Γράφει ο Θανάσης Κ.
Η ΑΟΖ του Καστελόριζου είναι κρίσιμη για τις γεωπολιτικές εξελίξεις σε ολόκληρη την περιοχή μας! Και δεν είναι “διαπραγματεύσιμη”…
Είναι, ασφαλώς, κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας. Αλλά δεν αφορά μόνο την Ελλάδα…
Αφορά πολλούς περισσότερους και πολύ περισσότερα…
Αφορά αν μπορεί να υπάρξει ένας σταθερός συνδυασμός δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο – και τη Μέση Ανατολή ευρύτερα – όχι απλώς εναντίον του νέο-Οθωμανικού ηγεμονισμού της Τουρκίας, αλλά και εναντίον του Σουνιτικού τζιχαντιστμού σε όλη τη Μέση Ανατολή – τον οποίο προστατεύει και στηρίζει ο Ερντογάν.
Όλοι οι λαοί, οι πληθυσμοί και οι ελίτ της περιοχή που αντιστέκονται στον τζιχαντισμό – συσπειρώνονται σήμερα κατά της Τουρκίας του Ερντογάν, ο οποίος έχει συμμαχήσει και στηρίζει το Σουνιτικό κίνημα των “Αδελφών Μουσουλμάνων”.
Παραδοσιακοί αντίπαλοι και ιστορικοί εχθροί, από το Ισραήλ ως την Αίγυπτο και από τη Συρία και την Ιορδανία, ως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία και την Τυνησία ακόμα, στρέφονται – όλοι μαζί – κατά της Τουρκίας.
Τους ενώνουν δύο πανίσχυρες δυνάμεις:
–Η κακή ανάμνηση της Οθωμανικής κατοχής από το ιστορικό παρελθόν
–και η κοινή απειλή από τον Σουνιτικό φονταμενταλισμό σήμερα.
Όταν η ιστορική μνήμη και τα σύγχρονα συμφέροντα από κοινές απειλές – τωρινές και μελλοντικές – συμπίπτουν απόλυτα, τότε δημιουργούνται πανίσχυρες συμμαχίες και «συσσωματώσεις ισχύος».
Μπορεί όλοι αυτοί οι λαοί να είναι μουσουλμανικοί, αλλά το «εθνικό» που τους χωρίζει ιστορικά είναι πολύ πιο ισχυρό από το θρησκευτικό που τους “ενώνει”!
Οι Σαουδάραβες και οι Ιορδανοί (αν και αντίπαλοί καθεστωτικά μεταξύ τους) εξεγέρθηκαν κατά της Οθωμανικής Τουρκίας. Οι Αιγύπτιοι πολέμησαν και νίκησαν τους Οθωμανούς.
Από την άλλη, μετά τη λεγόμενη “Αραβική άνοιξη”, οι μουσουλμάνοι της Μέσης Ανατολής που δεν θέλουν να τους επιβληθούν φονταμενταλιστικά καθεστώτα και φοβούνται το ΙΣΙΣ και τους “Αδελφούς Μουσουλμάνους”, νιώθουν την ανάγκη να συσπειρωθούν και να αντεπιτεθούν. Και βρίσκουν πάντα απέναντί τους την Τουρκία του Ερντογάν…
Όσοι ισχυρίζονται πως “όλοι οι Μουσουλμάνοι” δεν είναι φανατικοί τζιχαντιστές, έχουν δίκιο. Όμως όλοι αυτοί οι “καλοί μουσουλμάνοι” είναι εναντίον της Τουρκίας! Κι όσους μουσουλμάνους μας φέρνει η Τουρκία ως λαθρομετανάστες είναι στην πλειοψηφία τους από τους “άλλους” – συνήθως εθελοντές σε δίκτυα τζιχαντιστών.
Και η Δύση περνάει μια κρίση στρατηγικής: Από τη μια πλευρά θέλει να στηρίξει τους «μετριοπαθείς» μουσουλμάνους. Αλλά από την άλλη, στηρίζοντας την Τουρκία απομονώνεται από τους πραγματικά μετριοπαθείς μουσουλμάνους και στηρίζει τους τζιχαντιστές!
Το έκανε στην Συρία πριν έξη χρόνια, και στην Λιβύη και στην Αίγυπτο, και την πάτησε. Τώρα το ξανακάνει στη Λιβύη και θα την ξαναπατήσει – αν και αρκετοί δυτικοί άρχισαν πλέον να ξυπνάνε…
Έτσι οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι και τα κοσμικά καθεστώτα τους, δεν έχουν άλλη επιλογή πλέον παρά να συσπειρωθούν μεταξύ τους – σε αντί-τουρκική συμμαχία – και να στηριχθούν στη Ρωσία, η οποία, ωστόσο, παίζει διπλό παιγνίδι.
* Η Ελλάδα και η Κύπρος μπορούν να άρουν αυτό το αδιέξοδο: Είναι και οι δύο δυτικές χώρες, είναι και οι δύο πλήρη μέλη της Ενωμένης Ευρώπης και της Ευρωζώνης, η Ελλάδα είναι και χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, άρα μπορούν να αποκαταστήσουν τον «κρίκο» που ενώνει τις μετριοπαθείς μουσουλμανικές χώρες και τα «κοσμικά» καθεστώτα της περιοχής με τη “φυσική” τους σύμμαχο, τη Δύση. Η οποία όμως, βρίσκεται σε φάση οδυνηρής εσωστρέφειας και πάσχει από κρίση γεωπολιτικής ταυτότητας…
* Η Ελλάδα και η Κύπρος ακόμα φέρνουν πιο κοντά τα κοσμικά καθεστώτα του Αραβικού κόσμου με το Ισραήλ. Με την μεσολάβηση Ελλάδος και Κύπρου είναι πολύ πιο εύκολο το Ισραήλ να προσεγγίσει τους «ιστορικούς αντιπάλους» του στην περιοχή – να σπάσει τη δική του γεωπολιτική απομόνωση και να δώσει πολύ μεγαλύτερο βάθος στην αντί-τουρκική συμμαχία των υπολοίπων…
— Αν η Δύση θέλει να αυξήσει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή, ο άξονας Ελλάδας-Κύπρου είναι η “φυσική της επιλογή”!
— Αν η Δύση θέλει να στηρίξει τα καθεστώτα που πολεμάνε τον τζιχαντισμό στη Μέση Ανατολή, η συμμετοχή της Ελλάδας και της Κύπρου στην αντί-τουρκική συμμαχία που διαμορφώνεται στην περιοχή είναι «μονόδρομος».
–Αν η Δύση θέλει να διαχωρίσει τους “καλούς μουσουλμάνους” τους οποίους τους θέλει για συμμάχους, από τους φανατικούς ισλαμιστές που είναι εχθροί της, οφείλει να αφήσει την Τουρκία απ’ έξω και να ενισχύσει το ρόλο Ελλάδας και Κύπρου στη Μέση Ανατολή.
–Αν η Δύση θέλει να ενισχύσει την ασφάλεια του Ισραήλ και τη συμφιλίωση με τους γείτονές τους, αυτό μπορεί να επιτευχθεί πλέον με την αντιτουρκική-αντι-τζιχαντιστική συμμαχία που δημιουργείται πλέον στην περιοχή – με την Ελλάδα να συμμετέχει ουσιαστικά.
–Αν η Δύση θέλει να περιορίσει το ρόλο της Ρωσίας στην περιοχή (η οποία κερδίζει συνεχώς έδαφος), οφείλει να γίνει η ίδια πολύτιμος εταίρος των δυνάμεων που πολεμάνε τον τζιχαντισμό στη Μέση Ανατολή – γιατί ως τώρα το κενό το καταλαμβάνει η Ρωσία. Και η Ελλάδα με την Κύπρο είναι οι «φυσικοί κρίκοι» της Δύσης με την περιοχή αυτή και με τα καθεστώτα αυτά…
Η Τουρκία τα είδε όλα αυτά και προσπαθεί να τα ακυρώσει. Με το παράνομο Τουρκολυβικό μνημόνιο επιχειρεί να σπάσει τη «συνέχεια» ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου. Και με την κρίση που προωθεί στο Καστελόριζο επιχειρεί να σπάσει τη «συνέχεια» ΑΟΖ Ελλάδος-Κύπρου.
Αν τα επιτύχει, η Τουρκία γίνεται κυρίαρχος σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο! Απομονώνει την Ελλάδα από την Αίγυπτο. Απομονώνει την Ελλάδα από την Κύπρο. Απομονώνει και την Κύπρο από την Αίγυπτο.
Γιατί αν η Τουρκία επεκτείνει την ΑΟΖ της προς νότον και «ακουμπήσει» την ΑΟΖ της Αιγύπτου, τότε θα την επεκτείνει και ανατολικά, στηριζόμενη στα “δικαιώματα” που της δίνει η παράνομη κατοχή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου. Οι χάρτες που έχει δώσει η Τουρκία, ήδη το εξαγγέλλουν αυτό.
Να σημειωθεί ότι η Αίγυπτος έχει ήδη οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Κύπρο. Κι αυτό ακόμα το αμφισβητεί η Άγκυρα…
Η Τουρκία ουσιαστικά αμφισβητεί όχι μόνον την «επήρεια» του Καστελόριζου στην ελληνική ΑΟΖ προς νότον. Αμφισβητεί και την «επήρεια» των Δωδεκανήσων – ιδιαίτερα της Ρόδου και της Κάσου, την «επήρεια» της Κρήτης, και την «επήρεια» της ίδιας της Κύπρου!
Έχει ήδη δημιουργήσει παράνομα “τετελεσμένα” με το Τουρκολυβικό σύμφωνο, τα οποία περιμένει στη συνέχεια να “νομιμοποιήσει”.
Όπως έχει ήδη δημιουργήσει παράνομα “τετελεσμένα” με την εισβολή και κατοχή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου από το 1974, τα οποία περιμένει έκτοτε να νομιμοποιήσει.
Μόνο η έμπρακτη αμφισβήτηση των τετελεσμένων της Τουρκίας και η «παρεμπόδισή» της να τα επεκτείνει, μπορεί να ανατρέψει αυτή την πολύ δυσμενή κατάσταση – και κυρίως την ακόμα πιο δυσμενή εξέλιξη που έρχεται…
Η μόνη επιλογή που έχουμε πλέον, είναι να υπερασπιστεί η Ελλάδα αποφασιστικά την «επήρεια» του Καστελορίζου.
Από αυτό θα εξαρτιόταν, αν θα διασώσουμε την επαφή Ελληνικής-Κυπριακής ΑΟΖ. Άρα θα αποκαθιστούσαμε πλήρως- και κατά μείζονα λόγο – και την συνέχεια της ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου. Οπότε θα κατέρρεε και του τουρκολυβικό σύμφωνο από τη δική μας πλευρά – όχι από την πλευρά της Λιβύης. Κι εκεί η Αίγυπτος θα βοηθούσε.
Ας έχουμε πάντα υπ’ όψιν ότι κανένας δεν πρόκειται να δώσει τη δική μας μάχη για λογαριασμό μας!
(Για να είσαι «σύμμαχός» με κάποιον, πρέπει να τον πείσεις ότι μπορείς να δώσεις τις δικές σου μάχες κατά κοινού εχθρού. Αν δεν τον έχεις πείσει γι’ αυτό, σημαίνει ότι δεν ψάχνεις για «σύμμαχο», αλλά για “προστάτη”! Και κανείς δεν νοιώθει πρόθυμος να παίξει ρόλο «προστάτη»…)
Το Καστελόριζο έχει επήρεια πάνω στην εθνική ΑΟΖ. Ως σύμπλεγμα νήσων μάλιστα…
Η νήσος «Μεγίστη», από το σύμπλεγμα Καστελόριζου, επίσης έχει επήρεια γιατί είναι κατοικήσιμη (εδώ και χιλιάδες χρόνια) ενώ μπορεί να συντηρήσει ΚΑΙ ανθρώπινη ζωή και οικονομική ζωή. Υπάρχουν και διεθνείς νομολογίες σχετικώς.
Το πρόβλημα ΔΕΝ είναι «νομικό». Είναι πρωτίστως πολιτικό. Για την ακρίβεια είναι πρόβλημα προβολής ισχύος. Επί εθνικού εδάφους και επέκεινα…
Δεν τίθεται θέμα «να τα διαπραγματευθούμε όλα για να κερδίσουμε κάποια».
Η Τουρκία θα δημιουργεί τετελεσμένα συνεχώς, επειδή ακριβώς εμείς ΔΕΝ την εμποδίζουμε! Και όσο δεν την εμποδίζουμε θα δημιουργήσει τόσα τετελεσμένα, μέχρι που να μας σύρει σε διαπραγμάτευση και να κατοχυρώσει τα περισσότερα. Κι ύστερα να θεωρήσει αυτά «δεδομένα», για να δημιουργήσει στη συνέχεια κι άλλα «τετελεσμένα» σε βάρος μας. Πάλι αμαχητί…
Όσο πιο σύντομα την εμποδίσουμε να δημιουργεί τετελεσμένα σε βάρος μας, τόσο περισσότερα θα διασώσουμε. Τόσο περισσότερες συμμαχίες κατά της Τουρκίας θα ενεργοποιήσουμε. Αλλά κανείς δεν θα συμμαχήσει μαζί μας όσο εμείς «χάνουμε έδαφος» (ή θαλάσσιο χώρο) αμαχητί…
Απώλεια της επήρειας του Καστελόριζου μετατρέπει την Ανατολική Μεσόγειο σε «τουρκική λίμνη»! Αποδυναμώνει τον «κρίκο» Ελλάδας-Αιγύπτου και Κύπρου-Αιγύπτου, μετατρέπει την Κύπρο σε «αιχμάλωτη» μέσα σε τουρκική θάλασσα, διαλύει το γεωπολιτικό δεσμό Κύπρου-Ελλάδας και αποδυναμώνει την αντί-τουρκική συμμαχία που τείνει να δημιουργηθεί στη Μέση Ανατολή. Η οποία θα προχωρήσει τελικά, αλλά χωρίς την Ελλάδα, χωρίς την Κύπρο και απομακρυνόμενη όλο και περισσότερο από τη Δύση.
Η γεωπολιτική σημασία του Καστελόριζου και της «επήρειάς» του είναι τεράστια! Εκεί παίζει ο Ερντογάν τα «ρέστα» της «Οθωμανικής» τους κυριαρχίας. Εκεί παίζουμε εμείς τα «ρέστα» του γεωπολιτικού μας ρόλου – εν τέλει και της εθνικής μας αυθυπαρξίας.
Εκεί θα δημιουργηθούν ή θα χαντακωθούν οι δυναμικές ισορροπίες ολόκληρης της περιοχής για το ορατό μέλλον.
Πόσοι το έχουν πάρει χαμπάρι;
Έλα μου ντέ…