Ναπολέων Λιναρδάτος
Μπορεί να έχει χαθεί ένα ολόκληρο εξάμηνο σε μερικά πανεπιστήμια αλλά η όλη υπόθεση είχε και ένα θετικό: Αν για κάποιο ανεξιχνίαστο ακόμα λόγο είχατε την εντύπωση ότι μεταξύ πολλών δεινών γίνονται και κάποιες αλλαγές που πρέπει να γίνουν, η απεργία των διοικητικών στα πανεπιστήμια θα πρέπει να σας πείσει ότι τίποτε βασικό δεν έχει αλλάξει.
Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του κ. Σαμαρά προσπαθεί εδώ και καιρό να πουλήσει την ιδέα ότι ναι μεν έχουν γίνει μεγάλες θυσίες, έχουν γίνει και αδικίες, αλλά τελικά οι θυσίες θα αρχίσουν να αποδίδουν, οι μεταρρυθμίσεις γίνονται και θα γίνουν περισσότερες και το 2014 θα είναι χρονιά ανάπτυξης. Αν σας κάνει κουράγιο να το πιστέψετε αυτό, τότε θα πρέπει να είχατε πιστέψει και την ανάπτυξη που ήταν να έρθει την προηγούμενη άνοιξη, το ανέβαλε όμως για να έρθει το καλοκαίρι μαζί με το success story και το ανέβαλε πάλι για τον Οκτώβριο και τελικά σχεδιάζει επίσκεψη ίσως το 2014.
Οι διοικητικοί των πανεπιστήμιων που καταλαβαίνουν πολύ καλύτερα την κατάσταση από οποιοδήποτε μεταρρυθμιστή της κακιάς ώρας και τροϊκανό τεχνοκράτη, ξέρουν ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει τα κότσια να αναμετρηθεί με οποιανδήποτε συντεχνία. Αυτό ήταν εξάλλου το μάθημα από το φιάσκο με την ΕΡΤ. Η κυβέρνηση που μέχρι τότε είχε επιβάλλει περικοπές και φόρους χωρίς την παραμικρή αίσθηση μέτρου και δικαιοσύνης, ηττήθηκε παταγωδώς και παραλίγο να πέσει όταν αποπειράθηκε να ξεκαθαρίσει μια εστία διαφθοράς και αδιαφάνειας. Η υπάρχουσα κυβέρνηση αποτελείτε από δύο μέρη, από την ΝΔ που δεν μπορεί και από το ΠΑΣΟΚ που δεν θέλει.
Για να έχετε μια ιδέα της μεταρρυθμιστικής ταχύτητας της κυβέρνησης δεν έχετε παρά να διαβάσετε το ρεπορτάζ του κ. Χρυσολώρα στην Καθημερινή: «Πριν από λίγες ημέρες, το ΔΝΤ έστειλε με e-mail ένα σημείωμα στους υπόλοιπους εταίρους της τρόικας, στο οποίο προειδοποιεί ότι όχι μόνο δεν κλείνουν τα ανοικτά μέτωπα για να ολοκληρωθεί η εν εξελίξει αξιολόγηση του Μνημονίου, αλλά διαρκώς ανοίγουν νέα. Το σημείωμα φαίνεται να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εφαρμογή του προγράμματος εκτροχιάζεται, μήνα με τον μήνα. Ειδικότερα, από τις 35 μνημονιακές δράσεις που όφειλε να εκτελέσει η κυβέρνηση τον Ιούλιο, υλοποιήθηκαν οι 28, από τις 26 του Αυγούστου μόνο οι 15, από τις 47 του Σεπτεμβρίου μόνο οι 13, από τις 20 του Οκτωβρίου μόνο οι 4 και από τις 7 του Νοεμβρίου δεν υλοποιήθηκε καμία. Με άλλα λόγια, από τις 135 συνολικά δράσεις, τις οποίες όφειλε να φέρει εις πέρας η ελληνική κυβέρνηση για να ολοκληρωθεί η φθινοπωρινή αξιολόγηση, η χώρα μας έχει συμμορφωθεί με τις 60 μόνο και κάθε μήνα πάμε και χειρότερα.»
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι 135 δράσεις είναι αρκετές για να ξεκολλήσει η ελληνική οικονομία από την υφεσιακή στασιμότητα, ούτε σημαίνει ότι στις 60 όπου υπήρξε πρόοδος αυτό έγινε με επάρκεια και ότι θα υπάρχει συνέχεια για την πλήρη εφαρμογή τους. Απλά είναι ένα πολύ χοντροκομμένο μέτρο για να δούμε πόσο απίστευτα περιορισμένες είναι οι μεταρρυθμιστικές ορέξεις των κυβερνώντων.
Το 2013 που αφιερώθηκε στην θεωρητική συζήτηση για περιορισμό του δημοσίου, την διαθεσιμότητα και την κινητικότητα, τελικά η κυβέρνηση το μόνο που κατάφερε στο τέλος ήταν να κάνει 8.000 νέες προσλήψεις στο ήδη χρεοκοπημένο κράτος. Ο μέγας μεταρρυθμιστής υπουργός κ. Μητσοτάκης, έχει ήδη εξαγγείλει χιλιάδες περισσότερες το 2014. Εν τω μεταξύ, στο πλαίσιο των μεγάλων μεταρρυθμίσεων φαντάζομαι, ο επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης κ. Ρακιτζής, που έχει φέρει στο φως πολλές υποθέσεις διαφθοράς και σπατάλης, δεν θα έχει πλέον το δικαίωμα να κάνει ενστάσεις στις αποφάσεις των πρωτοβάθμιων πειθαρχικών συμβουλίων.
Αυτές τις άγιες μέρες όμως ας μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση έχει και ένα κοινωνικό πρόσωπο, γιατί πάνω απ΄όλα ο άνθρωπος και πίσω από τους αριθμούς πάλι ο άνθρωπος. Έτσι ως σαν χριστουγεννιάτικο δώρο η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει, εκ μέρους του πάντοτε γενναιόδωρου Έλληνα φορολογούμενου, 12 δις στην συντεχνία των μεγάλο-εργολάβων του δημοσίου και παχυλές αυξήσεις στα διόδια. Όπως γράφει ο κ. Κύρτσος στην Free Sunday, «Η νέα συμφωνία συρρίκνωσε το εθνικό οδικό δίκτυο που έχουν υποχρέωση να κατασκευάσουν οι παραχωρησιούχοι, ενώ τους έδωσε νέα εντυπωσιακά οικονομικά προνόμια.» «Δύο από τα τρία κοινοπρακτικά σχήματα που θα ελέγχουν για 33 χρόνια το εθνικό οδικό δίκτυο και θα επιδοτηθούν συνολικά με 12 δισ. δημόσιου χρήματος ελέγχουν ή επηρεάζουν, άμεσα ή έμμεσα, ισχυρά συγκροτήματα ΜΜΕ.» «Τα έσοδα από τα διόδια, τα οποία αυξάνονται σε ποσοστό 50% έως 60%, πηγαίνουν όλα στους παραχωρησιούχους, ενώ η διάρκεια της παραχώρησης του εθνικού οδικού δικτύου αυξάνεται από 30 σε 33 χρόνια. Πρόκειται για μια ένεση ρευστότητας από το δημόσιο ταμείο στις κοινοπραξίες των κατασκευαστικών εταιρειών που σε βάθος χρόνου εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 8,5 δισ. ευρώ.»
Πιστεύω κανείς από εμάς δεν θα ήθελε στις τελευταίες και γιορτινές μέρες του 2013 να δει έναν μεγάλο-εργολάβο με ΜΜΕ ξυπόλυτο να πουλά σπίρτα σε κάποια διασταύρωση. Δεν είναι τίποτα οι αυξήσεις 50% και 60% στα διόδια και ο φόρος/δήμευση ακινήτων αν είναι να ενισχυθεί η ευπαθής συντεχνία των μεγάλων διαπλεκόμενων του δημοσίου. Τα πράγματα είναι δύσκολα για όλους μας, αλλά τουλάχιστον για τους μεγαλοκαναλάρχες «λεφτά υπάρχουν.» Να που αν ψάξεις πάντα βρίσκεις την λεγόμενη αισιόδοξη νότα.