Η κηδεία θα γίνει την Τρίτη και ώρα 15.00 από το Α΄ Κοιμητήριο Αθηνών
Η είδηση όπως κυκλοφόρησε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο πολλών από τον Δημήτρη Αλευρομάγειρο
Παρα τις ενδομυχες προσδοκίες και προσευχές μας, ο Δασκαλος Νεοκλης Σαρρής απεβίωσε προ ολιγου ωρα 01.17 της σήμερον και ταξειδεύει ήδη προς την Νησον Των Μακαρων.
Γράφει ο Παναγιώτης Ήφαιστος: Νεοκλής Σαρρής – Η αποβίωση ενός μεγάλου ανθρώπου
Τον Νεοκλή θα τον θρηνήσει η οικογένειά του και θα λείψει στο αμούστακο παιδί του. Θα λείψει και σε όσους από εμάς έτυχε να τον γνωρίσουμε από κοντά και νοιώσαμε την ανθρωπολογική του βαθύτητα, τη δύναμη του πνεύματός του και τον τίμιο και ακέραιο χαρακτήρα του. Θα λείψει όμως και από όσους τον γνώρισαν σαν πανεπιστημιακό δάσκαλο, σαν πνευματική μορφή και σαν μοναδικά εμβριθή γνώστη της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε δύσκολα πεδία όπου η γνώση σπανίζει και οι γνώμες κυριαρχούν. Όλοι όσοι τον γνωρίσαμε θα θυμόμαστε αυτό που συνολικά ήταν: Μια μεγάλη ανθρώπινη μορφή και ένα σπανίζων είδος προικισμένου φορέα της μακραίωνης ελληνικότητας.
Δύο λόγια μόνο θα πω όπως τον γνώρισα ως ακαδημαϊκό, ως άνθρωπο και ως φίλο. Συναντηθήκαμε πριν δύο περίπου δεκαετίες, όταν εντάχθηκα στο Πάντειον Πανεπιστήμιο όπου και αυτός δίδασκε. Ακαριαία με εντυπωσίασε η ευθύτητά του, η ειλικρίνειά του, η καλοσύνη του και η βαθιά πρωτογενής και βιωματική συνάμα και ακαδημαϊκή γνώση της Τουρκίας. Επίσης ο μετριοπαθής του χαρακτήρας και η μετριοφροσύνη του. Συνδυασμός προτερημάτων που δεν συναντάς εύκολα. Περισσότερο με εντυπωσίασε το γεγονός ότι ακόμη και γι’ αυτούς που του επιτίθονταν ανελέητα και άδικα δεν ένοιωθε μίσος. Λίγη πίκρα μόνο, συμπάθεια για την κατάντια τους και ετοιμότητα να συζητήσει μαζί με όλους και για όλα.
Πιο καλά, αν όχι πολύ καλά, τον γνώρισα όταν έκανε την επιμέλεια του βιβλίου του Αχμέτ Νταβούτογλου, Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας το οποίο εγώ μεν πρότεινα να κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα, πλην τη μετάφρασή του ο Νεοκλής επιθυμούσε διακαώς. Πέραν της γνωστής θέσης «να γνωρίσουμε τον αντίπαλό μας» οι λόγοι είναι βαθύτεροι. Πρωτίστως ήθελε οι συμπατριώτες του να ακούσουν από έναν κορυφαίο τούρκο ηγέτη και ακαδημαϊκό αναλυτή τα ίδια πράγματα που ο ίδιος επί δεκαετίες τους έλεγε, όταν ανάλυε την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.
Ο Νεοκλής Σαρρής εδώ και πολλές δεκαετίες πρόσφερε στους νεοέλληνες κάτι ανεκτίμητο: Μια βαθιά, μοναδικά εξειδικευμένη και απίστευτα ακριβής γνώση της διαδρομής, της συγκρότησης, του χαρακτήρα, της φυσιογνωμίας και του τρόπου σκέψης των Τούρκων. Λαό που όχι μόνο δεν μισούσε αλλά και που ένοιωθε πως, αν και βαθύτατα Έλληνας, ο ίδιος υπήρξε γέννημα θρέμμα της ταραχώδους, αντιφατικής και τραγικής πορείας του νεοτουρκικού κράτους. Μαζί τους μεγάλωσε, βίωσε την τουρκική κοινωνία και τις αντιθέσεις της και μελέτησε επιστημονικά τη συγκρότησή της και την εξέλιξή της. Τελικά, όπως οι περισσότεροι Έλληνες της Ανατολής ξεριζώθηκε και βρέθηκε στο νεοελληνικό κράτος. Είχε την πνευματική και ηθική δύναμη, εν τούτοις, να μην βλέπει εχθρικά τον τουρκικό λαό. Παρέμεινε φίλος με όσους τούρκους γνώριζε και επικοινωνούσε συχνά μαζί τους. Ο Σαρρής ουσιαστικά βίωσε απέραντα την αντιφατική συγκρότηση του νεοτουρκικού κράτους, την επικινδυνότητά του, την ποικιλόμορφη ανθρωπολογική σύνθεση της κοινωνίας του και τις τραγικές αντιθέσεις της αλλά και τις συγγένειες μαζί μας. Αναμφίβολα, ο Νεοκλής Σαρρής όσο κανείς άλλος ήταν σπάνιος γνώστης της διαφοροποιημένης ανθρωπολογικής δομής του λαού του νεοτουρκικού κράτους και των ιδιομορφιών της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Τα δύο τελευταία χρόνια και κυρίως στη φάση της επιμέλειας του Στρατηγικού Βάθους είχαμε πολύωρες συζητήσεις, οπότε και τον κατάλαβα βαθύτερα και πλατύτερα. Ο Νεοκλής Σαρρής, συνθέτοντας με μοναδικό και απαράμιλλο τρόπο βιωματική γνώση και ακαδημαϊκή γνώση, πολλές φορές μου εξιστορούσε τη διαδρομή των προπάππων του, της οικογένειάς του, των φίλων του στη Μικρά Ασία μέχρι και τον ξεριζωμό τους. Μεταξύ σοβαρού και αστείου του πρότεινα να του πάρω συνέντευξη για να γράψω την προσωπική και πολιτική βιογραφία του. Θα άξιζε τον κόπο γιατί ο Νεοκλής Σαρρής, πνευματικά, βιωματικά και γνωστικά, κυριολεκτικά ενσάρκωνε τη νεότερη ιστορία των νεοελλήνων.
Ο Νεοκλής μιλούσε πάντοτε ισορροπημένα, δίκαια, σωστά και με ακρίβεια που τσάκιζε κόκκαλα. Έλαχε να βρεθώ μαζί του με τούρκους φίλους του και συναδέλφους του. Με άφησε άφωνο ο σεβασμός των Τούρκων για τον Σαρρή. Τον θεωρούσαν τον καλύτερο τουρκολόγο. Αυτό όμως ήταν και το πρόβλημα στην προσωπική και ακαδημαϊκή παρουσία του στο νεοελληνικό κράτος. Τα εγχώρια καθωσπρέπει τρωκτικά, τα ίδια που τελικά κατέστρεψαν το νεοελληνικό κράτος, τον κτυπούσαν ασταμάτητα και ανελέητα. Μιλούμε για τα γνωστά σε όλους μας τρωκτικά στα ποικίλα πεδία της πολιτικής, της επικοινωνίας και της δήθεν επιστήμης που δεν ήθελαν μια τέτοια φωνή να ακούγεται. Το εγχώριο ξενοκρατικό σύστημα που υιοθετούσε μια καταστροφική κατευναστική στάση απέναντι στην Άγκυρα, δεν ήθελε να ακούγεται η φωνή του Σαρρή. Ανθρώπους όπως τον Σαρρή η συμβατική σοφία επιχειρεί πάντοτε να τους κλείσει το στόμα. Είναι όμως σαν να προσπαθεί κανείς να δέσει έναν γίγαντα με κλωστές. Δεν κατάφεραν να τον καταδικάσουν σε σιωπή. Μόνο δολοφονούσαν τον χαρακτήρα του νυχθημερόν και είναι αλήθεια μερικές φορές τον εκνεύριζαν. Ο Νεοκλής παρέμεινε πάντα ο ίδιος: Ένας εγγενώς ήπιος άνθρωπος, γεμάτος καλοσύνη για όλους, ταυτόχρονα δυνατός, αδέκαστος και ακλόνητος, κύρια έγνοια του οποίου ήταν να διατυπώνει απερίφραστα εδραία και αληθή επιχειρήματα και να μην αδικεί κανέναν.
Μεγάλες ανθρώπινες μορφές όπως ο Νεοκλής Σαρρής, όταν αποχωρούν από τον γήινο κόσμο, συνεχίζουν να είναι μαζί μας με το πνεύμα τους, την πανίσχυρη προσωπικότητά τους και τις βαθυστόχαστες αναλύσεις τους. Η επιβλητική παρουσία του Νεοκλή Σαρρή ήταν πάντα ζωντανή και δυνατή και έτσι θα συνεχίσει να είναι. Ο Νεοκλης Σαρρής θα είναι πάντα μαζί μας. Καλό ταξίδι Νεοκλή.
Το δικό μας αρχικό σχόλιο
Δύο φορές εχω δει τον Νεοκλή Σαρρή από κοντά. Στις 18 Μαρτίου 1998 όταν τον είχαμε καλέσει να μιλήσει στο Reading. Η ομιλία εδώ –
Και στις αρχές Μαΐου 2007, όταν είχαμε διοργανώσει την Ημερίδα για το Βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Εδώ ακούστε το ηχητικό –
Μερικά κείμενά του στο Αντίβαρο –
Στο κανάλι του LOMAK θα βρείτε ΔΕΚΑΔΕΣ εκπομπές του –
Καλό ταξίδι.
ΥΓ. Η σελίδα αυτή θα μετατραπεί σταδιακά σε ένα μεγάλο αφιέρωμα για τον Νεοκλή Σαρρή. Υπομονή να συλλεχθούν κείμενά του, εκπομπές του και βιογραφικά στοιχεία
4 comments
Αυτό μού σκέφτομαι είναι ότι όλοι αυτοί οι μεγάλοι πατριώτες πεθαίνουν με την μεγάλη πικρία ότι παρά τις προσπάθειές τους η Πατρίδα και το Έθνος αιμορραγούν και κινδυνεύουν θανάσιμα… Δική μου επιθυμία είναι να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι και την καρδιά μας για να μην θρηνήσουμε και άλλους μεγάλους πικραμένους Έλληνες… Ας τούς αποδείξουμε ότι οι κόποι τους δεν θα πάνε χαμένοι και ότι η Ελλάς θα ανθίσει και θα μεγαλουργήσει ξανά… όπως και αυτοί από μικροί ονειρεύονταν να το ζήσουν, έστω και για λίγο, πριν “μεταβούν στο τέλος”…
Θεωρώ το παραπάνω κείμενο του καθηγ. Παναγ.Ηφαιστου ως το ακριβές ψυχογράφημα του εκλιπόντος και το συνυπογράφω μετα λόγου γνώσεως ως προσωπικός συνεργάτης και οικογενειακός φίλος του Νεοκλή Σαρρή επί 17ετία.
Επειδή ο καθηγ. ήταν και πρόεδρος της Ε.ΔΗ.Κ σας παραθέτω το δελτίο τύπου με τα βιογραφικά του στοιχεία:
ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ( Ε.ΔΗ.Κ )
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΝΕΟΚΛΗΣ Αλεξ. ΣΑΡΡΗΣ
( 05.05.1940 – 19.11.2011 )
ομοτ. καθηγ. Κοινωνιολογίας της ιστορίας, Παντείου πανεπιστημίου
επιτ.Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω ( Δ.Σ.Α )
Με οδύνη η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου ( Ε.ΔΗ.Κ ) και οι συνεργάτες του Πρόεδρου, καθηγ. Νεοκλή Σαρρή ανακοινώνουν την εκδήμησή του τα ξημερώματα ( 01:17 π.μ ) της 19ης Νοεμβρίου 2011 μετά από μακρά μάχη με τον καρκίνο. Η κηδεία του θα γίνει από το Α’ Νεκροταφεία την Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011 και ώρα 15:00.
Ο καθηγ.Νεοκλής Σαρρής γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 05.05.1940.
Ήταν απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής. Σπούδασε Νομικά, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια Κωνσταντινούπολης και Αθηνών και Ψυχολογία στη Γενεύη. Αριστούχος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Υπήρξε Καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο των Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών με ειδικότητα κυρίως στην οθωμανική περίοδο, καθώς και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνιολογίας. Όμως στη συνείδηση του ευρύ κοινού ήταν γνωστός ως Τουρκολόγος λόγω της βαθιάς και μοναδικής γνώσης του για την Τουρκία.
Σε ηλικία 20 ετών υπήρξε πολιτικός σύμβουλος του μακαριστού Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα.
Διακρίθηκε στους φοιτητικούς αγώνες στην Ελλάδα, αλλά και στην Τουρκία.
Υπήρξε σύμβουλος συνεργάτης και φίλος των Προέδρων της Ε.ΔΗ.Κ. Γεωργίου Μαύρου και Γιάννη Ζίγδη. Μετά το θάνατο του δεύτερου του ανατέθηκε από την Κ.Ε. και την Ε.Γ της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.) η Προεδρία του Κόμματος και έτσι έγινε ο τέταρτος σε μία τιμητική διαδοχή που αρχίζει από τον Γεώργιο Παπανδρέου και συνεχίστηκε με τον Γεώργιο Μαύρο και τον Γιάννη Ζίγδη.
Το συγγραφικό και διδακτικό του έργο είναι πλούσιο, ενώ είχε δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, αλλά και στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Επίσης είχε συμμετάσχει σε πολλά διεθνή συνέδρια.
Τα κυριότερα έργα του είναι:
«Η άλλη Πλευρά Πολιτική και Διπλωματική Χρονογραφία της Εισβολής στην Κύπρο και του Διαμελισμού της» τομ. 3, «Οσμανική
Πραγματικότητα» τομ. 3, «Εξωτερική Πολιτική και Πολιτικές Εξελίξεις στην Πρώτη Τουρκική Δημοκρατία» τομ. 3, «Προεπαναστατική Ελλάδα και Οσμανικό Κράτος», «Ελληνική Κοινωνία και Τηλεόραση» τομ. 2, «Φιλοσοφία της Κοινωνίας και Πολιτείας τομ. πρώτος Αρχαίος Κόσμος», «τόμος δεύτερος Πατερική Ορθοδοξία και Βυζαντινή σκέψη», «Η Οικογένεια στην Τουρκία», «Εισαγωγή στην Κοινωνιομετρία, την ομαδική ψυχοθεραπεία και το Ψυχόδραμα», ενώ έχει και πάμπολλα αδημοσίευτα έργα.
Το ήθος, το πνεύμα και οι ιδέες του, στηριζόμενες σε μια μακρά παράδοση πατριωτισμού, αλλά όχι εθνικισμού, με γνώμονα τον άνθρωπο και το πάθος για την εξεύρεση της αληθείας, της ισότητας και της αριστοτελικής μεσότητας , θα αποτελούν για όλους εμάς φάρο πορείας ζωής, ενώ η ιδεολογική σκυτάλη που μας παρέδωσε θα μείνει σταθερά στα χέρια μας μέχρι και εμείς να την παραδώσουμε στην επόμενη γενιά.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
Τα μέλη της ΕΕ της Ε.ΔΗ.Κ
΄
Για την παράθεση στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ.
Δημ. Σταθακόπουλος
Δρ κοινωνιολογίας της ιστορίας Παντείου πανεπιστημίου
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω ( ΔΣΠ )
μαθητής και πνευματικό τέκνο του εκλιπόντος
Ἕνας πραγματικὸς Ἕλλην, ἕνας γνήσιος κληρονόμος τῆς ἑλληνορωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας μας, κληρονόμος τῆς ἀρχοντιᾶς, «τιμῶν μεγάλων τῆς φυλῆς μας, τοῦ ἔνδοξού μας βυζαντινισμοῦ», ἀλλὰ καὶ τῶν βασάνων τῆς πονεμένης ρωμηοσύνης, τῶν ἀλυτρώτων πατρίδων καὶ τῆς προσφυγιᾶς, ἀγωνιστὴς ἔως τὸ τέλος τῆς ζωῆς του, ταξιδεύει πρὸς τὶς νήσους τῶν Μακάρων. Χαῖρε καθηγητὰ Νεοκλῆ Σαρρῆ. Τὸν καλὸν ἀγῶνα ἠγώνισαι, τὸν δρόμον τετέλεκας, τὴν πίστιν τετήρηκας· λοιπὸν ἀπόκειταί σοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος.
Είναι μεγάλη η στενοχώρια μας σήμερα. Από μικρό παιδί παρακολουθούσα τον Νεοκλή Σαρρή, άνθρωπο με γνήσια Ελληνική Παιδεία, εμβρίθεια στον τρόπο σκέψεώς του και πάνω από όλα Δάσκαλο. Το πηγαίο πάθος του για την Πατρίδα,τα έργα του, τον κατέστησαν ένα περήφανο Πνεύμα, το οποίο “σαν έτοιμο από καιρό αποχαιρετά” τούτη την υλική υπόσταση και κατοικοεδρεύει πλέον στον κόσμο που θα τον αγκαλιάζει για πάντα, στον κόσμο που πραγματικά ανήκειτον κόσμο των Ιδεών.