε ίχνος που να θυμίζει τον χριστιανισμό!! Άρα εύκολα μπορείς να καταλάβεις γιατί θεωρώ προτιμότερο οτιδήποτε άλλο από το να έχω στο κεφάλι την αριστερά του υλισμού και της παραφροσύνης!
Σχετικά με την τιάρα έχει αποδειχθεί πολλάκις πως όπου έχει επικρατήσει η τιάρα έχουμε …. ερήμωση!
Δείτε αν θέλετε και την τελική επικράτηση της εσπερίας επί του ορθόδοξου ελληνικού έθνους, τα τελευταία 200 χρόνια και σε τι άθλια κατάσταση έχουμε περιέλθει!
Ελπίζω μ’αυτά να καταλάβατε τι λέω, αν βεβαίως γνωρίζετε έστω και τα βασικά χαρακτηριστικά της Ορθοδοξίας, και να συμφωνήσετε τελικά πως, όντως, για εμένα και θαρρώ για όλους του ορθόδοξους ούτε η ‘τιάρα’ ούτε η αριστερά του υλισμού και της παραφροσύνης είναι συμβατά ιδεολογήματα!
Γραικοβλάχε αγόρι μου,
διεξήλθες επιτυχώς όσο μπόρεσα να παρακολουθήσω την αντιπαράθεσή σου με τον ανεκδιήγητο Γεωργάνα στο θέμα των μεταναστών, μένεις όμως μαζί μ’αυτόν κολλημένος σε άλλα· ακούς Βελουχιώτη και παθαίνεις ταράκουλο, χώνεις το κεφάλι σου στην άμμο κι ο νούς σου πάει στα γκουλάνγκ της Σιβηρίας, στον πατερούλη, τον «επιστημονικό ιστορικό υλισμό» και δε συμμαζεύεται.
Αδικείς τόσους απλούς ανθρώπους που πέρα από την όποια ιδεολογία τους πολέμησαν και θυσιάστηκαν για να μπορείς εσύ σήμερα να βγαίνεις και να μιλάς με πλεονάζον θράσος και ασέβεια για τη θυσία τους ότι πήγε στράφι, ενώ η δική σου θρησκοληψία δικαιολογεί μας λές να σκύβουμε το κεφάλι στον κάθε δυνάστη!
Συμφωνώ πως με αυτό το πνεύμα δουλοφροσύνης που σε διακατέχει δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουμε και ούτε έχω τη διάθεση να συνεχίσω κουβέντες επ’αυτού.
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε”
Η επαντάσταση του 1821 ήταν απελευθερωτική από αλλοδόξους δυνάστες και όχι πόλεμος κατακτητικός.
Έχουμε τρία σημαντικά εδάφια στην ΚΔ όπου ο Ιωάννης ο Βαπτιστής (Λουκ. 3,14), ο ευαγγελιστής Λουκάς (Πραξ. 10,1-7), αλλά και ο ίδιος ο Ιησούς (Ματθ. 8,5-10), όχι μόνο δεν έκαναν λόγο για το τυχόν ασύμβατο της ιδιότητάς του στρατιώτη με την χριστιανική πίστη, επιπλέον όμως, αναφέρεται η ευσέβεια στρατιωτικών και θαυμάζεται η πίστη τους, παρά το γεγονός ότι όλοι αυτοί είχαν δώσει ή είχαν λάβει διαταγές ζωής και θανάτου.
Επιπλέον έχουμε το εδάφιο Πράξ. 5,29 που ζητείται από τον χριστιανό να προτιμά να υπακούει στον Θεό παρά στους ανθρώπους.
Ταυτόχρονα, εμείς οι Ορθόδοξοι δεν ερμηνεύουμε κατ’ οίκον την Αγία Γραφή, αλλά ακολουθούμε την ερμηνεία των Πατέρων, των οποίων η «Συμφωνία» έχει για εμάς ισχύ ισοδύναμη θα λέγαμε με απόφαση Οικ. Συνόδου.
Έτσι λοιπόν, η προστασία της επίγειας πατρίδας και η καταδίκη της προδοσίας της αποτελεί για εμάς υποχρέωση καθώς υπάρχει επ’ αυτού Συμφωνία Πατέρων (βλ. εδώ:http://www.oodegr.com/oode/koinwnia/ethnika/pateres_patrida_1.htm#_ftnref1)
Σύμφωνος με τους Πατέρες για αντίσταση κατά των αλλοδόξων στάθηκε και ο Ιωσήφ Βρυέννιος (http://www.oodegr.com/oode/istoria/o8wmanoi/arbeler_allwsi_1.htm#41) και βεβαίως ο Σχολάριος (http://www.oodegr.com/oode/istoria/o8wmanoi/arbeler_allwsi_1.htm#43)
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Επίσης, εκτός από τις προτροπές σε αντίσταση κατά των Τούρκων με τη συμμετοχή μοναχών στα 1422 (http://www.oodegr.com/oode/istoria/o8wmanoi/eikones/arveler_2/12_KANANOS_IOANNHS_POLH_1422_MONAXOI.jpg) και στα 1453 (http://www.oodegr.com/oode/istoria/o8wmanoi/eikones/arveler_2/14_SFRANTZHS_MIKRO_XRONIKO_MONAXOI.jpg), υπάρχει και το παρελθόν των απελευθερωτικών πολέμων όπως οι προσπάθειες για απελευθέρωση της Κρήτης από την αραβική κατοχή. Άλλωστε, αν ίσχυε αυτό, δεν θα γινόταν και απελευθέρωση της Πόλης στα 1261 από τους Λατίνους κατακτητές.
Πάντως, ακόμα και στο Βυζάντιο, με βασιλιά ομόδοξο, υπήρχε μια πολίτική θεωρία που έλεγε:
“Εστι γαρ βασιλέως μεν τρόπος ο νόμος, τυράννου δε νόμος ο τρόπος”
Όπως εξηγεί ο Ευάγγελος Χρυσός (βλ. συλλογικό έργο, «Αμφισβήτηση της εξουσίας», Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2003, σελ. 42-43):
«Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του βασιλέως και του τυράννου; […] το Βυζάντιο […] έχει μια κοινή περί της νομιμότητας αντίληψη […] [δηλαδή] Ο βασιλέας βάζει τον νόμο πάνω από τη βούλησή του […] Εάν συμβαίνει το αντίθετο, τότε έχουμε την περίπτωση του τυράννου».
Εκεί λοιπόν μπορούσε να βρει εφαρμογή το Πράξ. 5,29: “Πειθαρχείν δεί Θεώ μάλλον ή ανθρώποις” με την έννοια ότι ο βασιλιάς είχε χάσει την εύνοια του Θεού εξαιτίας της μη χρηστής διοίκησης του.
Ο Αθανάσιος ο Πάριος κατακρίθηκε και από χριστιανούς γι’ αυτές τις ακραίες θέσεις του. Και βεβαίως, να πούμε ότι η «Πατρική Διδασκαλία» πρέπει να εξεταστεί και μέσα στο πλαίσιο της εποχής, καθώς ο Ναπολέων προχωρούσε ασταμάτητος, και μέλημα του Παρίου ήταν να μην εισαχθεί η γαλλική αθεΐα στους Χριστιανούς. Πάντως, ο Πάριος δεν έφτασε σε ταύτιση με τον κατακτητή αφού ζητούσε να τιμώνται ως άγιοι τα σύμβολα αντίστασης στον μουσουλμανισμό, οι Νεομάρτυρες, και γνωρίζουμε ότι διατήρηση της χριστιανικής ταυτότητας σήμαινε ταυτόχρονα και διατήρηση της εθνικής ταυτότητας.
Αλλά γιατί να εμμένουμε στον Πάριο και να μην θυμόμαστε τις «Διδαχές» του επισκόπου Ηλία Μηνιάτη που στην Τουρκοκρατία αποτελούσαν αγαπημένο λαϊκό ανάγνωσμα, όπου ο επίσκοπος προσεύχεται στη Θεοτόκο για την ελευθερία του Ελληνικού Γένους και την ενδυνάμωση των ελλήνων και ξένων αγωνιστών.
http://www.oodegr.com/oode/istoria/epanastasi/my8oi_1821_1.htm#4_1
Ναι, καλέ μου Ελευθέριε, μόνο που εγώ γνωρίζω τα της αριστεράς πολύ καλύτερα απ’όσο συ γνωρίζεις τα της Ορθοδοξίας(αν γνωρίζεις έστω κάποιες βασικές ‘γραμμές’!).
Αυτό το κάνουν οι περισσότεροι: Πολεμούν κάτι που δεν γνωρίζουν. Μάθε πρώτα λίγα πράγματα και μετά τα λέμε. Αυτό που κάνεις δεν σε τιμά….
ε, δε συμφωνείς;;
Μας λες οτι τα πήγα μια χαρά στο θέμα για τους λαθραίους. Να φανταστώ πως είσαι ενήμερος για όλους αυτούς του ανεκδιήγητους ‘φιλοσόφους’ της αριστεράς και το τι λένε και πώς παραμυθιάζουν όλους αυτούς τους αγνούς αριστερούς με αποτέλεσμα ο πιο δυνατός σύμμαχος των λαθραίων να είναι οι αγνοί κι απλοί αριστεροί σου;; Μα, Ελευθέριέ μου, αν είναι έτσι, τότε να θεωρήσουμε κι εσένα ως μέρος του προβλήματός μας. Επικροτείς με τον τρόπο σου κινήσεις της αριστεράς που έχουν ως αποτέλεσμα τον χαλασμό της χώρας! Να προσέχεις, από τούδε και στο εξής!
Εγώ δεν αδικώ κανέναν! Αυτοί αδίκησαν και καταδίκασαν τον εαυτό τους ακολουθώντας ανεκδιήγητους ‘ψευδοφιλοσόφους’ σε ‘έρημους τόπους’.
Θράσος είναι το να εντοπίζεις και να προειδοποιείς τους άλλους για τις λάθος κινήσεις ανθρώπων του παρελθόντος αλλά και του σήμερα; Όχι, φυσικά. Λάθος είναι να βλέπεις τις κακοτοπιές και να μη βγάζεις μιλιά γιατί κάποιοι θα ενοχληθούν.
Το να μη προειδοποιεί κάποιος όσους οδηγούνται στον γκρεμό εξαιτίας κάποιων συμφερόντων/ιδεοληψιών σημαίνει πως είναι δούλος αυτών των συμφερόντων/ ιδεοληψιών ! Απλούν!
Τὸ ὅτι ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ἔπρεπε νὰ γίνει τὸ μαρτυρᾶ πλέον ἢ εὐγλώττως ἡ μοῖρα τῶν Ἀρμενίων. Τὸ 1915-22 δὲν εἶχαν κράτος νὰ μπορεῖ νὰ κάνει κάτι, ἔστω ἐλάχιστο, γι’ αὐτούς. Καὶ ἡ μοῖρα τῶν Ἰσραηλιτῶν τῆς Εὐρώπης ἀπὸ τὸ 1933 μέχρι τὸ 1945, ἐπίσης.
Δὲν εἶπε ποτὲ ὁ Χριστὸς νὰ κάτσει κανένας νὰ τὸν σφάξουν, ὥστε νὰ γίνει μάρτυρας. Καὶ ἡ Ἐκκλησία Του τὸ ἀπαγόρευσε στοὺς πιστούς της καὶ αὐτὴ εἶναι μία εἶναι ἀπὸ τὶς πρῶτες, πρῶτες ἐπίσημες ἀποφάσεις της. Συνεπῶς, ἂν γιὰ νὰ σώσουν οἱ Ἕλληνες τὸ θεῖον δῶρον τῆς ζωῆς χρειάζονταν κράτος (καὶ ἡ συνέχεια ἀπέδειξε ὅτι χρειάζονταν), τὸ Χριστιανικὸ καθῆκόν τους ἦταν νὰ ἀγωνισθοῦν γιὰ νὰ ἀποκτήσουν κράτος.
Papyrus52,
η απάντησή μου επί των ενστάσεών σας, αγαπητέ, έχει δοθεί ήδη στο προηγούμενό μου σχόλιο:
α) Ουδέποτε ο Κύριος μίλησε για απελευθερωτικό αγώνα παρά ως αμνός αφέθηκε στα χέρια των σταυρωτών Του. Εξάλλου ανταλλάχτηκε με έναν που προσπάθησε αυτό που εσείς θέλετε να νομιμοποιήσετε, έναν στασιαστή, τον Βαραββάν!
β) Εμένα μου φτάνει που ο άγιος Αθανάσιος, όχι μόνο σε ένα έργο του, γράφει εναντίον μιας επανάστασης του γένους!
Αλλά αφού μπήκατε στον κόπο να παραθέσετε τόσα, ας μπω κι εγώ σε ανάλογο κόπο να τα δω και να δώσω μια κάποια απάντηση.
Στο πρώτο που λέτε για τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή (Λουκ. 3,14) το «μηδένα διασείσητε» πώς το μεταφράζετε; Αν το μεταφράζετε ως ‘να μη ασκήσετε βία σε κανέναν» τότε τι σόι στρατιώτες είναι αυτοί;
Στο 2ο , δεν είδατε τι έκανε ο άγιος Κορνήλιος μετά; Μαζί με τους λοιπούς Αποστόλους κήρυττε το Ευαγγέλιο απλούστατα διότι η στράτευση δεν συνάδει με την χριστιανική ζωή. Αν θέλετε δείτε και το ΙΒ’ κανόνα της Α’ Οικουμενικής Συνόδου μιας και όπως εμμέσως πλην σαφώς μας λέτε πως σέβεστε τις Οικουμενικές Συνόδους:
«Οἱ δὲ προσκληθέντες μὲν ὑπὸ τῆς χάριτος, καὶ τὴν πρώτην ὁρμὴν ἐνδειξάμενοι, καὶ ἀποθέμενοι τὰς ζώνας, μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ τὸν οἰκεῖον ἔμετον ἀναδραμόντες, ὡς κύνες, ὡς τινάς καὶ ἀργύρια προέσθαι, καὶ βενεφικίοις κατορθῶσαι τὸ ἀναστρατεύσασθαι· οὗτοι δέκα ἔτη ὑποπιπτέτωσαν, μετὰ τὸν τῆς τριετοῦς ἀκροάσεως χρόνον. Ἐφ᾿ ἅπασι δὲ τούτοις, προσήκει ἐξετάζειν τὴν προαίρεσιν καὶ τὸ εἶδος τῆς μετανοίας. Ὅσοι μὲν γὰρ φόβῳ, καὶ δάκρυσι, καὶ ὑπομονῇ, καὶ ἀγαθοεργίαις, τὴν ἐπιοτροφὴν ἔργῳ, καὶ οὐ σχήματι, ἐπιδείκνυνται, οὗτοι πληρώσαντες τὸν χρόνον τὸν ὡρισμένον τῆς ἀκροάσεως, εἰκότως τῶν εὐχῶν κοινωνήσουσι, μετὰ τοῦ ἐξεῖναι τῷ ἐπισκόπῳ καὶ φιλανθρωπότερόν τι περὶ αὐτῶν βουλεύσασθαι. Ὅσοι δὲ ἀδιαφόρως ἤνεγκαν, καὶ τὸ σχῆμα τοῦ εἰσιέναι εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἀρκεῖν ἑαυτοῖς ἡγήσαντο πρὸς τὴν ἐπιστροφήν, ἐξ ἅπαντος πληρούτωσαν τὸν χρόνον.»
Απαράδεκτον, λοιπόν, τὸ ἀναστρατεύσασθαι, το να ξαναγίνει στρατιώτης κάποιος χριστιανός …
Στο 3ο , να αρκεστείτε στο ότι ο Κύριος συγχώρεσε και την μοιχαλίδα και την πόρνη και μάλιστα είπε τόσα για την πόρνη και το μύρο της. Τι πάει να πει, λοιπόν, το γεγονός ότι θαύμασε για την πίστη του εκατόνταρχου; Μήπως είναι συμβατά με την χριστιανική ζωή η πορνεία κι η μοιχεία;
Τι σχέση μπορεί να έχει το «Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» με το θέμα μας;!
Πάντως δείτε το κι αυτό έχοντας στο νου το ρηθέν υπό του Κυρίου:
«πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρα αποθανούνται» Ματθ. Κστ’ 52
και θέστε στην καρδιά σας τον λογισμό πως η στράτευση μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο για άμυνα!
Στον 1ο σύνδεσμό σας διαβάζουμε τα λόγια του Ιερού Χρυσοστόμου και του Μεγάλου Φωτίου περί αγώνα υπέρ της πατρίδος! Μα τι άλλο μπορεί να εννοούν εδώ οι άγιοι εκτός από τους α_μ_υ_ν_τ_ι_κ_ο_ύ_ς υπερ της πατρίδος αγώνας; Κι αυτό όχι έτσι απλά και ως έτυχε ενθυμούμενοι και τον κανόνα του Μεγάλου Βασιλείου περί αποχής 3 ετών από την Θεία Ευχαριστία ως επιτίμιο σε όποιον εφόνευσε σε οιονδήποτε πόλεμο!
Εδώ θυμηθείτε και τον Ξς’ Αποστολικό Κανόνα:
«Ει τις κληρικός εν μάχη τινά κρούσας και από του ενός κρούσματος αποκτείνας, καθαιρείσθω δια την προπέτειαν αυτού. Εάν δε λαϊκός η, αφοριζέσθω»
για να βοηθηθείτε διαβάζοντας τα λοιπά στους επόμενους συνδέσμους ή άλλως λινκ που παραθέσατε!
Τι κι αν ο Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος κατακρίθηκε από συνανθρώπους του, τι πάει να πει αυτό; Τόσοι και τόσοι άγιοι κατακρίθηκαν από συνανθρώπους τους!
Νομίζω πως είδα και σχολίασα ό,τι δεχόταν σχολιασμό.
Είθε να μας φυλάγει ο Κύριος από τα δεινά του πολέμου!
Αγαπητέ «Γραικοβλάχε»
Αγαπητέ «Γραικοβλάχε»
Πριν από κάθε άλλη απάντηση, θα πρέπει νομίζω να παρατηρήσεις και μόνος σου μια έντονη αντίφαση στα όσα ανέφερες.
Έγραψες ότι «η στράτευση δεν συνάδει με την χριστιανική ζωή».
Και κατόπιν, βλέποντας τα Πατερικά χωρία που παρέθεσα, γράφεις ότι:
«Μα τι άλλο μπορεί να εννοούν εδώ οι άγιοι εκτός από τους α_μ_υ_ν_τ_ι_κ_ο_ύ_ς υπερ της πατρίδος αγώνας;»
Πώς είναι δυνατόν να γράφεις ότι «η στράτευση δεν συνάδει με την χριστιανική ζωή» και κατόπιν με ακατανόητη ευκολία να λες ότι οι Πατέρες αποδέχτηκαν αμυντικό πόλεμο;! Μα ο αμυντικός πόλεμος απαιτεί στράτευση!
Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε ότι το θέμα της στράτευσης των Χριστιανών είναι πολύπλοκο στη μελέτη του, και δεν είναι τυχαίο ότι ευθυνεται για τις προτεσταντικές “φιλειρηνικές” σέκτες που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν. Οι οποίες βεβαίως για να μπορέσουν να ρυθμίσουν το ζήτημα της ανθρώπινης βιαιότητας στους κόλπους τους, οδηγήθηκαν εκ των υστέρων σε αντιφατικές παραδοχές (βλ. Μάρτυρες του Ιεχωβά, παλαιότερα τους Ρώσους Δουχοβόρους, ή ακόμα παλαιότερα τους Παυλικιανούς, πηγαία αίρεση για πολλές εικονομαχικές ή “φιλειρηνικές” προτεσταντικές ομάδες).
Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτό.
Επικαλείσαι τον 13ο Κανόνα του Μ. Βασιλείου ο οποίος όμως μας βεβαιώνει ότι ολόκληρη η αρχαία Ιερά Παράδοση, συγχώρησε την στράτευση για άμυνα:
«Τούς έν πόλεμοις φόνους οί Πατέρες ήμών, έν τοις φόνοις ούκ ελογίσαντο, έμοί δοκεΐ, συγγνώμην δίδοντες τοις ύπέρ σωφροσύνης καί εύσεβείας άμυνομένοις.»
Δηλαδή:
«Οι Πατέρες μας δε συγκαταρίθμησαν ανάμεσα στους φόνους τους σκοτωμούς που έγιναν σε καιρό πολέμων, γιατί, όπως νομίζω, συγχωρούν αυτούς που αμύνονται για χάρη της εγκράτειας και της ευσέβειας».
Ενώ λοιπόν γνωρίζεις τον 13ο Κανόνα του Μ. Βασιλείου, πώς παραβλέπεις την σπουδαιότατη ιστορική και Νομοκανονική μαρτυρία του, ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας εξαρχής δεν θεώρησαν τον πόλεμο όπως το προβάλλεις εσύ, κάτι σαν παρόμοιο με τον φόνο; Αυτό και μόνο που διάβασες, θα έπρεπε να είναι αρκετό για να σε πείσει.
Ο Μ. Βασίλειος προτείνει την τριετή αποχή, επειδή ακριβώς αποδέχτηκε το αναγκαίο κακό του αμυντικού πολέμου:
«Τάχα δέ καλώς έχει συμβουλεύειν, ώς τάς χείρας μή καθαρούς, τριών έτών τής κοινωνίας μόνης άπέχεσθαι.»
Δηλαδή:
«Ίσως όμως είναι καλό να συμβουλέψουμε να απέχουν μόνο από την «κοινωνία» για τρία χρόνια όσοι σκοτώνουν στον πόλεμο, γιατί έχουν λερώσει τα χέρια τους με αίμα» (μτφρ. καθ. Ακανθόπουλου).
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε την ευχή από τη Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου για την καθυπόταξη των βαρβάρων που επιθυμούν τον πόλεμο:
«Μνήσθητι, Κύριε, τών εύσεβεστάτων και πιστοτάτων ημών βασιλέων […] Όπλω αληθείας, όπλω εύδοκίας στεφάνωσαν αυτούς· επισκίασον επί την κεφαλήν αυτών εν ημέρα πολέμου• ενίσχυσον αυτών τον βραχίονα […] υπόταξον αυτοίς πάντα τα βάρβαρα έθνη, τα τους πολέμους θέλοντα» (Τρεμπέλας, “Αι τρεις Λειτουργίαι κατά τους εν Αθήναις κώδικας”, σελ. 186).
Πως λοιπόν θα πούμε ότι «η στράτευση δεν συνάδει με την χριστιανική ζωή»;
Και εκτός αυτών, έχουμε και τον ξεκάθαρο Ιερό Κανόνα της Εκκλησίας, την Επιστολή του Μ. Αθανασίου προς Αμμούν που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την άποψη σου:
«Επεί καί τών άλλων τών εν τώ βίω γινομένων ευρήσομεν τάς διαφοράς κατά τι γινομένας• οίον φονεύειν ουκ έξεστιν, αλλ’ εν πολέμω αναιρείν τούς αντιπάλους, καί έννομον καί επαίνου άξιον. Ούτω γούν καί τιμών μεγάλων οι κατά πόλεμον αριστεύσαντες αξιούνται καί στήλαι τούτων εγείρονται, κηρύττουσαι τά κατορθώματα. Ωστε τό αυτό, κατά τι μέν καί κατά καιρόν, ουκ έξεστι, κατά τι δέ καί ευκαίρως, αφίεταί τε καί συγκεχώρηται.»
Δηλαδή:
«Γιατί και στις άλλες πράξεις της ζωής θα βρούμε ότι υπάρχουν διαφορές ανάλογα με την περίπτωση’ για παράδειγμα: δεν επιτρέπεται να σκοτώνουμε, αλλά το να φονεύουμε τους αντιπάλους στον πόλεμο και νόμιμο είναι και αξιέπαινο. Έτσι βέβαια και τιμούνται με μεγάλες τιμές αυτοί που διακρίθηκαν στον πόλεμο και υψώνονται στήλες που διακηρύσσουν τα κατορθώματά τους’ επομένως το ίδιο πράγμα δεν επιτρέπεται σε κάποια περίπτωση και σε κάποια περίσταση, ενώ σε κάποια άλλη περίπτωση και στην κατάλληλη περίσταση και επιτρέπεται και συγχωρείται».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Άρα λοιπόν, η γνώμη σου ότι «η στράτευση δεν συνάδει με την χριστιανική ζωή» δεν υπάρχει στην Ορθοδοξη διδασκαλία. Η στράτευση σαφώς και συνάδει με την χριστιανική ζωή, αλλά ως αναγκαίο κακό που δεν κατορθώνει κάποιος να το αποφύγει, στα πλαίσια όμως ενός αμυντικού και μόνο πολέμου για προστασία της πατρίδας και της ευσέβειας.
Και με στενοχωρείς που θέλεις ως συνηγόρους σου δύο Κανόνες που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που λες.
Για τον ΞΣΤ΄ Αποστολικό Κανόνα που μιλά για «κρούσμα» σε «μάχη», όφειλες να διαβάσεις πρώτα την ερμηνεία του, διότι, με τον όρο «μάχη» εννοεί την «φιλονικία» και όχι τον πόλεμο. Ο Νικόδημος Αγιορείτης, στο «Πηδάλιον» ερμηνεύει σαφώς ότι το περιεχόμενο του Κανόνα αφορά «ανίσως τινάς Κληρικός εν καιρώ μάχης ήτοι φιλονεικίας, ήθελε κτυπήση τινά». Μιλάει δηλαδή για φιλονικία = καυγά.
Σε παρακαλώ λοιπόν, πρόσεχε με το περιεχόμενο των Κανόνων. Δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε ότι οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας γρονθοκοπούνται μεταξύ τους σε ένα πρωτοφανές ρεσιτάλ αντιφατικότητας, όπου ο Μ. Βασίλειος, ο Μ. Αθανάσιος και οι αρχαίοι Πατέρες να συγχωρούν τον φόνο σε αμυντικό πόλεμο, και σε άλλο Κανόνα να θέλουμε αυτός που πάει στη μάχη να αφορίζεται! Αν είναι δυνατόν.
Και το ίδιο κάνεις και για τον 12ο Κανόνα της Α΄ Οικ. Συνόδου για τον οποίο δεν έχεις καταλάβει που αναφέρεται. Αν είναι δυνατόν δηλ. να έχουμε Ιερούς Κανόνες που διαψεύδουν άλλους Ιερούς Κανόνες!! Γι’ αυτό θα πρέπει να μελετάμε τις ερμηνείες των ιερών κανόνων.
Ο 12ος Κανόνας της Α΄ Οικ. Συνόδου που νομίζεις ότι καταδικάζει την στράτευση αναφέρεται σε χριστιανούς στρατιώτες των τριών πρώτων αιώνων, που “εν καιρώ διωγμού, ζήλω θείω κινηθέντες, τας ζώνας τών στρατειών αύτών απέθεντο [δηλ. τα παράσημα τους], και προς μαρτύριον ώρμησαν“, όπως γράφει ο Βαλσαμών.
Οι στρατιώτες αυτοί λοιπόν, με ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ πρωτοβουλία βγήκαν από το στράτευμα για να δώσουν ομολογία πίστεως και να μαρτυρήσουν για τον Χριστό, κατόπιν όμως δέχτηκαν δώρα και χρήματα και άλλαξαν γνώμη. Όμως, είχαν ήδη φανερώσει ότι ήταν Χριστιανοί, και για να επιστρέψουν στο στράτευμα όφειλαν “τη πλάνη συνέθετο” όπως λέει ο Ζωναράς, έπρεπε δηλ. να συμφωνήσουν με την ειδωλολατρική πλάνη.
Όλες οι ερμηνείες αναφέρουν ότι ο 12ος Κανόνας της Α΄ Οικ. Συνόδου δεν έχει ως κεντρικό θέμα του την στράτευση, αλλά την άρνηση της πίστης και την αποδοχή των μετανοούντων από την ελεύθερη πια Εκκλησία.
Όσο για την ερμηνεία των βιβλικών εδαφίων, αυτή θα σου την δώσει ξεκάθαρα ο 2ος Κανόνας του Γρηγορίου Νεοκαισαρείας, ο οποίος αποδέχεται το αναγκαίο κακό του πολέμου, δίνει όμως αυστηρές οδηγίες για τη συμπεριφορά των Χριστιανών, οι οποίοι τον καιρό της πολεμικής επιδρομής δεν είναι δυνατόν να τον θεωρήσουν ως ευκαιρία κέρδους κερδίζοντας απ’ το αίμα και την καταστροφή ανθρώπων που ξεσπιτώνονται ή αιχμαλώτων ή σκοτωμένων (Τό δέ έν καιρώ τής καταδρομής […] νομίσαι εαυτοίς καιρόν είναι κέρδους […] πρός τήν πλεονεξίαν έκτραπώσί τίνες, κερδαίνοντες έξ αίματος καί ολέθρου άνθρώπων άναστάτων γενομένων, ή αιχμαλώτων, ή πεφονευμένων).
Αυτή είναι η σημασία των εδαφίων που αποδέχονται την στράτευση χωρίς να την καταδικάζουν. Ο Χριστιανός πολεμά όταν δεν γίνεται αλλιώς, προκειμένου να φέρει την ειρήνη, όταν αυτή δεν μπορεί να έρθει αλλιώς, και συμμετέχει στον πόλεμο με συνείδηση ότι είναι αναγκαίο κακό, αλλά κακό. Και συμμετέχει εκεί γνωρίζοντας την αξία της ανθρώπινης ζωής, και προσπαθώντας να μείνει άνθρωπος χωρίς να αποκτηνωθεί.
Και μεταγενέστεροι Πατέρες τα ίδια είπαν.
Ο Νικόλαος Καβάσιλας στο “Περι της έν Χριστώ Ζωης” λέει ξεκάθαρα ότι μπορεί να την επιτύχουν όλοι, σε όποια θέση κι αν βρίσκονται, και γι’ αυτό σημειώνει ότι ακόμα και “ο στρατηγός μπορεί να στρατηγήσει” (PG 150, 657D). Και ξέρουμε καλά τι σημαίνει αυτό σε κόστος ανθρώπινης ζωής.
Ο Αθανάσιος ο Πάριος λοιπόν, δε αρκεί για να σε βεβαιώσει για τίποτα.
Είχα γράψει πριν από καιρό ένα εκτενές άρθρο για τη διδασκαλία του Μ. Φωτίου σχετικά με τη διδασκαλία των Πατέρων.
http://www.oodegr.com/oode/pateres1/genika/kyros_paterwn_fwtios_1.htm
Εκεί σαφέστατα ορίζει ο μεγάλος αυτός Πατέρας της Εκκλησίας ότι οποιαδήποτε άποψη χριστιανού, θεολόγου, αγίου ή και Πατέρα ακόμα που έρχεται σε αντίθεση με τους Ιερούς Κανόνες και τη Συμφωνία Πατέρων (Consensus Patrum) οφείλει αν απορριφθεί και να θεωρηθεί διδασκαλία εσφαλμένη την οποία σε καμία περίπτωση δεν ακολουθούμε.
(βλ. π.χ. την ενότητα 9. “Η Συμφωνία Πατέρων (Consensus Patrum) δεν αναιρείται από τη μεμονωμένη και ευκαιριακή διαφωνία”).
Γι’ αυτό, θέλω με κάθε σοβαρότητα να πω ότι η γνώμη σου «η στράτευση δεν συνάδει με την χριστιανική ζωή» δεν αποτελεί διδασκαλία της Εκκλησίας και μάλιστα με τον απόλυτο τρόπο που το θέτεις. Διαφορετικά, οι Πατέρες της Εκκλησίας για εσένα είναι αιρετικοί.
Είναι άλλο πράγμα να μιλάμε για το αν είναι καλός ο πόλεμος. Φυσικά δεν είναι καλός. Όμως, υπάρχουν φορές που η συλλογική άμυνα είναι αναγκαία, ακόμα και αν κάποιος άγιος στο επίπεδο της αγιότητας του Χριστού μπορέσει να μαρτυρήσει χωρίς να αμυνθεί. Και φυσικά, η στρατιωτική άμυνα οφείλει να γίνεται χωρίς μίσος προς τον εχθρό, αλλά με συνείδηση του αναγκαίου μεν κακού, αλλά κακού, όπως είναι η αφαίρεση ζωής σε ώρα πολέμου, η οποία απλώς συγχωρείται, αλλά συγχωρείται όμως στα πλαίσια όχι της δικής μας σκέψης, αλλά σε εκείνα που όρισε η Εκκλησία και οι Πατέρες.
Γραικοβλάχε τζάνεμ,
Eμ ξέρουμε ότι τα ξέρεις απ’ όξω κι ανακατωτά, μπορούμε τώρα εμείς οι Καπαδόκες να τα βάλουμε με κοτζάμ Γραικοβλάχο ; Μόνο που απ’ την πολλή σου έγνοια να κοκορεύεσαι για τες παντογνωσίες σου και την βία με την οποία τινάσσεις τις πετριές κατά την κεφαλή μας, σου διαφεύγει να γροικάς ήντα πράμα λέμε.
Εγώ πουθενά δεν μίλησα για αριστερά, ή για Ορθοδοξία και δεν προλαβαίνω ν’ ασχολούμαι με “ανεκδιήγητους ψευδοφιλοσόφους”. Μίλησα για την παραβίαση από τη μεριά ντόπιων και ξένων δυναστών του δικαιώματος στην ζωή και την αξιοπρέπεια, γιατί χωρίς αυτά τι θα τις κάνεις τις ιδέες γιάβρουμ; Θα τυλίγεις με αυτές τα Πασχαλινά τ΄αυγά και θα στολίζεις τη φάτνη για να κάνεις Πάσχα και Χριστούγεννα;
Γιὰ τὴν ἱστορία, ὁ ὅρος Γραικοβλάχος εἶναι καταχρηστικὸς καὶ νεωτερικὸς (ὅπως τὸ
Κουτσόβλαχος, ποὺ προσδιορίζει τὴν καταγωγὴ ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Μικρᾶς Βλαχίας). Οἱ ἄνθρωποι Armani προσδιορίζονται στὴν γλώσσα τους.
«Άκουσε παιδί μου, οι Γκραίκοι δεν είναι περισσότερο Έλληνες από ’μας. Μπορεί εμείς να ’μαστε Βλάχοι κι αυτοί να ’ναι Γκραίκοι, όμως μαζί κάνουμε τους Έλληνες.»
Ρήση Κώστα Ζιώγα από το Περιθώρι Νευροκοπίου (απλός άνθρωπος που ο νεοτερίζων; Γραικοβλάχος μας καταχρώμενος των εννοιών θα τον μεταβάπτιζε κι αυτόν σε “αγνό αριστερό”)
Αγαπητέ μου Papyrus52,
στην προσπάθειά μου να απαντήσω στο σχόλιό σας αυτό απέκτησε μια … γραμμικότητα. Απάντησα δλδ το ένα σχόλιό σας μετά το άλλο και με την σειρά που τα θέσατε. Έτσι φάνηκε στα μάτια σας μια αντίφαση στα λεγόμενά μου.
Από την άλλη η αλήθεια είναι πως α) δεν είχα υπόψιν μου κάποια ερμηνεία του ΙΒ’ κανόνα (τώρα έχω) και β) όταν αντιλήφθηκα αυτήν την έκφρασή μου, «η στράτευση δεν συνάδει με την χριστιανική ζωή», είχα στείλει ήδη το σχόλιο.
Το σωστότερο, σκέφτηκα, θα ήταν να έγραφα πως στους πρώτους αιώνες αλλά και κατά την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, μιας και είχα υπόψιν μου τον ΙΒ’ Κανόνα αλλά και το ότι κάποιοι όπως ο άγιος Ιππόλυτος Ρώμης ήταν κατά της στράτευσης των χριστιανών, η στράτευση δεν ήταν συμβατή με την χριστιανική ζωή! Στην πορεία όμως το πράγμα άλλαξε κι έτσι καταλήξαμε να έχουμε την αποδοχή των αμυντικών πολέμων «ύπέρ σωφροσύνης καί εύσεβείας».
Δεν νομίζω, λοιπόν, πως έχω πέσει σε αντίφαση, αφού αμέσως μετά φαίνεται πως γνώριζα και δέχομαι αυτό που οι Πατέρες μας λένε και δεν θεωρώ πως η στράτευση είναι ασύμβατη με την χριστιανική ζωή! Αφού γνώριζα τον κανόνα του Μεγάλου Βασιλείου πώς είναι δυνατόν να μου λέτε πως επειδή διάβασα τα κείμενα από τα λινκ που δώσατε, άλλαξα γνώμη. Μην προτρέχετε, παρακαλώ.
Το θεωρώ, λοιπόν, αυτό που έγινε ένα μικρό μπέρδεμα, είναι θαρρώ ανεκτό κάτι τέτοιο μέσα στα πλαίσια ενός online διαλόγου, και φυσικά ζητώ συγγνώμη γι’αυτό.
Ο Μέγας Βασίλειος είναι σίγουρος πως οι Πατέρες συγχωρούν τους α_μ_υ_ν_τ_ι_κ_ο_υ_ς ύπέρ σωφροσύνης καί εύσεβείας πολέμους κι όχι κάτι άλλο. Δεν τόνισα κάτι διαφορετικό, παρά μόνο πως ακόμη και γι’αυτό υπάρχει επιτίμιο αν και όταν κάποιος διαπράξει φόνο.
Για τον Ξς’ Αποστολικό Κανόνα να γνωρίζετε πως το ανέφερα μετά πάσης γνώσεως μόνο και μόνο για να φανεί πόσο περίεργο μου ακούγεται το να υποστηρίζει κάποιος την συμμετοχή ιερέων σε εχθροπραξίες…
Το σίγουρο είναι πως συμφωνούμε πως το μόνο που δικαιολογείται είναι κάποιος αμυντικός πόλεμος ύπέρ σωφροσύνης καί εύσεβείας.
Αλλά το θέμα μας, αγαπητέ, ξεκίνησε από την Επανάσταση το ’21 και αν αυτή δικαιολογείται.
Αν θέλετε μπορείτε να επιστρέψετε εκεί.
Ελευθέριε,
ό,τι κι αν είχες στο μυαλό σου δεν έχει και τόση σημασία. Σημασία έχει που οι ‘αγνοί αριστεροί σου’ παραμυθιάζονται από κάτι ‘ψευδοφιλοσόφους’ της σειράς και έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάντια αυτού του τόπου!
Πέτα την πιπίλα αγόρι μου, μεγάλωσες πιά!
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε”
Ασφαλώς και είναι εύκολο να προκύψουν λάθος διατυπώσεις σε τέτοιους διαλόγους. Δεν τίθεται ζήτημα.
Ως προς τη συμμετοχή κληρικών και μοναχών σε πόλεμο, είχα γράψει ένα σχετικό άρθρο για να προσπαθήσω να αντιμετωπίσω κάποιες διαδεδομένες παρεξηγήσεις (http://www.oodegr.com/oode/istoria/o8wmanoi/arbeler_allwsi_2.htm). Εκεί, στην δεύτερη ενότητα (τίτλος: “2. Εισαγωγή στο δεύτερο μέρος: Πολεμούν οι Ορθόδοξοι μοναχοί;“) αναφέρω:
“Μοναχικά τάγματα με στρατιωτικές αρμοδιότητες ουδέποτε θεσπίστηκαν στην Ανατολή όπου η Ορθόδοξη Εκκλησία διδάσκει με αυστηρότητα τον σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή. Στους Ιερούς Κανόνες, κάθε αφαίρεση ζωής που δεν εμπίπτει στα πλαίσια ενός αμυντικού/απελευθερωτικού πολέμου ή μιας αυστηρά τεκμηριωμένης αυτοάμυνας όπου ο δράστης δεν έχει εναλλακτική διέξοδο για να σώσει τη ζωή του, εκλαμβάνεται ως εκούσιος φόνος. Και φυσικά, ακόμα και στην περίπτωση που ένας φόνος αποδειχτεί ακούσιος, όλοι οι χριστιανοί, απλοί πολίτες, όργανα της τάξης, στρατιώτες κ.λπ., καλούνται να συνειδητοποιήσουν την πράξη τους με σχετικό Κανόνα από τον πνευματικό τους.
Ακόμα πιο αυστηρό είναι το πλαίσιο για τους κληρικούς και τους μοναχούς, και από αυτό συμπεραίνουμε ότι για όσους εξ αυτών συμμετείχαν ενεργά στους απελευθερωτικούς αγώνες, ρόλο έπαιξαν οι πρωτοφανείς συνθήκες […] Γι’ αυτό λοιπόν στις μέρες μας, όπου τα πάντα καλό είναι να διατυπώνονται με ακρίβεια, η φράση της Ελένης Αρβελέρ, «οι καλόγεροι […] δεν πολεμούν» δεν περιλαμβάνει όλη την αλήθεια. Διότι ναι μεν οι μοναχοί στην Ορθοδοξία δεν θεωρούνται αυτονόητα ως στρατεύσιμοι, όμως πολέμησαν και επί Φραγκοκρατίας, και επί Τουρκοκρατίας, και στην Επανάσταση του 1821 και φυσικά συμμετείχαν στην άμυνα της Πόλης κατά την Άλωση.”
Θέλω δηλ. να τονίσω ότι η συμμετοχή μοναχών και κληρικών στον στρατό ως μάχιμοι είναι απαγορευμένη (γι’ αυτό και συχνά οι μοναχοί έβγαζαν τα ράσα για να πολεμήσουν), εδώ όμως, έχουμε μια περίπτωση Οικονομίας και ανοχής από την Εκκλησία, και αυτό απλώς επιβεβαιώνει τις πρωτοφανείς συνθήκες καταπίεσης όπως αυτές γίνονταν αντιληπτές συνολικά για τα 400 ή και 500 χρόνια δουλείας.
Η Επανάσταση του 1821, όπως προκύπτει σαφέστατα μέσα από τα κείμενα του Αγώνα, θεωρήθηκε ως ένας αμυντικός/απελευθερωτικός πολεμικός αγώνας υπέρ πίστης και πατρίδας ενάντια σε αλλόδοξους κατακτητές. Τίποτα στο συνολικό πνεύμα της Επανάστασης του 1821 δεν ήταν εκτός Πατερικού πνεύματος ως προς την δυνατότητα του Χριστιανού να συμμετάσχει σε πόλεμο. Γι’ αυτό άλλωστε κατακρίθηκε ακόμα και από Χριστιανούς ο Αθανάσιος ο Πάριος για την μεροληψία της “Πατρικής Διδασκαλίας” υπέρ των Τούρκων.
Όμως, πολύ αμφιβάλλω αν ο Αθανάσιος ο Πάριος ήταν πράγματι ενάντια στην απελευθέρωση του Γένους. Εκείνη την περίοδο, όλα τα μέλη της Εκκλησίας που παρουσιάζονταν υπερσυντηρητικά, το έκαναν κυρίως για απόκρουση της εισαγώμενης αθεΐας (βλ. και εδώ, κάποια τεκμηρίωση ότι ακόμα και ο Πάριος μετέφραζε επιλεκτικά δυτικά συγγράμματα: http://www.oodegr.com/oode/sygrafeis/nomarxia2.htm#_ftnref39).
Βεβαίως η Ορθοδοξία των Πατέρων ουδέποτε είχε πρόβλημα με την επιστήμη, ούτε μπέρδευε ποτέ πίστη και επιστήμη (βλ. http://www.oodegr.com/oode/epistimi/genika/sxesi_ag_basilios.htm) όμως ως υπόδουλοι είχαμε επηρεαστεί από τη θεολογία της “προοδευμένης” Δύσης και δεν είδαμε όλοι με ψυχραιμία την ισχύ των επιστημονικών ανακαλύψεων. Όμως, τα φωτεινά παραδείγμα όπως του εκλεκτικού Ευγένιου Βούλγαρη έδειξαν ένα υγιές παράδειγμα.
Papyrus52,
δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιμένεις τόσο στο ότι ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος κατακρίθηκε από χριστιανούς.
Ο ίδιος ο Κύριος δεν κατακρίθηκε από τους εβραίους και προτιμήθηκε ο στασιαστής Βαραββάς; Το ότι ένας μαθητής του Κυρίου, ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος, κατακρίθηκε κι αυτός, και μάλιστα αυτοί που τον κατέκριναν προτίμησαν κι αυτοί μια στάση ανάλογη του Βαραββά, γιατί σου φαίνεται τόσο περίεργο;
Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ενώ εύκολα παραθέτεις συνδέσμους για κατανόηση οποιουδήποτε θέματος δεν κάνεις το ίδιο και στην περίπτωση αυτή. Να καταθέσεις δλδ λόγους του αγίου Αθανασίου όπου θα φαίνεται πως δεν τα λέει καλά κι ότι καλώς ξεκίνησε η επανάσταση.
Δεν πιστεύω να είσαι της γνώμης πως ναι μεν τα λέει καλά ο άγιος αλλά εμείς λόγω ‘οικονομίας και ανοχής’ προτιμήσαμε την επανάσταση….
Παπαφλέσσας, Διάκος και πάτερ Ανυπόμονος πάν μπροστά κ’ οι Πάριοι ακολουθάνε.-
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε“.
Σκοπός μου δεν ήταν να επιχειρηματολογήσω ενάντια σε ένα κείμενο που καλό είναι να ξεχαστεί. Και πρέπει να ξεχαστεί, γιατί γράφει -ας πούμε- μισές αλήθειες ή έστω υπερβολές. Και το κάνει αυτό ο Άγιος Αθανάσιος για τον λόγο που προανέφερα, για να εμποδίσει την εισαγωγή της αθεΐας.
Δεν υπάρχει για εμένα τίποτα ευκολότερο από το να δείξω το πρόβλημα αυτής της επιστολής. Δεν θα το κάνω εκτενώς όμως, διότι δεν είμαι απολογητής των αθεο-νεοπαγανιστών, των αποδομητών και των δήθεν “προοδευτικών”. Το κάνω μόνο επειδή μου το ζητάς:
Πρώτο ατόπημα, δεν υπογράφει την επιστολή με το όνομα του ο Αθανάσιος ο Πάριος, αλλά βάζει ψεύτικη υπογραφή πράγμα απαράδεκτο. Δηλώνει ότι τάχα είναι επιστολή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ανθίμου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, όπως γράφει ο Σέργιος Μακραίος, ο Άνθιμος να στενοχωρεθεί ιδιαιτέρως για το “νόθον και ψευδεπίγραφον […] εκείνο σχεδάριον” το οποίο βεβαίως το καταδίκασε και εκείνος αλλά και οι συνοδικοί ιεράρχες του πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
Ως προς το κείμενο, ενδεικτικά ν’ αναφέρω ότι στην σελίδα 12 της “Πατρικής Διδασκαλίας”, βλέπουμε να γράφονται απίθανα πράγματα, ότι οι Οθωμανοί διατηρούν “ελευθέρα τα της πίστεως ημών των ορθοδόξων“. Δεν επιτρέπεται να γράφεται κάτι τέτοιο διότι γνωρίζουμε από πλήθος πηγών ότι η καταπίεση και οι απαγορεύσεις των ορθοδόξων στα της πίστης τους ήταν άνευ προηγουμένου.
Κι όμως, ο Αθανάσιος Πάριος στην ίδια σελίδα γράφει ότι οι Χριστιανοί έχουν “πάσαν ελευθερίαν […] εις το να ανοικοδομώσιν εκκλησίας” και μάλιστα εκπλήσσεται για το γεγονός ότι οι Ορθόδοξοι κατηγορούν τους Οθωμανούς!
Γράφει συγκεκριμένα:
“ότι με το να εμποδίζονται καμμίαν φορά αι πολλαί οικοδομαί των εκκλησιών κολοβούται η ελευθερία της χριστιανικής λατρείας. άπαγε! Τούτο είναι δεισιδαιμονία τινών” και συνεχίζει λέγοντας ότι στους τρεις πρώτους αιώνες είχαν πρόχειρους ναΐσκους…
Φαντάσου λοιπόν ότι αυτοαναιρείται. Ενώ λέει ότι η πίστη και οι ναοί είναι τάχα ελεύθεροι από τους Οθωμανούς, στην ουσία για να παρηγορήσει τους χριστιανούς, τους καλεί να φέρουν στο νου τους τον βίο των Χριστιανών στον πρώτο αιώνα που αντί για εκκλησίες μαζεύονταν σε σπίτια! Τέτοια “ελευθερία”…
Το χειρότερο όλων, αναφέρει στη σελ. 20 ότι “το περί ελευθερίας νέον σύστημα” αποτελεί μέθοδο ανατροπής “των καλών διοικήσεων“.
Ποιων “καλών διοικήσεων”; Τα οθωμανικά σφαγεία, οι Νεομάρτυρες, οι αρπαγές, τα χαρέμια, οι βιασμοί, τα παιδωμαζώματα, οι υποχρεωτικές στρατεύσεις, οι βαριές φορολογίες, οι αποκεφαλισμοί και οι εκτελέσεις, ονομάζονται “Καλή Διοίκηση”;
Εδώ όμως έχουμε μια σπουδαιότατη διάψευση του Αθανασίου, από τον Γρηγόριο τον Θεολόγο.
Διότι ο μεγάλος αυτός Πατέρας της Εκκλησίας θρηνεί μια ανάλογη κατάσταση κατά των Ορθοδόξων επί Κωνσταντίου και γράφει: “ποιος θα μπορούσε να διεκτραγωδήση επαξίως τα τότε δεινοπαθήματα, τας εξορίας, τας δημεύσεις των περιουσιών, τας ατιμώσεις, τας συγκεντρώσεις εις τας έρημους“.
Ξέρεις όμως πως χαρακτηρίζει μια τέτοια διοίκηση του τρόμου ο Γρηγόριος;
Διάβασε:
“Πάλιν πονηρά βασιλεία και πάλιν αναζή το κακόν […] Και λύκοι βαρείς […] την Εκκλησίαν σπαράττουσιν” (“Εις Ηρώνα τον φιλόσοφον”, PG 35,1209B).
Ενώ λοιπόν ο Γρηγόριος ο Θεολόγος μας λέει ότι τέτοιες βιαιότητες και θανατώσεις “την Εκκλησίαν σπαράττουσιν” και αποτελούν ενέργειες “πονηράς βασιλείας” που την αποτελούν “λύκοι βαρείς”, ο Αθανάσιος το ονομάζει “καλή διοίκηση”!
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε”.
Ξαναείπα, ότι δεν είμαι απολογητής των άθεων για να γράψω όλα τα άσχημα που αναφέρει η “Πατρική Διδασκαλία”. Αυτό που μας παρηγορεί είναι ότι άγιος δεν σημαίνει αλάθητος, και ότι βεβαίως, από το κείμενο της “Πατρικής Διδασκαλίας” είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ότι στόχος είναι ΜΟΝΟ ένας: να μην εισαχθεί η Γαλλική αθεΐα στις τάξεις των ορθοδόξων για να σωθεί η πίστη μας που ήξερε καλά είναι το μόνο εφόδιο του δύστυχου λαού. Γι’ αυτό δέχτηκε να γράψει όλα αυτά τα μή αληθινά, στον βωμό αυτού που ο ίδιος θεωρούσε αυτοπροστασία από την αθεΐα.
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε“,
Καταλαβαίνεις πιστεύω ότι η περίπτωση της δουλείας στους Οθωμανούς ήταν μια κλασική περίπτωση που απαιτούσε αμυντικό πόλεμο για χάρη της πατρίδας, αλλά κυρίως της ευσέβειας.
Όταν μετά από τους τρεις αιώνες ειδωλολατρικών διωγμών, η Εκκλησία τελικά ελευθερώθηκε, ο ελευθερωτής όχι μόνο δεν καταδικάστηκε, αλλά ονομάστηκε Μέγας:
Μέγας Κωνσταντίνος.
Όταν αμέσως μετά τον Μέγα Κωνσταντίνο την διοίκηση για 50 περίπου χρόνια ανέλαβαν διαδοχικά οι Αρειανιστές αιρετικοί, οι Ειδωλολάτρες και πάλι οι Αρειανιστές, με τους Κωνστάντιο – Ιουλιανό – Ουάλη (τους αρειανιστές βεβαίως, οι Πατέρες ονόμαζαν άθεους όπως και τους αλλοδόξους ειδωλολάτρες), όταν η Εκκλησία τελικά ελευθερώθηκε και πάλι από τα νέα σφαγεία, ο ελευθερωτής όχι μόνο δεν καταδικάστηκε, αλλά ονομάστηκε και αυτός Μέγας:
Μέγας Θεοδόσιος.
Δεν ετίθετο καν θέμα για το αν έπρεπε να ελευθερωθούμε από τους Οθωμανούς σφαγείς. Και το γεγονός ότι έγινε, ήταν θέλημα Θεού. Γι’ αυτό την επανάσταση του 1821 την αγκάλιασε με θέρμη η ΕΚκλησία
(μην μπούμε στην συζήτηση για τους αφορισμούς αγωνιστών από την Εκκλησιαστική Διοίκηση διότι αυτές οι ενέργειες ακολουθούσαν το υποχρεωτικό πρωτόκολλο της υποταγής και χρησίμευαν για την προστασία των αδύναμων αμάχων οι οποίοι σε διαφορετική περίπτωση κινδύνευαν).
Μην έχουμε λοιπόν την ψευδαίσθηση ότι η Επανάσταση αποτελούσε πράξη αντίθεη κ.λπ. Ήταν ένας αμυντικός πόλεμος, όπως όλοι αυτοί που οι Πατέρες της Εκκλησίας συγχώρεσαν και αναμφισβήτητα έγινε για την ευσέβεια, απέναντι σε “λύκους βαρείς” μιας “πονηράς βασιλείας” που κόντεψε να εξαφανίσει τους Ορθοδόξους από το πρόσωπο της γης.
Καταρχάς να σας πω ότι εκπλήσσομαι με την άνεσή σας να αποδώσετε, με το στανιό, την ‘Διδασκαλία Πατρική’ στον Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο και δη αυτοαναιρούμενος,
όρα: http://www.oodegr.com/oode/istoria/epanastasi/my8oi_1821_1.htm.
Άλλοι λένε πως αυτό το πόνημα είναι του Π. Ανθίμου άλλοι του Π. Γρηγορίου του Ε’, το γνωρίζετε έτσι δεν είναι;;
Όλα αυτά, λοιπόν, που λέτε εναντίον του αγίου είναι τουλάχιστον απαράδεκτα!
Πάρτε ένα δικό του σύγγραμμα, όντως δικό του, όπου καταφέρεται εναντίον της επανάστασης, τόσα έγραψε, και κρίνετέ τον από εκεί.
Αυτό που κάνατε δεν είναι σωστό και επείγει να δείτε πως πρόβλημα υπάρχει σ’αυτά που γράφετε εσείς κι όχι σ’αυτά του αγίου!
(εκτός κι αν βρέθηκαν αποδείξεις, στον 21ο αιώνα, και χωρίς αμφιβολία πλέον το πόνημα ‘Διδασκαλία Πατρική’ αποδίδεται στον Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο)
Αγαπητέ μου, 3 αιώνες επί διωγμών οι χριστιανοί σφάζονταν σαν τα αρνιά και ουδείς επαναστάτησε. Τι άλλαξε επί τουρκοκρατίας ώστε να κινήσουν σε επανάσταση και μάλιστα χέρι χέρι με αποδεδειγμένα μισέλληνες αιρετικούς της Εσπερίας οι οποίοι μας ρουφούν το αίμα ακόμη και σταματημό δεν έχουν;;
Με στεναχωρήσατε σφόδρα… Είστε, όπως βλέπω, και συγγραφέας άρθρων της oodegr.
Ποτέ δεν είναι αργά βεβαίως για αλλαγή νοοτροπίας..
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε“,
Επειδή έτυχε επί χρόνια να συμμετέχω σε διαδικτυακές συζητήσεις, βλέπω από τον “διδακτικό” και “συμβουλευτικό” προς εμένα επίλογο σου, ότι επιθυμείς να κλείσει η συζήτηση.
Το καταλαβαίνω, αν και το μόνο που θέλησα ήταν να γράψω τα πράγματα όπως είναι και όχι να σε θίξω παρουσιάζοντας “περιτυλίγματα” τεκμηρίωσης.
Βλέπω λοιπόν στον επίλογο σου ότι θα επιθυμούσες να δείξω μια “αλλαγή νοοτροπίας” και θέλω να ρωτήσω ρητορικά τα παρακάτω:
Είδες μήπως να παρουσιάζω στην συζήτηση μας, τέτοιας έκτασης κενά, που αν διάβαζε κάποιος όσα έγραφα, θα έλεγε ότι αυτός ο άνθρωπος όχι μόνο δεν γνωρίζει όσα γράφει, αλλά είναι και τόσο επίμονος σε αυτά που δεν γνωρίζει, ώστε να απαιτείται από μέρος του μια “αλλαγή νοοτροπίας”;
Και αν ήσουν κάποιος περαστικός αναγνώστης, σε ποιον θα καταλόγιζες επιμονή χωρίς τεκμηρίωση, ώστε να ευχόσουν να επιδιώξει “αλλαγή νοοτροπίας”, καθώς η επιμονή καλό είναι να συνοδεύεται από την αντιστοιχη τεκμηρίωση ώστε να θεωρείται βάσιμη και δικαιολογημένη;
Σκέψου αυτά σε παρακαλώ, και είμαι βέβαιος ότι θα σε οδηγήσουν με βεβαιότητα στο να αναγνωρίσεις που πρέπει να προτείνεις “αλλαγή νοοτροπίας”.
Πάντως, λυπάμαι αν σε στενοχώρησα.
Όμως, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό διότι διακρίνω ότι σε κάποια σημεία βλέπεις την Ορθοδοξία σαν με μάτι Προτεστάντη.
Μοιάζεις καταρχάς να πληγώνεσαι που η Ορθοδοξία και οι Πατέρες αποδέχτηκαν τον πόλεμο και συγχώρησαν τους σκοτωμούς σε μια τέτοια περίπτωση.
Από τα μηνύματα σου προκύπτουν μικρές λεπτομέρειες που μπορεί κανείς να διαπιστώσει τέτοια πράγματα. Για παράδειγμα, διαρκώς μνημονεύεις τους «τρεις πρώτους αιώνες», και σε κάποιο σημείο ανέφερες ότι «κάτι άλλαξε» από τότε μέχρι τον 4ο αιώνα. Στην Ορθοδοξία όμως γνωρίζουμε απόλυτα πως η διδασκαλία των Πατέρων και των Συνόδων και της Αγίας Γραφής διδάσκουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Νεωτερισμοί δεν υπάρχουν στην ορθοδοξία. Μόνο βάθεμα των ερμηνευτικών νοημάτων και τίποτα άλλο. Κανένας νεωτερισμός.
Μην επιτρέπεις λοιπόν στον εαυτό σου τέτοιους διαχωρισμούς διότι αυτά είναι τα πρώτα βήματα για τον θεολογικό μανιχαϊσμό του Προτεσταντισμού.Μανιχαϊσμός σημαίνει να αισθάνεται κανείς την υποχρέωση να βλέπει στην επίγεια ζωή το καλό και το κακό διαχωρισμένα με ανυπέρβλητη τάφρο: “η καλή και ηθική μας σέκτα, και όλοι οι άλλοι”. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για πάλη, συνεχή αγώνα. Ορθοδοξία και μανιχαϊκός ηθικισμός δεν πάνε μαζί.
Η διδασκαλία του Ιησού δεν είναι καθόλου ουτοπική καθώς μας προτρέπει μεν σε αγαθό έργο, γνωρίζοντας όμως ταυτόχρονα πως το κακό στον κόσμο της πτώσης θα συγκρούεται με το καλό έως το τέλος (Ματθ. 13,30) και “εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν ουκ έχομεν, εαυτούς πλανώμεν και η αλήθεια ουκ έστιν εν ημίν” (Α’ Ιωάν. 1,8).
Η Ορθοδοξία είναι ζωή και όχι ένα κλειστό club ηθικολογίας. Οι Ιεροί Κανόνες και οι λόγοι των Πατέρων που αναφέρονται στον πόλεμο και τους σκοτωμούς σε αυτόν, θα σε πείσουν με ευκολία ότι ο ηθικισμός και η προτεσταντικού τύπου ηθικολογία αποτελεί βαθιά πλάνη.
Ως προς την Επανάσταση του 1821, αν το πνεύμα σου είναι καθαρά θεολογικό, σου προτείνω μια άλλη λύση:
Εάν ζεις μέσα στους κόλπους της Ορθοδοξίας, θα έχεις γνώση αυτού που ονομάζουμε «Εκκλησιαστική συνείδηση», στην οποία βεβαίως πρωταγωνιστούν οι χαρισματικοί άγιοι της κάθε εποχής.
Έλα λοιπόν σε επαφή με όσο περισσότερους μαρτυρημένα χαρισματικούς γέροντες της εποχής μας και ρώτησε τους σχετικά με την Επανάσταση του 1821 και αν η Εκκλησία οφείλει να την καταδικάσει.
Θα δεις τι θα σου απαντήσουν. Αν ρωτήσεις 100, και οι 90 σου πουν ότι η Εκκλησία δεν οφείλει να καταδικάσει την Επανάσταση του 1821, αυτό θεώρησε το σαν μια Συμφωνία Πατέρων, άκουσε τους και σταμάτα να υψώνεις το δικό σου μπαϊράκι με βάση μιαν εντύπωση που αποκόμισες διαβάζοντας κατ’ οίκον ένα σύγγραμμα ή ερμηνεύοντας κατ’ οίκον την Αγία Γραφή.
Ο Προτεσταντισμός κατέρρευσε, επειδή ακριβώς ακολουθεί αυτό το προβληματικό παράδειγμα: ο κάθε πιστός θεωρεί, ότι ο εαυτός του τον βεβαιώνει ορθά για την ερμηνευτική φώτιση που έλαβε και έτσι φτιάχνει μόνος του τη δική του «Εκκλησία».
Και να στο πω και αντίστροφα: οι χαρισματικοί γέροντες και Πατέρες που η Εκκλησία προσφέρει στην ανθρωπότητα σε κάθε εποχή, αντιστέκονται πάντα στην αίρεση και στο κακό. Αν η Επανάσταση του 1821 και οι εορτασμοί της θεωρούνταν μια αιρετική και καταδικαστέα δραστηριότητα, δεν θα κάθονταν οι άγιοι μας αμέτοχοι να παρακολουθούν αυτή την «κατάντια» όπως τη θεωρείς εσύ. Θα εξεγείρονταν όπως κάνουν π.χ. με τον Οικουμενισμό.
Εάν η Επανάσταση του 1821 ήταν καταδικασμένη για την Εκκλησία μας, αν πράγματι είσαι Ορθόδοξος και ζεις μέσα στην Ορθόδοξη ζωή, θα το είχες καταλάβει.
Επίσης, δεν θα σε προβλημάτιζε ο ηθικισμός. Ένας άγιος της Εκκλησίας κάνει λάθη. Δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει άνθρωπος αλάθητος και αναμάρτητος για την Ορθοδοξία. Η “Πατρική Διδασκαλία” και τα σφάλματα της δεν θίγουν σε τίποτα την Πατερικότητα του Αθανασίου του Παρίου του οποίου όπως ήδη είπα, ο σκοπός ήταν πολύ υψηλότερος, και όχι “να δηλώσει υποτέλεια στον Σουλτάνο” όπως λένε οι αποδομητές.
Και εδώ να σε ρωτήσω κάτι:
Προσωπικά γνωρίζω ότι η βιβλιογραφία αποδίδει σε τόσο μεγάλο βαθμό την Πατρική Διδασκαλία στον άγ. Αθανάσιο, ώστε είναι πολύ πιθανόν να την έχει γράψει αυτός.
Σε ρωτώ λοιπόν:
Εφόσον υπάρχει πιθανότητα να την έχει γράψει αυτός, σε προβληματίζουν αυτά που έγραψα εγώ, ή στην πραγματικότητα σε πληγώνει η πιθανότητα να έχει γράψει αυτά ο Αθανάσιος ο Πάριος; Διότι, και εσύ δέχτηκες ότι ο Πάριος είναι μέσα στους πιθανούς συγγραφείς. Εάν λοιπόν ο Αθανάσιος τα έχει γράψει αυτά, ποια είναι η γνώμη σου για το περιεχόμενο της “Πατρικής Διδασκαλίας”;
Επίσης, έγραψες για Επανάσταση που έγινε:
«χέρι χέρι με αποδεδειγμένα μισέλληνες αιρετικούς της Εσπερίας οι οποίοι μας ρουφούν το αίμα ακόμη και σταματημό δεν έχουν;;»
Δηλ. πιστεύεις ότι έκανε λάθος η Εκκλησία που ονόμασε Μέγα τον Μ. Κων/νο, που όταν πήρε την εξουσία και έφερε την ανεξιθρησκεία και ελευθέρωσε τους διωκώμενους Χριστιανούς, ήταν ακόμα αβάπτιστος και με σαφές παρελθόν στην ειδωλολατρία; Θα καταγγείλεις και τους χριστιανούς στρατιώτες που πολέμησαν στο πλάι του για να ελευθερώσουν την Εκκλησία;
Αν όχι, γιατί γράφεις τέτοια πράγματα;
Ήσουν Γραικός, ήσουνα Βλάχος, τώρα έγινες και Προτεστάντης!
Να προσθέσω το εξής σχετικά με την “Πατρική Διδασκαλία“.
Μετά τη δημοσίευση της “Πατρικής Διδασκαλίας“, ο Κοραής δημοσίευσε μια απάντηση σε φυλλάδιο με τον τίτλο “Αδελφική Διδασκαλία“.
Κατόπιν, ο Αθανάσιος ο Πάριος, απαντά στην “Αδελφική Διδασκαλία” του Κοραή με ένα νέο φυλλάδιο που είναι γνωστό με τον τίτλο «Νέος Ραψάκης».
Μάλιστα, στον πλήρη τίτλο του φυλλαδίου του, ο Αθανάσιος ο Πάριος αποσαφηνίζει ότι το έγραψε για να υπερασπίσει την “Πατρική Διδασκαλία“.
Ο Πλήρης τίτλος είναι ο εξής:
«Νέος Ραψάκης ήτοι Έλεγχος και στηλίτευσις εν είδει απολογίας γινομένη προς τας παρά τίνος των Λιμπερτίνων αντιθέους βλασφημίας κατά της ευσεβώς τε και λίαν λυσιτελώς υπό της εκκλησιαστικής προνοίας προς πάντας τους Χριστιανούς προεκδοθείσης Πατρικής παραινέσεως».
Και μάλιστα, μέσα στο κείμενο αυτό, ο Αθανάσιος ο Πάριος χαρακτηρίζει την “Πατρική Διδασκαλία” «ωσάν ένα ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΑΝΤΙΔΟΤΟΝ προς την ολέθριον εκείνην προτροπήν» (δηλ. την προτροπή για αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού).
Το σημειώνω αυτό για να μην διατηρεί επιφυλάξεις ο φίλος “Γραικοβλάχος” ότι ο Αθανάσιος ο Πάριος διαφωνούσε με το περιεχόμενο της “Πατρικής Διδασκαλίας” της οποίας θεωρείται και πιθανός συντάκτης.
Papyrus52
«περιεχόμενο της “Πατρικής Διδασκαλίας” της οποίας θεωρείται και πιθανός συντάκτης »
Έτσι, αγαπητέ, αρχίσατε να διορθώνεστε.
Είναι λάθος νοοτροπία να κατηγορούμε κάποιον χωρίς να έχουμε αποδείξεις, πώς να το κάνουμε, και δη όταν αυτός είναι αναγνωρισμένος άγιος της Εκκλησίας μας!
(Αν ψάξετε στο διαδίκτυο, από τους πιο άθεους έως τους πλέον αδιάφορους, οι περισσότεροι μας πληροφορούν πως το ‘Διδασκαλία Πατρική’ είναι ή του Π. Ανθίμου ή του Π. Γρηγορίου του Ε’).
Ο Άγιος Ιππόλυτος, μιας και αναφέρθηκε, στους κανόνες του, τον 3ο αιώνα, μας λέει πως η στράτευση δεν είναι συμβατή με την χριστιανική ζωή εκτός κι αν υπάρχει ρήτρα, τρόπον τινά, μη φόνου. Πέρασε καιρός και επικράτησε κάτι άλλο χωρίς κανείς πια να μνημονεύει τα του αγίου Ιππολύτου!
Όπως θα κατάλαβες, κάποια πράγματα γίνονται κανόνας στην Εκκλησία σιγά σιγά! Προκύπτει κάποιο θέμα, αρχίζει η μελέτη του και καταλήγουν σε κάτι! Απλούν!
Ακόμη κι αυτά τα δογματικά θέματα δεν λύθηκαν σε μια μέρα… ε;
Δεν είπα ποτέ να καταδικάσει η Εκκλησία την επανάσταση του ’21. Απλώς εξέφρασα την άποψη πως δεν έπρεπε να γίνει για δύο απλούς λόγους, τους οποίους φυσικά και δεν ξαναγράφω.
Αλλά τι να κάνουμε, ὅ γέγονε γέγονε!
Εμένα, σου είπα, με πληγώνει που για λόγους άγνωστους και σε περίπτωση που δεν είναι δικό του πόνημα η ‘Διδασκαλία Πατρική’, συκοφαντείται κάποιος και μάλιστα Άγιος! Το πρέπον θα ήταν, σου είπα, να σχολιάζεις όσα έργα είναι σίγουρα δικά του! Νομίζω πως έτσι πρέπει να κάνουμε, εκτός κι αν εν αγνοία μας κάνουμε άλλα.
Τι σχέση μπορεί να έχει ο Μέγας Κωνσταντίνος με τους ανεκδιήγητους παλαιούς αιρετικούς Δυτικούς; Ποιος δεν γνώριζε τότε αλλά και τώρα τι εστι ΑγγλοΓάλλοι;
Ελευθέριε καλέ μου,
άσε τα ποιηματάκια και ετοιμάσου για τον Giorgio γιατί σε βλέπω παλαιοκομμουνιστή. Αν θέλεις πάρε και τον Γεωργάνα μαζί σου, εγώ έχω το Armani μέσα μου και δεν αντέχω τέτοιες εκδηλώσεις…
Άλα τις και trendy ο Βλάχος;
Τον Armani τον έχεις μεν μέσα σου, τη φουστανέλλα όμως και το καριοφίλι του πάππου σου τα ξεκρέμασες και στη θέση τους ύψωσες καντήλια και εικονοστάσια!
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε”
Ο όρος “πιθανός”, αφορά μέγα πλήθος γεγονότων της μακρινής ιστορίας.
Για ζητήματα όπως αυτό, θα πρέπει να εξετάσεις τις απόψεις που διατυπώνονται στη βιβλιογραφία και στα επιστημονικά περιοδικά από το 1970 και μετά ώστε να είναι σχετικά πρόσφατα. Θα μετρήσεις τις γνώμες όλων των ιδεολογικών πλευρών και θα δεις που τείνουν τα συμπεράσματα.
Αν αντί για την βιβλιογραφία “μελετάμε” το “διαδίκτυο” μπορεί να μάθουμε ότι μας ψεκάζουν ή ότι οι Έλληνες έχουν αποικίσει το διάστημα, αλλά δεν είναι δυνατόν να προκύψει ένα σοβαρό συμπέρασμα. Είναι τόσο πολλές οι ασόβαρες και αμφίβολης προέλευσης ιστοσελίδες, που επικρατεί χάος ενώ με τα μάτια μου έχω δει δεκάδες περιπτώσεις νοθείας και παραχάραξης. Χύμα ψαξίματα στο διαδίκτυο χρησιμεύουν μόνο για να ικανοποιήσει κάποιος την περιέργεια του για τα χόμπι του όπως μουσική, αθλήματα και άλλα ανώδυνα. Για ζητήματα που μας απασχολούν σοβαρά, δεν κάνουμε “έρευνα” στο “διαδίκτυο”.
Η επιμονή της επιστημονικά τεκμηριωμένης αρθρογραφίας όλων των ιδεολογικών πλευρών είναι αυτή που μετατρέπει ένα πιθανό γεγονός σε βέβαιο, στα πλαίσια βεβαίως της ιστορικής βεβαιότητας.
Είναι πάντως κρίμα που δεν κάθεσαι τουλάχιστον να διαβάσεις σε τι απαντάς.
Ο “Νέος Ραψάκης” ήταν του Αθανασίου του Παρίου και το έγραψε για να ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ την Πατρική Διδασκαλία. Άρα, όταν θεωρείς “συκοφαντία” τη σύνδεση της “Πατρικής Διδασκαλίας” με τον Αθανάσιο, ουσιαστικά προσβάλλεις τη μνήμη του, διότι ο Πάριος συμφωνούσε με το περιεχόμενο της “Πατρικής Διδασκαλίας” και γι’ αυτό την ονόμασε “ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΑΝΤΙΔΟΤΟΝ”…
Για τα υπόλοιπα δεν έχω να πω κάτι άλλο. Επειδή ως Ορθόδοξοι οφείλουμε να γνωρίζουμε τι πιστεύει η Ορθοδοξία, διάβασε τα παραπάνω με προσοχή για τους κινδύνους σχετικά με παρανοήσεις σε ζητήματα σχετικά με τους Κανόνες και τη διδασκαλία των αγίων και της Εκκλησίας.
Κι όπως αποδεικνύεται από τα προαναφερθέντα, γνωρίζεις Γκραικοβλάχο μ’ τα της Αριστεράς καλύτερα απ’ όσο γνωρίζεις “μέσω διαδικτύου” τα περί ορθοδοξίας για να εκφράζεις παρέα με τον Γεωργάνα το μίσος σου και να κατακεραυνώνεις τους “παλιοκομμουνιστές”, τους “αγνούς αριστερούς” και τους “λαθραίους”.
Κατά τα άλλα το παίζουμε και χριστιανοί ορθόδοξοι, αυτή είναι η trendy τάση της εποχής και ξεσηκώνουμε τσιτάτα των Πατέρων όπως κάνανε οι οπαδοί του Μαρξ ξεσηκώνοντας χωρία του από τις εφημερίδες χωρίς νάχουν διαβάσει γρί από τα κείμενά του!
Papyrus52
Βρε καλέ μου άνθρωπε, εδώ επιτίθεσαι στον άγιο με ανήκουστο τρόπο,
“Πρώτο ατόπημα, δεν υπογράφει την επιστολή με το όνομα του ο Αθανάσιος ο Πάριος, αλλά βάζει ψεύτικη υπογραφή πράγμα απαράδεκτο. Δηλώνει ότι τάχα είναι επιστολή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ανθίμου
“, και τα βάζεις μ’εμένα οτι τάχα προτεσταντίζω κι οτι κακώς έλαβα υπόψιν μου διάφορα άρθρα στο διαδίκτυο; Τα άρθρα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο μπορεί να είναι πανεπιστημιακών, ανθρώπων σαν κι εσένα ή και σαν του ‘roides’! Εξάλλου κανείς τους δεν αποδίδει με το στανιό την “Διδασκαλία Πατρική” στον άγιο Αθανάσιο, παρά μονάχα εσύ και μόνο σ’ένα σχόλιο, στο εδώ ποστ, γιατί κατάλαβες το λάθος σου.
Σε παρακαλώ, λοιπόν, να είσαι πιο προσεκτικός στους χαρακτηρισμούς σου από τούδε…
Ελευθέριε,
να προσέχεις τι διαβάζεις: Παλαιοκομμουνιστές και ουχί Παλιοκομμουνιστές!
Άντε, ετοιμάσου…
Α, Ελευθέριε,
επειδή εσείς οι παλαιοκομμουνιστές, όταν ακούτε Armani ο νους σας πάει στα κοστουμάκια και τρόπον τινά ‘θολώνετε’ και σας πιάνουν τα ταξικά, οι μοντέρνοι αριστεροί δεν το έχουν αυτό, έχε υπόψιν πως δεν εννοούσα τον Giorgio Armani…
Αλλά εδώ θα κολλήσουμε τώρα… υπάρχουν άλλα κι άλλα πολύ χειρότερα.
To πρόσεξα τζάνουμ, αλλά το παράφρασα, γιιατί από την δική σου οπτική της video-σκοπικής Ορθοδοξίας τι “παλαιοκομμουνιστές” τι “παλιοκομμουνιστές” που κατάστρεψαν τον τόπο.
Και τώρα σε αφήνω μετά το καφεδάκι γιατί κινώ για τη δουλειά, αφήνοντάς σε στη συνέχεια της περισπούδαστης διαδικτυακής σου “έρευνας”
Ο αγαπητός “Γραικοβλάχος” με κατηγόρησε λέγοντας “επιτίθεσαι στον άγιο με ανήκουστο τρόπο” επειδή αναφέρω το βιβλιογραφικά τεκμηριωμένο ότι ο Αθανάσιος ο Πάριος “δεν υπογράφει την επιστολή με το όνομα του” αλλά “βάζει ψεύτικη υπογραφή“.
Διαβάστε τώρα ουσιαστικά ποιους κατηγορεί για “επίθεση” στον Αθανάσιο Πάριο ο αγαπητός “Γραικοβλάχος“
Βιβλιογραφικό τεκμήριο #1
π. Γεώργιος Μεταλληνός, “Η Κολλυβαδική άποψη για τον Διαφωτισμό: Μια χαρακτηριστική περίπτωση: Αθαν. Πάριος“, περιοδ. “Σύναξη“, τεύχ. 54 (1995, σελ. 26
Γράφει:
“Κείμενα του Παρίου, όπως η «Πατρική Διδασκαλία», έχουν χαρακτηρισθεί «κήρυγμα δουλικής υποταγής» στην Οθωμανική κυριαρχία, «φιλοτουρκισμός» και «θεολογικά τεθεμελιωμένη εθελοδουλία» […] Γεννάται όμως το έρώτημα: Πρόκειται στις περιπτώσεις αυτές —ο Πάριος δεν είναι η μόνη— για «εθελοδουλία» ή «αυτοπροστασία»;”
[προφανώς ο αγαπητός “Γραικοβλάχος χαρακτηρίζει τον π. Μεταλληνό “συκοφάντη” του Παρίου…]
Βιβλιογραφικό τεκμήριο #2
Τάσος Γριτσόπουλος, “Ρήγας ο Βελεστινλής-Φεραίος“, Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 10 (1967), στ. 797
Γράφει:
“Η δε επ’ ονόματι του Ιεροσολύμων Ανθίμου φερομένη «Διδασκαλία πατρική» συνίστα την εις τον σουλτάνον υποταγήν. Αι γνώμαι όμως αύται προέρχονται από Αθανάσιον τον Πάριον, γνωστόν διά τας συντηρητικάς του αρχάς. Κατ’ αυτού μετά δριμύτητος αντεπεξήλθεν ο Αδ. Κοραής διά της «Αδελφικής διδασκαλίας»“.
[προφανώς ο αγαπητός “Γραικοβλάχος θεωρεί την “Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια” ύποπτη για “συκοφαντία” κατά του Παρίου…]
Βιβλιογραφικό τεκμήριο #3
Podskalsky Gerhard, “Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας 1453-182” (μτφρ. Πρωτοπρ. Μεταλληνός Γ.), ΜΙΕΤ, Αθήνα 2005, σελ. 447
Γράφει:
“Μεγάλη άναταραχή προκάλεσε όμως ο τρίτος λίβελλος, ο αληθινός συγγραφέας του οποίου κρύβεται πίσω από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Άνθιμο […] [Αθανάσιος Πάριος], Διδασκαλία Πατρική …”
Βιβλιογραφικό τεκμήριο #4
Αργυρίου Αστέριος, “Η απελευθέρωση των Ελλήνων και ο εσχαταλογικός ρόλος της Ρωσίας και της Γαλλίας …”, στην Επιστημονική Επετηρίδα Θεολ. Σχολής Θεσ/νίκης, τμήμα Θεολογίας, τόμ. 5 (νέα σειρά), Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 16
Γράφει:
“Την ίδια εκείνη χρονιά (1798) κυκλοφορούν επίσης η Πατρική Διδασκαλία του Αθανασίου Παρίου και η Αδελφική Διδασκαλία του Αδαμαντίου Κοραή”
Βιβλιογραφικό τεκμήριο #5
Συλλογικό έργο, “Ιστορία της Ορθοδοξίας“, τόμ. 5. “Περίοδος αγώνων και μεγαλείου (15ος-19ος αι.)”, έκδ. ROAD, Αθήνα 2008, σελ. 451
Γράφει:
“Η δημοσίευση της «Νέας Πολιτικής Διοίκησης» του Ρήγα προκάλεσε τη συγγραφή του φυλλαδίου: «Διδασκαλία πατρική […] Το κείμενο συντάχθηκε από τον Αθανάσιο Πάριο, αλλά χρησιμοποιήθηκε το κύρος του Ανθίμου Ιεροσολύμων προκειμένου να γίνουν αποδεκτές οι απόψεις του φυλλαδίου“.
Βιβλιογραφικό τεκμήριο #6
Τζώγας Χαρίλαος, “Η περί μνημοσύνων έρις εν τω Αγίω Όρει κατά τον ΙΗ΄ αιώνα“, (Επιστ. Επετ. Θεολ. Σχ. Θεσ/νίκης, παράρτ. #3), Θεσσαλονίκη 1969, σελ. 11
Γράφει:
“Την κατάστασιν ταύτην απεικονίζει επίσης και η Πατρική Διδασκαλία του Αθανασίου Παρίου, ο οποίος όμως πρέπει να εκληφθή ως ακραία περίπτωσις και όχι ως αντιπροσωπευτικός τύπος κατά πάντα της όλης καταστάσεως […] Η Πατρική Διδασκαλία προεκάλεσε την έντονον αντίδρασιν του Αδαμαντίου Κοραή“.
Βιβλιογραφικό τεκμήριο #7
Λήμμα “Αθανάσιος ο Πάριος“, εγκυκλοπαίδεια “Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα“, τόμ. 3, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].
Γράφει:
“Το συγγραφικό έργο του Αθανασίου καλύπτει ευρύτατο χώρο τής θεολογικής και τής θύραθεν επιστήμης […] Χριστιανική απολογία (1798) […] Πατρική διδασκαλία (1798) […] Προκάλεσε τη σφοδρότατη διαμαρτυρία τού Κοραή, που απάντησε με το έργο Αδελφική διδασκαλία (1798)”
[ακόμα και από το γεγονός ότι μια καλή γενική εγκυκλοπαίδεια όπως η “Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα“, στο βασικό της λήμμα, υιοθετεί ότι η “Πατρική Διδασκαλία” είναι του Παρίου, μπορούμε να φανταστούμε πόσο διαδεδομένη είναι αυτή η θέση στην βιβλιογραφία. Αλλά αυτό δεν το βρήκε στο “διαδίκτυο” ο αγαπητός “Γραικοβλάχος…]
Μετά από τα παραπάνω χαρακτηριστικά, επιστημονικά βιβλιογραφικά τεκμήρια, διαβάστε τώρα τι άλλο έγραψε στο προηγούμενο μήνυμα του ο αγαπητός “Γραικοβλάχος:
“ΚΑΝΕΙΣ τους δεν αποδίδει με το στανιό την “Διδασκαλία Πατρική” στον άγιο Αθανάσιο, παρά μονάχα ΕΣΥ … γιατί κατάλαβες το λάθος σου”
Τι να προσθέσω απέναντι σε αυτή την τόσο “τεκμηριωμένη” άποψη;…
Ελπίζω σε κάποια ευκαιρία να δημοσιευτούν στην ΟΟΔΕ και τα υπόλοιπα τα τεκμήρια που μάζεψα σχετικά με την πατρότητα της “Πατρικής Διδασκαλίας”. Εκτός άλλων, θα βοηθήσει να θυμάται ο αγαπητός “Γραικοβλάχος” ότι οι σοβαρές συζητήσεις οφείλουν να γίνονται με τρόπο σοβαρό και όχι με αναζητήσεις στην Google…
Και γκλούπ! ο Γκραικοβλάχος μας εκατάπιεν την γλώσσαν του! Επήγεν για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.
Και για να ξαναπιάσουμε το νήμα από κεί που τ’αφήσαμε, αφήνουμε αυτόν να διερωτάται:
«Τόσοι άνθρωποι χριστιανοί θα βρεθούν σ’αυτό το συνέδριο. Θα βρεθεί άραγε, έστω ένας, άνθρωπος χριστιανός να πει πως η επανάσταση του ’21 δεν έπρεπε να ξεκινήσει γιατί απλά και ξεκάθαρα ο Κύριος ουδέποτε μίλησε για επανάσταση σε μια χρονική στιγμή μάλιστα όπου οι εβραίοι ήταν κι αυτοί υπόδουλοι στους ρωμαίους;
Θα βρεθεί κάποιος να πει πως κι ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος δεν ήταν καθόλου μα καθόλου σύμφωνος με όσους κινούσαν για επανάσταση και μέχρι λίγα χρόνια πριν την επανάσταση έγραφε ότι δεν πρέπει να γίνει;»
Αλλά διερωτώμεθα κι εμείς μαζί του: Άραγε θα βρεθεί ξανά ποτέ σ’ αυτόν τον τόπο ένας άνθρωπος, (χριστιανός, παλαιοκομμουνιστής, ρωμηός, βούλγαρος, αρβανίτης, αρμένης, αράπης ή άσπρος) να ξαναυψώσει τούτον τον λόγο;
=== Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
=== Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ΄ απ΄ τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
=== Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
=== Τι σ΄ ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψένουν, καθ΄ ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθείς
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθείς.
=== Δουλεύεις όλη ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πει,
κι αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιει.
Ο Σούτζος, κι ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής
Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης, είν΄ να ιδείς.
=== Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί,
σκοτώθηκαν κι αγάδες, με άδικον σπαθί.
Κι αμέτρητοι άλλοι τόσοι, και Τούρκοι και Ρωμιοί,
ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμιά αφορμή.
=== Ελάτε με έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
να κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν
να βάλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.
=== Οι νόμοι να ΄ ν ΄ ο πρώτος, και μόνος οδηγός,
και της πατρίδος ένας, να γένει αρχηγός.
Γιατί κι η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,
να ζούμε σαν θηρία, είν΄ πιο σκληρή φωτιά.
=== Και τότε με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν
ας πούμ΄ απ΄ την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.
=== Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε Σε,
στην γνώμην των τυράννων, να μην έλθω ποτέ.
Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,
εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.
=== Εν όσο ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,
για να τους αφανίσω, θε να `ναι σταθερός.
Πιστός εις την πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν,
αχώριστος για να `μαι, υπό τον στρατηγόν.
=== Κι αν παραβώ τον όρκον, ν΄ αστράψ΄ ο ουρανός,
και να με κατακόψει, να γένω σαν καπνός.
=== Σ΄ ανατολή και δύση, και νότον και βοριά,
για την πατρίδα όλοι, να `χωμεν μια καρδιά.
Στην πίστην του καθ΄ ένας, ελεύθερος να ζει,
στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζί.
=== Βουλγάροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
πως είμαστ΄ αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθεί.
=== Όσοι απ΄ την τυραννίαν, πήγαν στην ξενιτιά
στον τόπον του καθ΄ ένας, ας έλθει τώρα πια.
Και όσοι του πολέμου, την τέχνην αγροικούν
Εδώ ας τρέξουν όλοι, τυρράνους να νικούν.
=== Η Ρούμελη τους κράζει, μ΄ αγκάλες ανοιχτές,
τους δίδει βιό και τόπον, αξίες και τιμές.
Ως ποτ΄ οφικιάλιος, σε ξένους Βασιλείς;
έλα να γένεις στύλος, δικής σου της φυλής.
=== Κάλλιο για την πατρίδα, κανένας να χαθεί
ή να κρεμάσει φούντα, για ξένον στο σπαθί.
Και όσοι προσκυνήσουν, δεν είναι πια εχθροί,
αδέλφια μας θα γένουν, ας είναι κι εθνικοί.
=== Μα όσοι θα τολμήσουν, αντίκρυ να σταθούν,
εκείνοι και δικοί μας, αν είναι, ας χαθούν.
Σουλιώτες και Μανιάτες, λιοντάρια ξακουστά
ως πότε στες σπηλιές σας, κοιμάστε σφαλιστά;
=== Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυραητοί,
κι Αγράφων τα ξεφτέρια, γεννήστε μια ψυχή.
Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήσετε για μια,
και αίμα των τυράννων, ρουφήξτε σαν θεριά.
=== Του Σάββα και Δουνάβου, αδέλφια Χριστιανοί,
με τα άρματα στο χέρι, καθ΄ ένας ας φανεί,
Το αίμα σας ας βράσει, με δίκαιον θυμόν,
μικροί μεγάλοι ομώστε, τυράννου τον χαμόν.
=== Λεβέντες αντρειωμένοι, Μαυροθαλασσινοί,
ο βάρβαρος ως πότε, θε να σας τυραννεί.
Μην καρτερείτε πλέον, ανίκητοι Λαζοί,
χωθείτε στο μπογάζι, μ΄ εμάς και σεις μαζί.
=== Δελφίνια της θαλάσσης, αζδέρια των νησιών,
σαν αστραπή χυθείτε, χτυπάτε τον εχθρόν.
Της Κρήτης και της Νύδρας, θαλασσινά πουλιά,
καιρός είν΄ της πατρίδος, ν΄ ακούστε την λαλιά.
=== Κι όσ΄ είστε στην αρμάδα, σαν άξια παιδιά,
οι νόμοι σας προστάζουν, να βάλετε φωτιά.
Με εμάς κι εσείς Μαλτέζοι, γενείτε ένα κορμί,
κατά της τυραννίας, ριχθείτε με ορμή.
=== Σας κράζει η Ελλάδα, σας θέλει, σας πονεί,
ζητά την συνδρομήν σας, με μητρική φωνή.
Τι στέκεις Παζβαντζιόγλου, τόσον εκστατικός;
τινάξου στο Μπαλκάνι, φώλιασε σαν αητός.
=== Τους μπούφους και κοράκους, καθόλου μην ψηφάς,
με τον ραγιά ενώσου, αν θέλεις να νικάς.
Συλήστρα και Μπραίλα, Σμαήλι και Κιλί,
Μπενδέρι και Χωτήνι, εσένα προσκαλεί.
=== Στρατεύματα σου στείλε, κι εκείνα προσκυνούν
γιατί στην τυραννίαν, να ζήσουν δεν μπορούν.
Γκιουρντζή πια μη κοιμάσαι, σηκώσου με ορμήν,
τον Προύσια να μοιάσεις, έχεις την αφορμήν.
=== Και συ που στο Χαλέπι, ελεύθερα φρονείς
πασιά καιρόν μη χάνεις, στον κάμπον να φανείς.
Με τα στρατεύματά σου, ευθύς να σηκωθείς,
στης Πόλης τα φερμάνια, ποτέ να μη δοθείς.
=== Του Μισιριού ασλάνια, για πρώτη σας δουλειά,
δικόν σας ένα μπέη, κάμετε βασιλιά.
Χαράτζι της Αιγύπτου, στην Πόλη ας μη φανεί,
για να ψοφήσει ο λύκος, όπου σας τυραννεί.
=== Με μια καρδιά όλοι, μια γνώμη, μια ψυχή,
χτυπάτε του τυράννου, την ρίζα να χαθεί.
Να ανάψουμε μια φλόγα, σε όλην την Τουρκιά,
να τρέξει από την Μπόσνα, και ως την Αραπιά.
=== Ψηλά στα μπαϊράκια, σηκώστε τον σταυρόν,
και σαν αστροπελέκια, χτυπάτε τον εχθρόν.
Ποτέ μη στοχαστείτε, πως είναι δυνατός,
καρδιοχτυπά και τρέμει, σαν τον λαγόν κι αυτός.
=== Τριακόσιοι Γκιρτζιαλήδες, τον έκαμαν να ιδεί,
πως δεν μπορεί με τόπια, μπροστά τους να εβγεί.
Λοιπόν γιατί αργείτε, τι στέκεστε νεκροί;
ξυπνήστε μην είστε ενάντιοι κι εχθροί.
=== Πως οι προπάτορές μας, ορμούσαν σαν θεριά,
για την ελευθερία, πηδούσαν στη φωτιά.
Έτσι κι ημείς, αδέλφια, ν΄ αρπάξουμε για μια
τα άρματα, και να βγούμεν απ΄ την πικρή σκλαβιά.
=== Να σφάξουμε τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,
και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν.
Στεργιάς και του πελάγου, να λάμψει ο σταυρός,
και στην δικαιοσύνην, να σκύψει ο εχθρός.
=== Ο κόσμος να γλιτώσει, απ΄ αύτην την πληγή,
κι ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την γη.
«Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά»
ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ
Papyrus52,
μόνο θλίψη προκαλούν οι αναφορές σας. Σεις ο ίδιος σε άρθρο σας στην oodegr γράψατε, δεν ξέρω πότε, το: « γραμμένη πιθανόν από τον Αθανάσιο Πάριο». Δεν ήσασταν τότε βέβαιος και είστε τώρα επειδή βρήκατε αναφορά του π. Μεταλληνού και άλλων; (αλήθεια, που βασίζει ο π. Μεταλληνός το συμπέρασμά του αυτό;)
Αν είναι έτσι τότε να ξεσκονίσετε την ιστοσελίδα σας, την oodegr, για τυχόν ανακρίβειες μιας και τώρα, κατά πως φαίνεται δεν ανταποκρίνονταν όλα στην πραγματικότητα.
Και φυσικά αν δεν είναι δικό του γραπτό, οι κατηγορίες σας ότι τάχα ο άγιος ‘πλαστογράφησε την υπογραφή του πατριάρχη Ανθίμου’ τι άλλο μπορεί να είναι παρά συκοφαντία;;
Ξανασκεφτείτε τα και γιατί όχι, πείτε κι ένα, συγγνώμη, μπορεί να είναι κι αλλιώς!
Αυτά τα ολίγα με τον πρωινό καφέ … ίσως επανέλθω αργότερα …
Θλίψη προκαλεί η γαϊδουρινή επιμονή σου στην εθελοδουλία σου!
Καλά! ξεσκόνιζε το Google να βρείς σε ποιόν ανήκει η “Διδασκαλία Πατρική” κι άϊντε μετά να πιείς κανα ποτηράκι με τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο.
Αγαπητέ papyrus52,
δείτε μια παρουσίαση της κ. Μαρίας Μαντουβάλου, Αναπλ. Καθηγήτρια Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, σχετικά με το έργο του Πατρ. Ανθίμου, «Διδασκαλία Πατρική».
http://www.romiosini.org.gr/7f70ebb3.el.aspx
Προσέξτε πως αναφέρεται στην ‘πηγή’ σας, τον κ. Αργυρίου Αστέριο :
«Όσα καλά γράφει ο καθηγητής στο Στρασβούργο Αστέριος Αργυρίου για τον Άνθιμο και το έργο του Ερμηνεία εις την Ιεράν Αποκάλυψιν, αρνούμενος να δεχτεί την πατρότητα της Πατρικής Διδασκαλίας, είναι εκ του πονηρού , γιατί ο Άνθιμος καταδικάζει τις ενέργειες των Γάλλων και προτρέπει τους Ορθόδοξους να διακρίνουν τους ψεύτες και πλάνους. Αυτά τα ίδια γράφει ο Άνθιμος και στην Ερμηνεία της Αποκάλυψης.»
Αγαπητέ, ακόμη και για το έργο «Νέος Ραψάκης» δεν θα έπρεπε να αναφέρεστε με σιγουριά γιατί πολλοί μας λένε πως η πατρότητά του αμφισβητείται, πόσο μάλλον για την «Διδασκαλία Πατρική».
Έτσι κάνουν οι προσεκτικοί μελετητές μην βρεθούν προ εκπλήξεων και ουδείς εστιν ο ρυόμενος.
Απορώ με την επιμονή σας. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το έργο «Διαδασκαλία Πατρική» δεν μπορεί, με απόλυτη σιγουριά, να αποδοθεί στον άγιο Αθανάσιο! Έστω και μια ελάχιστη πιθανότητα, που δεν είναι ελάχιστη, να υπάρχει για το αντίθετο εμείς δεν πρέπει να προβαίνουμε σε καταδίκες του στυλ, -είναι απαράδεκτος ο άγιος που πλαστογράφησε την υπογραφή του Πατριάρχη- και άλλα τέτοια απίστευτα…
Και καλόν είναι να μας λέτε και που βασίζουν οι ‘πηγές’ σας τα συμπεράσματά τους! Αφού εσείς έχετε όλα τα βιβλία όλων των συγγραφέων όλων των παραπομπών, θα σας είναι πανεύκολο να ανατρέξετε στις συγκεκριμένες σελίδες που οι ‘πηγές’ σας παραπέμπουν και να μας δώσετε αδιάσειστα στοιχεία, ειδάλλως αέρα δέρετε!
Ελευθέριε καλέ μου,
εμείς οι Ορθόδοξοι ξέρουμε οτι
«ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ.»
Και για να μην το παραφράσεις κι αυτό και βγάλεις άλλα γι’άλλα συμπεράσματα σε βοηθώ ολίγον.
Στην καρδούλα σου, καλέ μου, έχουν εισχωρήσει παλαιοκομμουνιστικές ιδεοληψίες, στην δική μου άλλα..
Συ δεν έχεις σταματήσεις τις προσβολές και λοιδορίες, εγώ προσπαθώ να το γυρίσω στο χιούμορ..
Έχω καταλάβει ότι τα παλαιο&νεοκομμουνιστικά ιδεολογήματα είναι σκέτη αρρώστια και κάνω ότι μπορώ ώστε να μην παραμυθιαστούν κι άλλοι, ή θα κάνεις κι εσύ το ίδιο ή θα με αντικρούσεις ή καλύτερη η σιωπή.
Έτσι καλέ μου Ελευθέριε; Κάνε αυτό κι όλα θα πάνε καλά…
Mio padre Γκραικοβλάχε,
γιατί λες ότι σε προσβάλλω και σε λοιδωρώ; Τζάνουμ σ’ανεβάζω, γιάβρουμ σε κατεβάζω, όπως εσύ πρώτος διδάξας, χωρίς να γνωρίζεις ούτε τις ιδέες μου, ούτε το πρόσωπό μου και μήτε καν το μειδιώδες και θλιμμένο ταυτόχρονα ύφος με το οποίο αντιμετωπίζω τα σχόλιά σου, μου αποδίδεις διάφορα ιδεολογήματα χωρίς αντίκρυσμα.
Και είναι τάχα εκ του περισσεύματος της καρδίας σας αυτό που κάνετε εδώ να κατηγορείτε τον ομόδοξον ή τον συνάνθρωπό σας και να σκαλίζετε τα κιτάπια για το ποιος είπε τί, όταν επί της ουσίας είναι πασίδηλο από τα ίδια σας τα λόγια τι υποστηρίζει ο καθένας;
Και θές από πάνω padre μου με την “Πατρική σου Διδασκαλία” να μου υποδείξεις να μπώ κι εγώ σ’αυτό το ανούσιο παιχνίδι;
Θα με κάνεις να ζητήσω συγνώμη, μετά από τους αρουραίους αλλού, τώρα εδώ κι από τους γαϊδάρους! Γιατί ο γαϊδουράκος ο καημένος, που όλη του η φτιαξιά μου προκαλεί αμέσως τη συμπάθεια μόλις τον αντικρύσω, όταν “τα στηλώσει” δεν τον λυγίζεις κι αυτό είναι η επανάστασή του για την κακομεταχείριση που συχνά υφίσταται από τον αφέντη του, ενώ εσύ δείχνεις ανάλογο πείσμα σε άκρως αντίθετη κατεύθυνση· και με το φραγγέλιο να σε βουκεντρίζουν θα φωνάζεις “τραβάτε με κι ας κλαίω”!
Papyrus52,
είτε αποσυρθήκατε ήσυχα εις το ταμείον σας κατανοώντας την άβολη θέση στην οποία ήρθατε είτε ψάχνετε στα βιβλία σας για αδιάσειστες αποδείξεις περί της πατρότητας της «Διδασκ. Πατρική» -βρείτε δεν βρείτε, που δεν θα βρείτε– θα έπρεπε πρώτα να κλείσετε την κουβέντα μας με την παραδοχή του λάθους σας. Να προτρέχετε δλδ και να χαρακτηρίζετε κάποιον με άσχημο τρόπο χωρίς να έχετε ανά χείρας τις απαραίτητες αποδείξεις.
Θαρρώ πως έτσι πρέπει να κάνουμε κάθε που αστοχούμε.. τι να κάνουμε, άνθρωποι είμαστε και λάθη κάνουμε.
Τα πράγματα είναι τόσο απλά, όπως τα λέει κι ο κ. Ροδίτης (στο από κάτω σχόλιο):
Μερικές φορές το δίκιο του ανθρώπου μη όντας αυτοδύναμο και χωρίς ελπίδες επιβίωσης, χρειάζεται, φευ, την στήριξη του παλαιού ανθρωποκτόνου!
Έρρωσθε!
Υπάρχει και το ενδεχόμενο ο “Papyrus” να αντελήφθη το ανούσιον του πράγματος και να απεσύρθη, εν αντιθέσει με σένα που η απύθμενη εμμονή στη γνώμη του προστάτη σου αγίου, ότι η Επανάσταση έπρεπε πάσει θυσία να αποτραπεί και η τόσον εμπαθής σου στοίχιση στη θρησκοληψία και το αυτομαστίγωμα, θα έκανε και αυτόν τον γαϊδουράκο μας να σκάσει!
Αυτή η θλιβερή στάση ντροπιάζει την Παράδοσή μας ως Ελλήνων αλλά και ως Χριστιανών ορθόδοξων και ταιριάζει μάλλον με αυτή κάποιων θεόμουρλων οπαδών του Μωάμεθ που αυτομαστιγώνονται δημοσίως στες πλατείες!
Και μετά από αυτά τα ωραία και σεξιστικά επικαλείσαι και το θύραθεν επιφώνημα “έρρωσθε”!
Γκραικοβλάχε τέκνον μου, θα σου πρότεινα να πας να δείς την τελευταία ταινία του Πολάνσκι, νομίζω θα σ’ενθουσίαζε!
Ο “Ελευθέριος” ορθά διατύπωσε το προφανές:
“Υπάρχει και το ενδεχόμενο ο “Papyrus” να αντελήφθη το ανούσιον του πράγματος και να απεσύρθη”
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε”
Μην ρίχνεις σε παρακαλώ το επίπεδο προσπαθώντας να πείσεις τον εαυτό σου για μια μάταιη ελπίδα ότι δεν είναι γνωστό τι ακριβώς έκαναν την εποχή εκείνη ο Άνθιμος, ο Γρηγόριος και ο Αθανάσιος, και για ποιους λόγους αποδεικνύεται η εμμονή της βιβλιογραφίας στον Πάριο. Και μην υποτιμάς τον εαυτό σου με εκφράσεις εφηβικού εγωισμού όπως “άβολη θέση“, “αποδείξεις … βρείτε δεν βρείτε, που δεν θα βρείτε“, “παραδοχή του λάθους“, “προτρέχετε“. Δεν βρισκόμαστε στην παιδική χαρά για να σε βοηθήσουν τέτοιες ανούσιες εκφράσεις.
Μέχρι κάποιο σημείο, που ακόμα έβαζες τους εγωισμούς σε δεύτερη μοίρα, αποδεχόμενος τα φανερά έτσι κι αλλιώς γνωστικά σου κενά, η συζήτηση είχε κάποιο νόημα και γι’ αυτό απλόχερα πρόσφερα τόσες πληροφορίες για το θέμα, πληροφορίες για τις οποίες κόπιασα ώστε να στις προσφέρω έτοιμες. Τελικά όμως, παρά τη γνωστική σου αδυναμία, αποφάσισες να οχυρωθείς πίσω από τον εγωισμό σου, μετατρέποντας συνειδητά τη συζήτηση σε χάσιμο χρόνου.
Papyrus52 στο σχόλιό του 13 November 2013 at 10:34 :
«Πρώτο ατόπημα, δεν υπογράφει την επιστολή με το όνομα του ο Αθανάσιος ο Πάριος, αλλά βάζει ψεύτικη υπογραφή πράγμα απαράδεκτο. Δηλώνει ότι τάχα είναι επιστολή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ανθίμου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, όπως γράφει ο Σέργιος Μακραίος, ο Άνθιμος να στενοχωρεθεί ιδιαιτέρως για το “νόθον και ψευδεπίγραφον […] εκείνο σχεδάριον” το οποίο βεβαίως το καταδίκασε και εκείνος αλλά και οι συνοδικοί ιεράρχες του πατριαρχείου Ιεροσολύμων.»
Αντί να κοκκινίζετε γι’αυτά που γράφετε μας αντιμιλάτε κι από πάνω.
Να τι λέει πραγματικά ο Σέργιος Μακραίος όπως φαίνεται στο βιβλίο του Γιάννη Κ. Κορδάτου ‘Ο Ρήγας Φεραίος και η εποχή του» σελ. 270 :
« Ο Άνθιμος θύμωσε και φουρλάτησε το πιο πολύ για το φέρσιμο του Γρηγορίου να πλαστογραφήση το όνομά του….» . (εννοεί τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε’)
Υπάρχει και λινκ για όλο το βιβλίο το οποίο δεν παραθέτω γιατί δεν θεωρώ καλό να διαφημιστεί τρόπον τινά ένα βιβλίο με τόσες αναφορές εναντίον της Εκκλησίας!
Τζάμπα ο κόπος σας αγαπητέ να καταθέτετε πληροφορίες μιας και όπως φαίνετε κάποιες απ’αυτές είναι ‘πειραγμένες’.
Δυσφημείτε μ’αυτόν τον τρόπο και την ιστοσελίδα ‘oodegr’ όπου είστε και αρθρογράφος!!
Αν δεν ζητήσετε συγγνώμη από εμένα για τους τρόπους σας επιβάλλεται να ζητήσετε συγγνώμη από όλους για τις ‘πειραγμένες’ πληροφορίες που καταθέσατε και για την εμμονή σας να μην το παραδέχεστε…
Νομίζω το θέμα έκλεισε και δεν υπάρχει κάτι άλλο να πούμε.
Στην σελ. 271 του βιβλίου του Κορδάτου γράφει τα εξής:
«Να τι λέει ο Μακραίος για το ζήτημα αυτό:
‘Νόσω γαρ τότε βαρυτάτη του αγιωτάτου και σοφοτάτου πατριάρχου (Ανθίμου) παλαίοντος και εις θάνατον κατακείσθαι δοκούντος την κοινοτέρο γνώμην παρακρούσαι υπέλανε και τον άδικον τούτον μώμον προστρίψαι τη ευσεβεία του τοιούτου ανδρός κατετόλμησον (=ο Γρηγόριος). Αλλ’ήνυσε ουδέν η πάντολμος αύτη ραδιουργία. Ότε γαρ μακαριώτατος ελέει Θεού αναρροΐας και ιδών εβδελύξατο και κατέπτυσε νόθον και ψευδεπίγραφον επελέγξας το αθεσμον εκείνο σχεδάριο..’» (1)
(1) Κοίτα και ανωνύμου ‘Βίος και Πολιτεία Ανθίμου 1854 σ. 46 και Φ. Μιχαλόπουλου : Ρήγας Βελενστ. Αθ. 1930 σ. 84 κτλ κτλ
Αυτά τα ολίγα και βιαστικά μιας και δεν υπάρχει χρόνος..
Θα επανέλθω μόνο για κάτι που θα χρειάζεται πραγματικά σχολιασμό..
Επειδή κάποιοι είναι ικανοί να πιαστούν από κάτι ασήμαντο και να αρχίσουν τις προσβολές θεωρώ καλό να διορθώσω κάτι που εκ παραδρομής έγραψα στο προτελευταίο μου σχόλιο .
Η φράση « Ο Άνθιμος θύμωσε και φουρλάτησε το πιο πολύ για το φέρσιμο του Γρηγορίου να πλαστογραφήσει το όνομά του….» είναι του Γ. Κορδάτου και όχι του Μακραίου.
Απροσεξία που δεν επηρεάζει στο ελάχιστο τα συμπεράσματά μας για το πώς ορισμένοι συκοφαντούν συγκεκριμένους ανθρώπους παραθέτοντας παραποιημένα στοιχεία, εκουσίως ή ακουσίως αυτοί γνωρίζουν!
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε”
Σε παρακαλώ σύνελθε.
ΦΥΣΙΚΑ και ο Μακραίος αναφέρεται στον Γρηγόριο Ε΄!
Αλλά εσύ βαριέσαι ακόμα και να διαβάσεις σε τι απαντάς, με αποτέλεσμα να γράφεις ό,τι σου υποβάλλει η αγωνία να δικαιώσεις τον εγωισμό σου.
Για να έχουν ισχύ αυτά τα ανούσια και παιδιάστικα πείσματα που γράφεις, θα έπρεπε να είχα γράψει ότι ο Άνθιμος θύμωσε με τον Πάριο ή ότι καταδίκασε τον Πάριο.
Δυστυχώς όμως για σένα δεν κατάλαβες ότι έγραψα ακριβώς πως ο Άνθιμος είχε στενοχωρεθεί ιδιαιτέρως “ΓΙΑ ΤΟ “νόθον και ψευδεπίγραφον […] εκείνο σχεδάριον” ΤΟ ΟΠΟΙΟ βεβαίως ΤΟ καταδίκασε και εκείνος αλλά και οι συνοδικοί ιεράρχες του πατριαρχείου Ιεροσολύμων.”
“ΤΟ καταδίκασε”, Γραικοβλάχε! ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, όχι τον Πάριο όπως ΨΕΥΔΩΣ εννοείς…
Η μαρτυρία αυτή δεν έχει σχέση με τον Πάριο όπως το μυαλό σου κατάλαβε, αλλά χρησιμοποιείται ως επιπλέον απόδειξη γι’ αυτό που έγραψα ότι ο Πάριος έβαλε “ΨΕΥΤΙΚΗ υπογραφή”. Αποδεικνύει δηλ. ότι ΣΩΣΤΑ ΓΡΑΦΩ πως το κείμενο ήταν ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΟ και ο Άνθιμος ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΕ το κείμενο παρά το γεγονός ότι ο Πάριος υπέγραψε με το όνομα του Ανθίμου όπως λένε οι σύγχρονοι μελετητές που ανέφερα με λεπτομέρεια.
Έλεος πια! Έπρεπε να στο κάνω “φραγκοδίφραγκα” για να το καταλάβεις;! Άκου “πειραγμένες πληροφορίες”!¨
Και μάλιστα, το ζήτημα που ανακίνησες, χωρίς να καταλαβαίνεις καν τι διαβάζεις, είναι εναντίον σου, διότι διαψεύδει την “έρευνα” σου στο… διαδίκτυο και αυτά που έγραφε η Μαντουβάλου στην http://www.romiosini.org.gr που ήθελε συγγραφέα τον Άνθιμο…
Αλλά τώρα που το κατάλαβες, χαιρετίσματα…
Κάθισες με χίλια ζόρια και έψαξες στην… Google, για να βρεις μια μαρτυρία, και έρχεσαι κατόπιν από μόνος σου να δείξεις σε όλους ότι αναιρείται από τις πηγές. Σίγουρα αποτελείς μοναδική περίπτωση…
Επίσης, βρε “Γραικοβλάχε“…
Ας πούμε ότι δεν διαβάζεις άρθρα μου, τα οποία είναι γεμάτα με πλήθος υποσημειώσεων, διότι για κάθε τι που γράφω αναλαμβάνω την ευθύνη να δείξω ποιος μου το δίδαξε και που το βρήκα.
Όταν κάποιος γράφει πάντα έτσι, μπορεί να βρεις στα κείμενα του αβλεψίες, αλλά θα είναι σπάνιο φαινόμενο να βρεις νοθείες. Νοθείες ν’ αναζητήσεις εκεί που γράφουν χωρίς πηγές και λεπτομερείς υποσημειώσεις.
Αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει είναι το εξής:
Αν καλέσεις κάποιον να διαβάσει τη συζήτηση μας, θα δει ότι ο συνομιλητής σου έφερε 200 τεκμήρια για όσα γράφει, διορθώνοντας όλα τα προβληματικά που έγραφες για την ορθοδοξία και τους Ιερούς Κανόνες. Πως στην ευχή θα τον πείσεις ότι είχα την παραμικρή ανάγκη ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ να νοθεύσω κάποια πηγή;! Άντε να νοθεύσει πηγή, αυτός που έχει πρόβλημα στη συζήτηση. Ο άλλος, γιατί να νοθεύσει;!
Άστο σε παρακαλώ, δότι η συζήτηση κατέληξε τραγική, και τέτοια πράγματα στενοχωρούν και μας χαλούν τη διάθεση. Άστο να πάει στην ευχή.
Η μαρτυρία μας, γραπτά του Σ. Μακραίου ο οποίος ήταν σύγχρονος των γεγονότων, μας λέει πως ο πατρ. Γρηγόριος έγραψε το κείμενο και πλαστογράφησε την υπογραφή(μαρτυρία είναι κι αυτή και ουχί απόδειξη, μην ξεχνιόμαστε και φανεί έτσι πως η καλή καθηγήτρια κ. Μαντουβάλου είναι αδιάβαστη) αλλά οι σύγχρονοι ‘μελετητές’, κι εσύ μαζί τους, θεωρείτε αυτήν την μαρτυρία ως απόδειξη για να ενοχοποιήσετε ποιον, τον άγιο Αθανάσιο τον Πάριο!!
(Αν είναι δυνατόν! . Αυθαιρεσία στην αυθαιρεσία!!! Ό,τι και να πω δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε. Αφήστε να κρίνουν οι αναγνώστες.
Φυσικά και δεν θα επανέλθω σε καμιά περίπτωση.
Αγαπητέ “Γραικοβλάχε”, άδικα πασχίζεις.
Διότι “αυθαιρεσία” θα υπήρχε ΜΟΝΟ αν δεν υπήρχε το παραπάνω μήνυμα μου με ένα κατεβατό με τις ΜΙΣΕΣ μόνο από τις αναφορές της βιβλιογραφίας που έχω συλλέξει που με τρόπο θετικότατο αναφέρουν ως συγγραφέα της “Πατρικής Διδασκαλίας” τον Πάριο, επιβεβαιώνοντας έτσι τον Μακραίο ΜΟΝΟ στο ότι ΔΕΝ έγραψε ο Άνθιμος το κείμενο. Όμως, η μαρτυρία του Μακραίου ότι το έγραψε Γρηγόριος Ε΄ διαψεύδεται από όλους και ως συγγραφέας αναφέρεται ο Πάριος. Μάλιστα, ο αρκετά παλαιότερος, λόγιος αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος δικαιώνει τον Μακραίο στο ότι δεν έγραψε ο Άνθιμος το κείμενο αλλά ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, στο ίδιο ακριβώς άρθρο, δεν αποδέχεται την γνώμη του Μακραίου ότι το έγραψε ο Γρηγόριος Ε΄. Αναφέρει μόνο ότι το κείμενο γράφτηκε “από κάποιον άλλον” χωρίς όμως να λέει ποιον.
Γι’ αυτό σου είπα, ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να στηριχτείς γερά σε μια συζήτηση από σκληρή δουλειά και μελέτη επάνω στη βιβλιογραφία. Και φυσικά υπάρχουν ολόκληρες επιχειρηματολογίες για ποιον λόγο οι συγγραφείς αυτοί αποκλείουν τον Άνθιμο και τον Γρηγόριο και είναι βέβαιοι για τον Πάριο.
Εσύ λοιπόν τώρα, πάρε τηλέφωνο τον π. Μεταλληνό και όσους άλλους βρεις, και πες τους ότι:
“εγώ ο Γραικοβλάχος σας λέω ότι με όσα γράφετε βαδίζετε από Αυθαιρεσία στην αυθαιρεσία”…
Επικοινώνησε λοιπόν μαζί τους, πες τους για τη δική σου “έρευνα” και τα “επιχειρήματα” σου, κανόνισε και μια συνάντηση μαζί τους να το συζητήσετε, και συμφωνώ, επιτέλους ας κλείσει για εμάς το ζήτημα εδώ.
Αγαπητέ Γραικοβλάχε, το πρόβλημα με την πατρότητα της Πατρικής Διδασκαλίας είναι πολύ απλό. Από τη στιγμή που ο Ποντσκάλσκυ λέει πως συγγραφέας της είναι ο Πάριος, το θέμα τελειώνει εκεί. γιατί όταν μιλάει ο Ποντσκάλσκυ, όλοι οι άλλοι απλά στέκονται προσοχή και ακούνε σιωπηλοί.
Αγαπητέ Γιάννη, θεωρώ απίστευτο πως Ορθόδοξοι χριστιανοί χτυπάνε προσοχή σε έναν Ιησουίτη και δέχονται άκριτα ως βιβλιογραφικό τεκμήριο ό,τι τους σερβίρει!!
Έλεος!
Αν παρ’ελπίδα συμβαίνει κάτι τέτοιο το σίγουρο είναι πως η κατάστασής των κρίνεται λίαν ανησυχητική!
Πολύ σημαντικό βιβλίο ο Νέος Ραψάκης. Το κάλλος της ορθοδόξου πίστεως δεν μπορεί να υποσκελιστεί από την περίπτωση και ηρώων πρώην κληρικών που πήραν όπλο και πέταξαν τα ράσα. Το γεγονός οτι και σε αμυντικό πόλεμο να ναι κάποιος κανονίζεται αν σκοτώσει δείχνει κάτι βαθύτερο. Με προσευχή ως όπλο μπορεί να νικηθεί ο έχων άρματα, κλπ αντιτιθέμενος.