Γράφει ο Μιχάλης Ηλιάδης
Η Πατρίδα μας, κατά κοινή ομολογία, έφτασε πλέον σε μία κρίσιμη καμπή. Η κυβέρνηση των υπάκουων εντολοδόχων, εξασφάλισε τόσο τους ξένους δανειστές, παραχωρώντας ακόμη και την Εθνική μας κυριαρχία, όσο και τους τραπεζίτες, στο μέτρο που μπορούσε, ενώ έριξε στον καιάδα της εξαθλίωσης τον Ελληνικό λαό. Μια εξαθλίωση που βαθαίνει καθημερινά και πιστοποιείται από όλους σχεδόν τους οικονομικούς δείκτες.
Η ολέθρια πορεία συνεχίζεται με την «αξιοποίηση» της Δημόσιας περιουσίας, που περιλαμβάνει πωλήσεις όχι μόνο κάποιων αστικών ακινήτων, αλλά και τεράστιων πανέμορφων παραθαλάσσιων εκτάσεων της Ελληνικής γης και κρατικών εταιρειών και οργανισμών κοινής ωφελείας.
Η καθημαγμένη πνευματικά και οικονομικά χώρα μας, γιατί είχε την τύχη να την κυβερνούν εδώ και χρόνια οι ίδιοι αμοραλιστές πολιτικοί – που τώρα δήθεν μας σώζουν – έγινε πλέον μία αποικία χρέους, ένα προτεκτοράτο των κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Αυτές είναι οι επιταγές της Νέας Τάξης, που υλοποιούνται από το πολιτικό μας σύστημα με την καθοριστική συμβολή των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης. Των μέσων που παρουσιάζουν μία εικονική πραγματικότητα, χρησιμοποιώντας απροκάλυπτα ψεύδη, επιλεκτικές παρουσιάσεις ή αποκρύψεις γεγονότων. Τρανά παραδείγματα, το πώς παρουσιάζουν τη θαρραλέα και ιστορική απόφαση της κυβέρνησης της Αργεντινής να μην υποκύψει στους τοκογλύφους, προασπίζοντας τα συμφέροντα του λαού της, σε αντίθεση με την Ελληνική κυβέρνηση. Επίσης η δαιμονοποίηση του Β. Πούτιν, του αντίπαλου δέους της Δύσης και της Παγκοσμιοποίησης κυρίως σε επίπεδο πολιτισμικό, αλλά και γεωπολιτικής και στρατηγικής ισχύος. Αφορμή η κρίση στην Ουκρανία, όπου αγνοούνται προκλητικά, τόσο οι δολοφονικοί βομβαρδισμοί των αμάχων από την κυβέρνηση, που προκάλεσαν τη φυγή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, όσο και τα αδιάσειστα στοιχεία για την κατάρριψη του Μαλαισιανού αεροσκάφους από τους Ουκρανούς, γιατί αποκλειστικός τους στόχος είναι να πληγεί η Ρωσία. Επιχειρείται δηλαδή ο απόλυτος έλεγχος των ανθρώπων μέσω της κατευθυνόμενης ενημέρωσης.
Η διέξοδος φαντάζει απίθανη. Ποιος εγγυάται άλλωστε ότι η ανάληψη της εξουσίας από τους διάφορους αντιμνημονιακούς του σήμερα, δεν θα οδηγήσει σε νέες ήττες τον Ελληνισμό, σε νέες και ποικίλες απογοητεύσεις το λαό μας. Άλλωστε κι ο κ. Σαμαράς αντιμνημονιακός ήταν κάποτε…
Έχει αποδειχθεί ιστορικά και επιβεβαιώνεται μέχρι σήμερα, ότι η θρησκευτική ταυτότητα ενός λαού, η οποία χαρακτηρίζει εν πολλοίς την πολιτισμική του ιδιοπροσωπία, είναι ο σημαντικότερος παράγων στην αυτοσυνειδησία του, στην δυνατότητά του να υπάρχει στο μέλλον σαν συλλογικότητα. Οι Έλληνες μετά τη δολοφονία του πρώτου και μοναδικού κυβερνήτη μας Ι. Καποδίστρια, από Ελληνικά χέρια με έξωθεν εντολές, συστηματικά οδηγηθήκαμε να τροποποιήσουμε την ταυτότητά μας σαν λαός. Να αντιληφθούμε την ύπαρξή μας με διαφορετικό τρόπο – έναν τρόπο καθαρά υλιστικό – από τον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνονταν τον εαυτό τους οι πατέρες μας για πολλούς αιώνες. Η συστηματική προσπάθεια αλλαγής της αξιακής μας συγκρότησης έγινε με την μεταφορά ξένων πολιτιστικών προτύπων στη χώρα μας, από πολιτικούς και διανοούμενους. Οι άνθρωποι αυτοί, συνειδητά ή ασυνείδητα συνέχεαν την πρόοδο των θετικών επιστημών με τον πολιτισμό. Έτσι, αποδέχονταν άκριτα πρότυπα όπως ο καταναλωτισμός, ο ατομικισμός, ο αρριβισμός, η ελευθεριότητα των ηθών, η ευζωία, τα οποία διαφημίζονται έντονα εδώ και χρόνια στα ΜΜΕ και τα διάφορα περιοδικά επικαιρότητας, ακριβώς επειδή προέρχονται από την «προοδευμένη» Δύση. Το αποτέλεσμα είναι ο αποπροσανατολισμός της κοινωνίας μας και η στροφή προς τον δυτικό «ευδαιμονισμό», ο οποίος βέβαια σήμερα έχει μετατραπεί σε φτώχεια και απόγνωση. Ρίζες του, ο «δυτικός πολιτισμός», ο οποίος στηρίζεται στο συμφέρον, στην επιβολή, στον εγωισμό της ισχύος, παραμένοντας πνευματικά ενδεής. Ο «πολιτισμός», χάρις στον οποίο η ανθρωπότητα ιστορικά υπέφερε και υποφέρει. Παλαιότερα με τη Παπική Ιερά Εξέταση, το δουλεμπόριο, την αποικιοκρατία, τους πολέμους. Σήμερα με τις νέες μορφές στρατηγικής και οικονομικής επιβολής, που μετατρέπουν τα κράτη σε μαριονέτες και τους ανθρώπους σε σύγχρονους σκλάβους και τη φασιστική επιβολή, μέσω της «πολιτικής ορθότητας», των νέων πολιτιστικών προτύπων (ευθανασία, ομοφυλοφιλία… ).
Όσο εμείς αλληθωρίζουμε προς τα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, τόσο οι λεγόμενοι «δεξιοί» θαμπωμένοι από την «ισχύ» και τον «πλούτο» της Δύσης, όσο και οι λεγόμενοι «αριστεροί», που ενθουσιάζονται με τους όρους «ελευθερία» και «ανθρώπινα δικαιώματα», χωρίς να εξετάζουν την ουσία των πραγμάτων, τόσο οδηγούμαστε στον αφανισμό, σαν λαός, σαν Έθνος.
Η μόνη πραγματική διέξοδος σήμερα, είναι η αναζήτηση της Ρωμαίικης ταυτότητάς μας. Η μελέτη του δικού μας οικουμενικού πολιτισμού, που δεν προσπαθεί να παραβιάσει την ελευθερία των ανθρώπων, αλλά να καταλάβει τις ανάγκες τους και να τους δώσει ό,τι χρειάζονται, σεβόμενος τα πιστεύματά τους. Γιατί η οικουμενικότητα του δικού μας πολιτισμού, σε αντίθεση με τον επιθετικό επεκτατισμό της Παγκοσμιοποίησης, έχει πνευματικό χαρακτήρα. Θεμέλιό του ο πολιτισμός μας, έχει το Ρωμαίικο φιλότιμο, που έχει βάση τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που συντείνουν στην υπέρβαση της ιδιοτέλειας. Στις ρίζες μας πρέπει να στραφούμε, να ανακαλύψουμε τη Ρωμαίικη ψυχή μας που μένει ελεύθερη και αδούλωτη, που παρά την πολλές φορές διάλυση της ίδιας της ανθρώπινης ζωής, παραμένει χαρούμενη, γιατί έχει μέσα της την Αλήθεια και την ελπίδα. Με αυτό τον πολιτισμό ανέκαθεν οι Ρωμηοί προγονοί μας αντιμετώπιζαν τους όποιους εχθρούς, με την ακλόνητη πίστη τους αμύνονταν στην διαχρονική απαίτηση της Φραγκιάς (Δύσης), να γίνουμε ίδιοι με αυτούς. Όμως εμείς δεν ανήκουμε στη Δύση. Για εμάς, τα εθνικά σύμβολα, όπως γράφει ο π. Ι. Ρωμανίδης δεν είναι συζητήσιμα, είναι Ρωμαίικα.
Έτσι και σήμερα πρέπει να σταθούμε όρθιοι «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» και να μην παραδώσουμε τα Όσια και τα Ιερά μας, στους Νεογραικύλους που μας κυβερνούν, οι οποίοι ανέκαθεν κηρύττουν την ανάγκη της φράγκευσης του πνεύματος, για να σωθούμε από την δουλεία του σώματος. Αυτό όμως απαιτεί την λυτρωτική αυτοσυνειδησία της Ρωμηοσύνης μας. Της Ρωμηοσύνης που είναι ηγετική πολιτιστική δύναμη στον κόσμο, γιατί κατέχει την αλήθεια.
Αυτό είναι το πρόταγμα της «ΚΟΙΝΩΝΙΑ». Απαιτεί και προϋποθέτει την ειρηνική, εσωτερική επανάσταση, ώστε να συνειδητοποιήσουμε τον τρόπο της ύπαρξής μας διαχρονικά και να τον υπερασπιστούμε περήφανα. Οι πατέρες μας πίστευαν, ότι η πίστη τους είναι αυτή που θα τους διατηρήσει ελεύθερους, ανεξαρτήτως των εξωτερικών συνθηκών. Γι’ αυτό έχουμε τεράστια ευθύνη για ό,τι συμβαίνει όλοι εμείς που είμαστε βαπτισμένοι Ορθόδοξοι.
Η επανατοποθέτησή μας στην τροχιά της Ρωμηοσύνης, είναι το νέο όραμα για τον λαό μας. Αυτό είναι το όραμα που θα μας επιτρέψει να υπάρχουμε σαν συλλογικότητα στο μέλλον. Αυτό είναι το όραμα, το οποίο έχει κάνει πολιτική της και αγωνίζεται με όλες της τις δυνάμεις για να το προσφέρει λυτρωτικά στον λαό μας η «ΚΟΙΝΩΝΙΑ».