τη
ς Γεωργίας Δαλιανά*
Ελλάδα όνειρο σκοτεινό και άμορφο ένα ρήγμα στο βλέμμα μας σαν επινοημένο παιχνίδι ο δανεικός πρόχειρος εαυτός μας χωρίς όνομα στο καθημερινό φονικό χωρίς άμυνα μέσα στα ερείπια.
Ελλάδα όνειρο σκοτεινό και αξεδιάλυτο που αιμορραγεί σε μυστικές συντεταγμένες και βυθίζεται στις ίντριγκες στις παραστάσεις στις κοσμοθεωρίες και τους ρήτορες.
Σε ποια φρικώδη ερημιά σε ποια πλατεία ήταν η τελευταία φορά που το έμαθα αυτό;
Η βία ο μόνιμος καρπός του φόβου που κομίζει το μετέωρο είναι πάντα ο αφηγητής.
Επειδή ο καθένας μας..
Ελλάδα χώρα μου άγνωστη και ξένη γεμάτη σπαθιά και κονσερβοκούτια σκακιέρες λαιμητόμους και μαρμαρυγές, χώρα μου άγνωστη και ξένη απαρηγόρητη, στο φως της νιότης τρέμεις το απρόβλεπτο.
Γι’ αυτό το απρόβλεπτο ένα φύλο συγκίνησης από την ίδια λαιμητόμο σε δύο δεκαεξάχρονα αγόρια.
Σάββατο 10 Μαϊου, 6 το απόγευμα στον Κηφισό στο Νέο Φάληρο, ένα κουταβάκι (ο Λάμπης) που φιλοξενείται προσωρινά με δύο άλλα σε ένα παλιό εγκαταλειμμένο κτήριο της ΔΕΗ και βρίσκεται υπό την προστασία κατοίκων της περιοχής μέχρι να βρει μια οικογένεια, σκαρφάλωσε στον τοίχο του κτηρίου και γκρεμίστηκε στον Κηφισό. Ο Λάμπης, μια πλωτή μαύρη χίμαιρα, ένα βουβό κλάμα στη μέση του πουθενά αφού ναυάγησε πρώτα στην αδιαφορία μας. Όποιος γνωρίζει την περιοχή ξέρει πως δεν υπάρχει τρόπος να κατέβει κανείς από τη γέφυρα, αφού το ύψος είναι μεγάλο και οι τοίχοι απότομοι. Κι όμως! Ένα δεκαεξάχρονο αγόρι ο Νικόλας Φιλιππίδης, μαθητής της Α’ Λυκείου στο Β’ Λύκειο Καστέλας, δε δίστασε ούτε στιγμή. Βούτηξε από τη γέφυρα με κίνδυνο της ζωής του στο άθλιο χιλιομολυσμένο ποτάμι προσπαθώντας να πιάσει το κουτάβι, το οποίο ολοένα βυθιζότανε. Τον ακολούθησε ο φίλος του Γιάννης Σκαλιέρης επιχειρώντας να του πετάξει ένα μικρό κλαδί για σωσίβιο!!! Μετά από μισή ώρα με τη βοήθεια της πυροσβεστικής η ιστορία είχε καλό τέλος. Ο Νικόλας ελαφρά τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Βούλας.
Ελλάδα όνειρο σκοτεινό και αξεδιάλυτο, χώρα μου άγνωστη και ξένη με το πρόσωπο σπαραγμένο από ευδαιμονία, όσο υπάρχουν γονείς που μεγαλώνουν παιδιά σαν τον Νικόλα και τον Γιάννη, με τέτοιες ηθικές επιταγές και όχι άλλες που εξαργυρώνονται, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα, εκτός από τους πολιτικούς σου.
*H Γεωργία Δαλιανά είναι Ποιήτρια – Εικαστικός.