24 Απριλίου 2022
Ευαγγελία Κ. Λάππα
Μαθήτρια Γ’ Λυκείου
Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ουκ ολίγες φορές, μας γεννάται το ερώτημα: «γιατί δεν υπάρχει ένας άξιος ηγέτης, ένας εθνάρχης, με όλα τα ανάλογα προσόντα, να αναδείξει, να αναστήσει και πάλι την Ελλάδα μας;»
Ταυτόχρονα, ένα φοβερό- οικτρό φαινόμενο, λαμβάνει χώρα στην Πατρίδα μας. Δεν είναι άλλο από το φαινόμενο των εκτρώσεων. Σύμφωνα με τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης πραγματοποιούνται 300.000 αμβλώσεις στην Ελλάδα κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια των οποίων δολοφονούνται, ως ανεπιθύμητα, βρέφη- άνθρωποι χωρίς να έχουν προλάβει να δουν το φως του ήλιου.
Στη πραγματικότητα αυτά τα δύο φαινόμενα, η έλλειψη εθναρχών και οι εκτρώσεις, συνδέονται άμεσα. Κι αυτό γιατί ανάμεσα στα τόσα εκατοντάδες χιλιάδες σκοτωμένα βρέφη βρίσκονται και οι μελλοντικοί μας εθνάρχες …
Λοιπόν; Αναρωτιόμαστε γιατί δεν έχουμε εθνάρχες τη στιγμή που με τα ίδια μας τα χέρια τους σκοτώνουμε…. Δυστυχώς, έχοντας υπόψιν αυτή την φρικαλέα πρακτική, μας αξίζει να μην έχουμε εθνάρχες αλλά… πολιτικούς με «ομιχλώδη» καταγωγή και καθοδήγηση και τίποτα παραπάνω… Αχ γλυκιά μας Πατρίδα!!!
Σας παραθέτω πιο κάτω ένα ποίημα που έγραψα για τους Αγέννητους Εθνάρχες:
Αγέννητοι Εθνάρχες
Κόψαν, αγέννητοι Εθνάρχες, τη ζωή σας,
πριν αντικρύσει ο ήλιος τη μορφή σας.
Δεν σας αφήσανε να γεννηθείτε,
με τις αιώνιες αξίες να τραφείτε,
σεις της Ελλάδος μας να ηγηθείτε,
“Όχι” σ’ εχθρούς, μ’ αφοβία να πείτε,
ούτε για το Έθνος θυσία να γενείτε.
***
Θα ‘χαμε νέο Μιλτιάδη εμείς
που θα νικούσε βαρβάρους εισβολείς.
Έναν σαν το Λεωνίδα το βασιλιά
θα ’πεφτε για την Ελλάδα ηρωικά.
***
Κάποιος σας θα ‘μοιαζε με το Θεμιστοκλή
και θα νικιόντανε στόλοι εχθρικοί.
Με τον Μεγαλέξανδρο θα ‘μοιαζε πολύ
και λόγος Ελλήνων ξανά θα ‘χε διαδοθεί.
***
Κάποιος από σας, που δεν έχει γεννηθεί
στον Άγιο Κωνσταντίνο θα ’μοιαζε πολύ
κ’ η Ρωμανία θα ‘χε αναστηθεί
σ’ όλο τον κόσμο και να κυριαρχεί.
***
Στον Νικηφόρο και Άγιο Φωκά
κάθε μια σκλάβα πατρίδα που πονά1
μες στης Ελλάδος μας την αγκαλιά
να ‘φερνε με το σπαθί του ξανά.
***
Στον αυτοκράτορα τον τελευταίο
το Παλαιολόγο – εθνάρχη γενναίο –
Πάντοτε σε καθ’ εχθρό θ’ αντιστεκόταν
όρθιος σ’ επάλξεις αγώνος θα στεκόταν.
***
Στον Καποδίστρια θα ‘μοιαζε πολύ
δεύτερος άγιος της πολιτικής
θα ‘τανε άσπιλης ψυχής Ελληνικής.
Θα’ χε ξανά η Ελλάς λευτερωθεί.
***
Στο Στρατηλάτη μας και βασιλιά2
Τούρκους θα έδιωχνε πέρα μακριά.
Θα ‘χε η Ελλάδα μεγάλη γενεί,
όνειρο που ο καθένας καρτερεί.
***
Θα ‘τανε σίγουρα ένας από σας
νέος εθνάρχης (Ιωάννης) Μεταξάς,
που στο καθήκον θα ένωνε ‘μας
θα δοξαζόταν ξανά η Ελλάς!
***
Νέος Παπάγος, εθνάρχης αγνός,
της ιστορίας εκλεκτός, τολμηρός
για της Κύπρου μας τη λευτεριά
θα ‘πεφτε πάνω σ’ αγώνα ηρωικά.
***
Όμως συμφέροντα σας δολοφονήσαν
που για κανέναν ωφέλιμα δεν ήσαν.
Τόσοι αγέννητοι εθνάρχες σκοτωμένοι
δίχως να είναι σε τάφο θαμμένοι!
***
Τώρα κει στον ουρανό κατοικείτε
και μια ημέρα να ‘ρθεί καρτερείτε,
οι προδότες απ’ εσάς που θα κριθούνε,
στης ιστορίας τον Καιάδα να ριχθούνε…
24 Απριλίου 2022
Ευαγγελία Κ. Λάππα
Μαθήτρια Γ’ Λυκείου
__________________
[1] Όλες οι αλύτρωτες πατρίδες πονούν στη πραγματικότητα.
2 Πρόκειται για τον ένδοξο στρατηλάτη βασιλιά Κωνσταντίνο ΙΒ’
5 comments
Ευγε!
Εύγε κοπέλα μου! Να σε χαίρονται οι γονείς σου!
Ο ορος “αξιος ηγετης” θεωρω οτι ειναι πιο δοκιμος του ορου “εθναρχης”. Ο ορος “εθναρχης” αναγεται εις την εποχην της Τουρκοκρατιας και προωριζετο υπο του Σουλτανου δια τους ηγετας των διαφορων εθνικο-θρησκευτικων κοινοτητων της πολυ-εθνο-φυλετικης οθωμανικης αυτοκρατοριας. Ητοι την μουσουλμανικην, την χριστιανικην και την εβραϊκην: μιλετμπασι, ητοι: μιλετ (εθνος) και μπασι (κεφαλη).
Προϊοντος του χρονου ο ορος “εθναρχης” χρησιμοεποιηθη υπο του κρατουντος πολιτικου συστηματος, προκειμενου να εξαγνιση αντεθνικως δρωντας, ευγενικως γραφειν. Ητοι τον Βενυζελον, κατ΄ εμε κυριον υπευθυνον του Εθνικου Διχασμου και κατ΄ επεκτασιν της Μικρασιατικης Καταστροφης, της οποιας την εκατονταετην μνημην εφετος επιτελουμεν, καθ΄ α λεγουμε και εις την Εκκλησιαν. Εις αλλος λογος ειναι η αμφισβητησις του θεσμου της Βασιλειας ως συνεκτικου ιστου μιας κοινωνιας και ενος εθνους.
Επειτα τον Κωνσταντινον Καραμναλην Ι δια τον διωγμον του νεου εργατικου δυναμικου προς το εξωτερικον κατα τας δεκαετιας του ΄50 και του ΄60. Αντι αυτου ωφειλε να αναμορφωσει την κοινωνιαν. Επειτα, καθ΄ εν ποιημα σου και πολυ σωστα, παρητησεν την Κυπρον εις τας χειρας του Αττιλα προκειμενου μετα εξωθεν βοηθειας να καθεξη επι των διαφορων υψηλων θωκων και να εγκαθιδρυση το επαισχυντον κομμουνιστικον καθεστως της μεταπολιτευσεως. “Η Κυπρος κειται μακραν”, γαρ.
Και επειτα ο Μακαριος της Κυπρου, ο οποιος, αντι της ποθουμενης Ενωσεως μετα του εθνικου κορμου, την Μητερα Ελλαδα, προετιμησεν τα εαυτου πολιτικα παιγνια προς διατηρησιν της εαυτου εξουσιας.
Ευτυχως δεν διενοηθη τις ακομη να κατονομαση τους μετεπειτα κυβερνησαντας του Κωνσταντινου Καραμανλη Ι ως “εθναρχας”. Πχ τον Γεωργιον Ραλλην λογω διαλυσεως της γλωσσης και κατ΄ επεκτασιν τουτου αποκοπης μας απο του γλωσσικου παρελθοντος καθ΄ ως και των ριζων μας, τον Ανδρεα Παπανδρεου λογω καταλυσεως του κοινωνικου ιστου, τον Κωνσταντινον Σιμητην λογω Ιμιων και τον Αλεξην Τσιπρα, λογω Πρεσπων και προωθησεως κομμουνιστικης ιδεολογιας καθ΄ ως και Κυριακον Μητσοτακην λογω Αιγαιου-Κυπρου-ορυκτων-Αγιας Σοφιας-κρατους συνεχειας λογω Πρεσπων.
Βεβαίως ο συγγράψας, κ. Ioanis Spiropoulos (27 April 2022 at 16:30) έχει απόλυτα δίκαιο, αλλά ποιός θα του το αναγνωρίσει!
Είμεθα πολύ λίγοι πλέον οι ορθά σκεπτόμενοι ……….
Ευμένης Καρδιανός
Δυστυχως, αξιοτιμε κε Καρδιανε, η καταπτυστος μεταπολιτευσις και το καταπτυστον δογμα του “ανηκομεν εις την (δυουσα πλεον) Δυσιν” επραξεν το θαυμα του, ευφημικως γραφειν.
Η νεαρα ποιητρια και πρωιμος λογια επιδεικνυει εν απαραμιλον ηθος τε και εναν αξιοθαυμαστον πατριωτισμον. Ειθε να συνεχιση ουτως. Δυστυχως, εις καιρους χαλεπους δια το ειδος και κομμουνιστικους, τους οποιους διαβιουμε, η πορεια της δεν θα ειναι ευκολος.
Θεσατε, επι παραδειγματι την αντιμετωπισιν της δολοφονιας του Κωνσταντινου Κατσιφα εν αντιπαραθεσει μετα της δολοφονιας των Ζακ και Παυλου Φυσσα υπο του κρατουντος πολιτικου συστηματος. Τοσον του κατ΄ εξοχην κομμουνιστικου χωρου, οσον και του αυτοαποκαλουμενου συντηρητικου, ο οποιος εν πολλοις (δυστυχως δια αυτον) εχει κομμουνιστοποιηθη: Πληρης αδιαφορια δια τον ομογενην, τυποις αγιοποιησις των κομμουνιστων.
Ας παραθησω και μιαν προσωπικην εμπειριαν επ΄ αυτου: οταν προ τριακονταετιας εσπουδαζα εις πανεπιστημιον της κεντρικης Ευρωπης (πανεπιστημια να τα ιπη ο Θεος, ευγενικως γραφειν, σεβομενος την Ευαγγελια) εδεσποζε το σκοπιανον. Εξεφρασα τινας απ΄ οψεις υπερ της Ελληνικοτητος της Μακεδονιας και εκτοτε ημουν το “εθνικι” του πανεπιστημιου, κατα την προσφιλην εκφρασιν του κου Καρανικα και των συν αυτω. Καθ΄ α τα πανεπιστημια της Ευρωπης κατ΄ οπιν της διαβοητου κομμουνιστικης στασεως του 1968 κομμουνιστοκρατουνται. Και εντος των αιθουσων διεπιστου τις καθηγηται να εκφερωσι φιλοσκοπιανας απ΄ οψεις. Εμεις εν Ελλαδι τω καιρω εκεινω της στασεως του 1968 διεβιωμεν δικτατορια, αλλα ο,τι εκουβαλα η στασις αυτη μας εφορτωθη μετα της διαβοητου εξεγερσεως ή εξωθεν κινουμενον πραξικοπημα του Πολυτεχνειου του Νοεμβριου του 1973.
Αυτα ως κατατεθημενη εμπειρια δια την Ευαγγελια και οτι η πορεια της δεν θα ειναι ευκολος λαμβανομενου υπ΄ οψιν το γενικοτερον περιβαλλον, το οποιον, δυστυχως, δεν ειναι φιλοπατριωτικον.
Παρα ταυτα της ευχομαι εγκαρδιως καλην επιτυχιαν κατα την περαιτερω πορειαν της καθ΄ ως και να διατηρηση τον νεανικον αυθορμητισμον της.